dankjewel allemaal het is inderdaad zo oneerlijk allemaal! we hebben vandaag een crematie geregeld voor onze lieve kleine Faye want we vinden dat ze een waardig afscheid verdiend en niet met nog tig andere kindjes tegenlijk! morgen gaan we met de kleine een leuk kistje voor haar uitzoeken en dit samen met hem verven. we laten hem ook een knuffeltje uitkiezen wat ie bij haar in het kistje mag leggen en de dag van de crematie laten we samen met ons 3e een ballon de lucht in gaan zodat de kleine ook afscheid kan nemen! dit lijkt ons gewoon een betere manier dan hem mee te nemen naar de crematie. ik zie zo ontzettend op tegen zaterdag en ik hoop dat het allemaal snel achter de rug is en dat de bevalling niet ook nog eens tegen gaat zitten.
Oh meid.. ik vind je zo sterk dat je dit allemaal doet, plant en verteld.. ik weet niet of ik nog wel zo stabiel zou zijn. Toen mijn dochter ziek in het ziekenhuis lag ben ik meerdere malen echt ingestort. Ik wens je alle kracht toe voor de komende tijd. Je bent sterk en ik vind het bewonderingswaardig hoe je dit aanpakt. Je hebt gelijk je kleine meid verdient z'n afscheid. 🌹
Potverdorie Joyskuh, gecondoleerd Woorden schieten tekort.. Die zag ik niet aankomen zeg. Wat afgrijselijk verdrietig. En hoe gaat dat dan met de bevalling, moet je wachten tot die zich vanzelf doorzet of word je ingeleid? Wat lijkt me dat moeilijk voor je/jullie zeg. Heel erg veel sterkte gewenst.
Hoewel ik het eigenlijk niet gepast vind door het overlijden van Faye wil ik toch wel graag even iets zeggen over het borstvoedingsdilemma van Lala. Je moet zelf beslissen meis. En op zich is alleen kolven tijdens de ziekenhuisperiode dan toch een mooie tussenweg? Ik vroeg me af of er manieren zijn om het wat makkelijker te maken voor jezelf? Wat voor kolf zou je gebruiken? Met welke kolven heb je überhaupt ervaringen? Vorige week in het ziekenhuis heb ik dus met zo'n professionele ziekenhuiskolf gekolfd en er kwam dus bijna niks. Toen heb ik man mijn eigen kolf laten meenemen (medela freestyle) en *hop* in 3 minuten 20ml! Je moet dus echt goed kijken wat bij jou en jouw lijf past. En was jij nou degene die donormelk geen optie vond? Volgens mij kom je daar namelijk best wel voor in aanmerking met je voorgeschiedenis
we moeten zaterdag om 9u in het ziekenhuis zijn en ons melden op de verloskamers, daar worden we vervolgens ingeleid en zal t een normale bevalling gaan worden met de lichamelijke pijn en dan ook nog geestelijke pijn en een klap erachteraan! vind het erg moeilijk allemaal maar we proberen er het beste van te maken we hebben hier ook nog een peuter van bijna 3 rond lopen waarvoor je er gewoon doorheen moet en je niet kan en mag laten hangen. natuurlijk heb ik mijn mindere momenten en ga dan ff na boven en huil dan ook!
Laat je tranen lopen he joyske. Vind het zo moeilijk dat je straks nog een hele bevalling en alles krijgt ik hoop zo dat het snel gaat. Ik vind je ontzettend sterk
Joyskuh wat onwijs naar allemaal.. ik zou niet weten hoe ik je kan steunen. Ik vind het in iedergeval heel krachtig hoe je ermee omgaat. Ik wens je zoveel meer kracht toe en hoop dat zaterdag goed verloopt.. in hoeverre je dit goed kan noemen..🌹 @mammievansammie, Ik heb 10 wkn gekolft 7x pd toen mijn dochter te vroeg kwam. Dit heb ik echt als traumatisch ervaren. Ik heb pijn gehad heel veel pijn. Bloed kwam er uit mijn borst en m'n tepel is helemaal kapot geweest. Verder sliep ik niet van de stress omtrent de toestand van mijn dochter en het continue bezig zijn met het op gang houden van die borstvoeding. Ik heb hier zo onder geleden dat de kinderarts me uiteindelijk heeft geadviseerd te stoppen want ze wilde dat mijn dochter ook nog een moeder had als ze naar huis mocht. De hele ziekenhuis periode en het kolven daarbij heeft mij toen echt gesloopt. Uiteraard deed ik het met liefde maar het vooruitzicht het weer te moeten gaan doen.. het geeft echt een paniek gevoel. Ik heb mezelf voorgenomen om voor 34 weken te gaan kolven voor zolang onze zoon opgenomen ligt en daarna overstap op kunstvoeding. Mocht ons kindje komen na 34 weken begin ik er denk ik niet aan maar dat ga ik op het moment zelf beslissen. Ik denk dat dit het beste is om me aan vast te houden. Donor melk begin ik echt niet aan. Ik wil niet de melk van een vreemde vrouw aan mijn kind geven. Ik ben heel erg hygiënisch en op de een of andere manier schreeuwt dat in mijn hoofd bah bah bah Die dames worden vast gecheckt op ziektes ed maar je zal er maar net 1 bij hebben die zichzelf niet goed verzorgd waardoor er een bacterie oid in de melk komt. Ik weet het klinkt allemaal nogal twisted maar zo voelt het gewoon..
