Ik zal mijn verhaal in het kort uitleggen. Mijn dochter en mijn man botsen erg vaak. Ik heb het idee dat het ook aan mijn man ligt maar ook zeker aan mijn dochter. Mijn dochter wilt niks hebben van mijn man. Alles moet ik doen. Maar dat is bij meerdere het geval. Maar wat mij erg zeer doet is dat ze altijd ruzie hebben. Bv Vanmorgen dan wilt zij op de rug van mijn man, mijn man gaat dan op bed zitten, maat mijn dochter wilt via het andere kant van het bed. Mijn man houdt dan de kop stijf en mijn dochter gaat dan ook haar zin door drijven. Ik wordt daar zo verdrietig van. Zo zijn er meerdere dingen. Ze zijn continu met elkaar in de strijd. Alleen als mijn man leuk en grappig doet en precies doet wat zij wilt dan dan is het oké. Ik wil graag weten wat ik kan doen zodat dit ophoudt.
Ik denk dat ik geen tips heb. Alleen herkenning. Mijn dochter is ook zo'n stijfkop. Tegen zowel mij als mn vriend overigens. Ik vind dat ook wel een lastig opvoedkundig dilemma: aan de ene kant wil ik dat ze ermee om leert gaan dat ze niet altijd haar zin krijgt, en dat leert ze alleen door af en toe het onderspit de delven. Aan de andere kant wil ik als "grote voorbeeld" juist laten zien dat je geen issues moet maken van onbenullige dingen en dat het niet erg is om niet je zin te krijgen. Daartussen is het dus altijd schipperen. Hoe oud is ze? Kun je met haar goed praten over waarom ze iets per se op haar manier wil, en uitleggen waarom je het op jouw (je man's) manier wil? Kun je compromissen sluiten met haar?
O ja was ik vergeten. Ze is 4 jaar. Dus ze je kan dingen wel uitleggen.maar dat helpt niet. Ze blijft door krijsen en janken.
Ik zou niet zo erg mijn best doen om haar dan steeds haar zin te geven. Jij MOET alles doen, en papa MAG alleen meedoen als ie grappig is?? Hij net zoveel haar ouder als jij, laat ze heel veel tijd met elkaar doorbrengen en leer haar dat haar vader net zo belangrijk is als haar moeder. Ook als opvoeder en verzorger. Ze zullen qua karakter erg botsen, maar daarmee kunnen en moeten ze leren omgaan. Jij kunt daar weinig aandoen, behalve ruimte geven aan je man en niet alles doen omdat het moet van een 4jarige.
Nou sorry maar daar ga je toch niet in mee? Ik vind dat onacceptabel gedrag, van onze 2-jarige maar helemaal van een 4-jarige.. Mijn dochter wil ook alles op haar manier, prima daar is ze peuter voor maar er zijn echt grenzen. Soms wil ze 'samen kleuren' en vervolgens mag ik niet 1 kleurpotlood ook maar vasthouden. Nou dat krijgt ze dan wel even te horen. Janken en krijsen omdat we het niet precies op haar manier doen? Nou dan gaat ze lekker alleen spelen?!
Ja, dat is hier dan pech gehad. Ze mogen heel veel als het netjes wordt gevraagd, maad op krijsen en janken reageer ik niet.
Hier ook eentje waarbij ik alles moet doen. En gaat schreeuwen en krijsen als papa het doet. Soms laat ik het papa gewoon doen en dan krijst hij maar. Ik probeer hem uit te leggen dat papa heel verdrietig word als hij zo tegen papa doet. Prijs papa de lucht in dat hij sommige dingen echt veel beter kan dan mama. En soms wordt ik ook gewoon boos op hem.
Ik doe het gewoon niet. Hoezo is papa niet goed genoeg en MOET mama het doen? Jammer voor je.. Als ze gaat krijsen herhaalt mijn man dat ze gewoon mag praten en anders maar ff gaat krijsen en boos doen op de gang. Onze dochter is ook een eigenwijze mijn man ook, maar hij gaat geen discussie aan met een peuter. Beetje kinderachtig. Dat betekent niet dat hij overal in mee gaat. Maar hij gaat niet "star" lopen doen. Anders krijgt ie dat wel van mij te horen. Het is een peuter kom op zeg!
ik zou tegen je man zeggen dat hij haar uit 2 dingen laat kiezen... dan heeft zij een gevoel van controle en kan ze dus kiezen.. daarin wel consequent blijven; als je op mijn rug wil dan vanaf deze kant, vanaf die kant kan het niet... Dan is het aan haar en dan kijken wat ze ermee doet... zorgt hier voor veel meer rust
Hier wel een beetje herkenning, maar dan bij mij en mijn zoontje, ook beide nogal koppig op zijn tijd Wat hierboven al gezegd wordt, zelf als volwassene ook niet te star en koppig zijn met 'onbelangrijke' dingen. Ik vind het ook erg belangrijk dat hij zijn eigenwijze karakter behoudt, maar dan op een leuke positieve manier. Ik geef hem ook altijd 2 keuzes, zo van, we gaan het doen maar jij mag kiezen hoe. En als jij niet kiest, dan kiest mama of papa voor je. Maar ik zou idd ook je man veel meer laten doen, ook al wil ze dat niet. Sommige dingen zijn nou eenmaal zo, en dat is dan pech voor de peuters/kleuters... Succes ermee...