Sonja, Afscheid nemen hoeft ook niet als je geen behandeling hebt gehad Geloof me, of je het meemaakt bij hele hele goede vriende of het zelf meemaakt...het is een wereld van verschil. Al lijkt het of je je zo goed een voorstelling bij dat gevoel kan maken...
Nollie is back in tha house! Alles oké met iedereen... Heerlijk weekje achter de rug....ga morgen even alles rustig doorlezen, maar wilde even weer laten weten dat ik er weer ben! Oja en vandaag termijnecho gehad....ons wondertje zwaaide en bewoog beide beentjes...zoooo lief! Nollie is in LOVE..... Fijn weekend! Liefs Nollie
Jeetje, eindelijk! Welkom terug Nollie! Fijn dat je weer even naar je zwaaiende wondertje hebt kunnen kijken! Hebben jullie het leuk gehad?
Ik breek oook even in... Zit hier een beetje met tranen in mijn ogen te lezen. Krijg een beetje het gevoel alsof ik bij degenen hoor die "gewoon maar"zwanger zijn geworden. Ik besef me terdege dat alle IVF-ICSI en andere behandelingen-meiden het vele malen zwaarder hebben gehad dan ik. Maar ook ik heb ontzettend veel verdriet en onzekerheid gekend. Al die onderzoeken, zwaar tegenvallende uitslagen en noem maar op. Ik mag dan wel "gewoon"zwanger zijn, maar ook ik ken absoluut onzekerheden (zelfs nu nog!) Hoop zo dat dit kindje ons echt gegund is...Het is niet zo vanzelfsprekend om zomaar weer zwanger te worden. Ik voel me ook niet echt thuis in de gewone topics, bij meiden die soms wel erg makkelijk omgaan met het praten over miskramen ed (ach je kunt er toch niets aan doen; het komt zoals het komt....Is natuurlijk wel zo, maar dit zeg je wel iets makkelijker al je al na 2 rondes zwanger bent of zo...). Ach ik kan het misschien niet goed uitleggen....Ik voel me iig niet als iemand die alleen maar geniet en "gewoon"zwanger is geworden... Ik laat het ff hierbij, zit echt met traantjes en brok in mijn keel..... Hormonen? Tis iig niet als aanval bedoeld. Laat dat duidelijk zijn! Fijn dat alle echo's en controles goed waren!
Lieve Elvira|R, Ik weet zeker dat dit niet de bedoeling van het topic is en ik weet ook zeker dat jij niet bij het groepje "gewoon zwanger" hoort. Want zo gewoon was het allemaal niet. Ook jij hebt alle angsten doorstaan, en moet misschien nu nog dingen verwerken. Kom maar in mijn armen! Dikke knuffel en dikke zoen!
Dank je lieve Prinses! Heb idd ook weleens het gevoel dat ik dat moet verwerken hoor. Je begrijpt me volgens mij helemaal. Krijg ook wel vaker te horen...ja, we dachten al, al 2 jr getrouwd...zou toch eens tijd worden. Gelukkig ben ik een open boek en vertel ik meteen dat het allemaal niet zo vanzelfsprekend is hoor en dat dat bij ons dus ook niet zo was.... Zoals ik al zei bedoel ik dit niet als een aanval, ik hoop dat Elmo me ook begrijpt...
Tuurlijk moet je dit verwerken. Op het moment dat je er midden in zit, probeer je je staande te houden. Daarna begint het echte verwerken pas echt. Je bent een tijd lang, dag in en dag uit bezig met zwanger worden en ineens ben je zwanger. Dat is ineens wel heel gek allemaal, denk ik. Ook het feit dat je zwanger bent geraakt, heeft denk ik nog verwerking nodig, omdat je vast vol ongeloof naar die test hebt zitten staren. Ook kan ik me voorstellen dat je meer angst hebt voor een miskraam, omdat je weet hoeveel pijn en moeite het zwanger worden heeft gekost. Ook die opmerkingen van anderen zijn zeer vervelend, net alsof je aan anderen verantwoording af moet leggen, of zo. En ik denk dat Elmo het helemaal begrijpt (ik denk ook niet dat ze jou onder het groepje "gewoon zwanger' schaart).
