Ik zie vaak dat mensen scheiden omdat de niet meer verliefd zijn op elkaar, de koek op is ed. (Heb het niet over scheiden nav huiselijk geweld). Wat ik me dan afvraag is hoe scheiden het leven voor jezelf beter maakt. Je moet het geld verdelen, dubbele kosten dus je houdt niks over als je niet heel rijk bent. Daarnaast komen de kinderen er altijd slechter uit dan kinderen van niet-gescheiden ouders. Je moet ze ook nog eens missen omdat ze bij de ex zijn. Kortom, wonen in een kleine flatje/huisje, geen geld om wat te doen, je kinderen moeten missen en nog steeds contact met je ex en ook nog eens grote kans op psychische problemen bij je kind. Bij elkaar blijven (langs elkaar heen leven oid) levert vele malen meer op dan scheiden. Waarom dan toch kiezen voor uit elkaar gaan? Dit is iets wat ik me echt afvraag. Vooral omdat ik de laatste jaren worstel met deze gedachten
Omdat meneer zijn piemeltje niet in mijn broek hield waardoor ons 2e zwangerschap mis ging. Dus in het begin heb ik minder vrijheid, minder geld, minder mijn kind gehad maar hè ook mijn ex man niet meer die mij een bak ellende heeft bezorgd. Wat een opluchting was dat zeg
Zou jij voor geld en praktische redenen getrouwd blijven en maar langs elkaar heen leven zonder liefde van een partner de rest van je leven? Ik niet dus als er geen liefde meer is zou ik niet blijven voor het geld, het grote huis of fijn voor de kinderen. Geloof ook niet dat kinderen beter worden als ze opgroeien met ouders die een liefdeloos huwelijk hebben en langs elkaar heen leven.
Jij vraagt je helemaal niks af, jij hebt conclusies getrokken en daarbij al lang en breed een mening gevormd. Je opent een topic om die in een vraagstelling hier te plaatsen en daarmee anderen -onbewust- te kwetsen en dat op een hele nare manier. Heb je trouwens ook cijfers en dus onderbouwingen zoals een wetenschappelijk onderzoek, omdat je zo stellig bent in je mening?
Het is niet mijn bedoeling te kwetsen. Maar je hebt gelijk, ik heb er duidelijk een mening over en eigenlijk vraag ik me wel af wat dan het voordeel wel is.
Maar wat kan je met die antwoorden dan? Want je zult die wrs toch niet accepteren gezien je je mening al klaar hebt. Ben ook benieuwd of je veel antwoorden gaat krijgen. Want het lijkt alsof met verantwoording aan jou moet afleggen. Ben benieuwd of er velen dat gaan doen.
Wat is jouw voordeel dan? Je hebt dan wel geld om wat te doen maar verder leef je liefdeloos, sexloos en ongelukkig verder?
Waar komt die mening dan vandaan? Heb jij deze conclusies gemaakt op basis van feiten? Dus cijfers. Of heb jij deze mening omdat je denkt dat dit zo is en -bij wijze van- je buurvrouw dit vertelt heeft?
Een leven met liefde vind ik belangrijker dan geld en een groot huis, en ik zou dit mijn kinderen ook willen meegeven. Als de koek op is, is de koek op. Ik vind wel dat als je kinderen hebt je er álles aan moet doen voor je die conclusie kunt trekken. Scheiden in harmonie, goede afspraken maken.. echt niet alle kinderen komen daar slecht uit. Het kan zelfs wel een goed voorbeeld zijn.
Als jij dat voelt als verantwoording afleggen komt dat vanuit jezelf. Ik vraag me gewoon af hoe je dat voor jezelf kunt, je kinderen moeten delen en of ondanks dat de keuze om te scheiden toch een goede was. Wegen de voordelen zwaarder dan de nadelen? Vragen staat vrij toch.
Dat is dan maar net hoe je het leest. Zelf lees ik het als vraag van iemand die weliswaar ergens een mening over heeft, maar toch wil weten wat de beweegredenen van een ander zijn. Het staat voor mij los van hoe ik zelf over dit onderwerp denk.
Ja open vragen stellen als je het antwoord echt wilt weten staat vrij. Het gevoel verantwoording te moeten afleggen komt door de hele manier van schrijven en dat je je mening al klaar hebt. Dat heeft weinig met mij te maken, sterker nog… ik ben niet eens gescheiden… maar ook anderen lezen het zo.
Tja, liever gelukkig alleen, dan ongelukkig met zn 2. Zou jij daadwerjelijk de rest van je leven in een liefdeloze relatie zitten dan? En bij elkaar blijven voor de kinderen wordt niemand gelukkig van, lekker voorbeeld ook. Dat ik er dan veel armer uit kom betwijfel ik. Ik heb een goed salaris voor mn 30 uur per week werken. Kan gewoon een eigen huisje of appartementje kopen. Voor mij zou het zelfs makkelijker zijn, elke 2 weken een weekend voor mezelf.
Omdat ik niet iets vraag om ruzie te maken. En ja, de mening is gebaseerd op feiten en ook ervaring met het werken met kinderen / jongeren.
Dat laatste zou ik persoonlijk dus heel moeilijk vinden. En zoveel uren werken lukt denk ik ook niet iedereen ? Voor mijzelf zou dat geen probleem zijn, maar kan me voorstellen dat dat een issue zou zijn.