HEy pinq en mama wa vervelend dat ze snachts zo liggen te woelen..!! R'tje die slaapt idd nog steeds ze sliep gister pas om 21.00 we waren op visitie gegaan bij vrienden.. dus ben benieuwd hoelaat ze wakker wordt Pinq waarom laat je ze niet meer dan 13u slapen?? is daar een reden voor?? En Mama kon ik maar uitslapen ik moet gewoon werken sinds deze week krijg ik een kindje die er elke ochtend rond (07.30) al is... Aaaan ik zal tegen R zeggen dat ze eens even goed met Kyana moet praten!! Pinq idd ik mis er ook veel de laatste tijd ik denk dat ze beginnen af te bouwen.. Ik dacht ook altijd met 1jaar van R ga ik stoppen maar ik blijf gewoon leuk doorgaan ik vind het wel makkelijk om ervaringen uit te wisselen... Dimmel leuke foto's
moe oh ja sorry maar lijkt me gewoon heerlijk als kyana uitslaapt ik moet er ook wel elke dag vroeg uit voor anisha want die moet na school maar in weekend mogen ze bij mij wel iets langer slapen hahahahahah nou ik moet aan het werk dus wens jullie allemaal een fijne dag!!
ik kan ook niet wegblijven hier! te gezellig haha! @moe thnx! we hadden het toch laats over een meeting gaat dat nog door??? lijkt me wel heel gezellig!
Lees ik uitslapen? Tot 10 uur. Oh dat zou lekker zijn. Wij zijn al blij als we tot half acht/acht uur mogen uitslapen. En dan horen we, uh uh uh, waarom lig ik nog ik bedje? waar is mijn ontbijt? Komen jullie echt niet?, he he he, ik heb toch geroepen? Of gewoon weeeeeh, huil, huil, ik heb vreselijke honger, waar blijf mijn eten?
Ik ben er ook nog alrijd hoor meiden!!!!!! Ik ben niet zo goed in reageren en als ik dus wel iets schrijft is het altijd zo ego..... Maar ik blijf lezen en zal soms even digitaal zwaaien x Aussie
lees ook wel alles mee maar niet altijd tijd om te reageren. Drukke tijd op school nu. Sintmaarten gehad, druk met sinterklaas en ookal bezig met de kerst Verder rapporten, oudergesprekken, vergaderingen enz.. Dan tussendoor nog een beetje huismiepen en de dagen zijn weer vol Pff uitslapen tot half 10.. Zou ik ook wel willen in het weekend. Wij zijn ook blij als het een keer half 8 is. Meestal is Nathan rond 7 uur wakker. deze week trouwens steeds half 7. Hij gaat er dan rond half 8 in. Moe: weet eigenlijk niet wat ik zou doen. Je hebt nu wel een beetje bijzonder eetritme natuurlijk. Alles zit heel dicht op elkaar.. Kan me voorstellen dat je straks toch toe wilt naar ontbijt, tussendoortje, lunch rond 12 uur, tussendoortje en avondeten. aan de andere kant zal ze haar slaap vast nodig hebben! Dimmel: leuke uitnodiging!! Ga nog even spammen
lees hier over uitslapen? ik ben allang blij dat mijn jongste slaapt Na de huwelijksreis sliep hij door eindelijk!! de oudste en ik hebben pepernootjes gebakken, ze waren heerlijk! THNX voor de antwoorden op mijn vraag!
vind je dat haar schema teveel op elkaar is?? ik vind juist van niet maar wat zou er dan volgens jou anders moeten? . Ja meiden ze slaapt idd veel altijd al gedaan ook... anyway ik zal wel kijken wat ik doe want als ik der laat liggen (zoals van de week) sliep ze ook gewoon door tot 10.30 toen dacht ik echt nou opstaan hoor... Dus tjah... enuh ze is rond 13.00 ook echt kapot en wil ze echt weer gaan slapen... Aussie ik schijrf ook meestal ego...tjah ik kan ook niet alles onthouden... Maar ik zou je verhaal wel willen lezen you'r always welcome... Peetje...alles goed met die kleine yorrick?? mo2 nou blij dat die kleine nu doorslaapt
@Ah lief van je Peetje, nou hier komt ie dan... Het gaat eigenlijk heel goed met ons maar dat komt vooral omdat we een fijn gezinnetje zijn en dat ik lieve mensen (ouders,Oom en Tante, vrienden) om ons heen hebben. Ik ben alweer sinds augustus in de ziektewet omdat mijn bloeddruk maar niet wil dalen terwijl ik al jaren medicijnen slik. Ik heb 2 december eindelijk een afspraak bij de internist om gewoon al het lichamelijke (nieren etc) uit te sluiten. Inmiddels denk ik zelf dat het ook nogal tussen mijn oren zit. Ik heb tijdens mijn zwnagerschap en de eerste maanden van Joe ook wel wat spannende dingen meegemaakt die de meeste van jullie wel weten. Ik som ze even op: -12 weken zwanger en cyste op de eierstok die werd onderzocht op kanker - vanaf zo'n 15 weken zwanger carpaal tunnelsyndroom wat zo heftig was dat ik dagen had dat ik niet eens mijn tanden kon poetsen of een boterham kon smeren. Zo'n helse pijnen. - vanaf -/+ 6 maanden zwanger dusdanig hoge bloeddruk dat er continu een ziekenhuis opname boven mijn hoofd hing wat natuurlijk veel spanning met zich meebracht - vanaf +/- 8 maanden een wondje aan mijn voet waardoor ik veel pijn had en slecht liep ( met dat hele dikke lijf ;-}}) Hier moest ik aan worden geopereerd maar dat mocht pas na de bevalling (uiteindelijk was het nooit meer nodig want na de bevalling vanzelf weggegaan?!?!?) - Bijna twee weken overtijd gelopen (MOE!!!!! Je weet er alles van hé????) Lichamelijk kon ik het nog wel aan maar geestelijk vrat het aan me. -Toen me lieve boevenkop die NIET sliep, hooguit 2 uurtjes achter elkaar en dit dag en nacht!!! Waardoor ik natuurlijk ook uitgeput was. UIteindelijk na 3 maanden ging het niet slapen van Joe ook nog eens gepaard met krijsen, huilen etc. -Toen na bijna 5 maanden erachter komen dat Joe verborgen Reflux had. ( met medicijnen ging hij eindelijk goed slapen, tegenwoordig zelfs klokje rond!!) -De woede die hier mee gepaard ging dat CB en HA dit zolang hadden gemist maakt me nog hels!!!!!!!!! Dit heb ik zeker nog niet verwerkt!! -Toen ik eenmaal kon gaan verwerken moest ik weer aan het werk wat ik met veel plezier gedaan heb maar ik hoef jullie niet te vertellen dat hier ook nogal wat bij komt kijken. Maar het ergste van alles is dat Joe "breath holding spells" (BHS) heeft!!! Dit is vreselijk!!! Bij schrik, pijn of doodsimpel drift/boosheid houd hij zijn adem in totdat hij blauw ziet en valt dan flauw!!!! Daarna komt hij heel suf weer bij en nog een paar tellen later doet hij of er niets gebeurt is.... Dit alles bij elkaar duurt nog geen minuut maar ik denk (soms meerdere keren per dag) dat mijn kind doodgaat. De schrik of pijn prikkel kan ik niet voorkomen want kindjes vallen nou eenmaal of schrikken van een onverwacht iets. Aan de boosheid, woede zou ik wel iets kunnen doen maar dat betekent dat Joe de baas is want dan zou ik alles wat hij niet wilt achterwege moeten laten omdat ik bang ben dat hij "het"doet. Dat kan natuurlijk niet, dus als ik heb bv corrigeer en hij is moe dan kan ik er op wachten en dan voel ik me nog schuldig ook!!!!!!!!!!!!!! Voor degene die nieuwsgierig zijn moet je het maar eens googelen, er zijn zelfs mensen die een aanval van hun kind op Youtube hebben staan! De doktoren hebben mij er van overtuigd dat het geen kwaad kan en dat hij eroverheen zal groeien maar het blijft een hel om te zien!!!!!!!!!!!!! Gelukkig heb ik nog steeds 2 dagen in de week dat Joe even naar de oppas gaat, nu ik thuis ben maar een paar uurtjes maar dat geeft me wel even rust. Dan kan ik mijn huishouden doen of eens iets voor mezelf. Ik realiseer me dat ik me gelukkig moet prijzen met een gezond kind en dat sommige van jullie veel ernstigere dingen hebben meegemaakt, met zowel ouders, grootouders of daadwerkelijk jullie kindje zelf. Daarom heb ik nooit zo opgeschreven. Ik wil ook niet zielig doen of medelijden. Maar ik kan blijkbaar even tussen al deze gebeurtenissen, mijn gezondheid en Joe zijn gezondheid, mijn draai niet vinden en ik denk dat daar door mijn bloeddruk zo hoog blijft! Ik moet beginnen met verwerken!!!!!!!!!!!!!!!!! Inmiddels loop ik bij de bedrijfsmaatschappelijk werkster en dit voor jullie op te schrijven is voor mij een hele stap! Hartelijk dank voor juliie luisterend oor (oog hihihi) en ik lees echt altijd met jullie allen mee!!! Hele dikke kussen van AUSSIE!!!!!!!!!!!!!!!!!
oei Aussie (ik heb R momenteel heel ONpedagogisch voor de tv in der stoel gezet omdat ik zo in je verhaal verdiept was....) dat is niet niks wat je daar hebt meegemaakt meis!!! De meeste dingen wist ik wel maar BHS dat moet een hele schrik voor je zijn zeg!!! En is dat genetisch bepaald of meer iets wat hij zichzelf heeft aangeleerd?? Nou bij deze heeeeeeeeeeeeeeeeeel veel sterkte en veel geduld toegewenst..het zal vast niet makkelik zijn!!! Dikke digiknuf van ons tweetjes
Wat goed dat je het van je afschrijft Aussie! Echt heel goed. Ik heb na mijn eerste zwangerschap en trouwens vooral ook tijdens veel meegemaakt en ben het pas een jaar later gaan verwerken ook dmv therapie. Dus kan me er wel een beetje in vinden. BHS lijkt me verschrikkelijk!! om te zien en mee te moeten leven, maar ' gelukkig' is het iets waar hij overheen groeit. Dat maakt het niet minder heftig om mee te moeten maken. Sterkte meis!
