Hallo, Bij enige twijfel toch maar even jullie mening gevraagd. Kennissen van me hebben een zoon van 5 jaar. Hij heeft een verstandelijke beperking (ADHD en verder wordt hij nog getest). Biologische gezien is de man niet zijn vader. Kind ziet vader wel om de 14 dagen een weekend. kind zit op speciaal onderwijs, poept nog wel eens in zijn broek (als hij thuis is) ouders laten hem er dan vervolgens in lopen als straf. Wilt het kind naar een film kijken dan moet hij op de stoel stil blijven zitten met de mond dicht en naar de film kijken. Wilt hij na die tijd die film nog een keer zien hetzelfde verhaal. Ookal vraagt hij na 10 minuten of er toch een andere film op mag. ze gaan met hem niet lekker naar de speeltuin buiten om te spelen of naar een zwembad. er word daar gerookt in huis en niet zo weinig ook. gaan 's avonds met de kinderen (ze hebben ook een dochter van een paar maand) naar een verjaardag. hij heeft een bus waar je met 2 personen in kan zitten. Kinderen gaan ook gewoon voorin zitten. Er word daar in huis ook gedronken door beide ouders als de kinderen nog gewoon wakker zijn. heeft dat kindje zich pijn gedaan krijgt hij alleen maar de opmerking moet je maar uitkijken wat je doet. er word ook letterlijk tegen hem gezegd je moet je kop houden. Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden maar het baat mij wel zorgen. ik kwam er in het verleden echt wekelijks maar ik merk dat ik er zo slecht tegen kan. Heb al wel eens wat tips gegeven hoe ze met zijn gedrag om kunnen gaan maar ook gezegd dat ze zelf ook anders moeten gaan handelen. Dit word niet opgepakt etc. Nu is de raad van kinderbescherming al in huis geweest vanwege een kwestie met de biologische vader. Er is gewoon letterlijk tegen mij gezegd we gaan heel leuk en lief met hem spelen zodat ze zien dat er hier niks aan de hand is. Want hier is ook niks aan de hand. Kindje vraagt ook regelmatig of hij wat mag eten. hij krijgt regelmatig op een harde toon en lullige manier nee te horen. (toen ik er een keer was heb ik met dat kindje afgesproken kijk als de grote wijzer straks op de 9 staat dan krijg je wat eten en wat drinken, heb tot die tijd kindje 1x gehoord toen de wijzer bijna op de 9 stond en dat zei die tegen mij. ik vond het heel geod dat hij niet ging vragen en ging zeuren. ouders van hem zagen dat het ook zo kon maar pakken het niet op) ik weet niet zo goed wat ik ermee moe. Ik wil graag helpen maar trek het mij best wel aan. Tips pakken ze niet op want het ligt altijd aan een ander. Ik heb niet echt zin in een conflict met hen. Maar ik vind de manier waarop ze met hem omgaan gewoon erg moeilijk... hebben jullie tips??
Oh wat moeilijk! Zo'n situatie hebben wij met een nicht van mijn man. Daar is al door diverse instanties aangegeven dat hij naar speciaal onderwijs moet, kdv wilde thuis komen observeren, school idem maar ze houdt alles af. Volgens mij is er al vanaf het begin alleen maar vanaf de bank naar het arme ventje geschreeuwd wat hij niet mag doen. Toen hij 5 was, stak hij bij elk hard geluid zijn vingers in zijn oren. Als mijn schoonmoeder met hem wilde spelen zei de moeder: niet doen want dan wil hij dat thuis ook... Ik heb al zo vaak de kinderbescherming willen bellen, maar omdat het familie is doe je dat toch niet. Maar als het aan mij lag! Ik kan je eigenlijk geen advies geven, die ouders aanspreken lijkt me niet echt zinvol omdat je ze al eerder tips hebt gegeven. Moeilijk!
Dat zou voor mij geen reden zijn om niet te bellen hoor. Of het nou familie is of niet. Ik zou bij familie wel eerst proberen er samen uit te komen maar als niks werkt, dan maar hardere maatregelen. Het gaat om dat kind! TS; is er niet iets als "stevig ouderschap" voor de ouders? Volgens mij is dat ook voor ouders met een kind met een handicap. Ik weet niet of ze die hulp zullen aannemen natuurlijk, gezien je eerdere pogingen. Misschien toch de confrontatie met hen aangaan en aangeven dat je je zorgen maakt? Of dat je ziet dat ze moeite hebben met de vraag op welke manier ze met het kindje en zijn gedragingen om moeten gaan? Oid? In ieder geval heel veel sterkte!
