Hey meiden, Ik las net over het eigen risico. Als je de 150 hebt opgemaakt, krijg je de rest gewoon vergoed. Ook echo's en medicijnen ed. Duimen jullie morgen voor me? Groetjes Natascha
hoi hoi jeetje wat raar zeg van die verzekering! voor zover ik weet wordt alles gewoon vergoed wat er komt kijken bij een zwangerschap/bevalling! succes er mee oem! net bij de verloskundige geweest voor intake! wat een vragenlijst allemaal zeg! jeetje, en toen bloed prikken en als laatste het hartje gehoord! ze wilde het proberen maar kon niet met zekerheid zeggen dat het ook zou lukken omdat ik pas 10 weken ben! en het was ff zoeken maar daar was ie dan! mijn lieve hummeltje ! het klonk zo mooi! wat gaaf zeg, mijn dag is weer helemaal super. het was maar fftjes maar wel hele mooie paar seconden! ik ga zo maar eens een meegroeibh kopen bij de prenatal, volgens mij zitten die echt beter! iedereen succes vandaag met de echo's! groetjes!
Hoi Dames, Echo was prachtig! Ben verliefd! Vanavond plaats ik hem even in mijn album! Ik ben opeens 9 weken en 2 dagen, dus 20 december uitgerekend! Ik vond haar berekening maar wat vaag, maar goed, hoe langer ik ben, hoe beter! Op de foto was de kleine frummel 8 w en 6 dagen, maar ze gaat uit van mijn laatste menstruatie omdat het niet veel scheelt! Nou ja, ik vind het prima! En ik schijn een verhoogde kans op trombose te hebben,maar het kan geen kwaad tijdens de zwangerschap (het type stollings-dingest wat ik heb), maar na de bevalling moet ik 6 weken lang mijn zelf injecteren en elke week bloedprikken, ik mag waarschijnlijk ook niet thuis bevallen, maar dat gaat ze nog uitzoeken! Dat hoor ik 13 juni dan mag ik weer voor een echo bij de gyn! En 4 juni nog eentje bij de VK. Ik mag geloof ik wel gewoon bij de VK lopen, maar goed, wel in het ziekenhuis bevallen dus! Ach, voor nu is het dus allemaal goed!
heejj meiden zo wat praten jullie veel.. ranjeewha.. wat ontzetten rot dat je steeds moet doneren aan de wc. die periode heb ik gelukkig net gehad ja klopt ik woon ook in flevoland ik woon in de buurt van lelystad het kleine dropje genaamt swifterbant weet niet of je dat kent? monique.. wat fijn dat jij en je vriend er wel samen heel gelukkig mee zijn. ik had dat ook graag gehad maar ben liever alleen dan dat ik het moet delen met iemand die het niet wil! de rest van de meiden bedankt voor jullie liefe woorden! ik heb heel veel steun aan mijn familie en vrienden dus daar ben ik heel blij om. als het aan me vriendinnen ligt hoef ik helemaal geen kleertjes meer zelf te kopen! ik moet ook even klagen! gister weer ruzie gehad met de vader. hij zou het kindje gaan erkennen binnenkort en nu zegt hij opeens weer dat hij niet weet of hij het kindje wel wil erkennen en als hij dat wel wil dan pas na de geboorte :S ik snap echt helemaal niets meer van hem. ook kwam hij heel erg ageresief over door de telefoon dus merk dat hij met zichzelf in de knoop zit. majah hij zei op een gegeve moment "iedereen die mij tot iets dwingt sla ik de kop in" heb hem gelijk ff gezegt dat als hij zo blijft doen hij ze kind nooit krijgt te zien en dat mij het geld ook gestolen kan worden wat hij zou moeten betalen. ik ben echt zo kwaad op hem.. die paar kleine dingetjes die hij moet doen voor de kleine zijn al te veel en maar iets rekening houden met mij en met de kleine ho maar. en ondertussen maar wel leuk vertellen hoe hij met de kleine van een vriendin heeft zitte spelen en eten heeft gegeven enzow en hoe dol hij is op hem. dan breekt mijn hart echt in 2en en moet ik echt me tranen in bedwing houden. zo dat is er ook weer even uit! iedereen heel veel plezier met de echo vandaag wie er 1 heeft en lola wat geweldig dat je zo goede echo hebt gehad! geniet er van! Liefs xx
Ooh meid, Wat een knakker zeg! maar let wel... jij zit met gevoelens en je (ex) vriend ook nog! Ik moet eerlijk bekennen dat mijn vriend ook niet echt blij was op het eerste gezicht (met Sam) Jullie zijn nog zojong, en hadden allebei andere verwachtingen van het leven de toekomst.. en als dat je dat in 1 keer ziet wegvallen.. tja, dat is slikken! Maar Ik vind het knap.. dat jij zo sterk kan zijn! Dikke knuffel voor jou!
