Ok sorry maar deze opmrking vind ik ook niet kunnen hoor? alsof iedereen die dun is gelijk anorexia heeft? Als slanke mensen zeggen dat dikke mensen gewoon op moeten passen voor hun gezondheid vind ik dat niet meer dan normaal. Het wordt anders als je gaat schelden. Ik zeg toch ook niet: Zo dik als een olifant. Is het dan wel normaal dat slanke mensen gelijk worden vergeleken met anorexia? Ik ben zelf 1,77 en ik weeg 63 kilo, heb ik nu ook gelijk anorexia dan? Je vind de opmerking van MerleQ niet kunnen maar zelf doe je het net zo goed.... Plus dat Merle nou echt absoluut niet anorexiadun is. Als wij zeggen dat mensen te dik zijn is het gelijk zogenaamd schelden, maar mensen die wat voller zijn mogen wel commentaar hebben op de dunnere mensen? Ja, vast. Ik ben zelf vroeger GIGANTISCH gepest omdat ik zo ontzettend dun was, denk je dat dat leuk is? Denk je dat dunne mensen altijd alles mee hebben? Dan denk je toch echt verkeerd.
zie je me dat ergens zeggen dan, ik zeg dat ik het niet echt geloof, het komt ongeloofwaardig op me over, dit komt vooral door haar nonchalante schrijfstijl.
heej als jullie ff goed lezen stel ik een vraag met wat ze bedoeld er staat nergens dat ik haar beschuldig ik VRAAG iets! wie zegt dat dikke mensen comentaar hebben op de dunnere! ik geloof dat hier merle begon te spaaien over de dikkere mensen jemig jullie moeten echt eens lezen niet normaal hoe hier ineens alles barst omdat we zogenaamt elkaar aan het zwart maken zijn! er begon er 1 en die is terecht gewezen, laat zich vervolgens niet horen, maar omdat er te zien is dat zij dun is (album) krijgen wij dikkere het over ons heen doe ff normaal!
eh? Waar slaat dit nu ineens op? Sorry hoor maar ik heb geen problemen met dikke mensen? Ik heb juist een hekel aan mensen die andere mensen beoordelen op hun uiterlijk. Ik zeg alleen dat als de dikke mensen het erg vinden dat een dunner iemand wat zegt over hun uiterlijk, ze het zelf ook niet moeten doen. Is dat zo gek dan?
Even wat anders...bloeddruk. Ik vroeg vanmorgen aan VK of mijn bloeddruk niet te laag was geworden aangezien het eerst altijd rond de 120/75 zat en vorige week 100/65. Toen kreeg ik als antwoord dat voor verloskundigen eigenlijk alleen de onderdruk van belang is, omdat de bovendruk toch per 10 minuten kan verschillen (als je bijvoorbeeld net gefietst hebt of iets dergelijks) De onderdruk van de TS lijkt mij dus vrij normaal....en daar gaat het de VK in principe om.....
ik vind dit idd wel ver gaan ik heb dus zelf een eet stoornis gehad dankzij een ex vriendje (dit was voor het ongeluk) ik woog nog 50 kilo met een lengte van 172 ik moest bij de kinder kleding kijken.toen vond ze mij te dun en was ik ongezons nu heb ik maat 40 en nu ben ik in de ogen van anderen weer moddervet.dan mij vraag waneer is het dan wel goed
ps.devilchase wat een super kind heb je (oja die tompouche waar had je die vandaan? sorry even heel erg oftopic
Mensen die het hebben over `maat plank´ of `anorexiadun´ hebben gewoon slechte manieren, dat staat los van hormonen. Ik ben te zwaar, voor mijn zwangerschap was ik al mollig/dik. Maar net zoals ik niet uitgemaakt wil worden voor "maat nijlpaard" zal ik een ander niet uitmaken voor "anorexiadun". Heb ooit van mijn ouders geleerd dat schelden niet zo netjes is.
nou ik heb alle 2 gehad maat plank kindermaatje en maat nijlpaard 40. het is toch nooit goed hoor echt niet ik noem het maat plank omdat ik echt een plank was.dus zo doende maar idd ik had het even beter moeten formuleren sorry
ik heb et niet eens over jou? ik quote toch heel iemand anders? dat stukje waar ik jou quote geef ik gewoon antwoord op je vraag? @blusvrouw: dankje! tompouchen heb ik laten maken bij de bakker!
Blusvrouw op de foto´s vind ik je niet dik hoor. Maat 40 is toch ook helemaal geen grote maat? Tenminste, toen ik maat 40 had was ik dolgelukkig dat ik weer overal kleding kon kopen ipv altijd bij het type Miss Etam te moeten shoppen.
