nou heb niet alles gelezen dus sorry als ik in herhaling val maar; Ik werk 24 uur,liever werkte ik NIET! maar helaas is dat financieel niet haalbaar! we hebben het nu zowiezo niet breed omdat je in dit land lekker alles wat je "teveel" verdiend dubbel en dik mag afgeven {geen zorgtoeslag en ga zo maar door} Nederland naait je waar je bij staat! sorry maar dat is mijn mening! WE moeten meer kinderen baren, meer gaan werken en ga zo maar door! Hoe in vredes naam wil een mens dat doen? en wbt het werken in de zorg, ze moeten nog meer hakken! het werken in de zorg is niet meer zo leuk als het was! wij kunnen geen leuke uitjes meer spontaan ondernemen, mogen geen overuren draaien en ga zo maaar door! nou overheid; julie zijn voortreffelijk bezig! bravo! sow dat moest eruit
Dat mag weleens gezegd worden, Over het wel kunnen stoppen. Ik denk dat veel mensen ook teveel willen "hebben" Wij hebben een net modaal inkomen en wij kunnen daarvan alleen gewoon rondkomen. We hebben dan natuurlijk geen groot nieuwbouw huis en geen andere dure dingen. Wel een auto, maar daar hebben we voor gespaard. Misschien is het ook een kwestie van niet teveel willen hebben ( wat in mijn ogen totaal niet nodig is) Vooral het veel kinderen moeten krijgen maar daarnaast ook eens veel moeten werken klopt in mijn ogen niet helemaal. Waar moeten die kinderen heen? Worden die dan nog alleen maar door de opvang en scholen opgevoed?
@bosi: wij wonen in een nieuwbouwhuis omdat dat goedkoper was...... met een lease auto... dus groot nieuwbouwhuis en dikke auto zegt ook niet alels maar ik zou het liefst gewoon maar 2 dagen werken ofzo alleen buiten dat we dan allerlei dingen die we nu wel doen moeten gaan laten... (zoals onverwachte dagjes dierentuin of eens een avondje stappen) is het gewoon haast niet mogelijk om voor 2 dagen echt leuk werk te vinden.. en dat is wel heel vervelend daarentegen werk ik nu 4 dagen voor het salaris waar ik eerst 5 dagen moest werken en dat voelt dan ergens ook wel prettig toch
bossi uhm wij zijn niet zo lang geleden verhuisd, we wonen niet heel klein en hebben toen dertijd nog gezocht naar een huisje waar ik wél kon stoppen met werken maar dat is hier bijna niet te krijgen! Wij woonde eerst goedkoper maar toen hadden we een rente stand van 3.9! nu van ruim 6! maar goed over het veel willen hebben; wij hebben het niet slecht nu, maar dat vind ik ook wel mogen en toch moeten wij op de centjes letten! We kunnen niet zomaar grote aanschaffen doen, wbt auto we hebben 1 oldtimer en een auto uit 1997, fijne auto hoef ook geen duurdere of wat dan ook! Ik vind het gewoon moeilijk dat er overal opgekort wordt en ik heb het gevoel dat ik echt meer dan genoeg werk {heeft ook nog een lichamelijk probleem voor mij} en wbt het salaris in de zorg... denk dat ik maar een potje ga huilen
Nu zit ik nog in mijn verlof tot 31 januari van het uwv en daarna zal ik op zoek gaan naar een part-time baan, ik kies bewust daar voor omdat ik gewoon weg ook contact nodig heb met andere mensen maar ook wil ik zelf met mij mannetje zorgen voor onze dochter.Mijn vriend werk van ma t/m vr van 04:30 t/m 13:00 dus ik kan kijken voor een baan met werktijden na 13:00uur zodat onze dochter niet naar een kdv moet of iets anders.