dankje! ik zit niet meer echt met gevoelens voor hem.. maar wil natuurlijk wel dat hij zijn kind leert kennen en mijn kindje ook zijn vader.. en als hij dan zo doet dat breekt me hart gewoon. hij is gewent dat alles voor hem word gedaan hij doet en kan helemaal niets zelf en met de kleine had hij het wel zelf moeten doen en dat wou die niet en wou die ook niet leren.. hij heeft het gewoon TE goed bij zijn ouders en ze ouders vinden het ook allemaal wel best.. ze vader had zelfs tegen hem gezegt toen die hoorde dat ik zwanger ben "ga maar bij haar weg dan heb jij nog een normaal leven" dat doe je toch niet als ouders? jullie zijn nu wel echt een super leuk gezinnetje en de 2de ook al op komst echt super wel grappig dat we niet zo ver uit elkaar wonen! Liefs xx
:-k Heb er verder geen verstand van en weet niet of er idd verschillende types trombose bestaan en of de één meer kwaad kan dan de ander, maar aan het eind van mijn vorige zwangerschap, werd ik 's ochtends opeens met hele dikke benen wakker. Ik dus 's middags (werd niet beter) naar de gyn. Nou, die zei niet veel (behalve 'trombose'), maar bestelde gelijk een ambulance met de expliciete mededeling dat ik LIGGEND vervoerd moest worden! Mocht alléén heel ff opstaan om op de brancaard te gaan liggen... Ik bleek achteraf gezien gelukkig GEEN trombose te hebben (kleine drukte op m'n beenaders ), maar zou daar toch eens precies navragen hoor! Moeilijke situatie, maar dwingen kan je hem niet... Dat hij tegelijk zo leuk met de kleine van een vriendin omgaat, is eigenlijk ook niet zo gek: dat is immers niet ZIJN kind en zijn relatie met dat kind is dus ook geheel op VRIJWILLIGE basis. Met zijn eigen kind, is dat natuurlijk anders... Mijn man was op zich wel blij toen ik na 5 maanden zwanger was, maar het was, zeker in het begin nog zò onrealistisch voor hem, dat hij niet wist wat hij met de hele situatie aan moest. Toen ons zoontje er eenmaal was, maakte dat niet zoveel verschil voor hem. Hij wìst dat hij papa was, maar voelde zich helemaal niet zo (gedroeg zich iig. niet zo - ging extra veel uren maken op z'n werk, pakte ons zoontje nooit uit zichzelf, moest hem bijna tot zorg 'dwingen', vloekte 's nachts als de kleine huilde en liet mij gewoon voor echt àlles opkomen). Pas na ca 1 jaar (!) begon je te merken dat hij 'papa' begon te worden en begon hij spontaan met zijn zoontje te spelen etc. Hij is nu nog steeds niet bepaald de 'lieve en zorgzame papa' die ik altijd voor mijn kinderen gewenst heb, maar er zit nog steeds een stijgende lijn in, dus goede hoop dat het straks, bij de 2e, allemaal wat soepeler zal verlopen... Betekent echter niet dat ik het gedrag van je ex wil goedpraten, hoor! Het is en blijft òòk ZIJN kind, waar òòk HIJ verantwoording voor draagt - of iig hòòrt te dragen! Hoop - voor jou en de baby - dat jullie toch een goede manier vinden om met de hele situatie om te gaan! Enne... respect dat je er ook alléén helemaal voor gaat (hoe vaak wordt er in zo'n situatie niet voor abortus gekozen...)!
