Nee het is geen trap na absuluut niet. Er staat niet voor niets boven: denk goed na. Als je kiest voor een dier kies je voor je leven. Hoe vaak hoor je niet dat mensen hun dieren de deur uit doen als er een kind komt of omdat het dier niet aan de verwachtingen voldoet? Tuurlijk zijn er redenen om je dier de deur uit te moeten doen, bijten,ernstige allergieen maar dar is dit gedicht niet voor. Dit gedicht is voor mensen die hun dier zonder reden de deur uit doen. Ik heb zelf een beagle super leuk maar wat een ramp is het geweest. Hij kon absuluut niet alleen zijn, sloopte alles en blafte constant. Zelfs de benche heeft hij gesloopt. Ik heb alles en dan ook echt alles geprobeerd maar niks hielp. En NOOIT is het in mijn hoofd opgekomen om hem weg te doen. Toen we twee jaar geleden zijn verhuisd was het in eens over. nu kan hij 3 uur alleen zijn zonder te blaffen en te slopen. Volgens de video beelden slaapt hij alleen maar of ligt hij in de vernsterbank naar buiten te kijken.
Ik kon hem al en heb het dan ook niet gelezen. Verschrikkelijk vind ik het dat sommige mensen zo harteloos zijn. En net wat Nynke zegt, dan heb ik het niet over mensen met een goede reden om hun beestje weg te doen maar over mensen die een beest niet als iets levends beschouwen en als een "ding" zien. Ik knuffel mijn katten dan maar extra, en ben blij dat ze herplaatsers zijn en wij ze nog een goed leven hebben kunnen geven.
Ik denk niet dat dit geschreven om mensen een trap op hun hart te geven, maar om mensen die zonder na te denken hun hond naar het asiel doen zonder hun best te doen om een nieuw baasje te vinden o.i.d. Ik begrijp heel goed dat je voor je kind kiest als je voor die keuze komt. Hoe moeilijk dat ook is. Ik vind het wel een heel zielig verhaal omdat er gewoon gevallen zijn waarbij de hond gedumpt wordt omdat mensen m zat zijn. Het geeft je wel stof tot nadenken....
@ Kirby, wij hebben vorige week ook onze hond weg moeten doen 1tje hadden we al weggedaan (3 weken geleden) omdat ze doodbang was voor ons zoontje en haar pootjes had aangevreten van de stress..ze hapte geregeld naar hem. We hebben toen vooral voor het beestje besloten dat het beter was als we een nieuw geschikt huis voor haar zouden vinden. Dat hebben we gelukkig gevonden. 2 weken geleden hapte de andere hond zomaar uit het niets naar ons zoontje (is altijd heel goed gegaan die 2 samen)..en nee ook ons zoontje deed hem helemaal niks! Hij had een tand in zijn wang staan en net tussen zijn ogen schaafwondjes. Op zijn wangetje zal hij wrs een litteken blijven houden Met heel veel pijn in ons hart hebben we afscheid van hem genomen...ook nadat we een geschikt huis hadden gevonden. Soms is het gewoon beter...natuurlijk kun je zeggen 'wie zegt dat het nog een keer gebeurt' ..dat weet natuurlijk niemand..maar je zou het jezelf nooit vergeven als er ooit echt iets met je kindjes gebeurt en ze of voor altijd verminkt rond moeten lopen of nog erger....
Bij ons was het dus ook zo dat onze hond beet naar Ana-Lucia zomaar uit het niets, de dierenarts zegt dat het vaak voorkomt als kindjes net beginnen lopen en dus groter zijn dan de hond dan, dan voelen ze zich vaak bedreigd alhoewel daar geen enkele reden voor is. Gelukkig kon mijn man haar handje op tijd wegtrekken, dus ze is niet gebeten. Dit was voor ons genoeg om de hond weg te doen, je weet nooit zeker of ze het nog zal doen, maar de kans was wel heel groot en ik had het mezelf idd nooit vergeven als er echt iets gebeurd was. Bij mijn man thuis hadden ze toen hij klein was ook een hond, doodbraaf met andere kinderen, maar niet met mijn man... hij heeft drie keer naar hem gebeten, zonder dat het raak was, zijn ouders wilden de hond telkens een nieuwe kans geven... de vierde keer had de hond mijn man zijn neus te pakken, gelukkig schampte hij af op het neusbeen en had hij dus alleen een schaafwond... maar voor hetzelfde geld was zijn hele gezicht voor altijd verminkt. Dat risico wil ik echt niet nemen.
