Heerlijk programma: help mijn man is klusser. Ik wacht nog steeds op help mijn vrouw is klusser Soms is het ook gewoon leuk om te kijken hoe je het beter niet kunt doen, en wat ervan komt. Juist zo'n programma kan allergie aanwakkeren en zorgen dat sommige vrouwen denken 'hell no dat ik over 8 jaar nog in de troep zit, ik ga zelf aan de slag. Hij bekijkt het maar.
Mannen hebben ook hormonen die sterk hun denken en doen beinvloeden, daarin zijn vrouwen niet uniek natuurlijk. Maar ik merk idd heel sterk het effect van hormonen, bv tijdens zwangerschap en na de bevalling is dat effect natuurlijk heel sterk, en dan ben ik gewoon echt een wijf Dat effect zal een man nooit meemaken, maar wel weer andere effecten natuurlijk... Ik word zelf soms wel gek van vrouwen - in mijn omgeving, niet in het algemeen - die menen te weten wat ik wel en niet wil. Ik ben bv bewust thuis voor de kinderen, geen baan, maar in hun ogen is dat geen echte bewuste keuze, maar een die is opgelegd door de maatschappij 'vrouwen zorgen voor de kinderen en het huis'. Ze gaan daarbij volledig voorbij aan het feit dat dat dus wél mijn voorkeur heeft. Maar zij denken dat iedere vrouw de ambitie heeft in een hoge functie te werken en dat alles wat daarvan afwijkt, zoals typische 'vrouwen-rollen' als 'huismoeder' - dus 'opgelegd' is.
Ik heb juist het idee dat tbm zijn 'uit' is en dat je moet veel meer dan je in 24 uur kan proppen 'in' is.
Dit was precies wat ik wilde typen! Ik vind het juist van kracht tonen als je je emoties laat zien. En huilen is nog gezond ook.
Ja, hier zeker ook zo, maar ik als tbm krijg bij sommige vrouwen in mijn ongeving dus sterk het gevoel me te moeten verantwoorden. Zelfs mijn man krijgt dat gevoel, alsof hij mij de kans op een carriere afneemt ofzo. Moet daarbij ook zeggen dat ik ook mensen ken die totaal geen uitgesproken mening daarover hebben hoor, die doen zelf wat goed voelt en laten anderen dat ook doen, dit is dus een vrij specifieke groep vrouwen die door hun uitgesproken mening zo opvalt.
Ik heb ook een paar kennissen met zulke uitgesproken meningen erover. 1 met kinderen 1 zonder kinderen. En dan is het zo van goh wil je niks van je leven maken? Uh??? Diegene met kinderen is ondertussen stiekem heel verdrietig dat zij haar kinderen bijna niet ziet. Ik heb meer het idee dat zij de dingen die ze doet dan doet omdat zij het gevoel heeft dat het moet (op het salaris van haar man kunnen ze met gemak rondkomen). En niet omdat het haar echt gelukkiger maakt. Meer met het idee van anders is zij niks en dat projecteert ze soms op mij.
TS... jij ziet het dat vrouwen zich zwak opstellen. Maar wist je dat vrouwen van nature dominant zijn tov mannen? Je ziet het in het dagelijks leven volop, mannen rennen voor vrouwen. Zo zoals vrouwen hun huis en omgeving of de opvoeding willen, zo veelal geschiedde. Mannen maken ook veel grapjes erover, als in 'de baas zegt'. Maar het is ook echt zo. Maar je hebt wel gelijk... stop met zielig doen en steek je handen mee uit de mouwen (help mijn man is klusser). Al is het maar stenen sjouwen.
Het probleem van veel vrouwen is dat ze ontzettend passief-agressief aan 'onuitgesproken verwachtingen' doen. Dus niet ronduit zeggen wat je wilt of ergend van vindt, maar het de ander wel nadragen als het dan anders gaat. Dat háát ik echt. En waar ik ook giftig van word zijn volwassen vrouwen die met een 'meisjesstemmetje' praten. Of vrouwen die hun eten in plukjes opeten. Echt hoor. Dan wil ik heel hard slaan. Mutsen.
Huilen is gezond en kwetsbaar durven zijn is krachtig. Eens. Maar in een slachtofferrol kruipen is dat niet en dat zie je toch ook wel veel hoor. Net als met 2 maten meten.