hoi iuno ik snap dat de situatie met de kleine van een vriendin anders is en ik geef hem daarvan ook niet de schult maar hij hoeft dat niet zo te vertellen want hij weet dat hij mij daar mee kwetst want had al eerder tegen hem gezegt dat hij dat soort dingen voorlopig even niet kan zeggen. hij hoort inderdaad ook zijn verandwoordelijk te dragen maar ziet daar totaal de nut niet van in. misschien dat dat nog komt maar ga daar niet van uit. klopt er word vaak in zo'n situatie voor abortus gekozen maar dat is voor mij nooit een optie geweest. ik weet dat ik het kan en ik zal hem/haar materieel niet het beste van het beste kunnen geven maar wel al mijn liefde dat ik heb. ik hoop ook voor je dat het met de 2de soepeler zal lopen. ik vind het knap dat je zo veel gedult hebt kunnen opbrengen en hem de tijd hebt gegeven. Liefs xx
Hoi allemaal, Wij hebben vandaag een betere dag. Mijn zoontje was om half zes al wakker, maar om half negen zijn we samen weer lekker gaan slapen tot elf uur, dus voel me nu weer wat fitter. Ook al blijft die vermoeidheid echt de hele dag als een sluier over me heen hangen. Heb sinds een aantal dagen ook ontzettende spierpijn in mijn bovenbenen, iemand die dit herkend? Juut, mijn zoontje is ruim 13 maanden. Hij begint echt zijn wil te ontdekken. Als hij iets wil en hij krijgt het niet, dan gaat hij echt drama maken en dat kan dan best lang aanhouden, heel vermoeiend. Lola, GEFELICITEERD. Super dat je een kloppend hartje hebt, zal een hele opluchting voor jullie zijn na vijf miskramen. Geniet er van. Marijee, wat vervelend allemaal voor je. Ik hoop voor je dat het snel wat duidelijker wat en daardoor wat rustiger. Mootjen, super dat je al het hartje hebt kunnen horen. Bood je VK dat aan of heb jij er om gevraagd? Volgens mij is het niet standaard dat zij dat doen bij de intake toch? Natascha ik ga voor je duimen! Groetjes Victoria
Ach, wat het materiele betreft: wij mogen dan met z'n 2-en zijn, maar zullen onze kinderen materieel ook nooit het beste van het best kunnen geven (zou ik overigens ook nooit willen, krijg je in de regel alleen maar verwende nesten van ), aangezien ik (en mijn man ook) het belangrijker vinden dat ik er 'voltijd' voor de kids ben, zèker zolang ze klein zijn! En met jouw instelling zal jouw kindje zowieso de beste start ter wereld hebben! Ken overigens iemand van een ander forum, die ook onverwacht zwanger was geraakt (ook nog jong, begin 20). Zij en haar vriend zijn toen wel bij elkaar gebleven, maar de relatie liep steeds slechter (was vòòr de bevalling al niet zo super, geloof ik, maar goed). Toen bleek ze wéér ongepland zwanger. Uit angst haar vriend te verliezen, heeft ze toen - onder druk van hem - abortus laten plegen en een paar maanden later zijn ze uiteindelijk toch uit elkaar gegaan (kind was nog geen 1 jaar oud )... Ook hij beloofde eerst alimentatie voor z'n dochtjertje te betalen en zei contact met haar te willen houden, maar algauw had hij maling aan alles. Had ook heel snel een nieuwe vriendin, mèt klein kind en ook hij zweemde over dat kind bij zijn ex, terwijl zijn eigen dochtertje hem niets meer kon schelen... Zij had overigens ook al héél snel een nieuwe vriend en bleek bijna gelijk wéér ongepland zwanger, maar goed (wilde het nu wel houden, haar nieuwe vriend ook) - sindsdien niets meer van d'r gehoord... Nee hoor, zeker als je zulke verhalen hoort/leest: petje af voor jou! (Ken overigens ook iemand die vorige keer tegelijk met mij zwanger was (ook onverwacht) en ook om die reden door haar vriend was laten zitten (helemaal geen contact meer). Ze heeft wel altijd veel steun van haar moeder gehad, maar het gaat haar (en haar zoontje) top! )
Hoi meiden, Als eerste proficiat aan alle meiden die vandaag de echo hebben gehad, fijn om te lezen dat het allemaal goed was Ik moet eerlijk zeggen dat ik flink baalde toen ik vorige week voor de eerste x bij de vk kwam. Mijn vriendin is net 1 week verder dan mij, en toen zij voor de eerste x bij de vk kwam, kreeg ze meteen het hartje te horen, dus ik ging er meteen vanuit dat ik dat ook te horen kreeg, dit was dus helaas niet het geval . De eerste kennismaking bij de vk was alleen maar administratief, kreeg 'n hoop papieren mee, en nu moet ik tot 30 mei wachten op onze eerste echo......vind dat echt jammer, want ben best wel onzeker....maar ja, helaas weinig aan te doen, kan alleen maar afwachten. Vorige week heb ik mijn baas verteld dat ik zwanger was terwijl ik wist dat mijn contract in juli zou verlopen. Ik wist dat er 'n risico aan zat, maar aangezien ik met alcohol en drugsverslaafde werk en nu ik zwanger ben niet meer ingrijp bij escalaties vond ik dat ik het moest melden... Om