Dooddoeners door omgeving AAAARGH

Ik herken het helemaal!!!
Heb eerst 3 maanden boven de wc pot gehangen door de misselijkheid. Al vanaf het begin extreem moe. Rond de 14 weken beginnende BI, vanaf 19 weken zit ik hierdoor thuis. Heb inmiddels ook last van brandend maagzuur, de hele dag door en 's nachts lig ik er wakker van.

Om je heen hoor je iedereen over de grote "roze wolk"
We zijn heel blij met de zwangerschap maar ik had me het ook wel wat anders voorgesteld Ik heb die grote roze wolk nog niet kunnen vinden. Dat wil niet zeggen dat ik niet geniet van mijn zwangerschap, maar soms is het best een beetje zwaar

Ik hou me steeds voor dat het voor een goed doel is

Succes met je zwangerschap

 

( Ik vind het vloeken in je post zeer onnodig, )

Maar ik snap het hoor! Bij dochter had ik ook een zware zwangerschap, veel pijn in mn bekken, weinig mobiel. Nu heb ik al 25 weken blaasontsteking, antibiotica en daardoor ook steeds problemen "down under". Best vervelend al met al. Het helpt soms wel om te zeggen/denken " Ik kijk gewoon heel erg uit naar de baby want ik vind zwanger zijn bepaald niet makkelijk"

Weet je, als je straks ver voorbij de 30 weken bent zegt iedereen de laatste loodjes zijn 't zwaarste enzo en snappen ze allemaal dat je snel moe bent etc, maar nu moet je je maar geweldig fit en happy voelen, maarja niet iedereen is topfit tussen de 12 en 28 weken!

 

Herken het helemaal meid!
Ik ga niet opsommen wat ik allemaal heb, maar ik zit nu al vier weken met verplichte rust thuis... Alles is teveel
Maar ik zou de zwangerschap echt níet willen missen! Vind het heerlijk als ik de kleine voel, daar kan ik echt van genieten.
En als ik in de auto stap, uitstap bij C1000, naar binnen waggel letterlijk met pijn en moeite, afreken, terugwaggel, instap en terugrij, uitstap, binnenkom, spullen op tafel smijt, ga liggen omdat ik he-le-maal stuk ben.... (dat is m'n dagelijks uitstapje om geen kluizenaar te worden, verder kom ik nergens meer) heb ik toch even genoten om m'n buik 'te laten zien' ! Ben er best trots op. Draag haar helemaal naar voren en krijg veel complimenten! Die momenten maken het weer een beetje dragelijk voor me.
Ondanks alle pijn, zie ik er zelfs een beetje tegenop dat ik straks niet meer zwanger ben! haha Maar dan heb ik wel een kindje (als het goed is)!!! En daar doen we het allemaal voor.
We moeten volhouden voor onze kleintjes. En leven bij de dag. geen dingen van tevoren plannen, want dan kan het alleen maar tegenvallen als het niet lukt.

Sterkte met de zwangerschap en..... er komt uiteindelijk een eind aan! En die opmerkingen, tja, soms lijkt het wel of je niet mág klagen als je zwanger bent. Nou ja, als je thuis (bij je man) je verhaal maar kwijt kan toch?

xxx

 

haha lucht maar lekker je hart hoor!!!! geen problemen mee moet kunnen!
Ik heb alleen last van me bekken heeeeeel erg. Vandaag weer een mindere dag...en ja dat is echt niet fijn! Zwanger zijn is voor mij ook echt geen roze wolk, heb um echt niet gevonden en dat zal ook niet gebeuren, maar desondanks probeer ik te genieten. Maar het leven gaat niet altijd over rozen!! iedereen succes

 

Als je een zware zwangerschap hebt, komt dat soort commentaar vooral van mensen die wat makkelijker door een zwangerschap gaan denk ik. Of van mensen die de laatste zwangerschap alweer jaaaren achter de rug hebben (zoals schoonmoeders :x)

Ik probeer zelf altijd voorzichtig te zijn... ik heb heel wat kennissen en vriendinnen die loodzware zwangerschappen hebben en echt amper kunnen genieten. Ik kan me niet eens voorstellen wat BI is, ben wel redelijk misselijk geweest maar nooit overgegeven, ben moe en heb erg last van maagzuur, maar ik geniet eigenlijk enorm van het zwanger zijn. Er zit tussen mij en die vriendinnen een enorm verschil in beleving. Voor mij is het heel moeilijk voor te stellen dat die genieten-kant zo overschaduwd wordt. Maar het is ZO vervelend als op die manier je klachten worden weggewuifd, echt ongevoelig van die mensen...

