De weg naar eiceldonatie

Hallo,

Ik ben deze weblog begonnen om met elkaar ervaringen uit te wisselen over eiceldonatie. Hoop dat er meiden zijn die het leuk vinden om hier met mij over te kletsen. Zal even iets over mijzelf vertellen. Ik ben 32 jaar. Sinds november 2008 hebben mijn man en ik een kinderwens. Heb altijd gezegd dat ik niet de mmm in zou willen, maar op aandringen van mijn moeder heb ik dit toch gedaan anders zou ik daar spijt van krijgen en daar heeft ze helemaal gelijk in gehad. Nu sinds maart 2011 in de mmm. Al snel kwam uit de onderzoeken naar voren dat ik een heel laag amh heb 0,3. Dit was zorgelijk en ze vertelde mij dat er dan ook wel haast bij was om nog zwanger te kunnen raken. Door een fout wilde ze mij eerst 6 tot 9 maanden aan de clomid zetten, maar door een oplettende arts die het hier absoluut niet mee eens was zijn we direct ingestuurd voor ivf. Uiteindelijk zijn we in oktober 2011 gestart met onze eerste ivf poging welke helaas mislukt is er waren maar 2 eiblaasjes waar wel 2 eicellen in gevonden zijn. Alleen 1 eicel was niet bruikbaar hele slechte verkleuring en de andere is niet bevrucht geraakt. Uit het gesprek met de gynaecoloog kwam eigenlijk naar voren dat de kans dat het nog zal lukken van mijzelf heel klein is. En aangezien ik een zus heb die eiceldonatie voor mij wilde doen hebben we besloten hier mee verder te gaan. 4 januari 2012 hebben wij onze eerste afspraak voor de eiceldonatie, ben benieuwd hoe het allemaal in zijn werk gaat en hoelang het gaat duren.
Dit was een verslagje van mij ervaring in de mmm en de weg naar eiceldonatie en graag hoor ik over jullie ervaringen daarin!!

Veel liefs
bittersweet

 

Hier weer even een update na ons gesprek vandaag.
Om 15:15 uur hadden we de afspraak staan. Uiteindelijk werden we rond 16:00 uur binnengeroepen. De mannen werden al redelijk ongeduldig die vinden al dat ziekenhuis gebeuren maar niets (kan ik mij ook wel voorstellen hoor!).
Moet zeggen dat het een hele aardige en grappige gynaecoloog was. Hij maakte ook van die opmerkingen dat je op een gegeven moment echt in een duik lag. Dit brak de spanning wel. Het gesprek begon er al mee of mijn zus wist wat de risico's zijn? Dat je toch in een gezond lijf iets gaat doen terwijl het niet voor jezelf is maar om er een ander blij mee te maken. Hij vertelde tegen haar dat het mogelijk is dat je er aan dood kan gaan (dit moet hij natuurlijk wel zeggen, maar wij weten ook wel dat de kans echt heel heel heel klein is dat dat kan gebeuren). Mijn zwager schrok hier toch wel een beetje van en vertelde ook wel dat hij best wel een beetje angstig is voor het hele gebeuren. De gyn vroeg hoe we er gekomen waren, met de auto. Hij zei dat er onderweg ook wel iets had kunnen gebeuren dat heb je ook niet in de hand en die kans is vele malen hoger dat er dan iets zou kunnen gebeuren als je autorijdt dan met de ivf. Mijn zus is hier erg nuchter over wat dat betreft (gelukkig maar). Hij zei dat mijn zus dat maar moest uitvechten met haar man dat ze voor haarzelf mag beslissen (hahahaha). Maar ik wil natuurlijk wel dat ze op 1 lijn zitten en kan heel goed begrijpen dat hij het best wel een beetje eng vindt dat had mijn man ook, maar achteraf was het voor hem ook heel erg meegevallen. Had wel het idee dat mijn zwager na het gesprek weer wat opgelucht was.
Maar wat een weg is het wel zeg. Nu moesten we dus weer een afspraak maken met dezelfde gyn voor mijn zus en voor mij en mijn man. Dit kan pas 21 feb en 6 mrt. Hierna worden we aangemeld voor de psycholoog en krijgen we daar nog een gesprek mee en dan worden de rapporten opgesteld en gaat dit naar de raad van bestuur (METC) voor goedkeuring donatie. Gaat gemiddeld een half jaar duren voordat het allemaal geregeld is soms wat korter

 

Hoi Marije,

Leuk om wat te horen van iemand is toch wel fijn om wat ervaring uit te wisselen. Er zijn volgens mij niet zo heel veel mensen die starten met eiceldonatie.