Het lijkt mij erg moeilijk zoiets, je weet natuurlijk niet precies wat er allemaal aan de hand is??? Wat zijn het voor mensen, zou je eerlijk aan kunnen bieden dat er instanties zijn die handvatten kunnen geven in de opvoeding??? Of zouden ze dan flippen, want dat moet je ook niet hebben natuurlijk.
nog een keer de amk inschakelen en zorgen dat ze ongepland langs komen. Misschien zien ze dan meer...
Hoe goed ken je deze mensen? Als je weet wie hun huisarts is, misschien kun je die inlichten. Het klink mij alsof die ouders nu al verbitterd zijn en het daarom alleen maar erger maken. Volgens mij worden deze mensen er alleen maar beter van als ze bij het opvoeden ondersteund kunnen worden. Volgens mij is het voor deze mensen te moeilijk om zonder ondersteuning een kindje met een verstandelijke beperking en ADHD op te voeden. Als de huisarts er niets mee kan, dan maar de kinderbescherming bellen.
Het lijkt me een duidelijk verhaal. Het amk zou je als nog eens kunnen bellen en vertellen wat je gezien en gehoord hebt. Het klinkt niet goed zeker niet. Roken is niet echt goed bij kinderen maar dat is nog te overzien maar de rest wat je verteld klinkt als waarloosing in de oren. Je gevoel is denk terecht. Dus als nog het amk bellen. En ja je kan ze wel helpen aan tips maar daar luisteren ze duidelijk niet naar. Dan maar de officiele weg bewandelen. Sterkte er mee.
AMK bellen. Die mensen zijn ook professioneel genoeg om zich niet te laten misleiden door mensen die even lief met hun kids gaan spelen.
Ik denk dat veel mensen denken dat het AMK meteen een meldpunt is. Dat hoeft niet zo te zijn, je kunt het ook bellen om advies te vragen. Ik zou dat in dit geval doen. Je hoeft niet te zeggen over welk gezin het gaat. Je kunt wel uitleggen dat het gaat om een gezin dat al bekend staat bij de rvkb (dat is ook echt niet zomaar, dan is jeugdzorg al geweest) en vertellen wat je ziet en wat zij je aanraden te doen. Sterkte, het lijkt me heel moeilijk maar probeer alsjeblieft te blijven denken en handelen in het belang van het jochie, en zijn zusje die misschien hetzelfde te wachten staat....
ik snap heus wel dat het moeilijk is om actie te ondernemen, maar je moet toegeven dat je dit naar het kind toe toch eigenlijk niet kan maken? je zou zelof zo'n kind zijn wat niet goed behandeld word en je weet dat het mensen het zien (zoaols ts en fairy tail) en die mensen ondernemen dan nog geen actie, dan gaat je vertrouwen in de grote mensen toch verloren? oftwel bellen naar het AMK en advies vragen of hun denken dat je een officiele melding moet maken
Ik zou hier apsoluut over bellen. Dit heet namelijk zelfs al kinder mishandeling En dan is het aan hun wat ze er uiteindelijk mee doen amk haalt die kinderen niet zomaar weg en zullen dus eerst met en praten en er aan werken dat ze het beter doen. Doen ze dat niet ja dan zullen uit eindelijk en niet na een maand uit huis geplaats worden En voor dat andere verhaal juist als familie vindt ik het eigenlijk een soort verplichting dat je op komt voor de mensen of kinderen die dat nodig hebben ondanks dat je dan dus ook iemand moet afvallen
@fairy tale Als ik zoiets zou mee maken in de familie zou ik gewoon bellen. @tullip Ik weet dus wel wat er allemaal aan de hand is aangezien me wel alles word verteld. Dat baat mij ook zorgen helaas. Ze hebben vanuit school nu folders gekregen van MEE en van BJZ. Ze willen met het laatste gewoon niks te maken hebben omdat ze dan gaan "controleren" volgens hen. En dat willen ze niet want ze willen geen instanties over de vloer omdat het niet aan hen ligt. @sallie Jeugdzorg is niet geweest RVKB is door de rechter aangewezen om te gaan kijken. naar aanleiding van conflict met de bio vader. zijn zusje staat al hetzelfde te wachten. Die moest een spreidbroekje hebben... 23 uur per dag en dat minimaal 3 weken lang. Ze gebruiken hem niet meer (misschien 4 uur in totaal gebruikt) omdat ze zeggen dat, dat haar beperkt in dr ontwikkeling. ze zeggen: het gaat maar om 1 heup die een paar centimeter anders staat. @rest Thanks voor jullie mening. Ga morgen even met amk bellen.
azls je beltmet amk of bjz is het belangrijk dat je die concrete zaken verteld. Dus niet in het algemeen zorg uitspreken, maar duidelijk verwoorden welke situaties je ziet!
