Jeetjemina wat is zwanger zijn toch leuk,behalve de niet zo leuke hormonen die opkomen spelen. Ik ben me toch een partij chagarijnig en echt om niets,ik kan niks hebben,word overal boos/verdrietig of chagarijnig van. Niemand kan wat goed doen en heb ook niet echt een hoge pet van mezelf op de laatste dagen.Heb het idee dat ik iedereen om me heen hard wegtrap terwijl ik dat helemaal niet wil,maarja dat gevoel is zoveel sterker dan ik,maar ja laten we maar zeggen dat dit gevoel uiteindelijk weg gaat en het voor een goed doel is!
pffffffffffffffffffffffft echt zohooo herkenbaar! je bent niet de enige meid hoor! het is echt verschikkelijk soms je kunt overal echt overal kwaad om worden om de gekste dingen! vreselijk voor degene op wie je het af reageert!
Ik weet precies hoe je je voelt ik had er gister erg veel last van . Ben flink tekeer gegaan en ben dan later te koppig om toe te geven dat ik fout zat. vervelende rothormonen.
haha bekende reactie!ik had daar ook erg last van. het is ff weggeweest maar komt nu weer terug. geeft niks hoort erbij. en nu mag het een keer haha
ja nou heb je er idd een goed excuus voor,hihihi.ik vind het wel heel vervelend,ook voor mijzelf.Vandaag reageer ik goed op die grap en morgen op dezelfde grap heel anders,pff vermoeiend.
komt me allemaal bekend voor, me mannetje weet soms niet hoe ie erop moet reageren als ik gigantisch uit me dak ga, om iets heel onbenulligs, begin soms ook zo te huilen uit het niets. zouden die gekke hormoontjes wel zijn. patricia
het is soms wel lekker even goed tekeer gaan potje janken en het is weer over haha arme mannen! heb soms ook dat ik me even later dood schaam voor waarom ik kwaad werd terwijl het vaak zo goed bedoelt word
Owja, zo herkenbaar! Ik ben af en toe echt een mega b*tch. Shiet uit mijn slof om de domste dingen Vandaag ook rete chagerijnig, en ik word alleen maar chagerijniger omdat er niemand in de buurt is op het moment waar ik het kan op afreageren!
ooh wat klinkt dat lekker bekend. Heb soms wel spijt als mijn meiden de dupe zijn van mijn buien en zeg dat dan ook wel tegen ze en gelukkig hebben ze er een beetje begrip voor of krijg ik z'n antwoord terug en word ik met beide benen op de grond gezet. HIHIHIHIHI
Ik heb precies hetzelfde! Je bent zomaar ineens chagarijnig om eigenlijk niks. Ik kan ook zó extreem kwaad worden, terwijl ik dat normaal nooit heb. Bij mijn 1e zwangerschap had ik daar helemaal geen last van, maar nu . Ik vind het wel zielig voor mijn man, die heeft echt zoiets van "Wát is er?!". Het is ook niet makkelijk voor mannen omdat ze het gevoel niet kennen.
waar ik eerst ook nooit last van had maar nu wel is dat ik heel erg jaloers ben,soms word mijn vriend gebeld door een vriendin van hem,dan kan ik helemaal uit mijn dak gaan,misschien bang dat hij me niet meer aantrekkelijk vind omdat ik natuurlijk een stukje dikker aan het worden ben,hahaha.en ja idd huilen kan ik ook in 1x om niets,als ik mensen zie huilen op tv met een ontroerend verhaal ga ik ook janken terwijl ik voorheen nooooooit zoooooooo gevoelig was voor het verdriet van andere mensen.(die ver weg staan dan) Maar ik geniet van de momenten dat ik me wel volop goed voel,hahaha al is dat niet elke dag stabiel!
Haha ja wel herkenbaar ik heb dan geen vriend en woon alleen dus hier valt niks af te reageren op een ander grrrr erg vervelend want wordt er nog meer chaggie van, ook heb ik nergens zin in dan verzin ik weer wat om te gaan doen en uiteindelijk dan toch maar niet. erg vervelend maar zal idd wel aan de hormonen liggen.
het hoort er echt bij hoor, alleen hoef je dat natuurlijk niet elke keer te horen haha. Ik ben niet chagerijnig maar meer in mezelf gekeerd. En mijn hubbie is zo lief voor me maar kan het nog niet opbrengen om hem daarvoor te bedanken, verschrikkelijk is dat. Ik ga gewoon mee in de rollercoaster van hormonen.