leuk onderwerp. mezelf maar eens toelichten. Manlief en ik hebben beide een goede baan, gestudeerd, autootje, je kent het wel. Beide een baan met groeimogelijkheden. Vind ik mijn werk leuk? jazeker. Ik doe leuk werk, leuke collega's, ik ontplooi mezelf en ook niet onaardig, ik word daar (behoorlijk) goed voor betaald. Voor mijn man geldt hetzelfde, alleen verdient hij (krijgt...) nog een stuk meer dan ik. Toen kwam de kinderwens. En nu? Alles eerlijk verdelen. Dus beide een werkdag inleveren en 3 dagen kinderopvang. Hier gekozen voor een gastouder vanwege de kleinschaligheid en de persoonlijke aandacht. Goed over nagedacht dus. Op dat moment had ik ervoor kunnen kiezen om volledig thuis te gaan zitten, financieel is dat haalbaar. Hoewel, je gaat leven naar je inkomen dus er had wel hier en daar gesneden moeten worden. Maar, ik vind mijn werk leuk dus dat was geen optie. Nu gaan we trouwens verhuizen, duurder wonen, en is mijn salaris ook gewoon noodzakelijk. Maar goed, deze keuze maken we omdat ik werk, het is geen reden om te blijven werken. Wat al gezegd wordt ervaar ik ook, ik krijg scheve gezichten en mijn man heeft een leuke papa-dag, terwijl we beide een dag (doordeweeeks) thuis zijn. Vaag ja... Ik heb niet het gevoel dat ik was mis in het leven van mijn kinderen. Op de dag dat we thuis zijn doen we veel met de kinderen (= aandacht). Het huishouden heb ik grotendeels uitbesteed. Dat moet dan ook, anders ben ik daar mee druk. Ik vind het belangrijk dat ik werk, want dit draagt bij aan de economie én, niet onbelangrijk, als er wat gebeurt in mijn huwelijk ben ik in staat om zelf voor mijn gezin te blijven zorgen. Ik ben, zoals dat heet, economisch zelfstandig. Dan mijn werk. Ik werk in een beroep waar sprake is van schaarste. En dat leidt uiteindelijk tot makkelijkere werkgevers. 3 jaar geleden was het 'not done' om parttime te werken, inmiddels gebeurt het met grote regelmaat. Dus als de nood het hoogst is gaat zelfs de meest starre werkgever wel overboord. Tuurlijk, ze hebben het liefst diegene die 60 uur wil werken, maar als die er niet zijn....
@Beccaatje: Wat al gezegd wordt ervaar ik ook, ik krijg scheve gezichten en mijn man heeft een leuke papa-dag, terwijl we beide een dag (doordeweeeks) thuis zijn. Vaag ja... Er moet inderdaad ook een cultuuromslag plaatsvinden bij iedereen in Nederland. Zelfs de jonge mannen van nu vinden de zorgtaak bij een vrouw horen.( uitzonderingen daargelaten uiteraard) Mijn vriend, die prima parttime zou willen werken, zegt dat het ook wel in de "man" zit dat ze het idee moeten hebben ook voor hun vrouw of gezin te willen zorgen. En dan vooral in de vorm van geld en werk. Misschien zit het oude patroon ( dat er toch al eeuwen in zit) toch nu nog te diep.
Ik denk dat het wat betreft de vergrijzing zou helpen om het makkelijker te maken voor vrouwen om tijdens de studie al aan kinderen te beginnen. Dit omdat de leeftijd waarop je klaar bent met studeren toch best hoog ligt..tegen de tijd dat je dan begint met werken ben je gewend aan het ritme van het leven met je kindje(s) en zijn ze wat ouder dus heb je je handen wat meer vrij. Natuurlijk moet je situatie er wel naar zijn. Vrouwen krijgen steeds later kinderen in Nederland, daar is niks mis mee en moet iedereen zelf weten, maar ik denk dat veel vrouwen de kinderwens uitstellen omdat het onmogelijk word gemaakt en je carrière in de weg staat. Ik werk nu parttime en mijn vriend fulltime. We hebben een koophuis en 1 auto en kunnen goed rondkomen met 1 loon dus ik mag niet klagen . Van thuiszitten word ik niet beter maar van fulltime werken ook niet. En dat is voor iedereen anders en iedereen zou vrij moeten zijn om die keuze te maken. Kinderen hebben meer baadt bij een gelukkige moeder die danwel partime of fulltime werkt naar eigen keuze, dan een moeder die ongelukkig is omdat ze word gedwongen om fulltime te werken. Ik wil later misschien ook wel fulltime werken of 4 dagen maar niet zo lang we kleine kinderen hebben..
@bosi333 is dat ook niet een beetje instinct? Dat vrouwen willen zorgen en mannen willen beschermen haha, is wel hardnekkig in elk geval
mannen gaan wel anders met de zorgtaak om. Mijn man en ik doen hetzelfde werk (weliswaar andere functie, maar in de basis hetzelfde werk) en ik ervaar dus het verschil in 'zorgbeleving'. Wat ik trouwens ook veel merk is dat vrouwen ook menen dat hun man het toch niet goed doet, dat is natuurlijk ook funest!
