Hopelijk is de strijd gestreden en kan Romy gaan genieten van het leven! Super meid! Ik hoop nu nog alleen maar goed nieuws te lezen.
Even dit topic globaal doorgelezen. Wauw... wat een lange en dappere strijd... SUPER dat Romy naar huis mag!!!! Wauw!!!!
Wat een geweldig nieuws!!! Hopelijk nu alleen nog maar positieve dingen. Ze heeft genoeg meegemaakt voor een heel mensenleven.
Oh wat fijn om te lezen dat ze mee mag naar huis en dat t nu goed gaat. Wat een opluchting voor haar familie. Geniet ervan!
Ik hoop zo dat jullie nu een rustige tijd tegemoet gaan waarin Romy 'gewoon' kind kan zijn en jullie op adem kunnen komen.
Dit plaatst Ilona net. Op 28-05-2009 maakte Romy ons papa en mama, wat waren we trots op dat bijzonder kleine meisje wat 8 weken te vroeg werd geboren. Het eerste levensjaar van Romy bestond eigenlijk alleen maar uit het ziekenhuis. Ach ze was een prematuurtje en die zijn nu eenmaal vatbaar voor virussen werd ons door de artsen in Tilburg verteld. Dan gaat het toch behoorlijk mis op 03-12-2011 wanneer Romy in een snel tempo achteruit ging en het niet meer veroorzaakt leek te worden door " weer " een virus. Vanaf die avond hadden we geen contact meer met romy, ze werd geintubeerd en heeft 2x aan de ecmo gelegen nadat ze een aantal keren een hartstilstand had gehad. Wekenlang hebben wij afscheid moeten nemen van onze dochter, dag in dag uit werd ons verteld dat ze het niet meer zal gaan redden......Machteloos, verdrietig, angstig zaten wij naast haar en stonden haar bij. Verder konden we alleen maar hopen op een wonder, maar die moest wel heel snel komen ! Romy heeft het... gered, maar ons leven zal nooit meer zijn als voorheen. Nooit zullen wij meer onbezorgd zijn, maar we zijn wel DANKBAAR ! we proberen van elke dag te genieten we kunnen tenslotte niet in de toekomst kijken. Voorheen had ik nooit gedacht dat er zoveel zieke kindjes zijn, dat het leven zo oneerlijk is ! een kind hoort tenslotte niet te hoeven vechten voor zijn/haar leven. Helaas weten wij dus ook dat er veel kindjes de strijd niet hebben mogen winnen, en dat doet pijn...enorm veel pijn ! elke keer worden we weer met beide benen op de grond gezet, beseffen we dat Romy door het oog van de naald is gekropen...telkens als ik weer van dichtbij mee maak, of hoor dat een kind het leven moet laten bekruipt me een vreselijk gevoel....Wat had ik graag die ouders het wonder van ons gegund ! Wonderen bestaan, maar soms.....soms komen ze helaas te laat en in het ergste geval kan een wonder het leven niet meer redden......die gedachtens doen pijn !
He, ik dacht dat ze al 4 was! Zou ze dan gewoon binnenkort met school kunnen beginnen, voorzichtigjes aan? Hoop dat alles goed gaat met jullie en jullie een heel heel klein beetje kunnen bijkomen. Gelukkig is Romy er nog
heel herkenbaar helaas. mooi geschreven Ilona! De gedachten slijten, wanneer je meer dan anderhalf jaar in rustig vaarwater zit (wat je nu nog niet weet of dat zo zal gaan) zal het wat milder maken. Nog altijd kan ik emotioneel worden wanneer ik denk aan de kinderen die zijn overleden, ouders van het rmd huis, en wanneer we een ijsje halen bij de Mac en ik zie het kistje staan dan maakt mijn hart een sprongetje en meestal zeg ik wel iets van `Goed dat jullie dit doen, ik heb er 22 weken gewoond`. en wat zijn er veel zieke kindjes. In het ziekenhuis voelt als een (voor jou als ouder geestelijk maar voor het kind lichamelijk) marteling in een cel. Zoek iemand om je hart bij te kunnen luchten, probeer je niet altijd groot te houden. Ik hoop dat ook jij hulp kan krijgen van bijvoorbeeld kinderthuiszorg, dit is voor ons gezin een hele ontlasting. Maar ik ben er nog wel veel mee bezig en dat zal in de loop van de jaren een plekje moeten vinden. Succes!!
Fantastisch nieuws en mooi verwoord! Op naar een positieve toekomst met jullie beide meisjes vol gezondheid, liefde en geluk. Wat dat gun ik jullie echt: alle geluk, gezondheid en liefde van de wereld. x
Wat ongelofelijk mooi geschreven, Ilona. Helaas is het maar al te waar, maar ik ben erg blij voor jullie om te lezen dat het zo goed gaat met Romy. Geniet maar van jullie prachtige wonder! Jullie hebben het zeker verdiend.
Tja,dit gaat je niet in de koude kleren zitten,je zult dit nooit meer vergeten. Hopelijk krijgen julie goede nazorg om alles een plekje te kunnen geven en je leven weer op te pakken. Gelukkig kwam jullie wonder wel op tijd,al heeft het lang op zich laten wachten.