en toch word er tegen mij gezegt dat ik veels te dik ben.zodoende vraag ik dan van hoe moet ik er dan uit zien.weer terug naar de kindermaatjes.dus zo doende kan ik dan ook boos worden omdat het voor de meeste mensen toch nooit goed is
De manier waarop ze het gebracht heeft vind ik erg onaardig. maar ze zegt het natuurlijk niet voor niks. Je moet onder extra controle staan en daarom stuurt ze je door naar GYN. Je krijgt daar meerdere echo's en je moet in het ziekenhuis bevallen. Ik vind het onzin dat je niet zwanger mag worden als je "te"dik bent...alleen vind ik wel dat je het onder ogen moet zien dat er meerdere complicaties kunnen ontstaan door je overgewicht en je dus ook moet accepteren dat je naar de GYN moet (niet dat ik uit je berichtje opmaak dat je dat niet wil hoor) Ik denk dat het verstandig is om goed op je voeding te letten tijdens je zwangerschap. Net als er al gezegd is je mag niet afvallen op een ongezonde manier maar wat kilo's kwijt raken door gezonde voeding en beweging kan helemaal geen kwaad tijdens de zwangerschap. Ik weet niet hoe het is om dik te zijn...ben het nooit geweest. Ben altijd "normaal"geweest maar daar moet ik ook wel wat voor doen hoor! Ik kan ook niet eten wat ik wil.....en ik moet ook sportten om op gewicht te blijven. Het is dus niet eerlijk dat er gezegd word--> jullie "dunne"mensen hebben makkelijk praten want dat is niet zo! Ook wij letten op ons eetgedrag! Meid, geniet lekker van je zwangerschap...hopelijk is de GYN wat tactvoller. Oh jaaa...BLUSVROUW je bent helemaal niet te dik gekkie! En als mensen dat wel zeggen dan moeten ze lekker naar hun zelf kijken!
@blusvrouw: ik viel hier ook zo'n beetje van m'n stoel toen je eindelijk noemde dat je maat 40 hebt en dat anderen daarmee vinden dat je overgewicht hebt... Wat een bullshit, (ik was nog niet zo slim geweest om ff in de foto-albums te kijken, :-D). Maar goed, in deze discussie hanteerde ik in ieder geval de officiele maatstaven voor overgewicht, dus: BMI boven 25. En met MBI boven 30 zit je geloof ik officieel in de categorie obesitas... (het klinkt ff niet zo leuk, maar ik kan het even niet anders uitleggen om duidelijk te maken waar ik het in ieder geval over had). En, hoe hard het ook is: die pondjes komen er meestal wel aan door wat je eet. Niet altijd, dus ik probeer dat altijd wel te checken, hoe dat zit, maar ik vind wel dat je daar verantwoordelijkheid voor moet nemen. Daarmee bedoel ik NIET dat afvallen dus een hele simpele kwestie is van gewoon minder eten. Dat denk ik niet. Nouja, dat is uiteindelijk wel de bottomline natuurlijk, , maar het is nogal gemakkelijker gezegd dan gedacht. Alleen, als je niet verantwoordelijkheid neemt voor je eigen daden, (dat je overgewicht meestal komt door wat je eet), zal het ook nooit veranderen... Persoonlijk kan ik me wel eens verbazen (eerste gevoelsreactie) over het feit dat mensen het zichzelf aandoen. Als ik er dan wat langer bij stilsta, weet ik dat ik zelf in andere vormen mezelf allerlei minder leuke dingen aandoe, dat elk mens zichzelf minder leuke dingen aandoet/volhardt in gedragspatronen die niet goed voor je zijn. Bij iedereen komt dat in een andere vorm. En dat is bepaald niet altijd gemakkelijk om te doorbreken. Maar, als je altijd blijft roepen dat je er niets aan kunt doen, dan verandert het nooit en blijf je er eeuwig slachtoffer van, (da;s dus voor alle duidelijkheid ook de houding die ik ten opzichte van mezelf en mijn moeilijke dingen inneem). Zoals Dr Phil zegt: You can't change what you don't acknowledge... Afvallen is niet (altijd) maar even simpel. Daar kunnen allerlei emotionele/psychische zaken achter zitten die je moet doorbreken om te breken met je foute eetpatronen. Geen simpele zaak dus, maar wel eentje waar je en jezelf en je kind een groot plezier meedoet. Dus, hoop dat dan hiermee duidelijk is dat ik niemand veroordeel als ik het heb over dat het wel handig kan zijn om gewicht te verliezen: tegen anderen zeg ik weer dat ze moeten stoppen met roken, moeten stoppen met slachtoffer spelen, moeten stoppen met eigenwijs doen, enz. En ben gewend om dat ook tegen mezelf te doen en het te acccepteren als anderen het tegen mij doen, Voor alle dames die kampen met overgewicht: probeer op dat punt te komen waarbij je denkt: Shit, hier heb ik geen zin meer in, dit wil ik mezelf niet meer aandoen... (niet dat iedereen dan maatje 36/38 moet hebben!). Gewoon omdat ik het je zo gun dat je eigen lijf je niet in de weg zit. En als je op dat punt komt: heel veel sterkte en succes met de strijd en geniet ervan als het dan gelukt is! Oja, en idd die termen als maatje nijlpaard of maatje anorexia: zullen we die achterwege laten? Dunne mensen zijn vaak ook niet erg blij met hun eigen lijf en daar is vaak minder gemakkelijk wat aan te doen als aan overgewicht.... (Toch ook weer gemakkelijk gezegd van iemand met een heerlijk gemiddeld maatje 36/38, I know... maar toch...)