Hier ook! Wij hebben altijd gezegt WIJ hebben kinderen genomen en niet een kdv of gastouder opvang. Ik heb 1,5 jaar niet gewerkt toen ben ik gastouder thuis geweest zodat ik gewoon bij me eigen kindje kon blijven. En toen de jongste geboren is werk ik sinds een maandje in de zorg voor 24 uur in de nachtdiensten. Ik slaap samen met de kinderen in de middag en dat is genoeg voor mijn. En ik kan gewoon de hele dag van me kinderen genieten en van extra inkomen!
Ik heb maar heel weinig gelezen, dus wie weet is mijn antwoord wat dubbelop. Ik heb jaren fulltime gewerkt (40 uur) en zelfs zonder kinderen begon dat me de neus uit te komen, aangezien ik mijn vakantie bijv. al helemaal vol kon plannen met dingen die ik doordeweeks niet kon doen (naar de bank om dingen te regelen etc.). Daarnaast deed ik ook nog een avondopleiding, dus erg druk. Hierna ben ik parttime gaan werken, ik vond dit heerlijk. Gewoon in mijn tuin tussen de middag in de zon een boterhammetje eten, geweldig! Dat soort dingen, terwijl ik op kantoor nooit toekwam aan de lunch, laat staan buiten. Nu ik een kind heb, vind ik het belangrijk veel samen te zijn, ze worden al zo snel groot, ik wil dat niet missen. Helaas zit ik nu een maand of 3 al zonder werk, want helemaal niet werken is ook niets voor mij, ik vind 2 dagen prima. Oh ja, naast een dochter heb ik ook nog een hond, die heb ik ook niet om de hele dag alleen te moeten zitten. Ik vind het echt een lachtertje van de overheid dat vrouwen meer moeten werken, want ik solliciteer al een tijdje en loop tegen de volgende dingen aan: - Parttime banen zijn vaak op een lager niveau (ik was directiesecretaresse), dus de helft hoeft mij niet, omdat ze denken dat ik met zoveel meer ervaring het snel saai ga vinden en weer op stap. - Tijdens sollicitatiegesprekken blijkt altijd maar weer duidelijk dat ze het heel onhandig vinden dat je een kind hebt, ik krijg altijd tig vragen over hoe ik dat regel bij ziekte, als ik over moet werken etc. - De wachttijden voor een plekje in het kdv. Ik laat haar nu maar gewoon op het kdv, terwijl ik geen werk heb en dat dus uit eigen zak kan betalen. Haal ik haar van het kdv af, dan is haar plek voor maanden weg. Dus als ik een baan vind, moet het toevallig op die dag zijn dat ze nu naar het kdv gaat en als het voor andere dagen is, kan ik maanden wachten op een plekje en dat tussendoor op zien te vullen met opa's en oma's die maar net moeten kunnen. En kijk eens waar de hoeveel vacatures er wel niet zijn voor secretaressebanen, het is nou niet dat ik een heel gespecialiseerd beroep heb wat je zowat nergens kunt uitoefenen. Ik reageer op alles, receptioniste, secretaresse, administratief medewerker, noem maar op. Nu ik ook nog een bolle buik ga krijgen van de zwangerschap, hoef ik al helemaal niet bij een commercieel bedrijf aan te kloppen, alleen (semi)overheid. Dus ik wil graag parttime werken, max. 24 uur per week en sta te trappelen om weer aan de slag te gaan, maar helaas, ik loop tegen zoveel weerstand op, dat dat haast niet schijnt te mogen.
