Mn dochter was huilbaby door de reflux. Veel gedragen en heeft de eerste 4 maanden bij ons geslapen. Natuurlijk geen seks met de baby ernaast...maar kan je garanderen dat je daar met een kind dat minimaal 18 uur per dag huilt ook echt geen zin in hebt...als het even stil was dan was het slaaptijd Had bij dochter zelf constructie gemaakt voor in bed...nu een co sleeper gekocht. Wel zo handig leek me met BI en borstvoeding..scheelt enorm in de hel van het opstaan.
Wij co-sleepen en dragen!!! Even een aanvulling op het zoogdieren verhaal: Dat mensen zoogdieren zijn is algemeen bekend. Maar binnen de groep zoogdieren zijn er verschillende categorieën. Zo heb je vluchters, verstoppers en dragers. Vluchters zijn dieren zoals herten, paarden en koeien. Na de geboorte zijn ze al heel ver ontwikkeld. Ze moeten bijna direct op hun benen kunnen staan, zodat ze mee kunnen met de kudde. De melk van deze moeders bevat veel eiwitten, zodat de spieren en botten zich snel ontwikkelen. Dit moet wel want anders kunnen ze de kudde niet bijhouden en vallen ze ten prooi aan roofdieren. Verstoppers zijn dieren zoals katten, konijnen en vossen. Deze jongen komen kwetsbaar ter wereld. Hun ogen zitten dicht en ze zijn vrijwel hulpeloos. De melk van deze moeders bevat veel vetten die een verzadigd gevoel geven. Dit is nodig omdat de moeder ze langdurig alleen laat zodat ze op jacht kan. De jongen blijven achter in het nest en moeten heel stil zijn zodat ze niet de aandacht van roofdieren trekken. Tenslotte zijn er de dragers zoals apen, kangoeroes en mensen. Zij komen ook hulpeloos ter wereld en zijn totaal afhankelijk van anderen. Zij drinken kleine beetjes moedermelk per keer. Deze melk bevat veel suikers om de zo belangrijke hersenontwikkeling te bevorderen. Babys van draaglingen kun je dus niet langdurig achterlaten. Enerzijds vanwege de snel verteerbare melk, anderzijds vanwege een grote behoefte aan contact. Wanneer ze alleen gelaten worden gaan ze huilen, wat direct gevaar oplevert vanwege roofdieren. Bron: Juli 2014: Weg | Kiind Magazine De logica van het dragen | Kiind Magazine
Hier slaapt mijn dochter in haar eigen ledikant op onze kamer. Wel zo'n 3 meter van ons -bed- af, ieder een eigen "plekje" maar toch op dezelfde kamer. Hier ook een doek en kinderwagrn. Doek gebruik ik nog niet, kleine vind het niet fijn. Uiteraard wel veel huid op huid contact overdag en 's avonds lekker in dr eigen bed! Oja en verder vind ik dat iedereen haar eigen gevoel moet volgen en vooral moet kijken naar je kind. Het ene kind is het andere niet.
Dit dus. Ik weet nog niet wat wij gaan doen, ik denk niet tussen ons, wij zijn samen al slechter slapers. Misschien de eerste paar nachten wel bij ons op de kamer, maar wat ik van de meeste mensen in mijn omgeving hier en zie gaan de meeste kinderen toch weer terug naar hun eigen kamer daar de kinderen onrustiger slapen op de kamer van hun ouders dan alleen op een kamer. En eerlijk, ik heb de link ge opend maar ben halverwege het lezen afgehaakt, ik vind het voor mij een te "zweverig" verhaal. Maar dat is mijn mening
D. heeft ruim een jaar bij ons op de kamer geslapen, na de nacht/eerste voeding sliepen we naast elkaar verder (ik viel bijna altijd in slaap onder het voeden) en kruipt nu nog steeds regelmatig naast me in bed (hij is nu 4,5jaar). Hebben hem niet gedragen, had toen geen doek en de draagzak vond ik vreselijk. L. (nu bijna 3jaar) is in de kraamweek al verhuist naar haar eigen kamer, dat werkte gewoon niet bij ons op de kamer om een of andere reden. En nog steeds wil ze niet bij ons slapen, alleen als ze zich ziek voelt komt ze (om vervolgens ons bed onder te spugen ). Bij haar hebben we een doek gekocht en daar is ze afgelopen winter nog ingegaan. Ook kinderwagen regelmatig gebruikt. Beide hebben borstvoeding gehad tot ong 4 maanden. Deze uk komt in eerste instantie ook bij ons op de kamer, wel in eigen wiegje maar die staat klem naast ons bed omdat het anders niet past. Zodra uk in het ledikant moet, moet hij/zij naar een eigen kamer. Borstvoeding staat ook weer op de planning, maar nu zorg ik dat ik gentiaan violet in huis heb voor de geboorte zodat ik de spruw gelijk kan gaan behalen. Draagdoek en kinderwagen zullen weer afgewisseld worden