@joyskuh, kun je geen ruggenprik krijgen? @ lala, bloed en kapotte tepels is natuurlijk echt niet de bedoeling.. Heb je een lactatiekundige laten meekijken? Waren de borstschilden wel de juiste maat? Je zou ook kunnen kolven en proberen jezelf niet zoveel druk op te leggen. Stel je kolft 3x op een dag. Wat eruit komt is mooi meegenomen, lukt het niet dan vul je aan met kunstvoeding. Als je gaat lopen stressen over productie dan is dat natuurlijk funest (maar ik snap het zeker wel heel goed hoor) Laten we hopen dat het allemaal niet nodig zal zijn!
Nou ik heb meerdere lactatiekundige gesproken en nee het waren niet mijn type mensen. Op je gevoel inpraten enzo je moet dit doen voor je kindje etc etc zorgen dat je je goed schuldig gaat voelen zeg maar. Ik heb meerdere spullen uitgeprobeerd over die 10 wkn en het bleef killing. Echt ik overdrijf niet met traumatische ervaring. Als ik er aan denk hoor ik dat ding al puffen en zuigen... verschrikkelijk. Ik ga voor de 34 weken zowiezo kolven.. Daarna denk ik toch dat ik het laat voor wat het is. Maat dat zien we tzt wel. Misschien denk ik er op het moment weer heel anders over. Ik weet in iedergeval nog wel dat ik er veel beter voor m'n dochter was toen ik was gestopt. Ik kon lekker met d'r buidelen zonder de tijdsdruk dat ik moest gaan kolven enzo Voordat ik ooit zwanger Werd wist ik dat ik borstvoeding wilde geven absoluut maar mijn ervaringen hebben het helemaal verpest..
Ik zit ook al de hele dag met joyskuh in m'n hoofd... zucht.. hoe oneerlijk! Met mij gaat het wel hoor, soms nog een harde buik maar hou me zo rustig mogelijk. Morgen 33 weken.. Mijn man heeft weer nachtdienst dat is echt kut. Mijn schoonmoeder blijft nu slapen en probeert overdag onze dochter lekker bezig te houden maar mijn man probeert dan naast me te slapen.. Niet echt ideaal! De dagen gaan langzaam maar iedere dag is er 1!! Liefs
hey meiden, ik zal even mijn verhaal posten. wij moesten ons gisteren om 9u op de verloskamers melden. de verpleging was erg aardig en begripvol en we hebben even samen een kopje koffie gedronken en een gesprekje gedaan. om 10u zijn ze gestart met het prikken van een infuus en 8 buisjes bloed. helaas wilde dit niet lukken en hebben ze 4x op 4 verschillende plaatsen proberen te prikken en ik moet zeggen op plaatsen waar ze normaal nooit prikken zoals in de vaten op de zeikant van de pols en in het midden van de arm. uiteindelijk de anesthesist erbij gekomen en die heeft hem netjes in mijn hand geprikt. infuus was nodig voor het geval ik na de bevalling na de OK zou moeten ivm het niet loslaten van de placenta. uiteindelijk om 10:15 hebben ze me vaginaal 4 tabletjes toegediend voor het opwekken van de weeen. half uurtje na het toedienen kreeg ik last van buikkramp maar geen echte weeen. wel zat er af en toe een piek in maar die zwakte al snel af en zette niet door. 3 uur later om 13:15 hebben ze me weer 2 tabletjes toe gediend en die deden de situatie eigenlijk niet veel veranderen wel had ik iets meer weeen maar helaas niet sterk genoeg. de moed begon me te zakken en dacht dit kan nog wel s ff gaan duren. vervolgens weer 3u laten om 16:00u kreeg ik weer 2 tabletjes toegediend en leek weer niks te doen. ik probeerde maar wat te slapen. dit sloeg