December miskraam, op naar 2017

Lola, ik zit nu op 13 dagen vanaf mijn curretage en inmiddels kan ik zeggen dat het bloedverlies gestopt is. Het ging ineens heel snel want een dag voor oudjaar verloor nog roze/rood met bruin en dat ging over op roodbruin, voor twee dagen, en sinds vandaag niks meer.
Ik had afgelopen donderdag de VK nog gebeld gehad om te vragen hoelang het ongeveer mocht aanhouden en die zei tegen me dat het best tot de drie weken mocht aanhouden.
Zelf weet ik niet hoelang mijn cyclus ny gaat duren, of wanneer alles op gang komt gezien dit mijn eerste MA was. Ik ben vandaag wel weer begonnen met tempen om te kijken hoe het nu gaat lopen zodat ik er wat zicht op kan krijgen. Misschien is dat voor jou ook een idee?

Mir78, hier is er wel nog steun, maar ik merk wel dat de mensen om me heen veel vlugger weer verder gaan. Ergens lijkt me dat ook zo gek niet. Zij die een miskraam niet hebben gehad/doorstaan zullen nooit compleet voelen/weten wat wij op dit moment doormaken, dus voor hun is het makkelijker om het achter te laten en verder te gaan terwijl wij dit altijd mee zullen dragen.
Weet dat je hier in ieder geval alle steun krijgt die je maar nodig hebt, evenals een luisterend oor wanneer je daar behoefte aan hebt!

Applejo, je bent meer dan welkom om hier mee te komen schrijven. Wat vervelend dat het HCG nog niet uit je lichaam is, hopelijk blijkt dit wel het geval te zijn als je gaat bloedprikken.
Hier heb ik nu twee testen gedaan waar wel al een afloop op te zien is ( als ik de laatste test moet geloven binnen vijf minuten dan is die zelfs heel duidelijk.) Donderdag/vrijdag ga ik er weer eentje doen want ik merk dat ik die controle erg graag wil hebben.

Toutepetit, dat zou inderdaad een hele mooi vooruitzicht zijn waar we allemaal van harte op gaan hopen!
Hoe gaat het met jou verder?

ladybird, ik herken deels wat je zegt over het jaloerse/afgunstige zijn, maar ik heb het vooral jegens de personen in mijn omgeving die me erg dicht staan. Ik zou het nu nog niet kunnen handelen mocht mijn schoonzusje ineens zwanger blijken te zijn, of de vriendin van mijn schoonbroer. Ik denk dat ik echt in tranen uit zou barsten, maar gelukkig begrijpen ze me wel ( heel toevallig is dit het afgelopen weekend ter sprake gekomen ) dus dat is dan weer heel fijn.
Wel kon ik dan weer enorm genieten van het kleintje van vrienden van ons, het kereltje is nu 4 maanden oud, en daar heb ik dan ook flink mee geknuffeld toen ze met oud en nieuw bij ons waren. Het is en beetje dubbel allemaal. .

Ik zal mezelf ook even voorstellen, lijkt me inderdaad wel leuk.
Ik ben 26 jaar, aanstaande donderdag wordt ik alweer 27 jaar, moeder van twee prachtige kids; een dochter van 8 jaar en een zoontje van 5 jaar. Dit was mijn derde zwangerschap, maar voor mijn vriend zou het pas zijn eerste zijn.

Frummels, hoe gaat het bij jou?


Hier is dus het bloedverlies over, of zo lijkt het toch in ieder geval want ik heb vandaag nog geen druppel verloren - zelfs niet bij het afvegen - en gisteren was het heel licht oudbruin. Qua klussen merk ik dat ik voornamelijk ontzettend toe ben aan het intiem zijn met vriendlief ( wat we vanmorgen dan ook voor het eerst in 5 weken ook niet meer konden laten) en dat ik daarbij nog niet gefocust ben op het zwanger worden. Ik denk dat dit pas echt gaat komen als ik dadelijk een eerste menstruatie weer gehad heb en dan echt kan gaan zoeken naar een eisprong.

 

Vandaag is duidelijk geworden dat ons kindje op geen enkele manier levensvatbaar zou zijn. De niertjes waren al aangetast. Doen we niks zou het hooguit nog een paar weken leven maar zou het steeds meer last krijgen
Dat gaan we hem besparen. De pil om te verweken heb ik al genomen nu afwachten tot het woensdag is...

