Misschien een lang en ingewikkeld verhaal. Mijn zoontje is gisteren op school gevallen waardoor zijn gezicht half open ligt en behoorlijk gezwollen is. Gelukkig niks hoeven hechten, zijn niet echt diep en delen alleen geschaafd. In overleg met de doktersassistente gisteren en vannacht even aangekeken, en wekadvies gehad. Nu was hij vanmorgen nog steeds niet zo lekker, en maak me toch echt wel zorgen over de zwelling bij zijn oog en lip, dus vanmorgen toch maar een afspraak bij de huisarts gemaakt. Hij heeft echt een snoekduik gemaakt, zijn handen en knieën zijn allemaal nog heel! Nu had hij gisteren begeleide omgang met zijn vader via het omgangshuis, die had ik in eerste instantie al gebeld, dat het me verstandig leek om te verzetten. Maar aangezien zl aangaf wel daar te willen spelen, het alsnog door laten gaan. (Hij wil normaal gesproken namelijk niet!) Nu heb ik zowel aan vader als de begeleidster aangegeven dat we twijfelde over een hersenschudding, en dat hij steeds niet zo lekker was, en of hier wel rekening mee gehouden kon worden. En ze hem goed in de gaten wilde houden, zl zegt namelijk tegen hen niet hoe hij zich voelt, daar vertrouwt hij ze nog niet genoeg voor. Na de omgang bleek dat ze hebben staan tennissen, hockeyen en voetballen en in de zandbak hebben gespeeld buiten?! En binnen op de trampoline en klimmen rennen etc. Het gevolg zl is daarna dus hartstikke beroerd en geeft dit zachtjes tegen mij aan, om vervolgens totaal versuft en van de wereld alleen nog maar op de bank te willen liggen. En zowel ik als vriend moesten dicht bij hem blijven omdat hij niet lekker was, hoofdpijn, duizelig etc. Ik heb vandaag evaluatie en vraag me nu heel erg af of ik het aan moet geven danwel ze erop moet aanspreken. Ik laat zl daar immers in vertrouwen achter, en moet leren om mijn ex te vertrouwen, alleen vind ik dan wel dat ze dus ook hun activiteiten aan moeten passen als er zoiets zich voordoet. Ik had liever gezien dat ze iets rustigs hadden gedaan. Misschien minder leuk, maar wel gezien de situatie beter voor zl. Hoe kan ik dit nu het beste aangeven of kan ik het beter niet aangeven?
ja ik had het wel aangegeven vind het ook absurd dat je ex er niets mee heeft gedaan en het rustig aan met hem heeft gedaan
Tuurlijk moet je dit aangeven!! Je vertrouwen in hun is nu ook flink beschadigd, lijkt me. Je hebt aan ze gevraagd of ze er rekening mee wilden houden en dat hebben ze niet gedaan. Dus ik zou gewoon eerlijk zeggen wat dat met je doet en met name wat dat met je zoontje heeft gedaan.
De reden dat ik er aan twijfel is doordat ik het gevoel steeds heb dat ik niet serieus wordt genomen door de begeleidster. Mede omdat mijn ex hele verhalen ophangt waar niks van klopt, en ze niet aan waarheidsvinding doen!? Dus eigenlijk meer door de gang van zaken de afgelopen periode met de omgangen, ik ben er namelijk zelf eigenlijk heel boos over!
Aangeven, en laat haar er een notitie van maken zodat het ook later ergens te raadplegen is. Stel dat er later iets vergelijkbaars gebeurt kan je daarop terugvallen.
Dan zou ik het juist aangeven! Ik vind het ook raar dat je daarover twijfelt. Als je voortaan niets meer aangeeft, omdat je denkt dat ze je niet geloven, heeft je ex dus voortaan 'vrij spel'. Kun je het niet een stapje hoger zoeken dan? Sowieso melding maken en als ze er niets mee doen bij de leidinggevende van de begeleidster melden! Ik vind dit te serieus om er niets mee te doen, het gaat om de gezondheid van je zoontje.
Ik zou het ook zeker aangeven! Ik denk dat ik mijn mening al had geuit op het moment dat ik hem op zou hebben gehaald en ik zou horen wat hij allemaal had gedaan terwijl je nog nadrukkelijk hebt gevraagd het rustig aan te doen met hem dit keer. Vind het gewoon belachelijk dat ze er geen rekening mee hebben gehouden en ook zeker van vader. Wat zei de huisarts nog dat je zoon heeft? Als hij dit soort klachten vertoont zou ik het sowieso even laten nakijken.
Ik zou het zeer zeker aankaarten en ook duidelijk aangeven dat je vertrouwen is beschadigd op deze manier. Je hebt duidelijk aangegeven dat zowel jij als de dokter het vermoeden hebben dat hij een hersenschudding zou kunnen hebben en of ze hier rekening mee wilden houden. Dat hebben ze duidelijk niet gedaan. - voetballen - kan misschien heeft hij stil gestaan en alleen maar de bal een zetje gegeven met zijn voet. - in de zandbak - kan hij zou rustig op het randje gezeten kunnen hebben. - trampoline - zijn ze nu helemaal van de pot gerukt een kind met een waarschijnlijke hersenschudding zet je niet op een trampoline.