Mijn dochter sliep de eerste 4 maanden bij ons op de kamer ongeveer. In eerste instantie wilde ik zowiezo dat ze bij ons kwam slapen in de kinderwagen of wieg vanwege de borstvoeding vind ik dat gewoon makkelijk, noem me lui haha Maar 4-5 maanden was niet echt de bedoeling, maar onze dochter kreeg toen ze 3 dagen oud was 1 van haar aanvallen en sinds dien durfde we het niet meer. Heeft hele tijd geduurd voordat we haar alleen durfde te laten slapen. Uit eindelijk was dat ook nog een heel drama want mevrouw wilde toen natuurlijk niet in haar eigen ledikant in haar eigen kamer. Na 3 rot nachten is het ons gelukt, en nu slaapt ze daar nog steeds ondanks dat der aanvallen nog wel eens terug komen. Bij de tweede beeb komt hij of zij zowiezo weer bij ons op de kamer in een wiegje, we zien dit keer wel weer voor hoelang
De bron die je aanhaalt vind ik persoonlijk niet betrouwbaar. Is hier ook écht onderzoek naar gedaan?? Ik wil best geloven dat de eerste mens een draagling was, maar inmiddels zijn we verder geëvolueerd. Als we ervoor gemaakt waren om onze baby op de rug of buik te dragen dan zou een kindje zich, net als bij apen of bij de kangaroe, zelf moeten kunnen vasthouden of zouden we een buidel moeten hebben en zouden we geen draagdoeken nodig hebben. Ik geloof zeker wel dat mensen biologisch zo geprogrammeerd zijn dat ze lichamelijk contact nodig hebben en het is tragisch wanneer een kindje compleet in die behoefte word genegeerd, maar in mijn ogen is het juist ook belangrijk dat een kindje ook de vrijheid heeft om zelf dingen op te pakken. Maargoed, wij hebben ook een heel tevreden kereltje die het heerlijk vindt om te knuffelen maar óók om de wereld om zich heen te ontdekken.
Ik ben persoonlijk voor meer rust voor kinderen, ik voel mij daar prettig bij, m'n kinderen gaan er goed op, prima. Maar ieder z'n ding natuurlijk, maar alles in mate. Kijk naar je kind, je kunt als ouder wel een bepaald ideaal hebben/mee willen doen met een hype, maar je kind is je handleiding, niet andersom.
Ik heb voorgaande reacties niet gelezen. Maar ik vind het een naar artikel. Het schildert, in mijn ogen, de gemiddelde moeder af als slecht (er). Ik kreeg er bijna een schuldgevoel van. Want nee, ik draag mijn kinderen niet 24 uur per dag aan mijn lijf. Ze mogen hier tot een half jaar op de kamer en dan gaan ze toch echt naar hun eigen kamer. Ik ben niet 24 uur in de buurt. Sterker nog. Dat wil ik niet eens. Ik heb ook zo nu en dan mijn eigen dingen nodig. Ik heb een pnd gehad. Zoals ik het artikel lees heb ik dus nu al mijn kinderen verprutst voor de rest van hun leven. Het idee is mooi. Maar niet haalbaar
Eens. 'Vroeger' was het juist luxe als je, als kind, je eigen kamer had. Rust. Reinheid. Regelmaat...
Bij onze oudste waren wij wel van plan om haar bij ons op de kamer te laten slapen. Helaas hebben wij 10 dagen in het ziekenhuis moeten liggen en lag zij dus op de kinderafdeling. Eenmaal thuis waren we totaal niet aan elkaars geluidjes gewend en was het beter voor iedereen zijn nachtrust om apart te slapen. Hierdoor hebben wij bij nummer 2 ook gekozen voor eigen kamer en eigen bedje. Ook omdat ik een keizersnee had gehad en mijn nachtrust dus wel goed kon gebruiken. Ik doe namelijk geen oog dicht, reageer op elk zuchtje, elk kikje of juist als het stil is. Mijn man doet dan geen oog dicht door mijn gedraai en dan is het cirkeltje weer rond. Overigens sliepen ze wel elke avond van 19 uur tot 23 uur op onze borst beneden. Al snel na de kraamtijd waren wij van de rust en regelmaat. Dus slapen op eigen kamertje, zodat de alledaagse dingen door konden gaan en niemand rekening hoefde te houden met een slapende baby in de woonkamer. Hier wel beide bv gehad, maar niet gedragen. Misschien dat ik het nu wel wil, maar dat is meer vanuit het praktische oogpunt....