 

Ik had al een beetje verteld wie ik ben.
Ik ben Cindy,39 jaar. Mijn vriend ik zijn zwanger geraakt via icsi. Met PGD. Mijn vriend heeft een botziekte die erfelijk is. Bij Pgd halen ze van alle embryo's die na icsi zijn ontstaan 1 cel weg. Deze wordt getest op de botziekte. Helaas kunnen ze dan niet ook kijken of chromosomaal alles goed is. Dat had anders misschien de miskraam/ missed abortion kunnen voorkomen. Van de 9 embryo's die we hadden en die getset zijn, waren er maar twee zonder de botziekte. Daarvan is de beste terug geplaatst. Helaas is dit dus met 7weken en 4 dagen mis gegaan. Ik ben nu nog zwanger en krijg donderdag als het goed is medicatie om alles te laten beeindigen.
We hebben nog 1 embryo in de vriezer. Dus helaas niet veel embryo's "over", maar hopelijk mogen we deze embryo over een aantal maanden terugplaatsen. Dit doen ze graag in een normale cyclus. Dus ik moet ook eerst weer gaan menstrueren. Dan moeten we hopen dat de embryo goed ontdooit. En dan is het weer afwachten of we zwanger worden.

@frummels. Fijn om te horen dat het gewoon allemaal nog kan zoals bij je schoonzus, ook als je ouder bent. Dat is wel een grote angst voor mij nu. Dat ik "te" oud ben.
Dus jouw verhaal geeft me weer hoop.

 

Jeetje bubbels, wat heftig. Ik denk veel aan je. Jullie keuze is verschrikkelijk maar ook liefdevol naar jullie kindje. Dat verzacht de pijn niet, maar hopelijk geeft het jullie wel wat kracht. Heel veel sterkte!

 

Goede morgen,

Oh heftig Bubbels.... leef met je mee.

Hoe was de test Frummels?

Ik nu zo richting ziekenhuis om HCG te prikken. Ben benieuwd...

 

Een hele dikke knuffel voor jou, Bubbels. Ook mijn gedachten gaan veel naar je uit. Onwijs veel sterkte!

Applejo, hopelijk is het HCG uit je lijf!

 

Frummels, ik ben benieuwd naar je test! Gek om graag een negatieve test te willen he.

Appeljo, spannend, ik ben benieuwd naar je HCG!

Bubbels, wat verdrietig zeg. Ook al weet je dat je op slecht nieuws afstreeft, het is elke keer weer een confrontatie en een nieuwe fase in je verdriet. Ik hoop dat je het samen met je partner goed kan verwerken.

Cindy, wat verdrietig dat het na zo'n ingewikkeld traject dan toch misgaat. Heb je nog vertrouwen in je laatste embryo? En wil je daarna eventueel nog een nieuwe icsi traject aangaan?

Ladybird, heb je inmiddels een test gedaan? Ik herken je jaloerse gevoelens ook heel erg hoor. Elk berichtje (op facebook of zelfs op nu.nl van zwangeren die ik niet ken, raken me toch).

Mir78, wat rot dat je weinig steun ervaart. Wij krijgen op zich steun genoeg, maar merk juist dat ik behoefte heb om vooral lekker thuis te zijn met manlief en dochter. Onze wereld staat even stil en ik heb weinig zin om met de rest van de wereld mee te bewegen.

Toutpetit, ga je alleen wachten op je menstruatie of tussendoor ook een ovulatie test doen?

Jairy,jij temperatuurt toch? Is dat rectaal of in je oor? Normaal gesproken merk ik aan mijn vruchtbare slijm dat er een eisprong aankomt en dan gebruik ik de ovulatietesten als extra middel.

Nog even wat info over mij: ik ben 30 jaar en heb een dochter van 3. Ik heb een vroege miskraam met 5 weken gehad in oktober en in december een miskraam met bijna 12 weken. Nu dus 3x zwanger geweest en dat was in de 3e, 2e en 1e maand raak. Wat dat betreft heb ik dus hoge verwachtingen van mijzelf. Ik vind het wel lastig dat ik onlangs nog een vrouw was die snel en probeemloos zwanger is en nu opeens een vrouw ben met 2 opeenvolgende miskramen...