Klaag op de juiste plek (hier bijvoorbeeld), en als mensen eenmaal zulk commentaar gegeven hebben, zou ik ze verder niks bijzonders vertellen om het te voorkomen dat ze het nog een keer doen.

 

IK herken het helemaal!! Ik ben nu nog geen 13 weken en loop al bij een bekkenfysio ivm bekkeninstabiliteit... daar kun je zoveel last van hebben. Mensen die het niet kennen weten ook echt niet waar ze het over hebben..... Neem mijn schoonzus:

Ze is nu 33 weken zwanger en vindt echt dat het allemaal maar leuk enzo moet zijn!!! Nou ik vind er niet zoveel aan, als je in week 13 al niet veel meer kunt..... Zegt ze dat ik me aanstel en niet mag klagen.....en ik om aandacht vraag hahahaha Nah Jah Zeg!!! Daar kan ik me zo boos over maken!!! Ze kent het niet dus veroordeel dan ook niet!!!

Pff meid ik weet hoe je je voelt, het hoeft ook nog allemaal een roze wolk te zijn, en als jij zo voelt dan is het zo@!!!

 

Zoooooooo herkenbaar, eindelijk eens niet zo'n roze-wolk verhaal Pff.
Hier ervaar ik het ook als erg zwaar en lastig, maar bovenal vervelend door alle kwaaltjes.
Laatst kreeg ik te horen: je moet wel genieten van de zwangerschap' nou sorry maar hoe kan je genieten met een aftandse rugpijn, nachten lang wakker liggen door maagzuur enz?
Zo, heb ik ook even m'n frustratie geuit

Ik stoor (probeer) me er niet meer aan. Laat maar l*llen en nog ff doorzetten!
Succes!

 

Ik herken je verhaal volledig! Ik heb het ook allemaal... Ik vind het ook allemaal zwaar de een fluit de zwangerschap uit en ik heb van alles... Het is frustrerend!!! Ik ben nu 20 weken en zit al volledig thuis door mijn bekken.... Verveel me mag en kan niet veel meer en ben heel bang dat de andere 20 weken nog heel lang gaan duren .....

 

Ik heb heel vaak rugpijn en moet nu rustig aan doen.Dan vertel ik tegen iemand dat ik het daar moeilijk mee heb..

"Hoort er allemaal bij!"
Dikke bullshit.. toen ik zwanger was van mijn dochter heb ik op festivals in een tshirt kraam gewerkt, nooit ergens last van!

(snap natuurlijk wel dat ik nu wat ouder ben enzo).

Sommige vrouwen huppelen door de zwangerschap heen en sommige zijn er doodziek van helaas.
Zal zeker niet zeggen : hoort erbij maar eerder, oh wat vervelend voor je meid, hopelijk wordt het snel wat aangenamer voor je zodat je alsnog lekker kunt genieten van je zwangerschap!

 

Dit komt mij ook zo bekent voor. Ik heb niet heel veel klachten gelukkig. Maar ik ben wel snel moe en prikkelbaar en maagzuur. Als ik dat benoem krijg ik ook altijd te horen, dat hoort erbij.

Terwijl ik het ook wel eens fijn vind als iemand gewoon met mij meeleeft.

 

Heel herkenbaar van de zwangerschap van Thirza en ondanks dat ik na 3 miskramen dolblij ben dat het nu wel weer goed gaat, (met de baby, bedoel ik daarmee... ), hoeft dat hele zwanger-zijn van mij ook niet zo
Bij Thirza ben ik 7 maanden kotsmisselijk geweest, had ik last van verstopping en aanverwante aambeien, die zo'n pijn gingen doen dat ik niet meer fatsoenlijk kon liggen en zitten, last van maagzuur, last van bekkenklachten, (die met 8 maanden echt BI werden ).
Nu niet meer zo misselijk en verstopping ook veel minder, dus de aambeien steken enkel af en toe even de kop op, maar nu weer veel meer last van m'n bekken en gewoon heel erg moe, (ik heb -door eerst de zwangerschap, en toen problemen met Thirza's gezondheid, die z'n weerslag hadden op haar slapen, en toen weer een paar zwangerschappen- al 4 jaar geen nacht doorgeslapen, dus ik ben echt zo door m'n reserves heen.... ).

