Ik ben net voor de tweede maal afgewezen voor een promotie/opleidingsplek binnen mijn huidige werk. Als reden worden gezondheidsproblemen aangevoerd. Deze gezondsheidsredenen zijn de vruchtbaarheidsproblemen (herhaalde miskramen) en deze zijn momenteel helemaal niet relevant. We zijn namelijk niet bezig met zwanger worden. Ze hebben aangegeven dat ik de komende jaren moet bewijzen dat ik gezond ben . Ik ben gezond! Ik ben alleen niet zo goed in zwanger blijven..... Verder heb ik zeer goede functioneringsgesprekken, goede referenties van leidinggevende en directe collega's en heeft de 'sollicitatiecommissie' zelf ook aangegeven dat ik de afgelopen jaren goed heb gefunctioneerd. Dit alles staat ook op papier. Ik wil er een zaak van maken, want ik voel me gediscrimineerd en afgewezen op onterechte gronden. Heeft iemand iets soortgelijks meegemaakt dat je om een soortgelijke reden wordt afgewezen en waar moet ik beginnen? Het is toch belachelijk dat ik op mijn werk keer op keer wordt gestrafd voor het feit dat kinderen krijgen bij ons niet vanzelfsprekend is.
Trees, inderdaad belachelijk en wat een inlevingsvermogen van deze mensen. Ik heb dit gelukkig niet meegemaakt maar wil je wel een vraag stellen die je voor jezelf moet beantwoorden. Wil je bij deze werkgever blijven werken? Want als je er een zaak van gaat maken loop je het risico dat de werksfeer verpest wordt (als dat al nu niet zo is?). Hierdoor loop je dus de kans dat ze je weg zullen pesten of dat je alsnog zelf weg wilt. Als dit geen probleem is dan zou ik er zeker een zaak van maken. Ik wil je in elk geval heel veel succes wensen.
Wat schandalig!!!! Ik ken het probleem wel hoor. Werkgevers zijn echt eikels wat dat betreft. Kan je er niets mee doen?
dit is toch niet normaal....snap dat je je hier kwaad om maakt, en terecht.... ik ben destijds veranderd van baan(werk als verpleegkundige), omdat mijn toenmalige baas de hele MMM maar niks vond, het was ingaan tegen de natuur(en de behandelingen die wij op onze afdeling deden waren per slot van rekening levensverlengend!!)...en hij had makkelijk lullen, zijn vrouw raakte zwanger van alleen maar kijken, had toen ook al 4 kids.... de gemoederen liepen toen zo hoog op dat ik overspannen thuis ben gaan zitten, een rechtzaak tegen hem ben aangegaan(en deze heb gewonnen) en in de tijd dat ik thuis zat, rustig de MMM ben ondergaan....en toen zwanger ben geraakt van zoonlief.... nu dus een andere werkgever, en das echt totaal anders....zou niet anders meer willen, en moet er niet aan denken om ooit nog eens met zo'n eikel van een baas te moeten werken....zou dan weer hetzelfde doen....als de MMM aan de orde zou zijn (hier is het na deze zwangerschap genoeg geweest). ik wens je veel succes in je beslissing!!
Bedankt voor de reacties. Ladouce ik ben inderdaad hard aan het bedenken wat eventuele nadelen kunnen zijn van een zaak aanspannen. Ze zouden me misschien via een andere weg eruit weten te werken? Aan de andere kant heb ik een vast contract en goede functioneringsgesprekken. Volgens mij hebben ze geen poot om op te staan, maar het blijft een risico. Ik heb het voordeel dat de mensen die ik tegen me ga krijgen nooit zie. Ze werken op een andere vestiging en mijn directe collega's en leidinggevende staan achter me. Het zal de werksfeer dus niet verpesten. Luukse wat ongelooflijk schandalig wat je overkomen is! Ik vind het onvoorstelbaar hoe onzorgvuldig er met mmm-meisjes wordt omgesprongen. Het is een extra trap nageven in een periode die al heel moeilijk is. Ik word er verdrietig van . Luukse hoe heb jij het toen aangepakt? Waar moet ik rekening mee houden en was een zaak aanspannen zwaar? Meiden ik zit inderdaad te denken om er werk van te gaan maken. Ik weet alleen niet zo goed waar ik moet beginnen. Mijn rechtsbijstandverzekering, commissie gelijke behandeling, meldpunt discriminatie, of...of...of.... Het sollicitatiegesprek was ook zo vernederend. Het ging alleen maar over mijn afwezigheid de afgelopen jaren en mijn emotionele labiliteit (ik ben helemaal niet labiel!) plus gezondheid. Inhoudelijk hebben ze helemaal niks gevraagd. Mijn jongere collega net afgestudeerd, geen werkervaring, krijgt wekelijks supervisie van me etc. heeft de baan nu aangeboden gekregen. Officieel moet hij mij nu supervisie gaan geven, maar dat kan hij helemaal niet. De verhoudingen zijn compleet scheef getrokken hierdoor. Het is dat ik ondanks dit een superleuke baan heb, want anders was ik weg.