Misschien een idee om vandaag nogmaals met je zoon. Naar de huisarts te gaan en daar ook te melden wat ze hem gister allemaal hebben laten doen. Misschien is de huisarts bereid om zijn conclusie als hij iets vind dubbel op papier te zetten dan kan je er 1 bij het omganghuis inleveren als bewijs. Ik heb geen verstand van omgangshuizen maar het lijkt mij van de zotte om een kind op een trampoline te laten spelen wat mogelijk een hersenschudding heeft, dat zou iedereen moeten kunnen bedenken.
Ik vind het wel een typisch mannendingetje eigenlijk, dat soort dingen gaan doen bij een kind dat niet lekker is van een flinke val. Ik zou er dus wel even melding van maken, maar het niet te groot maken. Ik zie het mijn man ook wel doen namelijk. Die hield onze jongste ook zeer regelmatig ondersteboven kort na het eten/drinken, terwijl die een forse reflux had. Kon ik 100 keer zeggen, vergat hij dan toch weer in z'n spel
Ben vanmorgen naar de huisarts geweest gelijk doorgestuurd voor foto's, waarna ook een ct-scan nog volgde. Heb het er met de huisarts over gehad, die was er echt niet over te spreken, en heeft daar nu ook een aantekening van gemaakt. Zaten bij een dienstdoende arts en die merkte ook op dat zoontje bij hem niet aangaf dat hij niet lekker was en pijn had, notabene wanneer hij erop drukte! Dus ook dat heeft hij genoteerd. In het zkh weer hetzelfde te horen gekregen, hij heeft een flinke hersenschudding, toevallig een bekende als verpleegkundige voor mijn zoontje, daar gaf hij het wel bij aan. Hij heeft gelukkig geen breuken of scheurtjes, maar in het zkh gaven ze zelfs aan dat ook al had ik niks aangegeven had, gezien zijn gehavende gezicht, ieder weldenkend mens had kunnen bedenken dat het beter was om rustig te spelen. Zij vinden het vooral slecht dat de begeleiding er niks mee deed, ze hebben dus ook genoteerd dat ze hun vraagtekens hebben bij het belang van zl mbt de omgang! Ik heb ze overigens vanaf een afstand wel zien spelen (mag niet ingrijpen (letterlijk gezegd, mag eigenlijk ook niet naar buiten als zij buiten zijn) en dat had ik erg graag gewild, wel zl gevraagd toen ze terug naar binnen kwamen of het ging, maar hij durft niks te zeggen waar zijn vader bij is!) voetballen was eerder ex die stil stond en die zl liet rennen naar de bal, zo ook met de rest. Zometeen evaluatiemoment, ben benieuwd!
Ben echt verbijsterd.. tuurlijk aangeven! Gaat wel om de gezondheid van je kindje en aangezien hij het ook niet durft aan te geven. Arm mannetje. Ben benieuwd, succes!
Hij had van mij persoonlijk niet in de zandbak mogen spelen, zijn halve gezicht ligt open, was nog vochtig toen we daarheen gingen. Maar om een lange discussie kort te maken, het is niet het eerste wat voor gevallen is, waardoor mijn vertrouwen een deuk heeft opgelopen, vandaar dat ik aan mezelf begon te twijfelen of ik nou zo onredelijk was hierin.
Nee ik vind je alles behalve onredelijk. Echt alle doktersverklaring meenemen en doorgeven bij de evaluatie. De begeleiding had beter moeten weten. Het is te belachelijk voor woorden dat ze het belang van een wild speeluurtje met de vader belangrijker vinden als de lichamelijk toestand van je kind. Ik laat maar even achterwege wat ik van je ex vind....
ik zou met dit punt toch wel verdere stappen ondernemen laat alles uitschrijven enzo met stempel van de huisarts en ga er mee aan de gang een kind is niet van porselein maar dit is toch wel erg onverantwoordelijk.
Wat verschrikkelijk lijkt me dat, dat je als moeder niet in mag grijpen als je ziet dat ze onverantwoord met je zoon omgaan. Ik zou me compleet machteloos voelen. Sterkte met de hele situatie...
Heb daarstraks een mail gestuurd, met de gebeurtenissen sinds de omgang, huisartsen bezoek en de foto en ct-scan. Krijg ik op terug, dank je wel voor de update... Vraag me af of ze nog van plan is om te bellen. Zit me op het moment echt op te vreten. Heb het hier bij een aantal mannelijke collega's gevraagd met kinderen en zelfs die vinden me niet onredelijk. Die staan me met grote ogen aan te kijken, van ze hebben wat.... En die mannen zijn echt niet allemaal heel rustig met de kinderen...