Wij hebben een hechte band in onze familie. Mams (paps is helaas overleden), twee broers en twee zussen. Mijn zus heeft een grote dochter met twee kids.....dat is dus de befaamde nicht. De aanhang wordt er ook regelmatig "tussen" genomen. Vooral mijn vriend is een dankbaar slachtoffer. Met zijn twee meter lengte vragen wij hem regelmatig of hij horizontaal dan wel verticaal door een deur moet. Ach, onze familie bestaat uit kabouters als je dat vergelijkt met de zijne. Hij is de kleinste en heeft twee broers van 2.08!!! Grappen en grollen zijn altijd welkom maar........wij mogen ze enkel uithalen. Maakt een buitenstaander een "grap" over een van ons, hoe leuk dan ook, dan krijgt hij/zij de hele bups over zich heen. Ruzies worden vermeden. Dat is voor mams niet leuk. Ze is tenslotte ook al 77. Die ruzie maken we pas als ze er niet meer is. Dan slaan we elkaar wel de koppies in Mijn zus had het vroeger zwaar met mijn nicht. Puber hé!!! Ik dacht dat zal wel meevallen. Ze stond er beroerd voor het laatste schooljaar en ik beloofde haar mee te nemen op vakantie als ze toch zou slagen. Pedagogisch wellicht niet verantwoord maar het hielp wel! En het mes snijdt van twee kanten, nicht geslaagd en mijn zus een weekje verlost van het "loeder". Ik heb het geweten....in Spanje had ik haar graag van het bakon gemieterd!! Wat een %%&@##@ grrrr! Wat was ik blij dat de laatste dag aanbrak. Nu kan me niets mee gebeuren dacht ik......dan ken je mijn nicht nog niet. Toen we moesten inchecken vroeg mijn nicht of ik wilde proberen of we voor het raampje konden zitten. Dus ik op mijn beste Engels en uiteraard beleefd...is het mogelijk dat we een plaats bij het raam krijgen please.... Kregen we. Ik blij. Commentaar dat ik kreeg....tuurlijk was het mogelijk dat we een plaats voor het raam kregen...er zaten toch ramen in...hoe ik dat zo stom had kunnen vragen!!! Slik. Zondag hadden we het erover dat haar kids zoveel in karakter verschilden. De kleinste is nu al een echte bitch Ik zei tegen mijn nicht dat er ergens toch nog gerechtigheid was als vervelende kids zelf van die kleine ettertjes kregen..... Tja zei ze, paps zei vroeger: Ik hoop dat als gij groot bent da ge dan zelf net zulk vervelend keind krijgt als ge zelf bent!!!! Nicht en ik keken elkaar aan en zeiden tegenlijk: Wat zal hij dan nu genieten!