Je bent echt lief meid! Fijn dat je me begrijpt. Ik hoop zo dat jij net als ik heel snel vol ongeloof naar die 2 strepen mag kijken! Ga nu mijn nestje in. Dikke knuffel lieverd!
He meiden, Ik had dit onderwerp eigenlijk nog nooit bekeken, maar wat een herkenning! Wat Elmo zegt, dat de hele medische molen maar niet uit je gedachten gaat. Nu heb ik dat niet zozeer, ik heb niet zoveel meegemaakt als Elmo, maar ik besef wel heel goed wat een wonder het is dat ik nu zwanger ben, maar ook hoe kwetsbaar het nog is. Het hartje klopt, mijn gevoel zegt ook dat het goed is, heb voldoende kwaaltjes, maar toch ben ik erg bang dat het toch misgaat. Hoe lang gaat het dan weer duren voordat ik zwanger ben? En dan moeten we waarschijnlijk weer de medische molen in, heb daar helemaal geen zin meer in! Over die kwaaltjes, ik schrijf vaak (op andere forums) wel mijn klachtjes op, maar ook altijd dat ik er erg blij mee ben, om misverstanden te voorkomen. Het enige waar ik me zorgen over maak, is dat ik te weinig binnen krijg, haast geen groente en te weinig brood. Maar ik doe mijn best en ze zeggen dat het kindje toch wel neemt wat het moet hebben (of het nou zo gezond voor jezelf is... maar dat haal je meestal wel weer in). Ik neem in ieder geval wel elke dag een multivitamine voor zwangeren. Ik zal proberen hier af en toe te schrijven, maar jullie schrijven soms wel erg veel, haast niet bij te houden! Liefs, Snoopy (waarschijnlijk iets korter dan 7 weken zwanger)
Hoi Elmo, Wel heel herkenbaar hoor, je verhaal. Nu ik zwanger ben, "mis" ik opeens de controles, echo, personeel van het ziekenhuis. Begrijp me niet verkeerd..maar inderdaad je valt als het ware in een gat, een andere wereld. Nou denk ik het is een wonder, een medisch wonder naar al die teleurstellingen, al die keren dat je dacht dat de IUI of wat dan ook gelukt is. En twijfel nou steeds is het kindje wel goed, is het geen BBM, groeit het wel goed. Tja, naar de 1ste echo heb je zekerheid, denk je dan. Mis, ik maak me alleen zorgen haal ik het wel tot die echo, en is die echo dan goed of komen we weer voor een teleurstelling te staan. Zoals iemand al schreef je bent blij maar de MMM periode loopt wel als een rode draad er doorheen. Logisch want tenslotte ben je er jaren mee bezig geweest. Onwetendheid kom ik ook veel tegen mensen die weten dat je in de MMM zat, teleurstellingen kent, bezig was met spuiten en de bijbehorende "buien", ze vinden de zwangerschap als vanzelfsprekend. Dat is toch de uiteindelijke uitkomst van die geschiedenis ! Duh..als het aanslaat ja. Hoeveel mensen heb ik inmiddels niet leren kennen in wachtkamers, tijdens de punctie in ziekenzalen die al voor de 3e of meerdere keren bezig zijn en het nog steeds niet is gelukt, of nog meer teleurstellingen hebben gekend dan ik (MK) En dat neem ik in mijn achterhoofd dan mee...ik ben niet zo zwaar op de hand liggend persoon, heel open, maar van binnen zwanger, bezig met de MMM als rode leidraad, mensen die ontwetend reageren.Zelfs mijn vriendinnetje die denkt je bent nu zwanger, ga genieten en de rest gooi je nu in de prullebak. alsof je deze periode ineens vergeten bent. Dan ben ik blij dat ik dit forum (elke dag) mag opsurfen en jullie heb. Elmo, jij bent verder dan mij, ook met het "verwerkingsproces", je denkt al aan afscheid nemen. Zover had ik nog niet gedacht. Mijn mannetje vond wel dat we een cadeautje mee moesten nemen voor onze gyn. omdat ze zoveel voor ons heeft betekend en heeft gedaan. Nou zitten we allebei in de zorg, en we weten het is echt niet nodig maar om nou niks meer te laten horen...en uit ervaring is het prettig te weten dat je werk wordt gewaardeerd. Al met al denk ik dat alle zwangeren onzekerheden hebben, maar wij MMM-ers torsen toch wel een hele schat aan ervaringen mee, die ons echt niet zomaar los laten.
