Jeetje jullie kletsen veel kan het amper bijhouden. Hier krijgt ze tussen de 90/100 en meestal drinkt ze 6 flessen. Soms 7 cb vind 6 flessen eigenlijk te weinig maar vaak als ik meer geef ga ze spugen. Vandaag is ze alweer een maand. En slapen jeetje ik weet niet eens hoeveel ik slaap zowieso te weinig Ik doe eigenlijk de nachten altijd alleen. Begint nu wel beetje zwaar te worden ik kijk echt beetje op tegen de nacht. Maar zie dat er heel veel zijn die dat hebben. Hopelijk word het snel beter ze begint nu lekker op te knappen gelukkig. Kijk er na uit lekker even op pad te gaan met 2 kindjes die niet ziek zijn.
Onze dochter weegt ruim 4 kilo nu en is 5,5 week oud. Cb gaf aan dat die 150 ml per kilo een richtlijn is. Sommige drinken minder en anderen net iets meer. Als ze maar niet meer dan 1000 ml drinken en daar komt onze meid niet aan. Ze lijkt het allemaal zelf goed te kunnen regelen. Zo had ze eergisteren vier grote poepluiers en dan spreekt men van ‘diarree’. Dan hebben ze extra vocht nodig. Deze meid kwam zelf voor meer voedingen, dus voelt ze goed aan. Onze dochter wil ook geborgenheid en slaapt overdag alleen op de arm of in de draagdoek. Nu is ze onze eerste dus heb ik die tijd (handig is anders). Maar die draagdoek is bij ons een uitkomst. Wij hebben trouwens een inbakerdoek gekocht (advies van cb). Ben benieuwd. Ziet er zo zielig uit Maar voor gebruik drie maal wassen...
Oja mijn man zit in de wisseldiensten. Heeft nu vier nachtdiensten (één gehad). Dan slaapt hij overdag ook nog eens dus doe dan best veel zelf. Al slaapt hij minder dan voordat de kleine er was ook om mij te ondersteunen....en we hebben een appartement dus tussen het huilen door slapen. Wij hebben een babyfoon met camera en kan hij via een app mooi meekijken op zijn werk Best even wennen allemaal. Moet toegeven dat het me allemaal wat zwaarder valt dan vooraf gedacht/ingeschat. En je weet dat je je ‘vrijheid’ opgeeft voor iets moois, maar toch komt dat besef nu pas en daar heb ik het moeilijk mee. Is dit herkenbaar? Om je heen hoor je die verhalen nooit en is het altijd een roze wolk... Nu hebben we natuurlijk ook een lastige start gehad.
Dat gevoel had ik ook dat iedereen maar zei dat ze op een roze wolk zitten en ik dacht dat ik gek was. Ik denk dat veel mensen er ook niet over praten hoe zwaar het is en hoe het soms best even tegen kan vallen
Zo herkenbaar van bij mijn eerste. En het is ook gewoon ongelofelijk taboe eigenlijk, maar ik heb dat taboe proberen doorbreken in mijn eigen omgeving. Ik voelde me ook vaak schuldig want ik had ook die enorme kinderwens en dan uiteindelijk zwanger geraakt via inseminatie en dan MOEST ik nu toch wel overgelukkig zijn en dat was ik gewoon niet, ik was moe, vond het zwaar, maar omdat ik gelukkig MOEST zijn van mezelf, maakte ik het ook nog wel erger. Mijn psycholoog die ik toen contacteerde heeft me dat doen inzien. Dat schuldgevoel moest eruit, dat is een gevoel dat niets opbrengt... Je mag je voelen zoals je je voelt, zei hij, dat gevoel erkennen is zo belangrijk. Succes ermee
Ik merk zelf, net als bij de eerste, dat ik enorm last heb van stemmingswisselingen. Hierdoor zit ik het ene moment helemaal op mn roze wolkje en is alles perfect, terwijl ik het volgende moment enorm prikkelbaar, uitgeput ben en me best ongelukkig kan voelen. Waar ik me dan idd weer schuldig over kan voelen, want dit is toch precies wat ik altijd al wilde? Denk dat de hormonen hier ook totaal in helpen en dat bijna alle vrouwen die net moeder zijn hier last van hebben, er wordt alleen idd niet veel over gepraat...
Zo herkenbaar. Bij mijn eerste dacht ik echt waar ben ik aan begonnen? Maar ik beloof dat het over gaat hoor dames. Die eerste maanden is echt door bikkelen. Daarna wordt het echt beter. Mijn roze wolk komt pas na 3 maanden . Die eerste periode is gewoon zwaar. Ze zijn superschattig hoor maar het is gewoon niet de makkelijkste periode. Zet 'm op! Het komt goed
Whiehoe ik heb gewoon van 12 tot half 6 geslapen lizzy was gisteravond hele avond wakker en nu gewoon lekker geslapen daarna is ze ook weer gaan slapen tot half 9.
Wat ben ik blij jullie reacties te lezen dat ik niet de enige ben die het zwaar vind en soms ‘niet leuk’ en moeite heb met de ‘vrijheid’ die ik geheel kwijt lijk te zijn. Dit was idd altijd mijn wens en droom om zwanger te zijn en moeder te worden. Zwanger zijn: bekkeninstabiliteit met beklemde zenuw tot gevolg waardoor ik vanaf week 36 huis gekluisterd was. En iedereen maar vragen: geniet je van je verlof? (Nou nee dus). En dan idd schuldig voelen als ik soms even denk: waar ben ik aan begonnen. Maar die lach van de kleine meid is onbetaalbaar! Maar zeker fijn te lezen dat het beter gaat. Daar moet ik ook vertrouwen in hebben. Heb overigens volgende week een gesprek bij psycholoog om hierover te praten. Ben ook nog een controle freak en dat helpt me niet nu
Nou dat vroeg ik me ook als af..Hier ook nog steeds bloeden..niet heel veel ofzo mar herinner me niet van de andere dat t zo lang duurde..dacht toen ook n week of 2. Natte plekken...zoogcompressen stuk of 3 per borst
Oh zo slecht haha. De kleine zit al een paar uur in een vieze luier maar hij slaapt eindelijk.... morgen komt het cb langs en ik denk zelf dat hij toch reflux heeft. Zit eraan te denken om een doorverwijzing naar de kinderarts te vragen. Het is niet zo dat hij niet wilt slapen maar ik zie echt dat hij pijn heeft. Als hij wakker is is hij nooit ontspannen maar constant aan het fronsen en overstrekken. Vind het zo sneu..
Naar aanleiding van je eerdere post: zeker met reflux is het goed om vaak kleine beetjes te laten drinken. Dus niet op tijd maar op vraag.
Oké. Ik heb ik het gevoel dat ze het verkeerde advies hebben gegeven dus ben benieuwd wat ze zeggen als het wel reflux is