Ja nou er gaan toch wel een aantal alarmbellen af hoor bij het lezen van je verhaal! Ik zou ook bellen (nu weet ik dat dat makkelijk praten is hoor als je niet in die situatie bent) Maar zet je punten goed op papier en overleg deze ook wat ze zeggen over toen de kinderbescherming langskwam e.d. hij zit duidelijk niet op zijn plek dat kindje...
Wat betreft het niet willen aannemen van hulp, dit hebben wij persoonlijk ook geweigerd (onze zoon moest naar MKD vanwege taalachterstand en emotionele achterstand omdat hij tot 2,5 vrijwel doof is geweest) iedereen drong hier op aan maar door persoonlijke ervaringen nogal een hekel gekregen aan BJZ en het is mijn kind dus ik voed het op hoe IK wil (nou ja wij dan )hier hebben we ook veel commentaar op gekregen MAAR achteraf was het toch het beste, wij hebben nu zijn achterstand op een paar maanden na bijna weggewerkt en ze geven zelfs toe dat het de vraag was dat dat op een MKD wel was gelukt omdat ze hem toch niet zoveel aandacht kunnen geven als dat ik hem gaf MAAR dan moet deze mama natuurlijk wel eraan werken! Ik heb elke dag zitten blokken met onze zoon, tot het vervelende toe, ik was echt niet altijd een leuke mama kan ik me zo voorstellen en dat vond ik vaak zelf ook erg. Maar goed lang verhaal kort; in dit geval (ook vanwege meer dingen die je vertelt) zie ik de moeder hier niet aan werken maar probeer in andere situaties niet meteen te oordelen omdat iemand niet haar kind in de molen wil gooien maar nog een kans wil geven op een "normaal" bestaan (dus normale school e.d.) daar vind ik op zich niets mis mee ik vind dat tegenwoordig er wel snel word gezegd dat ze het zelf niet "aankunnen" terwijl als je genoeg tijd investeert het dus wel KAN (niet altijd laat ik daar even duidelijk in zijn)
ja hoor ik zou zeker het amk bellen en je verhaal vertellen wat jij daar keer op keer hebt gezien... het is dan an hun om eens onverwachts langs te gaan om de situatie weer te bekijken... aan het kind kunnen ze meteen wel zien als er iets niet pluis is.... ookal was het familie dan had ik het nog gedaan want het gaat hier om het welzijn van een kind... als die onveilig is dan zal ik ook bellen als het om mijn familie gaat... wel zou ik dat vooraf bespreken met de ouders... dat je dat gaat doen... vind niet dat je zulke ouders een hand boven het hoofd moet houden...
maarja jij keek wel naar het welzijn van je zoon! de ouders in kwestie hier mishandelen hem geestelijk door hem zeggen dat hij zn kop moet houden, geen eten krijgt als hij erom vraagt en er niet met hem word gespeeld.... heb wel eens meer verhalen van jou gelezen wat betreft je zoon, en vind het heel knap dat je die achterstand in 1,5 jr heb bijgespijkerd samen met je gezin...
Ja ik zei ook dat ik niet echt het gevoel heb (nav haar verhaal) dat deze moeder dit met haar kindje doet maar ik denk deel het even mee in het algemeen omdat wij ook zoveel commentaar kregen van andere mensen die het een vorm van "mishandeling" vonden dat wij bepaalde hulp voor hem weigerden.. was meer in het algemeen bedoeld dat dat niet perse erg is. Maar deze moeder klinkt alles behalve welwillend om het beste te willen voor haar zoon het is meer een kwestie van eigen hachje "redden" zeg maar, zo van geen controle. Ik lees trouwens net pas van dat spreidbroekje DAT vind ik ook heel zielig en ontzettend dom, daar kan je de rest van je leven zoveel last van hebben vind ik echt heel erg!!
Anna: knap dat je gaat bellen! En wel bijzonder dat jeugdzorg niet is geweest, maar dat kan. Wat je vertelt over het zusje vind ik wel heel erg, een kind van amper een jaar kan niet haar keuzes maken, maar kan wel door de keuzes van haar ouders de rest van haar leven lichamelijke problemen hebben. Wel ben ik bang dat, als ik het zo lees, deze mensen inderdaad niet zelf voor verbetering gaan zorgen. Ze zouden moeten gaan inzien wat ze "fout"doen voordat ze er iets aan kunnen veranderen, maar ze zijn wel heel hardnekkig zegmaar. Ik ben erg benieuwd wat het AMK je adviseert. Hoop dat ze er serieus mee omgaan of dat er nog een melding ligt van bijvoorbeeld school/buren oid, dan kunnen ze iets!