Het helpt inderdaad enorm! Mijn oudste dochter zat op het randje om naar een andere school gestuurd te worden, dit omdat haar gedrag echt niet leuk meer was in de klas. En dat is nog zacht uitgedrukt. Tijdens het testen op ADHD kwam er uit dat zij een hele snelle verwerking heeft van informatie, dus leren kon ze wel maar omdat haar gedrag haar echt in de weg zat ging dit gewoon niet. Uiteindelijk besloten om op medicatie over te gaan. Mijn mooie meid heeft nu een rapport met allemaal 9-ens en 10-en
Hier bij de jongste enorm in gedrag. Was nooit echt vervelend, maar deed in de kleuterklas veel impulsieve dingen waar hij negatieve reacties op kreeg. Met medicijnen helemaal geen last meer van. Zijn schoolresultaten waren wonder boven wonder altijd al goed.
Alleen maar goed dat hij op dat vlak het zelf ook wel red natuurlijk. Zonder medicatie schreef onze zoon onleesbaar en kon hij perfect zeggen wie luid ademde, niet stil zat, hoeveel vijsjes er in zijn bank gedraaid waren,... maar kon niet geconcentreerd werken . Dat was duidelijk toen hij nog maar 1 kortwerkende nam. De namiddag ging niets meer. In het middelbaar werden we opgebeld door de leerkacht wiskunde. We hebben een periode van 1 maand op vrijdag maar 1 kortwerkende gegeven (hij wou op school geen 2de nemen) en de vrijdag namiddag was zowel op vlak van gedrag als concentratie een ramp (zacht uitgedrukt).
Ja het verschil is enorm he? Hier blijft hij ook met medicatie zeer opmerkzaam, vertelt de juf regelmatig dingen die zij gemist heeft Maar hij blijft er rustig onder, wordt er niet helemaal dol en uitgeput van wat zou gebeuren zonder medicatie.
Hier een man met ADD en zelf heb ik ADHD, het is bij ons altijd chaotisch en hectisch als we onze pillen niet op hebben. Daardoor zijn we dan wel weer heel erg creatief met ideeën haha.
Mijn eetlust is echt nergens te bekennen. Het lukt me niet om te eten. Zelfs savonds na de rebound komt de eetlust niet echt terug. Ik eet wel ontbijt maar vergeet het ook de helft van de tijd (want add). Wie herkent dit en heeft tips?
Onze zoon is omwille van toch wel flink gewichts verlies moeten veranderen van medicatie. Hij at als de muizen en dit enkel omdat wij hem aanspoorden. Zelf totaal geen honger of trek. Mss ook eens bespreken?
Alarm zetten in je telefoon dat je moet ontbijten. En het doen, ook zonder honger. Ik ‘dwing’ mijn dochter ook om in ieder geval iets te eten ‘s ochtends, wat mag ze, tot op zekere hoogte, zelf weten, als ze maar wat eet.
En als je wel eet, kun je het dan wel volhouden zeg maar? Misschien zeg ik iets geks hoor en gaat die vlieger niet op als je hebt wat jij hebt, maar toen ik nog heel dik was, at ik voor mijn idee veel minder dan nu. Wel slechter uiteraard anders was ik niet zo dik. Ik moest echt leren om ‘s ochtends te ontbijten en om de twee uur iets kleins te eten. Dan ging m’n motor draaien zeg maar en kreeg ik signaal van m’n lichaam dat ik iets ‘moest doen’. Maar misschien geldt dit niet voor jou hoor. Het is alleen een tip.
Ik spoel niet door. Ik kom er uren later achter dat ik ondertussen wat anders ben gaan doen. Zoals bijvoorbeeld lezen op zp Met lezen hetzelfde. Als ik het blijkbaar niet leuk vond komt er een moment waarop ik merk dat ik al bladzijdes niet op zit te letten. Series heb ik misschien meer aan voor het geluid dan voor de series zelf.
Jouw probleem is echt totaal het tegenovergestelde van mijn probleem. Het enige wat ik kan bedenken is het eten van echt voedzame dingen als het gaat om wat je eet. Maar je bent een slimme vrouw. Dat heb je zelf vast ook wel bedacht. Ik zou ook kijken naar medicatie en het gevolg daarvan. Bijvoorbeeld eten voor je de medicatie neemt. Misschien dat rebount dan beter is voor het eten. Maar dan zit je weer in een achtbaan omdat je express meer uren houdt tussen kortwerkende medicatie.
@KleineLai wat voor meds gebruik jij. Ik heb als kind Ritalin en dexa gehad. Dat laatste werkte, tot ik het een dag slikte en er uit zag als iemand die het foute pilletje geslikt had. ' werd gemengd door de apotheek, echter bleek de dosis van de rest te kloppen ' maar mijn ouders durfde het niet meer te geven. Reden dat ik dit vraag is, omdat ik sinds de jongste dus echt problemen heb met alles georganiseerd te houden. Ik heb geen rust meer maar doe daar door ook niks meer. Of er een block zit en ik dus contenu in mijn hoofd zit. Ik twijfel dus om een afspraak met de huisarts in te plannen hier over. Vind het in nemen van meds heftig, maar misschien kan het wel veel rust geven.