niet af te wachten of mijn contract nu wel of niet verlengt zou gaan worden, ben ik actief gaan solliciteren en nu zit ik in de luxe positie dat ik bij 2 instellingen op gesprek mocht komen en beiden willen ze met me verder ( heb ze echter meteen verteld dat ik zwanger was).....alleen nu moet ik kiezen uit 2 hele verschillende instellingen de ene is als activiteitenbegeleidster bij psychiatrische patiënten ( wel dagdienst en weekenden vrij) en de andere is crisis opvang jeugd ( gaat wel mijn voorkeur naar uit ( meer uitdaging) maar ja gezien mijn toekomst , het is wel weekenden werken, slaapdiensten etc etc. En ik wil als straks het kindje er is, echt 'n gezinnetje gaan stichten.....Zijn er meiden die ook onregelmatige diensten werken en blijven werken als de kleine eenmaal is geboren? Het voordeel is natuurlijk wel, als je de weekenden gaat werken dat je man/ vriend dan bij de kleine is, maar ik wil juist graag de weekenden echt als gezin door brengen.... Marije: Wat vervelend allemaal voor je meis....., moet wel zeggen dat ik het helmaal super vind hoe je er allemaal mee omgaat. En wat het materiele betreft dat doet toch helemaal niet ter zaken, het gaat puur om de liefde die je je kind( eren) geeft dat is toch veel belangrijker! Natascha, zal voor je duimen.... Groetjes Wieteke
Hallo hoe is het hier. Lang niet geweest vanwege het mooie weer. Was vrijdag op de internet aan het neuzen naar babbyspullen en zag dat babypark tot 24 mei aanbiedingen heeft. Je hebt deze week veel korting. Dus toch maar even gekeken zaterdag. Nog wel vroeg vonden we maar zo even. Toen bleek dat je alles kan bestellen en als het mis gaat je gewoon kan opzeggen. (wist ik niet) dus nu hebben we een babykamer en een kinderwagen en een stoel met een korting van 700,00. Dus wij hebben toch de stap genomen en het besteld. Ja je kan het altijd opzeggen en als je wacht tot de echo is de korting niet meer zo hoog.
Hey marije, Ik vind het super hoe je dr mee omgaat hoor! En mijn vriend en ik hebben het alles behalve breed. Wij kunnen helaas op materieel gebied ook niet veel. We komen eerder dadelijk geld te kort. Maar ik vind liefde belangrijker dan geld. Ik heb het nooit breed gehad thuis, we hadden altijd te weinig geld.. Mn vriend daarintegen kreeg alles wat ie wilde. Dus voor hem is deze situatie moeilijker om mee om te gaan. Voor mij is het niet anders dan 'normaal'. Komt allemaal wel goed
Welkom Marije, Wat rot dat de vader de relatie heeft verbroken Wel goed dat de vader de baby toch wilt erkennen en zien. Mijn moeder heeft iets soortgelijks meegemaakt, ze was ook 20 toen ze mij kreeg en mijn vader was er ook niet blij mee. Hij heeft me wel erkent, maar wou me voor de rest niet zien. Maar ik mis hem niet hoor, de relatie met mijn moeder is hierdoor denk ik ook beresterk, we zijn de beste vriendinen . Mijn moeder heeft wel veel steun van haar ouders gehad (maar dan meer na mijn geboorte), mijn grootvader wou zelfs maanden niet met haar praten toen hij wist dat mijn moeder zwanger was, maar toen ik er was, was hij dan weer erg blij, gelukkig maar. Over de kattenbak, die deed ik vroeger altijd, maar mijn mannetje heeft het nu zonder protest overgenomen, ook bij mijn vorige zwangerschap maakte ie er geen probleem mee. Ik kreeg toen bevestiging van mijn zwangerschap doormiddel van een bloedtest bij de dokter. Mijn man had gebeld en toen hij het resultaat hoorde, riep ie: "Schatje, je bent toch niet de kattenbakken aan het verschonen hè." Rare manier om te zeggen dat je zwanger bent, maar ja Best wel grappig. Ranjeewha, balen dat je weer aan de wc moet doneren, heb ik gelukkig niet moeten doen, soms wel op het punt van, maar heb het toch steeds kunnen tegenhouden. Mooie banner Juut Meiden die een goede echo gehad hebben en/of het hartje hebben horen kloppen, van harte gefeliciteerd ! Lola, mijn moeder heeft trombose in één been gehad na haar bevalling, tijdens haar zwangerschap heeft ze er geen last van gehad en ze wisten ook niet dat zij er kans op had. Gelukkig hebben ze het tijdig ondekt, maar ze heeft er wel weken voor in het ziekenhuis moeten liggen. Nu moet ze ook nog steeds een steunkous aan. Natascha, ik duim ook voor je mee. goglezzz, balen dat het enkel administratief was, ik kan me voorstellen dat je nu teleurgesteld bent, 30 mei lijkt dan nog zo lang hè. Ik kon pas bij de gyn terecht toen ik 10 -11 weken was, ik was doodsbenauwd, maar het was gelukkig allemaal goed. Hier is alles ok, wel nog af en toe misselijk, maar heb niet te klagen. Denk dat het ergste voorbij is, tenminste dat hoop ik toch Mijn borsten beginnen nu wel meer en meer pijn te doen. En heb vandaag ook last van een zeurend gevoel.