Ik hou niet van mensen die in de slachtofferrol blijven hangen, mannen en vrouwen, maar wat ik eens ooit heb gezien bij 'mijn man is klusser' vind ik vaak ook echt schrijnend. Daar zijn dan al jaren problemen over tussen de man en de vrouw, de kinderen leven in een puinhoop etc etc. Dat die vrouwen ten einde raad zo'n programma inschakelen en dan moeten huilen als het pijnlijke onderwerp besproken wordt, vind ik eerlijk gezegd helemaal niet vreemd of zwak. Ik zou er ook doorheen zitten dan. En dan vind ik het lekker makkelijk om te zeggen dat ze zelf maar moeten gaan klussen. Die huizen zijn vaak een bouwval! Ik vind die vrouwen in dat programma dus niet zwak omdat ze in een moeilijke situatie moeten huilen. Het zou mijn inziens pas zwak zijn als ze er niets aan deden uiteindelijk maar dat doen ze dus wel door, voor het oog van NL, een soort van laatste redmiddel in te zetten.
Dit inderdaad. En die vrouwen bij 'Help mijn man is klusser' vallen toch wel erg vaak in deze categorie. Ik erger me kapot aan die wijven.
Vrouwen kunnen dominant zijn. En eerlijk...ik denk dat mannen vaak toegeven aan de wil van hun vrouw om gezeur, tranen, drama, ruzie te voorkomen. Wilt natuurlijk niet zeggen dat zodra de vrouw haar zin niet krijgt, het gelijk bonje is..maaaaar 9 van de 10 keer krijgt de man het thuis alsnog even te horen en ik denk dat veel mannen daar niet op zitten te wachten.
Bij 'help mijn man is klusser' net zo. De man moet 'een kasteeltje' maken voor zijn vrouw. Zij mag zitten huilen en zielig doen;'ik zit al zo lang in de rommel' en hij wordt streng toegesproken;'zo behandel je je vrouwtje toch niet?!'. Omgekeerd behandel je je man dus kennelijk wel zo? Dat hij ook al die tijd in de rommel zit is toch net zo goed aan de vrouw te wijten? Blegh
Ik reageer hier even op omdat jouw qoute een quote van mijn bericht was: Ik ken heel het programma niet, maar ik reageerde in de eerste instantie ook op het feit dat ts met haar ex wedstrijdjes ging doen wie er ging huilen, en hoe zwak deze vrouwen zijn, ook hier op het forum. Een slachtofferrol is inderdaad een ander verhaal, maar dat kwam in de OP op mij niet over, wel het afwijzen van emoties/kwetsbaarheid van een ander.
Ik begrijp je wel hoor. Inderdaad slachtoffer spelen is gewoon niet goed, of je nou een man of een vrouw bent. Maar vrouwen zijn toch gewoon totaal anders als mannen? Emotioneler, gevoeliger. Dus ik vind het niet zo raar dat vrouwen daarom ook anders behandeld worden. Vind ik in elk geval erg prettig Maar, misschien is dat puur mijn ervaring.
Oh en wat help mijn man is klusser betreft: Ik zit me dan ook altijd groen en geel te ergeren aan die vrouwen. Je kunt ook gewoon weggaan, of zorgen dat je je reet eraf werkt voor geld, waarvan je je man geen ene cent geeft, maar een sexy loodgieter/timmerman inhuurt.
Noodgedwongen als er niks anders op de tv is en even geen zin hebt in boeken lezen slapen of schoonmaken
Ik heb eens een collega gehad die, toen ze net bij ons kwam werken, tijdens een afdelingsoverleg in huilen uitbarstte. Ik schrok en vond het sneu voor haar, er was vast iets ergs om zo in het openbaar te huilen. Alle collega's reageerden lief en begripvol. 2 maanden en nog 10 huilbuien later was iedereen er wel klaar mee. En zij maar steeds roepen dat ons team haar zo frustreerde en dat zij zo open en eerlijk is dat ze haar emoties vrijelijk durft te tonen. Vreselijk, ik kon geen respect meer voor haar opbrengen.
Volgens mij is deze discussie al een eind geholpen met nooit meer kijken naar 'Help, mijn man is een klusser'. Ik heb het overigens nog nooit gezien. On topic: huilen/emoties gebruiken als machtsmiddel om jouw zin door te drijven vind ik naar. Als uiting van oprecht verdriet/onrecht juist goed, mits dat verdriet wel 'ernstig' genoeg is. Dat laatste is inderdaad wel onderhevig aan eigen standaarden en daarnaast ook kennis van de persoonlijke omstandigheden van de 'huiler'. En ja, vrouwen uiten vaker emoties via huilen, soms inderdaad passief agressief. Mannen vaker agressief, verbaal of fysiek (en dan bedoel ik niet in eerste instantie geweld, maar bijvoorbeeld kwaad houd hakken o.i.d.). Aard van de hormoontjes, na de overgang gedragen vrouwen zich vaak wat 'mannelijker', beter kaartlezen, meer risico durven nemen etc. .