Alarm zetten en het doen … dat is zeg maar zoals de tip ‘planner kopen en het gewoon volgen’ zo’n beetje onmogelijk, haha. De wil is er wel hoor.. maar ik kan het niet volhouden. Daar ben ik eerlijk in. Mijn vriend doet wat jij doet voor je dochter: hij smeert vaak een boterham ( schaam me dood ) en controleert of ik hem op hem. Als een kleuter ja.. gênant maar wel wat werkt. Volhouden lukt me ook niet. Ik eet hele kleine porties. Mijn mond en keel zijn zo droog, mijn maag heel gevoelig. Zelfs een salade valt zwaar. Ik merk wel dat áls motor draait (zoals je zegt) dat de volgende kleine maaltijd (tussendoortje) wel makkelijker gaat. Staat de motor uren stil dan is de maaltijd of tissendoortje heel moeilijk. misschien is elke 2 uur wat eten beter dan 3 maaltijden. Wel weer lastig te plannen want ik ben al niet goed met tijd. Maar ik ga erover nadenken, dankjewel
Jeetje wat slecht dat de apotheek zo’n fout maakte! Zeker voor een kind Mijn neefje (toen 2 of zo) heeft een eens pilletje van mijn zus (ook adhd) te pakken gekregen. Hij dacht dat het een hagelslagje was. Ze zijn toen een paar uur in ziekenhuis geweest. Hij was zó hyper. Hij moest er op een gegeven moment ook om huilen want hij kon maar niet stilzitten. Gelukkig is het niet zozeer gevaarlijk (fysiek) maar wel even heftig voor zo’n peutertje .. en diens ouders natuurlijk! On topic: ik slik ritalin. Kortdurend want langdurend was niet op voorraad. We zijn nog aan het instellen, afgelopen 10 dagen 10mg per keer geslikt, ik slik nu 20mg. Herkenbaar van dat het zo druk in je hoofd zitten en daardoor inactief zijn. Ik voel me constant overwhelmed maar aan de buitenkant ben ik inactief. Dat is ook mijn grootste klacht van de adhd. Met medicatie gaat het zoveel beter. Ik heb overzicht, ik kan me focussen op een taak (soms iets te, moet nog wel leren dat ik niet meer alles hoor en zie), en ik kan prioriteiten stellen. En ik ben niet meer ontzettend prikkelbaar omdat mijn hoofd alle gedachten even belangrijk acht en ik ze natuurlijk onmogelijk allemaal tegelijk kan doen. Wat dan resulteert in of 10 dingen tegelijk, of helemaal niets. Ik kan makkelijker switchen en ben flexibeler omdat er ruimte is in mijn hoofd. En ook vergeet ik niet meer alles. Ik heb het idee ook alles NU te moeten doen anders vergeet ik het. Mentaal voel ik me zoveel beter met medicatie. Fysiek vind ik het wel vervelend soms. Droge mond, klamme handen, soms hartkloppingen, geen eetlust, en soms vergeet ik dat ik niet meer alles zie, hoor en voel. En de rebound: dood en dood moe, enorm prikkelbaar (boos), overzicht kwijt.
Op dit moment ben ik onder invloed van de medicatie. Mijn lichaam voelt duidelijk heftige stimulans; alles werkt op volle toeren wat oncomfortabel voelt. Maar mijn hoofd voelt rust en overzicht. Zeg maar andersom van hoe ik mij normaal gesproken voel: lijf inactief, hoofd op volle toeren. Het blijft - voor mij - kiezen tussen twee kwaden. Ik merk ook dat ik moet leren omgaan met de nieuwe balans. Het is geen quick fix in die zin. Door de adhd heb ik bepaalde patronen ontwikkelt die ik eerder niet kon aanpakken, met medicatie is er mogelijkheid om nieuwe gewoontes aan te leren. Die patronen zijn niet met een pilletje op te lossen, daar heb ik langer voor nodig. Maar ik voel me niet meer een verloren zaak. Ik kan eindelijk doen wat ik wil ipv me een slaaf te voelen van niet functionerende prikkelcellen.
Ik gebruik duloxetine vanwege de ADHD, misschien is dat nog een optie om naar andere medicijnen over te stappen?
Ik lees online al dat ik zo goed als niks meer mag. Ivm mijn hartafwijking. Straks toch maar eens bellen.
Ik herken zoveel in jullie verhalen over met of zonder medicatie. Ik werkte op speciaal onderwijs. Veel kinderen met ad(h)d. En zoooveel ouders die niet wilden dat hun kind medicatie kreeg. Ik vond het soms best lastig om geduldig te blijven, al lukte dit wel. Gelukkig ook veel ouders kunnen overtuigen dat ze er een zoveel gelukkiger kind van zouden krijgen met medicatie. En een hoop dankbaarheid dan achteraf. Maar helaas blijven veel mensen denken dat medicatie rotzooi is en ze dat daarom niet willen. tja misschien is het niet heel gezond maar een ongelukkig mens is nog veeel ongezonder.