 

Lola, ik temperatuur inderdaad. Het beste is rectaal, maar ik temp vaginaal (heb daarvoor ook speciaal een thermometer gekocht alleen voor mezelf) en dat is even betrouwbaar; via het oor is dat volgens mij niet. De reden dat ik voor vaginaal gekozen heb is omdat ik het niet prettig vind om elke ochtend rectaal te meten, vooral niet maanden achter elkaar mocht dat het geval zijn. Zelf kom ik geen wijs uit wel of geen rekbaar slijm, maar ovulatietesten heb ik de voorgaande rondes ook gebruikt; wat best handig is samen want je ovulatietest vind je lh piek en met tempen bevestig je de eisprong.
Hier ben ik bij dochterlief aangeteld in de eerste ronde, maar bij zoonlief weer in de vijfde ronde terwijl de afgelopen zwangerschap in de tweede ronde raak was. Ik me ergens goed voorstellen dat je het lastig vind van probleemloos naar ineens twee opeenvolgende miskramen te gaan, het neemt het vertrouwen in je eigen lichaam een beetje weg en dat is een maar al te herkenbaar gevoel.

 

Herkenbaar hoor lola ik ben 2 keer in de 2e ronde zwanger geraakt met een gezond kindje als gevolg. Nu weet 2e ronde maar een kindje die het levenslicht niet gaat zien . Vooralsnog lijkt het dikke pech. Een foutje in aanleg. Daar houd ik me nu maar aan vast want dat geeft ook minder kans op herhaling!

 

Hoi Lola,

Ik probeer vertrouwen te hebben in onze andere embryo. Maar de angst dat ook hier iets mis mee is, is echt enorm groot.
Aan de ene kant willen we nog zeker 1 poging met icsi ondernemen. Het fijne is dat je al een embryo van een paar dagen terug geplaatst krijgt. Dus die voorsprong is er ten opzichte van natuurlijk zwanger worden en niet weten of er uberhaupt een bevruchting is. Wij weten dat heteen goede bevruchting is.
Het nadeel van icsi is dat het ons 12 tot 20 eitjes per behandeling kost. En er daar vaak maar 1 of 2 van overblijven. Met mijn leeftijd is elk eitje erg belangrijk. Dus we hopen dat de embryo die we nog hebben goed mag gaan. En anders willen we nog sowieso 1 keer icsi proberen. En dan hopen dat daar weer "goede" embryo's tussen zitten.
Ik ben net als iedereen hier ontzettend bang voor een nieuwe miskraam/ misses Abortion. Donderdaggaan we naar de gyn terug voor de opwekking van de miskraam. Dan willen we ook vragen wat onze kansen zijn . Hopelijk helpt dit ons bij het vervolg. En krijg ik weer wat vertrouwen terug.

 

Mn hcg gedaald gelukkig maar nog wel 50. Best veel na 5 weken lijkt mij. Volgende week weer terug komen om nog eens te testen in de verwachting dat ie dan op nul komt. Hebben jullie daar verstand van

 

Ja op zich wel fijn bevestigd te krijgen dat ons besluit het enige juiste besluit is.

Wat een knaltest nog! Benieuwd hoe snel dat gaat. Wel bijzonder hoe verschillend dat ook per vrouw is!

 

Applejo, welkom hier. Natuurlijk beter van niet maar helaas. Dat is nog lang dat je nog positief test. Hopelijk loopt het snel af.

Bubbels, snap dat er in jou en zoals bij Cindy nog veel wordt meegeleefd, jullie zitten er midden in nog. Hoe moeilijk weer het nieuws dat jullie nu gehad hebben, wel beter dat het jullie keuze wel doet kloppen, al blijft het heel moeilijk.

Ik vind het jammer dat mensen dan blijkbaar gaan invullen inderdaad dat je niet over wil hebben ofzo, terwijl het nu zoveel zeerder doet en nu voelt of het verdriet er niet mag zijn. Terwijl ik me piep voel, als ik er niet over wil hebben kamikaze dat toch ook zeggen... Lastig. Ik heb nu dus zoiets van blijkbaar doet het er voor mijn familie dan niet toe, dus zal ik er maar niet over beginnen.