Ik kan me voorstellen dat het emotioneel z'n sporen achter laat, en misschien dat je werkgever daarom zich afvraagt of jij geschikt bent voor een hogere functie. Je geeft al aan dat er als reden labiliteit genoemd is, en je zegt zelf dat het nu helemaal niet aan de orde is. Daarentegen staat dat jullie ook een meisje van 4 maand hebben, waar je neem ik aan zielsgelukkig mee bent. Dat het zwanger worden nu op een laag pitje staat, moet je werkgever toch ook wel snappen? (Maar ik snap ook dat een werkgever naar de toekomst kijkt) En daarnaast moet hij/zij ook snappen dat jullie wel degelijk zwanger kunnen worden en blijven, en dat dat tegelijkertijd ook (wellicht een deel van) de emotionele sporen zou kunnen hebben uitgewist? Let wel, ik begeef me op glad ijs wat betreft de emotionele kant. Hoop niet dat ik bot/ondoordacht over kom. Probeer het van een onervaren kant te bekijken. Als ik (persoonlijk) de werkgever was, zou ik zo hebben geredeneerd, en het niet in de weg laten staan bij een promotie. Het is al genoemd, wil je bij je huidige werkgever blijven, denk dan goed na over de evt. gevolgen van een zaak. Wil je toch al iets anders, ga er dan voor! Ik vind dit echt niet kunnen dat ze jou hier op afwijzen. (hmz, bij nalezen klinken sommige dingen bot, niet zo bedoeld hoor!)
Hai Trees, Ik kan me voorstellen dat je als eerste een nagesprek aanvraagt met de sollicitatiecommissie, waarin je je bezwaren en argumenten uiteen zet (heb je natuurlijk al gedaan, maar toch), aangeeft dat je het niet eens bent met de beslissing, en vragen waar en hoe je hiertegen bezwaar kunt aantekenen. Je geeft ze dan zowel een waarschuwing als een laatste kans, en bovendien kom je er wellicht achter dat er een interne weg is om eerst bezwaar te maken. Als dat geen effect heeft kun je aangeven dat je dan extern advies gaat inwinnen. Ik wil je alleen van harte adviseren dat NIET via je rechtsbijstandverzekering te doen. Ik heb hier meermaals mee te maken gehad, en mijn ervaring is dat ze niet meer doen dat strikt noodzakelijk, en de kwaadheid missen om echt voor je belangen op te komen. Je kunt ze wel raadplegen om op te vragen obv welke wetten/artikelen je evt een zaak kunt beginnen, en het dan zelf doen (kost wel veel tijd om je in te verdiepen - wetteksten opzoeken op internet, zorgen dat je het snapt, en zelf een bezwaar schrijven.). Het alternatief is een goede (dure) arbeidsrechtadvocaat te raadplegen. Een eerste gesprek over kansen die je hebt is vaak gratis, en mijn ervaring is bovendien dat ze hun kosten (deels) terugverdienen door als je wint ook een tegemoetkoming in de juridische hulp te eisen. Je kunt ook zelf voorwerk doen en stukken schrijven en de advocaat alleen boze telefoontjes laten plegen . Maar vergis je niet, als het echt een zaak wordt is de kans groot dat je werkgever je vervolgens eruit werkt onder het mom van "verstoorde arbeidsrelatie". Dit krijgen ze eigenlijk altijd gedaan. Je krijgt dan wellicht een vergoeding mee maar bent wel je (leuke?) baan kwijt. Succes! Wellicht is de eerste stap die ik voorstel voldoende... Babel
Trees, volgens mij blijft dit, nu het eenmaal is genoemd, altijd tussen jou en je werkgever in staan. Zal in eerste instantie nogmaals het gesprek aangaan. Wordt hier weer negatief op gereageerd, zoals hier al eerder is gezegd, nagaan bij jezelf: wil je er blijven werken? Hoe belangrijk is de promotie? Vind het overigens idd belachelijk, wat je zegt, nu is nu jullie (2e) kinderwens niet actief (en al zou dat wel zo zijn ....). Risk vs gain, wat is voor jou het belangrijkst? Als dit idd het gevoel van 'rechtvaardigheid' is, zou ik er zeker voor gaan. Wellicht kun je bij Freya wat navraag doen naar gespecialiseerde advocaten? Balen zeg, hebben jullie eindelijk jullie langekoesterde wondertje, krijg je dit weer... (niet dat het te vergelijken is, maar je begrijpt wat ik bedoel..) Ben benieuwd wat je gaat doen, heeel, heeel, heel veel succes!!! Liefs, J
Bedankt voor al jullie tips. Ik moest het allemaal even laten bezinken, maar heb er zeker wat aan. Ik heb nu besloten om in ieder geval nogmaals een gesprek in te gaan en mijn leidinggevende heeft aangeboden mij tijdens dit gesprek bij te staan. Hij is de één na hoogste 'baas' in een bedrijf van 1500 medewerkers, dus ik hoop dat dit de druk wat opvoert. Mocht dit niet baten, ga ik informeren wat mijn kansen zijn als ik er een zaak van maak. Of ik dit ook daadwerkelijk ga doen, weet ik nog niet. Ik wil geen overhaaste beslissingen maken.
Wat een verhaal zeg,......hopelijk ben je lid van een vakbond,..dan zou ik hun inschakelen,...alleen, wanneer je dat gaat doen, wordt je werk er niet leuker op. Ik heb soort gelijks meegemaakt maat dan met het behoud van functie naar mijn verlof,....ik zou doordat ik 50% ging werken 2 loongroepen worden teruggezet,......terwijl voor ik met verlof ging het mondeling al was toegezegd,.......na een hele tijd welles nietes spelen, heb ik er voor gekozen ander werk te zoeken waar ik wel 50% kon werken in diezelfde functie groep. Ik snap dat je het wilt aanvechten, de rede die ze opgeven is echte discriminatie, maar ben je er wel bewust van dat alles voortaan in je nadeel is,...hogerehand zal het je niet makkelijk maken. Heel veel suc6 met je strijd!