Het duurt zo lang omdat we eerst een afspraak met zijn vieren (mijn man en ik en mijn zus en man) hebben gehad 4 januari. Daaruit kwam naar voren dat we ook beide nog apart een afspraak bij de gyn moeten krijgen. Eerst mijn zus en daarna mijn man en ik laatste afspraak staat 21 februari, daarna wordt de afspraak voor de maatschappelijk werker gemaakt hier zal denk ik ook nog wel wachttijd voor zijn (nu heb ik vandaag gesproken met maatschappelijk werkster of we afspraak niet vast kunnen maken voor begin maart duurt allemaal ook zo lang, ze gaat het overleggen met de gynaecoloog hopelijk gaat het lukken!) en daarna moet er nog goedkeuring komen door de raad van bestuur. Het bestuur heeft eens in de 3 a 4 weken overleg en dan krijg je 14 dagen later de uitslag te horen of er groen licht is.
In welk ziekenhuis ben jij onder behandeling?
Hoe is het bij jou dan allemaal gegaan?
Trouwens ook superlief van jou zus zeg dat ze je gaat helpen. Heeft jouw zus al kindjes en welke leeftijd heeft zij?
Hoe heb jij het allemaal ervaren de weg ernaartoe en de gesprekken met maatschappelijk werk?
Trouwens echt spannend dat jullie al bijna gaan starten. Hou me op de hoogte ben erg benieuwd hoe het allemaal zal verlopen.

Groetjes
Bittersweet

 

Hoi Marije,

Wij zijn onder behandeling bij het erasmus mc. Wat raar idd he dat het dan bij ons zo lang moet duren. Dus bij jullie was er ook geen goedkeuring nodig van de raad van bestuur? Waarom zou dat in het ene ziekenhuis wel zijn en in het andere niet snap er niets van eerlijk gezegd dat het dan in het erasmus zo lang duurt. Wel echt balen. Wij hebben idd ook 1 ivf poging gedaan die ook mislukt is dus zijn ook 1 kans kwijt. Mijn zus heeft ook 2 kindjes en is 35. Er moet alleen bij haar nog gekeken worden of ze ook geen eierstokveroudering heeft. Maar een maand geleden hadden ze bij haar al een echo gedaan en die zag er goed uit kwa follikelgroei dus daar maak ik mij niet zo zorgen over. Zij ziet het idd ook als een cadeautje wat ze mij geeft. Geloof ook dat het allemaal goed gaat komen. Ik hou je op de hoogte va de vordering en ik hoor ook graag hoe het bij jou verder gaat.

Groetjes
Bittersweet

 

Hoi chocochick,

Dank je voor het succes wensen. Het wordt zeker een spannende tijd en zoals je ziet heeft marije al groen licht en wij staan eigenlijk nog maar aan het begin van dit traject.

Hier begint mijn geduld wel een beetje op te raken. Zou zo willen dat alles een beetje sneller zou kunnen gaan. Ben wel zo brutaal geweest contact op te nemen met maatschappelijk werk. Zij zou contact met de gynaecoloog opnemen of we alvast de afspraken mogen maken. Hopelijk geeft hij daar toestemming voor, want had al begrepen van haar als ik nu afspraak zou maken dan kan ik pas eerste week maart terecht. Kan je nagaan echt niet normaal meer er zou een veel beter plan voor de donaties moeten komen zodat het allemaal een beetje soepeler kan verlopen vindt ik. Maar ja wie ben ik he ook maar 1 van de vele waarschijnlijk.

Marije wat super dat jullie goedkeuring hebben dat wordt dan waarschijnlijk snel beginnen? Je had het over februari toch. Nu mag het eindelijk wel eens ons jaar gaan worden!! Vindt je ook niet? Ga duimen voor je hoor. En ik hoor het van je hoe het allemaal gaat verlopenecht superspannend allemaal.

