Toen de oudste nog een baby was, croste ik het hele land door met haar. Ik nam haar overal mee naar toe. Ik had standaard een luiertas klaar staan, dus dan kon ik gemakkelijk weg. Ik dacht nog (heel naïef), "hoezo verandert je leven drastisch als er een kindje is gekomen, ik kan alles nog doen!". Maar toen ze ouder werd en niet steeds in de wagen/buggy wilde, ging lopen, overal ging aanzitten etc. werd het toch allemaal wat lastiger! En nu met twee vind ik het ook best een opgave. Het vergt best wat planning en voorbereiding ivm slapen, eten etc. TO, je kindje is nu nog klein. Juist nu nog kun je gemakkelijk op pad! Nog even van genieten!
Vandaag (ondanks de hitte) dan toch maar even op pad geweest. Zoonlief wilde geen fles en zelfs geen borst toen we weggingen (15.00 uur) dus dan maar flesje water en een paar soepstengels meegenomen. Ging allemaal prima! Bedankt voor jullie reacties, blijkbaar zit ik nog in de 'makkelijke fase'..
eerlijk gezegd ga ik ook weinig met de kinderen de stad in, 2 keer per maand ofzo. Shoppen doe ik online, en mijn man doet de boodschappen gelukkig. Ik ging bij de oudste juist voor het slaapje weg zodat hij lekker in de wagen kon slapen.
ja maar die makkelijke fase zie je pas achteraf (tenminste, ik vond dat bij de 2e een heerlijke makkelijke fase, maar bij de eerste zag ik dat op dat moment niet). fijn dat het allemaal goed gegaan is, soms gewoon een kwestie van proberen..
Wij zijn 1x naar de stad geweest.. Toen was dochter paar weken oud en sliep ze lekker in de kinderwagen.. Maar sinds ze enigszins omhoog kan slaapt ze nooit meer in kinderwagen / nu buggy.. Ik neem haar wel mee voor een boodschapje hier in de buurt, maar de stad in is echt te ver en te lang.. Dan zit je inderdaad met eten enzo (hier 1 die dan te afgeleid is om maar een hap naar binnen te werken).. En slaapjes overslaan is ook al geen goed plan.. Ik ga lekker zonder kind naar de stad als ik echt wil shoppen
Toen de jongste nog baby was ging t prima t winkelen! Idd luiertas vol, zoek n terrasje of bankje als het fles of fruit tijd is. Derest kan in de wagen gegeten worden. Ik ging toen de jongste 6 weken was dagje naar blijdorp met ze en met 10 weken zuid Frankrijk. Hij sliep gewoon in de wagen of bondolino. Nu is hij twee en peuterpubert dat het een lieve lust is, nu gaan we echt niet meer uutgebreid shoppen Met de oudste van 5,5 gaat dat wel weer goed. Straks neem ik beeb ook weer mee overal heen. Andes ben ik zo beperkt en met twee grotere kinderen kan ik echt niet t leven alleen om de baby laten draaien.
Even wel zeggen, wij moeten minimaal een half u tijden eer we in de stad zijn en dan nooit langer dan n ochtendjes of middagje. Geen hele dag zelf hekel aan shoppen . Maar bv kerst of Sint kadootjes moet t wel.
Ik ging juist weg tijdens slaaptijd, dan sliepen ze in de maxicosi op weg naar de stad (30 min met de auto) daar aangekomen een slok borst en dan in de wandelwagen, dan sliepen ze nog 2 uur en kon ik lekker shoppen. Als ze wakker werden even een broodje kopen of wat fruit en weer verder. Ze jengelden dan wel af en toe maar ja, dat deden ze thuis ook wel eens.
Ik kan niet helemaal meepraten, want ik hou niet van echt lang shoppen en ik gaf altijd de borst, ook in het winkelcentrum. Als hij honger had, ging ik bij een eetcafé zitten om te voeden en daarna weer verder. Veel langer dan 3 uur was ik nooit in de stad, want dat trek ik zelf niet. Maar ik heb wel een andere opmerking: Ja, ik denk dat je te moeilijk denkt. En dat herken ik van mezelf. Ik vond het een tijd ook heel lastig om iets te ondernemen, maar dat kwam (besefte ik later) omdat ik altijd beren op de weg zag. Niet te veel piekeren en gewoon doen. En regelmatig, dan went het. Probeer pragmatisch met een aantal dingen om te gaan. Als je veel tijd kwijt bent met spullen pakken: Hele luiertas pakken, of alleen 2 luiers en een half pakje billendoekjes? Heb je al die andere dingen echt nodig? Kun je de boterham niet meenemen en in de wandelwagen geven? Dat soort dingen. Is lastig, want zo'n knop zet je niet ineens om. Maar uiteindelijk lukt het je. Succes!
Ik vind dat je te moeilijk denkt Ideaal juist je neemt alles mee en lekker op pad... Wij deden en doen alles met ons nu 3jarige dochter van uit eten gaan naar bruiloft winkelen enz nooit een probleem geweest. Nu vind ik het ''lastiger'' worden ze wil alles zelf lopen in de stad maar gaat overal tussen de kleding rekken enz verstoppen Vond het relaxter toen ze nog lekker in de wagen zat haha
Hier ook niet hoor, ook zo 20 minuten verder. Mn oudste begon steevast te huilen na een half uur ofzo, ik gaf BV dus opzich altijd bij de hand maar dan huilde ze nog. Later werd het beter, na 1,5 jaar ofzo. Dat merk ik nu ook weer. Maar er van houden, neuh. Ik wordt dan snel zenuwachtig hoor!
Ik deed dat eten en drinken altijd in de stad.... hadden ze meteen even afleiding....bij mij vielen ze altijd ook wel in slaap in de buggy/wandelwagen dat doet ook niet elk kindje.....
Wacht maar tot hij een jaar of 2/3 is en de hele tijd zellufff wil lopen en dus alle kanten opgaat behalve de goeie Toen mijn zoontje net zo oud was als de jouwe nu ervoer ik dat echt precies hetzelfde,je bent meer bezig met je kind vermaken dan daadwerkelijk genieten van het shoppen. Maar nu is het nog veel erger . Een echte vent lijkt het wel,je kan echt niet op je gemak neuzen tussen de rekken,want 1 blik van je kind af betekend dat je hem kunt zoeken. Oke,neuzen terwijl ze jengelen in de kinderwagen is ook helemaal niets.. Conclusie... shoppen doe je het best zonder kids
Hier nooit weglopend kind gehad, goddank want ik zit in een rolstoel. Had voor de zekerheid een tuigje aangeschaft voor de veiligheid maar nooit hoeven gebruiken. Het is echt een supersupermakkelijk kind geweest, en nog steeds. Ik ben benieuwd hoe de tweede wordt, zal dan vast tegenvallen hahahaha.