al heel snel om en vervolgens om 17:00u begonnen de echte weeen. ik heb het 20 min aangekeken en dacht toen: WAAROM IN GODSNAAM PIJNLEIDEN. mijn man heeft de verpleging erbij gehaald en we hebben gevraagd om de ruggenprik. de anesthesist was bezig op de ok en zou er zo snel mogelijk aankomen maar t kon nogal een haf uurtje gaan duren. ik dacht ok prima als ik er dan maar vanaf ben. 15 min later kwam de anesthesist voor de ruggenprik. ik ging rechtop op bed zitten en meneertje had alles klaar en was de laatste x mijn rug aan het schoonmaken toen ik in een keer een ontzettende druk van onderen voelde, ik kreeg het ontzettend benauwd en was bang dat ie misschien verkeerd ging prikken omdat ik niet meer ontspannen was en dat ik dan verder van huis zou zijn. ik had een naar gevoel van onderen en ik dacht alleen maar ik moet liggen. Mijn man vroeg aan me of het ging en ik zei ik heb het gevoel dat ik moet poepen ( persweeën ) de verpleegster zei stop maar met die ruggenprik volgens mij gaat ze bevallen. ik moest gaan liggen en ze ging voelen en voelde beentjes. ik mocht de ruggenprik nog doorzetten maar ze zei wel de ruggenprik duurt ong half uurtje voordat ie werkt en ik denk dat ze dan al geboren is. heb ervoor gekozen om het dan maar niet te doen en heb gewacht dat er weer een wee kwam en heb met de wee mee geperst. in totaal 2x moeten persen en toen was onze mooie dochter Faye er om 17:39. vanuit het niets ging het in een keer heel snel en binnen 15 min was ze er gewoon al. ze is zo mooi! ze is zo af! nu alleen de vraag waarom mocht ze niet blijven???? de placenta kwam vrijwel meteen na de geboorte van Faye echter verloor ik wel heeeeel veel bloed wat hun een reden leek om een nachtje te blijven. ze twijfelde om toch nog naar de OK te gaan maar dit bleek achteraf niet nodig. vanmiddag om 12u zijn we ontslagen uit het ziekenhuis en hebben we haar echt daar achter gelaten! morgen haalt walpot ( crematie ondernemer ) haar op en woensdag om 9;30 word ons prachtige kleine meisje gecremeerd! dit was een beetje mijn verhaal ( beetje lang ) het verwerken gaat nu pas beginnen aangezien ik haar nu helemaal niet meer bij me heb! maar meiden het is echt verschrikkelijk! ben er echt kapot van en ik mis mijn kleine meisje in mijn buik!
Hey joyskuh, wat een verschrikkelijk confronterend verhaal.. dat mensen dit moeten meemaken ik kan er met m'n hoofd niet bij! Waarom toch.. Ellendig dit.. Ik wens je veel kracht toe om deze tijd door te komen. Ik hoop dat je de kracht kunt vinden om dit goed te verwerken. Ik weet niet hoe dit is wat je meemaakt maar de extreem vroege bevalling van mijn dochter en de 3 mnd die we hebben moeten vrezen voor d'r leven heb ik nooit echt volledig kunnen verwerken. Terwijl ze nu de kamer naast me ligt te slapen! Het is en zal zwaar blijven.. ik denk aan je🌟
Ow meid, wat ontzettend oneerlijk. Zit met tranen te lezen. Volgde stilletjes het topic. Ik hoop dat ze toch iets vinden waardoor je het beter kunt begrijpen. Misschien raar maar lijkt mij fijner dan gewoon 'stomme pech'... Gefeliciteerd met jullie mooie meid en heel veel sterkte met haar verlies. Dikke knuffel
Och och och.... Wat een verdriet. Ik wens jullie ontzettend veel sterkte toe de komende tijd. Het is zo oneerlijk...