@jo, het is inderdaad erg tegenstrijdig, ze willen vrouwen aan het werk hebben, maar vervolgens is er niks te vinden :S
En die weerstand komt dus nog van de werkgevers. In de werkgroep van Taskforce -deeltijdplus (http://www.taskforce-deeltijdplus.nl/) zeggen ze samen met de werkgevers te zoeken naar oplossingen. Ik denk ook dat het niet een probleem is van de vrouwen die niet willen, maar dat de werkgevers niet flexibel genoeg zijn. Eigenlijk hadden ze een taskforce werkgevers-wordt-meer-flexibel op moeten zetten,
Ik heb je linkje gelezen en ik begrijp daaruit dat de overheid eigenlijk wil dat een vrouw minimaal 24 uur gaat werken. Op zich kan dat heel goed met een 8-5 baan, maar bij mij zou dat al lastiger worden. Bij mij op het werk werken we namelijk ook kortere diensten dan 8 uur. 5,6 en 7 uur. Als ik 24 uur ga werken betekend dat voor mij dat ik dus ipv 3 dagen er al 4 naar mijn werk moet. Degene met een fulltime comtract hebben voorrang op de 8 uurs diensten. (op zich logisch anders kom je niet aan je wettelijk aantal vrije dagen per maand) Dat betekent voor mij dus dat ik bijvoorbeeld een dienst heb van 7.00 tot 14.30. (7 uur) Als ik dat 4 keer per week doe, ben ik voor 4 dagen geld voor het kdv kwijt, en krijg ik er maar 3 terug van de belasting. Een dief van mijn eigen portemonnee dus, want je kunt je kindje wel eerder halen, maar je moet toch de hele dag betalen. En daar komt ook nog eens bij dat de kinderopvang hier niet flexibel is, (woon in een klein dorp, met maar 1 kdv) dus de uren die ik werk en Jelle niet naar het kdv gaat moet iemand anders oppassen. Met mijn 16 uur is dat gemiddeld 1 dag per week, en die kan mijn man opvangen. (zelfstandige, dus hij kan zijn uren zelf indelen) Maar als dat te vaak zou zijn kost dat ook weer klauwen met geld. Voor 1x het uurloon van mijn man moet ik 3 uur werken. Tel uit je winst... OP zo'n dag moet er dus eigenlijk geld bij. En in de zorg krijg je nu eenmaal niet zo makkelijk meer vaste dagen en tijden. Op een gegeven moment zullen ze wel moeten, denk ik, anders wil er helemaal niemand meer in de zorg werken. Ik heb het geluk van een flexibele partner, maar als ik de verhalen soms hoor van collega's, hoe die moeten leuren met hun kind om te kunnen werken... Pffft... Mij niet gezien... Ik denk dat ik dan nog eerder zou stoppen met werken...
Dat is dan dat je later begint en eerder naar huis gaat? Dat doet een kennisje van mij, ze werkt 5 dagen van 8.30 tot 11.30. Dus 5 ochtenden oppas nodig (haar moeder in dit geval) en 5 ochtenden weg van huis. En dan werkt ze nog maar 15 uur. (in mijn geval zou dat dus 5 ochtenden kdv of papa zijn) Dat zou bij mijn werkgever niet echt een optie zijn, Al zijn ze er wel naar aan het kijken, omdat we maar net 2 verzorgenden starten om 7.00. Komt er daar 1 van om 8.30 kun je de helft van de bewoners niet op tijd helpen. Of je moet werk gaan doen onder je opleidingsniveau (bedden opmaken, brood smeren enz dat kan vaak wel even wachten) maar daar heb je niet voor op school gezeten... Ik merk idd in de zorg dat alles maar moet blijven zoals het is, "want we doen het al 100 jaar zo en het gaat goed" Zelf doe ik daar soms net zo hard aan mee... In de zorg is er vanuit de werkgevers veel tegenstand tegen dit soort veranderingen, maar vlak het personeel niet uit, hoor! Die zijn vaak nog veel erger...
Ja misschien wel. Die starre houding moet straks ook wel veranderen denk ik. 1. Wat is een moedercontract? Een voorbeeld van flexibel werken is het zogenoemde moedercontract in de zorgsector. Het gebeurde nogal eens dat verpleegkundigen in ziekenhuizen stopten omdat het werk niet meer te combineren was met de zorg voor schoolgaande kinderen. Een aantal ziekenhuizen (waaronder het UMC, EMC en het VU-ziekenhuis) hebben toen een speciaal contact opgesteld voor vrouwen die wilde blijven werken of weer gaan werken, maar dan wel met meer flexibele tijden. Het moedercontract maakt het mogelijk dat onder andere verpleegkundigen en anesthesiemedewerkers in hoge mate zelf kunnen bepalen wanneer ze werken. De werktijden werden afgestemd op de schooltijden, zodat de (herintredende) ouders (vaders én moeders) in de uren dat hun kinderen naar school gingen aan de slag konden. Hierdoor kunnen zij gezin en werk veel beter combineren.
ik snap ook wel wat ze bedoelt, maar dat is natuurlijk niet waar.Ik spendeer iedere dag(zeg maar) 8 uur aan de kinderen, dat kan dus nooit bijna net zoveel zijn. Dat bedoel ik, eigenlijk te zeggen. Veel mensen in mijn omgeving zeggen dat ook om te vergoeilijken dat ze werken, maar het is natuurlijk nooit waar. En wat je eigen keuze daarin is, doet er verder dan niet zo veel toe
ik denk dat als kinderopvang goedkoper wordt er ook meer vrouwen wel zouden willen werken al is het maar een paar uurtjes meer. je gaat tenslotte niet werken om de Oppas of kdv te kunnen betalen