Eerder heb ik wel 10x gevlogen, maar na afgelopen jaar durf ik nietmeer, en ik moet binnenkort vliegen met kindje, hellupp
Vreselijk hè... Ik had eerder ook geen problemen met vliegen, maar ik kan niet meer tegen kleine ruimtes dus dat is al niet echt fijn. Ook het geluid van de motoren vind ik vreselijk.... nog net geen paniekanval krijg ik ervan Tijdens het opstijgen/dalen en turbulentie hoeft niemand tegen me te praten want dan ben ik serieus bezig aan het bidden!! Geen tips oid hier, ik onderga het altijd maar
Ja ik ook heel erg. Moet het gaan aanpakken want ik hou van reizen en wil de hele wereld nog zien. Stichting Valk schijnt heel effectief te zijn, maar ja, die prijzen he.. En vergoed wordt het niet, of maar deels.
Hier ook, elke keer weer denk ik bij elke bocht of daling, het is gedaan, zit dan eht met een bonzend hart
hier ook wel maar ik hou teveel van reizen maar na mh17 en germanwings is het alleen maar toegenomen vorig jaar hele erge turbulentie gehad man o man ik was echt heel bang
Hier ook. De eerste keer vond ik geweldig, daarna jaren niet meer in een vliegtuig gestapt tot 2010 en toen zat ik met klotsende oksels. Daarna heb ik nog 2x gevolgen (alle keren altijd binnen Europa), maar het werd alleen maar erger. Ik durf het echt niet meer, heb zelfs mijn man en kinderen verboden om ooit te gaan vliegen, ik vind het zo erg!
Hier nog één, terwijl ik in mijn leven ik denk wel minstens 50x gevlogen heb. Ik vraag me dus ook af of zo'n cursus voor mij wel werkt. Ik stap namelijk nog wel steeds in een vliegtuig, maar het wordt toch iedere keer erger. De nieuwsberichten van het afgelopen jaar hielpen natuurlijk ook niet mee... Maar ik wil mijn leven er niet door laten beperken. Het is mijn droom om de hele wereld te zien met mijn kinderen, dus ik stap toch gewoon in. Maar mijn man zit dan wel bij de kindjes en ik een rij opzij of naar achter (naast elkaar past toch meestal niet). Dan belast ik hen er iig niet mee. We zijn in Afrika wel eens in zo'n klein 10-persoonsvliegtuigje geweest. Op de film zie je mijn kinderen super enthousiast terwijl ik achterin héél stil maar héél hard zit te huilen. Ik kon alleen maar denken "O god, ze gaan zo dood en ze wéten het niet eens, ze denken dat het leuk is". Maar achterblijven in de Serengeti leek me ook niet heel goed voor onze overlevingskansen, dus toch maar ingestapt...
Ik heb een paar jaar geleden voor het laatst gevlogen. Ben toen jankend het vliegtuig ingestapt. Voor het boarden stond ik lekker naar buiten te kijken en toen stond er een vliegtuig voor het raam met de neus naar me toe. Ik besefte ineens wat die dingen groot zijn en dat ik daar mee de lucht in ga. Kan nooit goed gaan, zou zeker weten te groot en te zwaar zijn om in de lucht te hangen. Eenmaal in het vliegtuig en opstijgend heb ik zo genoten van het uitzicht. Landen heb ik een hekel aan,krijg mega pijn aan m'n oren, wat ik ook doe.
Hier nog 1 pffff en wij gaan binnenkort...moet me dus groot houden voor de kids want die hebben het afgelopen jaar ook het eea meegekregen via het jeugdjournaal..
Maar waar komt die angst dan vandaan? Jaarlijks sterven er zo'n 600 mensen in het verkeer in Nederland alleen al. Stappen jullie wel makkelijk de auto in?
Zeker, maar daar heb ik enigzins controle over.. en ik vind het idee van een vliegtuig crash veel enger dan het idee van een auto ongeluk, raar maar waar
Ja je bent dan helemaal overgeleverd aan de piloot lijkt wel. Maar goed, had je op de weg maar de controle over alle weggebruikers Ik vertrouw een piloot veel meer dan een automobilist
Voor mij is het een combinatie van vreselijke hoogtevrees (ik vind een keukentrappetje serieus al te hoog) en moeten vertrouwen een ander. Ik rijd ook altijd zelf, mijn man is altijd bijrijder. Komt nog bij dat ik in het verkeer mijn overlevingskansen in geval van een crash wat gunstiger inschat.
Maar heb je dan echt een angst voor het vliegen, of ben je bang om dood te gaan? Heb zelf geen vliegangst, maar ik word wel altijd standaard misselijk met opstijgen en vooral de landing, dus ik kan er wel tegenop zien.
Hm...ik heb niet zozeer angst voor het vliegen als wel voor het eventuele neerstorten... Dus feitelijk angst om dood te gaan, ja. Of eigenlijk nog eerder: het moment ervoor, dat je weet dat het fout gaat en dat je níets meer kunt doen om je kinderen te beschermen. Dat is écht mijn allergrootste nachtmerrie, dat je je kinderen niet kunt redden.
Dat van de hoogte heb ik inderdaad ook. Ik zit dan ook nooit bij het raam als we vliegen. En met de auto,tja, ik rijd elke dag op een 80 weg waar naast je tegemoedkomende verkeer rijd. Er hoeft maar een keer iemand niet op te letten, zijn stuur een beetje te draaien, in slaap te vallen iod en dan is het ook afgelopen.