Groetjes
Bittersweet

 

Hoi Marije

Ook wij zijn nu ruim 3 jaar bezig om onze kinderwens te vervullen, wat gaan de jaren toch snel pfff.
Wij gaan verder met eiceldonatie omdat ik een laag amh heb. Dit zegt iets over je eicelreserve (deze raakt op ivm vervroegde overgang). Vervroegde overgang komt bij ons voor binnen de familie mijn moeder was 40 en oma 41 en overgroot oma 39. Alleen ben ik tot nu toe de enige waarbij het niet lukt om zwanger te raken en vandaar dat we er zo achtergekomen, dat het dus door het lage amh niet meer gaat lukken. Moet er nog wel bij zeggen dat ik nog niet in de overgang ben want dit is een periode van 10 a 12 jaar die hier aan vooraf gaat. Bij mij is het dus zo dat ik iedere maand nog maar 2 of 3 follikels heb klaar liggen en dat tijdens de ivf is gebleken dat de eicellen van slechte kwaliteit zijn. Vandaar dat mijn zus heeft aangeboden mij te helpen, want een andere keus is er gewoon niet meer. Ja evt nog een poging wagen met icsi maar de kans met 1 of 2 eicellen dat dat gaat lukken is gewoon heel heel klein en je bent dan ook weer een poging kwijt en soms lukt het met eiceldonatie ook niet meteen de eerste keer. En de teleurstelling dan iedere keer weer, daar zou jij ook wel alles van weten hoe moeilijk dat is. Vandaar dat we op advies van de artsen hiermee verder gaan. Hoop idd ook dat we van de zomer eindelijk zwanger mogen zijn of dat in ieder geval 2012 een vruchtbaar jaar gaat worden voor ons.
Ik ben ook flink aan het bellen hoor hoop ook dat ze gek van me gaan worden en mij een beetje voorrang zullen geven haha.

Liefs
Bittersweet

 

hallo meiden.

Hoe is het met jullie?
Met mij gaat het goed. Ben helemaal happy omdat maatschappelijk werkster heeft overlegt met de gynaecoloog en die heeft gezegd dat de afspraken gemaakt mogen worden. Dus dat betekent dat het waarschijnlijk allemaal een beetje sneller kan gaan. Ik heb nu laatste afspraak staan op 6 maart. Nu moet de donor natuurlijk ook nog afspraak maken en dat zal waarschijnlijk 8 maart worden. Wat ben ik blij dat ik er achteraan bent gegaan, anders had het echt veel langer geduurt. Nu is alles waarschijnlijk eind april begin mei geregeld en hebben we groen licht (als alles goed verloopt natuurlijk). Zo zie je maar nee heb je ja kan je krijgen!! En dat je mond opentrekken echt wel kan lonen, maar dat leer je vanzelf wel als je eenmaal te maken hebt met de mmm.

Marije weet je al wanneer jullie kunnen beginnen met ivf of wanneer krijg je dat te horen? Ben erg benieuwd!!

xxx
Bittersweet

 

Hoi Marije,

Joehoe!!!Wat een goed nieuws zeg. Het komt nu echt heel dichtbij zeg voor jullie.
Wat ik trouwens nog aan jou wilde vragen hoe gaan jullie er in je omgeving mee om. Vertellen jullie aan veel mensen dat je met ecd bezig bent of alleen tegen goede vrienden en familie?
Heel veel succes.

Veel liefs
xxx
bittersweet

 

Hoi Marjah,

Dank je voor berichtje. Wij gaan er idd ook best wel open mee om. Alleen scheelt het natuurlijk voor ons dat wij niet hebben hoeven zoeken naar en donor en dat was bij jullie natuurlijk anders. Weet ook niet als we dat hadden moeten doen of we dat gedaan zouden hebben. Dan hadden we zowiezo onze eigen kansen volgemaakt, maar dan wel in een ander ziekenhuis. Wij hebben het tegen een aantal familieleden en goede vrienden verteld. Ook op mijn werk weet eigenlijk bijna iedereen het. Sommige kregen er zelfs tranen van in de ogen zo mooi vinden ze het dat mijn zus dit voor me wil doen.
Hoe is het nu met jou?
Wel erg spannend voor jullie hoor. Hoop echt zo dat het gaat lukken. Waren trouwens bij de vorige terugplaatsingen de embryo's ook van zo'n mooie kwaliteit?

Veel liefs
Bittersweet