Helaas moet ik afscheid van jullie nemen.... Vanmorgen naar het ZH voor de 12 wekenecho en helaas is het hartje gestopt met 9 weken. Een enorme klap voor ons, na al die tijd is het dan eindelijk raak, 2x een kloppend hartje gezien en dan gaat het alsnog mis... Iedereen heel veel succes met de zwangerschap en een gezond kindje toegewenst!
@ marije, je zit dus ook in zo'n klote situatie als mij! Ik vind je heel sterk overkomen! Ik ben samen met mijn nu exvriend 2 jaar bezig geweest voor een kindje, 3 miskramen verder ben ik weer zwanger! Dolgelukkig was hij! Maar donderdag kwam ik er achter dat ie vreemd was gegaan... Heb mijn spullen gepakt en ben naar mijn moeder gegaan! Zaterdag kwam hij praten en hij zei doodleuk: als je niet met mij verder wilt moet je maar een abortus plegen! Hoe hij het in zijn botte kop haalt omdat na 3 miskramen tegen mij te zeggen kan ik absoluut niet begrijpen! Ik ben wel 5 jaar ouder dan jou, en heb een goede baan, bijna afgestudeerd (90% zeker dat het lukt) dus wat dat betreft zit ik wel goed, maar goed, dat huis staat op zijn naam dus dat moet ik wel allemaal regelen... maar ja ik ga eerst van deze shock bijkomen... Dan zie ik wel verder! In ieder geval heel veel sterkte! @Iuono: oooh dat is ook schrikken voor je geweest! Ik heb geen trombose maar een verhoogde kans en daar heb je weer allemaal gradaties en types van... De gyn heeft mij vandaag het 1 en ander uitgelegd en over 3 weken als ik weer heen ga heeft ze nog meer informatie voor me! Wel is het zeker dat ik geen medicatie hoef! Omdat je nogal veel types hebt etc... Maar ik vertrouw er op wat ze zegt! Dus ik hoop dat ze gelijk heeft! @ Victoria: gelukkig vandaag een betere dag, zo'n dag als gister wat je had ik ook 3x niets! het waren gelukkig 'maar' 3 miskramen! @ goglezzz: dus je kan niet blijven bij je huidige werkgever? Ik werk ook in de verslavingszorg! Toevallig! werk je klinisch of ambulant? Ik werk ambulant, dus ik weet niet hoelang ik huisbezoeken kan afleggen! Ik wil niet per ongeluk in een naald gaan zitten! Maar wat een luxe probleem idd, qua uitdaging zou ik gaan voor de crisisopvang (dat is waar mijn hart ligt) maar idd qua regelmaat zou ik gaan voor die activiteiten begeleiden! En met psychiatrische mensen werken is ook hartstikke gaaf! (vind ik dan he?!) Succes met je besluit! @ Manny82: Wat leuk dat jullie dat hebben aangeschaft en dat is een mooie prijs! @ Marientje: jeetje zeg wat erg voor je moeder dat ze een trombose been kreeg, sowieso heb je na een bevalling al een verhoogde kans op trombose heb ik mij laten vertellen! Ik ben nu wel heel blij dat ze er achter zijn gekomen dat ik dat heb! Dat is gekomen uit de onderzoeken na 3 miskramen! Dus nu kunnen ze meteen bij mij medicatie toedienen na de bevalling! Leuk is anders, maar een vriendinnetje van mij heeft haar moeder nooit gekend. Haar moeder kreeg ook trombose en dat is dus naar haar hart geschoten! Kwam ook na de bevalling! bah, eng idee eigenlijk wat er allemaal kan gebeuren @ ginny: oooh wat vreselijk meid! Een hele dikke knuffel voor jou! Gatsie wordt er helemaal naar van! Na zoveel jaren eindelijk raak en dan nu dit!
Oh Ginny, wat erg! Na zo´n lange tijd en alles waar je doorheen bent gegaan. Hier zijn geen woorden voor... Ik zit met kippenvel en een traan voor mn pc.... Wou even bijlezen om leuke dingen te lezen..... wat oneerlijk!