Zeker een interessant stuk! Onze zoon van 10 weken slaapt in zijn wiegje lekker bij ons op de kamer. Heerlijk, lekker dichtbij. Onze oudste heeft tot 5 maanden bij ons geslapen. Daarna was hij eraan toe om in zn eigen kamertje te slapen. Ik heb nu ook een draagdoek en och man wat is dat fijn. Heerlijk mijn ventje dichtbij me. Een prettige bijkomstigheid is dat ik met baby in de doek mijn handen vrij heb voor de oudste... In onze vriendenkring zijn we de enige die de kindjes op onze kamer laat slapen en zijn we ook de enige met een draagdoek... Ik geloof in veel nabijheid en veiligheid bieden en zeker niet laten huilen. Dat andere dit vaak niet begrijpen kan ik (inmiddels) naast me neerleggen. Iedereen moet doen waar hij/zij zich prettig bij voelt!
Hier zijn ze meteen op hun eigen kamertje gegaan, maar daar moet ik bij zeggen dat wij klein wonen en dat hun kamertje dus 2 grote passen van onze kamer af is. Met de deuren open konden wij dus ook op elk zuchtje reageren. Zo rond de 6 maanden ging er 1 deur dicht omdat we elkaar wakker hielden en later gingen beide deuren dicht. Onze dochter was een huilbaby en die had ik graag gedragen, helaas is dit door mijn handicap niet mogelijk (ben val gevaarlijk en het laatste wat je wilt is vallen met je kind voor je buik), dus stond ze vaak in de wandelwagen bij mij
joh, iedereen doet waar zij zich goed bij voelt bij HAAR eigen kind, er is geen 1 ding die het beste is voor alle kids die ter wereld geboren worden, ieder kind (en ouder) heeft zijn eigen behoeftes.... en heel eerlijk?? je kan het toch nooit goed doen!! er is altijd een keerzijde aan de keuzes die je maakt (voglens anderen dan) dus lekker loslaten zolang jij en je kindje er wel bij varen!
Ik heb 2 weken samen met mijn zoon geslapen op zijn kamer, niet in onze kamer (aangenaam voor mijn echtgenoot ook want dan was er toch één van ons 2 uitgerust). Daarna ben ik dat beginnen afbouwen, hij startte alleen en 's nachts bleef ik dan weer bij hem slapen. Hij heeft eigenlijk nooit in ons bed geslapen, tenzij hij écht ziek was ofzo, maar dat zal dan 2 of 3x geweest zijn en maar voor enkele uren. Niet dat ik iets tegen co-sleeping heb, ik zie er de voordelen ook wel van in. Maar in onze situatie was dit niet haalbaar, het zou een té grote druk gelegd hebben op ons huwelijk. Ons mannetje is hierdoor niet ongelukkiger of voelt zich niet onveiliger dan een ander kind. Integendeel, hij is zo'n gelukkig dreumesje! Ik denk dat veel afhangt van het kind zelf, niet alle kinderen hebben die behoeften zo sterk. Wat ik nu wél ga doen, wat ik vorige keer niet heb gedaan, is een goede draagdoek aanschaffen. Het lijkt me veel handiger, zeker omdat onze zoon er dan ook nog steeds is en ik dan tenminste mijn handen ook vrij heb voor hem én terwijl mijn baby dat huidcontact geef dat het nodig heeft. Toen J. er net was kon ik hem elke dag uren knuffelen en dicht bij mij nemen maar dat zal nu wat moeilijker gaan denk ik.
Faelynn heeft 6 weken naast ons bed geslapen, dit is gewoon veel makkelijker ivm aanleggen en direct weer in bedje. Partner heeft deze periode op zolder gelegen omdat die er wakker van werd en dat er niet bij kon hebben met een nieuwe baan. Met 7 wk is ze opgenomen als huilbaby omdat ze gewoon vreselijk veel huilde, nu slaapt ze dus op dr eigen kamertje , voor mij erg moeilijk maar voor haar gewoon het beste ze slaapt veel beter nu.. Sliep trouwens wel met oordoppen omdat ze best veel kreunt in dr slaap. En seks heb je toch niet alleen in bed? En wat dan nog Faelynn gaat echt niet over dr bedje heen koekeloeren om te kijken wat wij uitspoken
Onze dochter heeft de eerste 3 maanden bij ons op de kamer geslapen in een verrijdbare wieg naast bed....daarna toen ze doorsliep ging ze op haar eigen kamer in het ledikantje... Ze sliep rustiger en ik ook.. Het ging gewoon vanzelf allemaal... Bij de 2e doen we het waarschijnlijk weer zo.
Eens, denk ook dat het vooral om commercieel belang draait....hoeveel verschillende draagdoeken je tegenwoordig wel niet ziet van rond de 100 euro... Al lijkt het me straks best handig maar meer omdat ik mijn andere kind naar school moet brengen en ik 2 hoog woon en dan ff snel de baby in de draagdoek kan hijsen...maar ik vind ze zo duur!