Oem: het is waarschijnlijk niet genetisch bepaald (mijn broertje had het wel) en het is ook niet aangeleerd want hij deed het al toen hij een paar dagen oud was!!! Het blijkt vooral veel bij kindjes voor te komen die "voor" lopen op hun leeftijd dus eigenlijk willen praten, lopen e.d. maar dat uiteraard nog niet kunnen. Hierdoor zijn ze gefrustreerd en is dit een manier om hun emoties te uiten. Vaak als kindjes goed gaan praten en zih emotioneel goed kunnen uiten gaat het weg! Ik zet Joe ook weleens voor de tv hoor
Poeh Aussie, dat is niet niks meid! Ik kan me voorstellen dat je soms echt op bent. De BHS van Joe zullen je ook wel leegzuigen, dat kost vast giga veel energie. Fijn dat je 2 dagen per week even bij kunt tanken. En voel je n iet schuldig omdat je Joe straft hoor, anders is ie je inderdaad de baas. Dikke knuffel vanuit Harlingen. Ik moest vanmiddag op crematie van mijn tante. De zus van mijn vader. We zagen ze niet zo vaak, maar aangezien ze bij ons in de buurt wonen, kom je ze nog wel eens tegen natuurlijk. Mijn tante was 53 en laat een man en 4 dochters achter. Zo vreselijk....
Aussie, je hebt het wel voor je kiezen gehad. Hopenlijk kan je niet alleen hier, maar ook bij de maatschappelijk werker wat stoom afblazen. Thuis zitten met een te hoge bloeddruk lijkt mij niet fijn. En Joe die zijn adem in houdt, klinkt heel eng en stressvol. En heel lastig, regels willen stellen en dan je schuldig voelen omdat hij flauw valt . Loopt Joe nog steeds zo ver voor? Dan maar veel oefenen met praten. Niet dat je er veel over te zeggen hebt . Heel veel sterkte en ook beterschap gewenst. Om ook even heel ego te zijn: Na een moeilijke tijd, veel te korte zwangerschap en zware eerste tijd, zijn wij nu begonnen met het grote genieten. Zo af en toe komt het verdriet en de spanning van vorig jaar nog wel naar boven, maar het gaat steeds beter. Mis mijn moeder best heel erg en gun het haar zo om Yorick mee te maken. Vooral met dagen zoals nu met sinterklaas. Wat me alleen nog steeds verdriet doet en heel boos maakt, is dat mijn schoonvader (en zijn ultradominante vrouw/vriendin) zich zo ongepast hebben gedragen vorig jaar (om het netjes uit te drukken). Omdat ik familie nog meer ben gaan waarderen na het overlijden van mijn moeder, heb ik heel hard mijn best gedaan om er het beste van te maken. Maar op een gegeven moment was ik er klaar mee. Heb ze toch nog een laatste kans gegeven. Oh wat waren ze boos, zij zijn fantastisch en ik ben zo slecht. Mijn man probeert het contact wel weer te herstellen, maar van mij hoeft het niet meer. Ik gun hem natuurlijk wel zijn vader en probeer wel mee te werken. Het is alleen zo jammer dat zijn vader er niets van geleerd lijkt te hebben. Ik kan me nu zo af en toe al druk maken over wat er mogelijk gaat komen. (sorry moest het een keer kwijt) Het belangrijkste is natuurlijk het grote genieten van Yorick. Hij is een jongetje van rustig observeren en ontdekken. Lachen, knuffelen, kruipen, gaan staan, overal langs lopen, kastjes en laden open maken en leeghalen , gaan zitten, boekjes lezen, brabbelen, mama, etuh (eten), his (vis), dit, op, zelf willen eten, de box la leeg halen om vervolgens een deel weer terug in de la te leggen, de deur open maken (oeps vergeten goed te sluiten), op ontdekkingstocht, pas op dat speeltje moet niet de wc in , keurig aan komen kruipen bij de vraag 'kom we gaan naar de woonkamer' en dan op de drempel bedenken dat dit niet zijn bedoeling was, de laptop willen hebben om te typen en nijntje etc. te kijken en dan nog een serie ondeugendheid. Niets bijzonders eigenlijk, maar als iemand ons dat vorig jaar rond deze tijd verteld had, dan hadden we een gat in de lucht gesprongen en had het een hoop zorgen bespaard. Daarom genieten we nu nog meer van onze echte dreumes.