Ik moet ff mijn verhaal kwijt hoor, voel me echt zo machteloos! Ik heb net weer vreselijke ruzie gehad met elena. Ik was bezig met de afwasmachine uitruimen en ik was de bestekla aan het vullen. Toen kwam ze hem dichtdoen, de la moest perse dicht. Dus ik zeg eerst heel rustig lieverd mama is hem even aan het vullen, straks gaat ie dicht blablabla. Maar ze trok zich niets van mij aan, bleef tegen de la aanduwen, werd hoe langer hoe bozer en ze ging schreeuwen. Dus ik zeg nee elena mama is bezig, hij blijft even open straks gaat ie idicht! Maar zij nog bozer en nog meer gillen en nog harder duwen tegen de la. Ppffff dus ik pak haar arm, trek haar aan de kant, ga op haar ooghoogte zitten en wil haar uitleggen waarom maar ze was helemaal hysterisch, kronkelen en schreeuwen en nog grijpen naar de la want die moest dicht! Dus ik probeer haar vervolgens op de grond te laten zitten maar ze was zooooo boos, ze gooit zichzelf op de grond en ze stoot daarbij haar mond tegen de vloer. PPfff toen heb ik haar op schoot gepakt en op de bank neergezet, zij janken! Dus ik proberen tegen haar te praten, nee hoor was niets tegen te beginnen. Toen werd ze afgeleid door de tv en nu zit ze Diego te kijken. Ik word hier echt wanhopig van. Ik snap haar niet, ik snap niet waarom ze zomaar uit het niets wil dat die la dichtgaat. Ik kan haar niet afleiden, ik kan haar niet uitleggen waarom het niet mag van mij, want ze hoort me niet, ze luistert niet, ze begrijpt me niet, weet ik veel wat het is. Ik kan niet communiceren met haar. Ik kan haar driftbuien niet tegenhouden. En dit is maar een simpel voorbeeld, dit soort dingen gebeuren dus voortdurend hier. Het ene moment kan je heel leuk met haar kletsen en spelen, het andere moment slaat ze om en is er niets meer met haar te beginnen! Misschien kan ik nu wel minder hebben doordat ik zwanger ben, maar ik voel me zo machteloos en zo kut hierdoor, kan wel janken, wat doe ik nou fout?!
Hmm hier gaat dat meestal wel redelijk enige is dat als we merken dat ze moedwillig dingen doet die niet mogen.. zeker als ze weet dat we er bij zijn, er naar kijken etc... dat dat meestal betekend dat ze moe is maar vanancht hier ook ultieme chaos.. alleen maar gillen en schreeuwen.. uiteindelijk is ze tot kwart over 4 klaarwakker geweest en heeft daarna 2 uurtjes geslapen op de bank leuk.. maar normaal moeten we allebei werken en ik hoop toch niet dat we dit vaker gaan doen zo zit nu thuis met een griepje.. maar dat word er ook niet beter op he
Misschien kan je haar proberen af te leiden? Heb je nog een box? Anders zet je haar in de box even voor de televisie. Want je schrijft nu zelf ook dat ze is afgeleid door de tv. Probeer het postief op te pakken. Neem haar mee onder je arm en doe even lekker gek met haar. Dat helpt bij onze dochter altijd wel goed als ze driftig is. Dan pak ik haar op. Draai haar in het rond. Boven mijn hoofd enz. En een lol dat ze dan heeft. Dan is ze helemaal afgeleid. Misschien werkt dat ook bij jou dochter. Succes in ieder geval. Maar meisjes zijn nou 1 keer driftkikkers Die van mij kan er ook wat van hoor.
oh hier ook hoor maar de vraag is natuurlijk altijd tot hoe ver je dat kan laten gaan.. en wat te doen als je vindt dat het TE ver gaat
Maar mijn probleem is dat ik het gevoel heb dat ze mij niet begrijpt. Dit is heel moeilijk om uit te leggen, op het consultatieburo snappen ze ook niet wat ik bedoel. Maar ik probeer haar wel af te leiden en te straffen enzo, maar ik heb het gevoel dat ze niet snapt WAAROM ze gestraft word. Want zodra ze de kamer weer inkomt, gaat ze weer regelrecht op datgene af waar ze juist straf door heeft gekregen. Daarom denk ik dus dat straffen of afleiden prijzen of wat dan ook niet helpt, omdat ik niet het gevoel heb dat ik daarmee iets duidelijk kan maken. Ik lees net bijvoorbeeld op een ander topic van een kindje van bijna 1,5 dat die snapt wanneer mama boos is omdat iets niet mag en dat dat kindje dan een pruillip trekt en probeert mama weer an het lachen te maken. Dat soort dingen heb ik dus niet met Elena.