Cindy, naar te lezen dat je ouders helemaal niet meelevend zouden zijn en je het daarom niet kan delen. En zeker het traject waar jullie zitten met embryoselectie, dan weten ze toch ook dat het allemaal niet zo is van ff nog een keer. Een pittig traject hoor, is de bot ziekte die je mam heeft heel erg belastend en beperkend? Wel mooi wat ze allemaal kunnen gelukkig tegenwoordig, duimen dat degene die er nog is, goed genoeg weer is voor terugplaatsing als jullie er weer aan toe zijn. Ik hoop met je mee dat de pillen hun werk zullen doen.

Ladiebird, ohhh zo herkenbaar. Al die verhalen en reacties van dat zoveel mensen het meemaken enz, en in de trend opmerkingen van wees blij dat het nu gebeurd, nu je nog niet zover was.... Ja ik ben hartstikke blij, echt slaat nergens op. Ik vind het ook heel moeilijk om andere zwanger te zien of al die blijde verhalen te horen.

Toutepetite, dat is lief van je moeder. En mooi dat mensen je specifiek een goede zwangerschap toe wenste. Mijn moeder deed dat ook, in iets andere strekking, dat was fijn.

Jairy, fijn dat bloedverlies zo in ene toch weer snel over was. Ik wist niet dat tot drie weken zou kunnen duren, in folder van zh en hadden ze het over een week ongeveer, maar ieder lijf is anders. Fijn dat je weer intiem hebt kunnen zijn nu je daar weer behoefte aan had. Je gaf aan te tempen, heb je dat bij afgelopen zwangerschap ook gedaan? Ik gebruik ovulatie testen omdat dat tempen me best lastig leek en zo nauw kijkt. Begreep dat je dan op dezelfde tijd moest doen, als je nog niet op bent geweest enzo. Wanneer temp jij en maakt het uit als je dan al paar keer uit bed geweest bent om te plassen?
Frummels, wat een felle test nog. Pff heftig dat een vriendin een echo foto deelde, dat zijn idd die moeilijke momenten. Hier precies ook iemand die foto van een positieve test stuurde met de mededeling, joepie vijf weken zwanger.... Slik.... Om vervolgens te bedenken hoe ver je zelf zou zijn geweest. Voor jou hoop ik zo dat Gent je wat duidelijkheid gaat brengen, zoveel verdriet al moeten doorstaan en vertrouwen op je lijf wordt met de keer moeilijker.

 

En dan nog even mezelf voorstellen en dan poging 3 om te gaan slapen.

Ben dus Miriam, 38 (en een half), ik heb een dochter van 15 maanden. Bij haar was ik de eerste ronde zwanger, dat ging voorspoedig maar de rest van de negen maanden was heel pittig. Nu was het raak in ronde drie, dat gaat relatief snel maar vind een nieuwe zwangerschap aan gaan wel eng dus afwachten wanneer dat moment weer daar is dat er weer voor durf te gaan. Ik gebruik wel ovulatietesten, handig om wat precieser te weten wanneer de ei sprong is. Mijn cyclussen zijn vrij lang.

 

Poeh Frummels wat een positieve test nog zeg. Ik wil komend weekend ook een test doen, zit dan op 15 dagen. Maar ik was bijna 12 weken zwanger en dan zit je qua HCG echt op je max (tegen de 300.000 aan volgens mij). Dus ben heel benieuwd....

 

Hoi Mir,
De botziekte van mijn man is op zich wel redelijk "goed" mee te leven. Als kind heeft hij heel veel gebroken. (Meer dan 100x) nu als volwassenen is het vooral dat hij heel snel moe is en hij eerder last zal krijgen van slijtage en dus pijnlijke botten zal hebben. Als we dat kunnen voorkomen bij ons kindje doen we dat graag. Vandaar dit hele proces. Maar als blijkt dat mijn eitjes opraken komt het punt dat artsen ook aangeven dat het "zonde" is van mijn eitjes omdat er zoveel verloren gaan. Dus vandaar dat we hopen dat onze andere embryo over een tijdje goed ontdooit en we anders waarschijnlijk nog 1 keer icsi proberen.
Ik merk dat ik nu vooral bang ben dat de miskraam komt door mijn leeftijd, dat misschien al mijn eitjes al "te oud" zijn. Maar ja dat is misschien gewoon de angst en wie weet komt het volgende keer gewoon goed. Ik denk dat we allemaal bang zijn. Nu eerst morgen de medicatie en dan weer in stapjes vooruit denken.
Sterkte voor iedereen hier en met name Bubbels vandaag ❤

 

Bubbels, heel veel sterkte vandaag. Denk aan je..