Een dier heb je voor het leven , dat is mijn instelling. En dan extreme gebeurtenissen daargelaten (bijten, extreme allergie) Maar redenen als geen tijd (door wat voor reden dan ook) vind ik geen reden, als je ECHT wilt maak je tijd. Je hebt toch ook tijd om te slapen, dan ook tijd voor je dier. Maar ik ben hier misschien wat extreem in ik weet niet. 1 van de honden die ik nu heb hebben we bij andere mensen vandaan die niet zo heel best voor haar waren. Hetis absoluut geen makkelijke hond, en neemt veel tijd in beslag en i heb er veel voor moeten aanpassen. Ze heeft epilepsie,is allergisch voor bijna alls, plast (druppels) bij blijdschap of angst, is overbeschermend voor mij, als er dus visite komt moet ze in de slaapkamer(behalve bij echte bekenden), ze geeft een beetje extreme geur af dus huis meurt snel, ze is vrij jaloers en vecht met mijn andere hond als er visite komt, dus die moet ik instrueren wat ze wel en niet moeten doen. Ze heeft chronische oorontsteking, dus regematig zalfjes ed Nou dat is het zo een betje, zolas jullie begrijpen, niet makkelijk, en natuurlijk denk ik wel eens van jeetje wat heb ik in huis gehaald, maar ze gaat echt niet weg...no way (tenzij dus extreme toestanden) dieren staan bij mij bijna avenredig aan mensen, nem me vreemd,raar,gek ik voel me hier prettig bij, ze zijn altijd eerlijk en zullen altijd voor je klaarstaan
er lopen weer tranen over me wangen en dan kijk in naar die 3 van mij hier.en dan besef je hoeveel je van ze houd.ik zou het niet over me hart kunnen krijgen ze weg te doen.tuurlijk de extreme gevallen zijn anders.maar ik zou er echt alles aan doen om het te voorkomen denk aan cursus dierenarts gedrag deskundige er op zetten.en ik zou het ook echt denk ik echt lang vol houden voor ze moeten gaan.nu heb ik het gevoel dat het hier wel goed gaat komen straks ze vinden alles best als hun maar kunnen slapen
@ draak herkenbaar wij hebben een mongooltjeshond ook zo geworden doordat de vorige eigenaren rare dingen met dat beessie deden... wij hebben ook de instelling een dier heb je voor het leven maar even terug te komen op al die mensen die hun dier opruimen als er kindjes komen de uitzonderingen daargelaten maar 8 van de 10 keer is het vaak der komt een baby en der is geen tijd meer voor de hond.... dus gaat ie weg omdat ie een keer lelijk naar de baby heeft gekeken of omdat het kind een allergie heeft! om hun eigen geweten te zuiveren gooien ze het daarop, nogmaals de uitzonderingen daargelaten maar wie zich aangesproken voelt zegt dit stukje genoeg over denk ik en het heeft niets met een slechte moeder te maken als je tijd nodig hebt om kind en dier aan elkaar te moeten laten wennen tis heel simpel iedere nieuwe situatie heeft gewenningstijd nodig en een dier kun je NOOIT alleen laten met een kind ook al is het de allerliefste hond van de wereld en hoe vreselijk lullig het ook klinkt 8 van de 10 gevallen is een hond jaloers omdat de baas het verkeerde gedrag toont naar het dier als er een baby in huis komt.... door geen tijd meer voor het beessie te hebben, visite alleen bij baby te laten kijken, hond in aparte ruimte opsluiten voor de baby, baby weghouden van de hond enz.... wie krijgt de schuld? de hond! waarom? omdat de ouders ervoor zorgen dat het dier de baby als bedreiging zien voor zijn plekje in huis..... dus ja ik vind dat in veel gevallen de baby als excuus word gebruikt om het huisdier eruit te gooien en nogmaals uitzonderingen daargelaten want een echte valse hond houd je niet in huis maar hooguit van alle 10 de gevallen zijn er 1 of hooguit 2 echt vals en een hond bijt niet zomaar die word vals gemaakt in de andere 8 gevallen! sorry maar ik zie het vaak om me heen gebeuren..... en ik kan wel vertellen dat ik dit soort mensen absoluut niet kan waarderen
Zo vaak al gelezen en weer zit ik te huilen . Zo vreselijk zielig . Ik ga zo mijn katje maar even lekker knuffelen!