En als je nu eens probeert om - ik neem even het voorbeeld van de besteklade - haar 1 x te vertellen dat de lade even open moet blijven staan omdat mama bezig is. Als ze dan verder nog blijft drammen probeer haar helemaal te negeren. Weet niet of het helpt hoor, maar misschien doet ze het om jouw aandacht te krijgen (negatieve aandacht is ook aandacht)
Ik begrijp helemaal wat je bedoelt. Een dreumes begrijpt het waarom nog niet, dus dat leidt tot frustraties aan beide kanten. De opmerking negatieve aandacht is ook aandacht heb ik ook altijd in mijn achterhoofd. Mijn methode is dan ook als volgt: op gelijke hoogte komen haar in de ogen kijken en alleen Nee zeggen. (Dat begrijpt ze nu al wel op de één of andere manier... haha) Doet ze het nog een keer dan zet ik haar weg bij 'het plaats delict' . Of ik negeer haar gedrag. Best lastig, maar ik merk wel dat het helpt. Hopelijk ook bij jou!
Wat ik meestal doe als Amy iets doet wat ik niet wil of als ik ergens mee bezig ben. Ik zak altijd op me knieen en vraag of ze me wil aankijken dan weet ik zeker dat ik haar aandacht heb. En dan leg ik uit wat ik van haar verwacht. 9 van de 10x werkt het. Ik geef haar dan ook een opdracht, pak de lepel en geef die aan mij of iets anders wat niet breekbaar is. Ze vind het hier iig super om me te helpen, met iets op tafel te zetten, was ophangen, zelfs als ik haar vraag of ze sokken wil pakken gaat ze ze halen voor me ( mijn sokken dan). Misschien is ze op dat moment zo in aandacht voor die la dat ze je gewoon niet wil horen.
Ik denk inderdaad dat een hele uitleg geen zin heeft. Als ze het al begrijpt, dan wil ze het op dat moment niet begrijpen, want die la moet dicht. Ik zou me ook niet te veel verdiepen in het waarom van het dicht moeten van die la. Wat ik in deze situatie zou doen is: 1. proberen haar te laten helpen met uitruimen (desnoods plastic bordjes in de afwasmachien zetten die zij eruit mag halen en opstapelen) 2. er een spel van maken: jij een lepel in de la, zij dichtdoen, jij weer een lepel erin etc (duurt ff, maar wie weet hebben jullie grote pret ) Als het niet werkt en ze zit gewoon te 'klieren': 1. Later uitruimen en gewoon aandacht geven 2. Haar weghalen bij de lade en bij haar speelgoed zetten (of voor de tv) 3. Negeren (in ieder geval het vervelende gedrag negeren, ik zou niet haar negeren ... als je begrijpt wat ik bedoel ). Dus haar even opzij zetten, vooral geen uitleg geven en rustig verder gaan met uitruimen. Mirre is ook een driftkikker, maar gelukkig kan ik meestal haar wel afleiden door een spel te maken van de situatie ... Mja ... of dat ook nog zo is als ze anderhalf is Ennuh ... vooral niet persoonlijk aantrekken hoor! Het is haar niet om jou te doen. Ze zit waarschijnlijk eventjes niet zo lekker in haar vel. Wil vanalles dat niet mag/kan/lukt en dat frustreert natuurlijk. Zeker als ze dat niet kan uitleggen! Succes!