Goedenmorgen Meiden, @Laura Hoe gaat het vandaag met je? @Lisette Mooi gesproken meis. @ElviraR Lieverd, wees niet verdrietig. De vraag van Laura was of de MMM'ers bekend waren met de onzekerheden, het verwerken etc. Tuurlijk ben jij ook niet zomaar zwanger geworden. @Nolliepollie Hoe waren je daagjes weg? @Prinses Hoe meer ik van jou lees, hoe positiever ik alles in zie. Jij bent zo positief en lief voor iedereen, dat verdiend echt een pluim. Fijn weekend allemaal en dikke smakkerd van Vier
Goedemorgen meiden. Veel woorden gesproken veel mooie woorden ook. Ik denk dat er eens een dag komt dat ieder dit proces een plekje geven kan. Maar altijd blijft er in je achterhoofd dat zwanger worden niet de normaalste zaak van de wereld is zoals bij andere mensen helaas wel zo is. Ik koester op dit moment iets in mijn buik waarvan ik dacht dat dit mij nooit gegeven zal zijn. En dan tel ik eigenlijk de 19 maanden van proberen zwanger te worden niet mee. Jaren daarvoor had ik al kinderwens maar niet de man. dat koste mij een flinke depressiviteit. Daarna eindelijk de man en mocht de kinderwens in vervulling gaan en dan MMM waarin duidelijk wordt dat je een vermindert vruchtbaar stel bent. Maar goed , Vandaag heb ik een feestje.... Mijn 3 maanden mijlpaal bereikt.. Mijn avonddienst is gisteren niet goed bevallen , ben weer gaan overgeven van moeheid... dit keer midden op straat Voel mij nu weer beter en uitgerust. Strakkies gaan we naar de bouwmarkt verf kopen en witsel enz. Onze oude slaapkamer is nu officieel gescheiden in 2 kamers. Vriendlief heeft de tussenwand geplaatst. een babykamer een een kluskamer.. We gaan eerst de kluskamer helemaal schilderen zodat de spullen die nu overal verspreid staan er weer in kunnen en dan kunnen we de babykamer gaan schilderen . Dus wij zijn lekker bezig boven. GREETZZ LIEK.
*Breek ff in* Jullie hebben het over het afscheid nemen van de MMM. Nou, ik kan dat nog steeds niet. Elke x als we met Glenn voor controle gingen óf dat meneer er weer in lag, heb ik de IVF-afdeling op de hoogte gebracht. De IVF-arts is zelfs een paar x bij Glenn langs geweest op de afdeling. Sinds 2 mei hoeft onze kanjer niet meer naar het zh voor controle. Hij is ontslagen! Maar dan nóg kan ik de MMM niet vergeten, en het hoofdstuk ook niet afsluiten. Het is een deel van ons leven. Anders hadden we Glenn waarschijnlijk nooit gehad. Dus lang leve de IVF! *breek weer uit* ps, ik blijf jullie volgen hoor meiden. ookal post ik niet regelmatig. Ik had onze fertiliteitsarts een fles wijn gegeven en de embryologe ook. Ze hebben de wijn pas opengemaakt toen ik over de 14 weken zwanger was.