Tja, dat dacht ik ook meteen. Dit verhaal is heel zielig, maar meer dan een verhaal is het ook niet want dit gebeurt helemaal niet. Althans, niet in NL. En een dier in een asiel is heus zo zielig niet. Ik heb bij de dierenbescherming gewerkt en heb meerdere asielen gezien en de dieren hebben het goed daar. Ja, tuurlijk is het fijner om een huis te hebben om in te wonen, maar in een asiel komen ze niets tekort. Neemt niet weg dat mensen vaak een dier in huis nemen zonder erbij na te denken. Om een dier dan weg te doen is voor sommigen wel erg makkelijk. Maar ik vind dat er hier wel over 1 kam geschoren wordt wanneer gezegd wordt dat wanneer je een dier wegbrengt, je een dierenmishandelaar bent. Soms is het ook gewoon in het beste belang van het dier om een ander huis te zoeken en zou het juist erger zijn geweest om het dier te houden.
Idd wel een zielig verhaal maar honden worden hier niet afgemaakt.. Ben ook van mening dat wanneer zo;n voorval zich voordoet met je hond je ZELF op zoek moet gaan naar een nieuw huis en hem dus niet in t asiel moet dumpen... Heb zelf ook 2 schatten van honden en die gaan zeker nooit de deur uit!
ik ben pas geleden nog in n asiel geweest...(dacht dat mn kat er zat) maar vond t zo zielig die honden op n rijtje te zien zitten in die hokken! mijn oog viel gelijk op n niet zo'n "mooie" hond, hij had n misvormde snuit.. maar keek zo super lief! had echt medelijden met hem.. Even later liep ik buiten naar mn auto, zag ik dat die hond gekocht was hij liep helemaal blij aan de lijn naast zijn nieuwe baasje! ZO LIEF!
Wat dacht je van "Denk goed na wanneer je een dier neemt" ? Als je goed erover nadenkt kom je in weinig gevallen dan wanneer het echt niet anders kan in zo'n situatie terecht.
Pardon? Ze waren niet te vertrouwen? Toen wij ze over wilden nemen waren ze anders nog heel lief enzo. Je wist dat ik ook net bevallen was en al een kleintje van anderhalf heb. Toch wilde je ze bij ons plaatsen, sorry maar ik sta echt even met mn mond vol tanden. Druk is wat anders als niet te vertrouwen. Eerlijk zijn is toch wel een eerste vereiste bij een herplaatsing. Consequent zijn kun je zelf ook, het is maar wat je wilt. Wij hebben toen het hondje van mijn schoonoma erbij moeten nemen, maar achteraf gezien ben ik daar maar wat blij om ook als ik dit zo lees. Anyway, de enige reden waarom ik ooit een dier weg zou doen is als het herhaaldelijk probeert te bijten, en dan nog na een zooi cursussen en gedragstherapeuten.
Ik sta echt te kijken hoor, hoeveel mama's hier het risico willen nemen dat hun kindje gebeten zou worden? Herhaaldelijk proberen bijten? Weet je dan niet dat een keer al teveel is? Ik snap dat jullie je beestjes graag zien en ik hoop dat jullie kindjes nooit gebeten worden, maar als jullie je hond houden nadat hij heeft proberen bijten, dan zijn jullie en alleen JULLIE de schuldige als jullie kindje gebeten wordt en misschien verminkt is voor de rest van zijn leven.
Een hond bijt nooit zomaar, een kind kan algauw een hond in de ogen kijken en dat kan de hond als bedreigend ervaren. Ouders hoeven dit niet altijd te zien, en zeggen dan al snel dat de hond vals is, terwijl dit niet zo is. Ook kinderen, hoe klein ook moet je leren omgaan met honden, net als andersom.