ik herken het wel, tis ook beetje de leeftijd nu. Ze willen alles ontdekken en zijn bezig hun eigen ik te ontwikkelen. Zoë kan ook heel hard gaan huilen en het hele arsenaal uit de kast trekken als ze haar zin niet krijg. Denk dat je het wel goed deed hoor, met uitleggen en op oog hoogte etc. doen wij ook. Als ze niet luisterd, driftig wordt etc. dan negeren we haar gewoon ff. Is ze dan stil of zelf met iets bezig, dan prijzen we dat. Zo gaat hier nu vooral met eten. Liefst gooit ze het bord over de tafel als ze geen vlees krijgt, maar groente moet eten. We prikken het gewoon op haar vork en negeren haar. Of tandenpoetsen was ook een hele strijd, 15minuten huilen en zielig doen en dan tussendoor steeds heel serieus vragen of we klaar zijn! Dus al denk je dat ze dingen niet begrijpt........ze begrijpen meer dan je denkt. GEwoon heel consequent en duidelijk blijven. En tuurlijk heb je wat minder geduld als je zwanger bent, dat is gewoon zo........ succes en sterkte Twinny
Mijn dochter is nog niet zover, maar ik heb me al wel ingelezen in de dreumesproblematiek en de nodige ervaring met een nichtje van 2,5 (die nu in de peuterpubertijd zit, geloof me het wordt nog erger ). Maar mijn idee hierover is dat Elena echt niet snapt waarom ze die la niet dicht mag doen. Ze vindt het blijkbaar leuk om te doen en is totaal nog niet bezig met het feit dat het niet handig is voor jou, dat je een la niet open en dicht hoort te doen, dat het tijdrovend is e.d. Ze denkt puur aan wat zij wil en dat is heel normaal op die leeftijd (egocentrisch denken). Wat ik zou is een beetje met haar meebewegen om haar zo tevreden te houden zonder dat het jou teveel tijd kost. Laat haar lekker die la dichtdoen en dan weer open zodat jij een mes op kan ruimen en als ze de la dan weer open en dicht wil doen, prima, laat gaan. Het kost je 2x zoveel tijd, maar je hebt wel een gezellige middag met elkaar. Ik heb me heilig voorgenomen om alleen maar strijd aan te gaan over onderwerpen die het echt waard zijn en een bestekla zou daar bij mij niet bijhoren. Tegen mijn nichtje zeggen we ook alleen maar nee als het ons waard is om voet bij stuk te houden en een driftbui op de koop toe te nemen. De meeste onderwerpen zijn de moeite van strijd echt niet waard!En geloof me, tegen de tijd dat Elena 6 is, wil ze vast niet meer 10 de la open en dicht doen dus daar een heel opvoedkundig punt van maken, heeft geen zin.
Jelle kan er hier ook wat van af en toe... Ik vraag 1x vriendelijk of hij op wil houden, de 2e keer word ik al wat strenger en de 3e keer zit hij in een hoekje van de keuken... Klinkt heel streng, maar het werkt wel! Daar moet hij dan 1 minuutje blijven zitten en dan ga ik hem halen met een dikke kus en knuffel. En dan is het vaak weer goed. Door dit zo te doen haal ik hem uit de situatie en uit zijn frustratie. Ik heb soms het idee namelijk dat het een vicueuze cirkel is: Hij word driftig omdat hij iets niet mag, kan niet met dat gevoel omgaan, word nog drifitger waardoor iets helemaal niet meer lukt enz... (klinkt dat een beetje logisch? voor mij wel, maar dat wil niks zeggen natuurlijk.. ) In elk geval werkt een ellenlang verhaal over het hoe en waarom hier dus niet... Hij snapt er gewoon echt niks van en krijgt hiermee alleen maar aandacht en in zekere zin een beloning voor zijn gedrag. Net zoals hem afleiden met de tv. Dat werkt hier ook als een trein, maar ik wil niet dat dat een beloning voor driftig gedrag word. En wat MRijn ook zegt: Choose your battles... Maak keuzes over waar je een strijd van maakt, voor je het weet ben je de hele dag aan het strijden met een kind van anderhalf...
waarom laat je haar niet helpen sinds dat youame overal mee mag helpen zijn we vele driftbuien minder
En DAT bedoel ik dus. Je zegt het heel mooi dat jouw kindje daar een minuutje moet blijven zitten en het daarn met een kus en knuffel weer goed is. Maar ik kan Elena niet op de trap of in de hoek of wat dan ook zetten want ze blijft niet zitten! Als ik haar bijvoorbeeld op de trap zet en ik doe de deur dicht gaat ze staan en bonken op de deur en krijsen en wordt nog driftiger en als ik na een tijdje naar haar toega (meestal als ze wat bedaard is, pakt ze op het moment dat de deur opengaat haar driftbui of het stoute gedrag waar ze mee bezig was, gewoon weer op!