wij hebben wel afscheid genoemen van onze fertileiteits arts. heb wel niet zo lang bij haar gelopen omdat we eerst ruim 2 jaar in een ander ziekenhuis liepen. maar hebben een uitgebreid gesprek gehad en ik moest beloven dat we een geboortekaartje zouden sturen, die bewaard ze allemaal, vind ze leuk om te zien dat het toch lukt. we hebben na de geboorte nog een kaartje gehad en toen was het definitief, ze is daarna ook in een ander ziekenhuis gaan werken. het andere ziekenhuis lopen we nu weer en die gyn neem ik eig geen afscheid van, daar zit ik al bij vanaf mijn 19e en kom ik ws nooit meer vanaf ook dus daar hoef ik geen afscheid van te nemen
Meiden, heb even een aantal pagina's terug gelezen... Pfff...ook ik zit hier met een brok in mijn keel...(don't ask me why...) Ook ik behoor namelijk tot het groepje die de dans écht letterlijk en figuurlijk net is ontsprongen (na 5 jaar)....de Pregnyl staat nog steeds in de koelkast...Menopur nog in mijn nachtkastje... Ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren op de meiden die via IVF/ICSI zwanger zijn geworden...het gevoel ken ik namelijk niet....Het enige wat ik erover kan zeggen is dat ik een half jaar (op papier) naar de 1e poging toe heb geleefd, was er lichamelijk en geestelijk helemaal klaar voor... Weet wel dat ik jullie écht TOPPERS vind! Kan alleen maar zeggen...dat je het ooit wel een plek gaat geven... Nou Nollie zit een potje te janken, dus log me maar ff uit...hihi! Ps. Lieke; Gefeliciteerd meid! Oja nieuwe foto in album! Liefs Nollie
Lieke Gefeliciteerd met je mijlpaal meid! Pfff..toch wel opluchting he! Voor alle meiden die me niet begrepen hebben Ik heb nooit gezegd dat je het niet moeilijk hebt (gehad) als je tegen de MMM aanzat, want ook daar zijn wij doorheen gegaan. Jammer, heel jammer dat jullie dat zo opvatten. Ik dacht dat jullie me wat dat betreft wel een beetje kende. Dat er meiden zijn die me wel begrijpen doet me ontzettend goed! Je gaat hier haast aan jezelf twijfelen. Mijn vraag/opmerking ging niet over meiden die "niet" zwanger zijn geworden na een vruchtbaarheidsbehandeling maar over meiden die WEL zwanger zijn geworden door een vruchtbaarheidsbehandeling. Dit is dan w.s. precies de reden dat de "anderen" dit onderwerp niet aan durfde te snijden. Ook zonder "echte" behandeling kan je het begrijpen... en meedenken maar jullie trekken je het alleen aan dat er iets gezegd wordt over wel/geen behandeling. Vind ik echt jammer... Gemengde gevoelens hier dus... Ik gun iedereen een kindje! Ben dolbij dat een aantal van jullie zwanger zijn geworden zonder jaren teleurstelling, verdriet, pijn (lichamelijke pijn) spanning, onzekerheid en nog 10x teleurstelling....vergeet dat voor het gemak ook even niet! Sorry als ik mensen tranen of verdriet heb bezorgd door mijn verdriet op tafel te leggen.
Meiden bedankt voor jullie felies. Het voelt inderdaad heerlijk deze 12 weken grens echt top. Heb een nieuwe foto in mijn album gedaan deze heeft vriendlief net gemaakt. Is wat duidelijker dan de andere die ik zelf via de spiegel gemaakt heb. Zie zelf niet zo veel verschil, zit nog verscholen denk ik alhoewel ik in real live wel verschil zie maar op een foto niet. maar ja wat niet is komt vanzelf maak mij nog niet druk. Elmo....Ik weet niet de juiste woorden te vinden op jouw verhaal hierboven sorry meid. LIEK