Applejo, wat gek toch he dat het bij jou dan wel zo lang duurt voor het eruit is. Hoop echt dat het volgende week op 0 staat!

Frummels, die is echt nog knal! Wat erg toch om te horen dat je dit wel 'gewend' bent. Ik hoop voor je dat het snel afloopt!

Cindy, wat een verhaal.. Ook veel sterkte voor jou. Ik hoop dat je straks genoeg positiviteit voor je laatste embryo op kunt brengen!

Ik vind het zo gek dat het nu pas 2,5 week geleden is. Lijkt al veel langer geleden ofzo. Heb vanmorgen voor het eerst een test gedaan, kon m'n nieuwsgierigheid niet meer bedwingen. Zal proberen de foto zo bij te voegen. In het echt zie ik nog een ieniemienie tuurstreepje (bijna een uur na testen), maar volgens mij ben ik ook een beetje een streepjesplasser. Dus ik verwacht wel dat het HCG eruit is.

Wij hebben over deze zwangerschap een half jaar gedaan, mijn cyclus was ook nog onregelmatig. Een half jaar is helemaal niet lang natuurlijk, ik had hiervoor ook minstens 10 jaar aan de pil gezeten, dus ik had wel langer verwacht. Nu heb ik er weer helemaal geen vertrouwen in. Wij klussen nu ook gewoon onbeschermd (ziekenhuis heeft aangegeven dat het beter is om eerst menstruatie af te wachten), omdat ik toch niet denk dat het snel weer raak is.. Denk dat dat stap 1 is, eerst weer vertrouwen krijgen in zwanger kunnen worden (al zeggen mensen nu: je weet in elk geval dat je zwanger kunt worden.. Ja, van een paar cellen, die ineens stoppen met delen..).

 

Hoi meiden,

Applejo, fijn te horen dat je hcg gedaald is! We gaan er vanuit dat het laatste beetje er volgende week ook uit is!

Frummels, jee jou test is echt nog knal!
Ik voel me nu heel dom, maar ik wist dus echt niet dat je vruchtbaar slijm van binnen moest halen om te kijken of het echt rekbaar is. Ik draag altijd inlegkruisjes en dacht dat je moest kijken naar wat je aan afscheiding verloor 😳 Ik ga in ieder geval eens naar het linkje kijken wat je stuurde, wellicht kom ik er nu wel wijs uit.

Mir, ik wist dat ook niet. In het ziekenhuis hier zeggen ze inderdaad ook 7 tot 10 dagen, maar volgens de vk mag het dus tot 3 weken duren al moet je wel zien dat het vermindert en niet alsnog weer meer wordt.
Ik heb inderdaad ook getempt voor de afgelopen zwangerschap en in de rondes voor de zwangerschap van mijn zoontje. Het is even wennen geweest in het begin, maar inmiddels gaat het op de automatische piloot; zodra de wekker gaat brengen ik de thermometer in en vul ik m'n temperatuur in op FF. Ik temp altijd rond 7 uur in de ochtend gezien ik er dan uitga voor de kids om ze wakker te maken voor school en in het weekend doezel ik na het tempen nog even in. Als je echt meerdere keren in de nacht eruit moet om te plassen dan wordt je temp wel minder betrouwbaar, maar als ik er een keer uit ben geweest dan kijk eerst hoelaat het is (is het bijvoorbeeld 6 uur dan temp ik, maar is het 3 uur in de nacht dan temp ik gewoon om 7 uur pas).

Ladybird, ik zie inderdaad ook nog maar een heeeel licht streepje op je test, durf er zeker van te zijn dat deze volgende week negatief is. Hier is het nu twee weken geleden na de miskraam en gevoelsmatig lijkt het ook al zoveel langer, best apart.

Bubbels, heel erg veel sterkte vandaag ❤