mja sowieso.. heel de dag driftbuien ken ik niet zo hier ze is driftig genoeg als het zo uitkomt.. maar niet continu wie weet hebben er meer mama's datzelfde gevoel als jij
hoi, Ik spreek (nog niet) uit ervaring, die van mij heb ik nog onder bedwang en ik geniet ervan zolang het duurt. Maar als ik kijk naar de Nanny 911 en Supernanny afleveringen, dan schijnt het dus dat je op dit soort momenten, wanneer ze het weer oppakt na gekalmeerd te zijn, gewoon weer moet starten. Dus weer die minuut in laten gaan en dat net zo lang tot ze inderdaad snikkend in je armen valt en sorry zegt. ik weet niet of dat al mag als ze nog zo jong zijn, maar eigenlijk zijn jullie een krachtmeting aan het doen en het lijkt me belangrijk dat jij die uiteindelijk wint. groet, Aukie
hier is het het zelfde . vaak krijsen als ze haar zin niet krijgt, met dingen gooien etc. dan probeer je het uit te leggen maar dan dringt het niet echt door. meestal waarschuw ik 3 x en anders gaat ze 1 minuutje de hoek in ( als ze echt niet wil luisteren ) en daarna is het meestal goed. komt ze kusje geven en gaat dan weer verder spelen.
Ik schrijf het hier idd heel makkelijk maar het kost soms echt wel een half uur voordat hij ook daadwerkelijk 1 minuut achter elkaar gezeten heeft. En als hij dan daarna weer hetzelfde gedrag vertoont zet ik hem gewoon weer terug, net zolang tot hij het door heeft. Jelle heeft trouwens wel een hoekje in de keuken, de trap of gang kan hier niet omdat daar ook de kattenbal staat. Misschien dat het beter gaat als ze niet helemaal apart word gezet? Misschien voelt ze zich vreselijk in de steek gelaten waardoor het juist erger word? Ik denk dat het een cirkel is die je moet doorbreken, maar dat kost veel tijd en moeite. Ze heeft (zo klein als ze is) al precies door hoe ze je moet "bespelen". Ik wens je heel veel succes!
Hier geen echte driftbuien maar wel 'gewoon' stout gedrag en af en toe wordt dat gestraft met 1 minuut op de gang. Ik snap je punt, in het begin wilde ons zoontje daar ook niks van weten, maar dan bleven we er gewoon bij. Hij staat in de hoek, met zijn gezicht naar de muur, mijn man of ik achter hem en houden gewoon met een hand of 2 vingers op zijn rug vast. Elke keer als hij probeerde om te kijken, hem weer zo draaien dat hij naar de muur kijkt en verder negeren, anders is het geen straf meer. Nu geef ik toe, hij heeft nooit echt kwade buien ofzo waar hij als een driftkikker te keer gaat, dus daar heb ik geen ervaring mee. Tegenwoordig als we hem nog wel eens op de gang zetten, gaat hij zelf meteen in het hoekje staan. Ik vind het er dan super sip uitzien, maar weet dat het goed is. Het werkt en we hebben het bijna nooit nodig, meestal luistert hij na zijn laatste waarschuwing. Ik zou het toch eens een poging geven. En als je er niet bij wilt blijven staan, steeds weer teruglopen en haar op de 'strafplek' tergzetten. Consequent zijn, duidelijk zijn en geen elle-lange verhalen, die werken volgens mij averechts bij zo'n ukkie. Het vergt even wat, vooral dat consequent zijn, en telkens weer opnieuw haar terugzetten, maar de aanhouder wint, dat zul je zien! Succes!
Dames, dank voor al jullie opbeurende woorden! Ik voel me al een stuk beter, en sterker!, alleen al door het even op te schrijven en jullie reacties te lezen. Overigens moet ik ook lachen om mezelf. Erg he, deze krachtsstrijd! Kom ik aan met mijn 31 jaar en 1,70 m tegenover een 1,5 jaar oude 80 cm lange driftkikker!