Dus ik ben blij als de bevalling hier achter de rug is en ik weer op kan knappen en normaal kan slapen, (de eerste 4 maanden was het hier 's nachts relatief rustig en was het een verademing om tussen elke voeding gewoon 2 uur achter elkaar te kunnen slapen). En erg blij dat we dan daarna het hoofdstuk zwanger-zijn definitief af kunnen gaan sluiten dan.

Dus nee: niet elke zwangere loopt op een roze wolk, en mensen die dat niet snappen, daar lach ik gewoon maar lief tegen: beter m'n mond houden dan, dan idd dat soort reacties krijgen als: wees toch dankbaar. Ja, duh, dat ben ik ook wel, maar soms bestaan 2 dingen ook gewoon tegelijkertijd naast elkaar....

 

Idd heel herkenbaar en heel irritant!
Ik ben nooit helemaal van de bekkenklachten af gekomen na vorige zwangerschap en gelijk vanaf dag 1 van deze zwamgerschap kwam het weer in volle hevigheid terug. Ik kan weinig. Niet lang zitten, staan, lopen en zelfs niet lang liggen. Een langer uitje gaat met behulp van rolstoel.

Maar naast mensen die roepen dat zwanger zijn een gezonde ziekte is, dat ze dit vroeger allemaal niet hadden die gekkigheid, dat het er bij hoort of dat zij het zelf veel zwaarder hebben gehad in de zwangerschap (allemaal vaak gehoord!), lachen mensen er vaak overheen. Luisteren er niet naar en zijn je zat als je eerlijk vertelt hoe het met je gaat.

En mijn ervaring is dat de meest harde oordelers zijn: mensen die je totaal niet kent en die geen weet van je situatie hebben, schoonmoeder en schoonzus die zelf erg jaloers is omdat ze zelf ook graag een tweede had gewild.

Mijn schoonmoeder heeft de vorige keer geroepen (nadat ik 5 maanden heb gelegen en 4 maanden al aan het revalideren was) dat haar zoon het zo moeilijk had. Belachelijk dat ik hem er ook 's nachts uit liet gaan voor de baby!!!!!! Dit alles onder olie op het vuur gooiend door mijn schoonzus.

Hè fijn hè, mensen die het allemaal graag be-en ver- oordelen!!

 

mijn schoonmoeder vraagt heel vaak hoe het met me gaat, als ik zeg prima, dan zegt zij ach je hoeft ook geen complicatie's te hebben (komt eruit alsof ze het wel verwacht)

en als ik wel wat heb, bijv eens erg moe ofzo, krijg ik standaard het antwoord, een zwangerschap is een gezonde ziekte.

pffff

 

Bij mijn dochter 9 maanden moeten overgeven...niéts hield ik binnen...
Maar iedereen zei doodleuk...je bent niet ziek, je bent zwanger..nou dat zal best maar als je alleen maar kunt overgeven, op de bank sliep omdat de wc dichtbij was en omdat mannetje anders niet kon slapen voel je je helemaal niet zwanger, niets roze wolk maar gewoon doodziek, was er na 38 weken dan ook helemaal klaar mee...duidelijk gesprek gehad met de gyn nadat ik mijn ziekenhuis bed onder het bloed had gespugd, ik zou de maandag erop worden ingeleid...mini werd die zaterdag ervoor geboren, en is zo'n schatje....ben mijn zwangerschap zeker niet vergeten maar wat je ervoor terugkrijgt is fantastisch! En *lol* doordat ik maar 4,5 kilo was aangekomen kon ik na 3 dagen mijn eigen kleding weer aan Nu maar hopen dat men gelijk krijgt wanneer ze zeggen dat iedere zwangerschap anders is

 

@bambi: nou ik geloof dat ik liever dit heb wat ik nu heb dan dat ik 9 maanden lang moet kotsen..
Hoop voor je dat deze zwangerschap idd anders is..

 

@bambie: en als je wel weer zo misselijk bent bij een tweede, laat dan even uitgebreid je bloed prikken. Laag ijzer of laag b12 kan enorme misselijkheid veroorzaken en kan met een injectie verholpen worden....
Maar hier dus de tweede keer en de keren daarop veeeeeeeeel minder misselijk, dus hopelijk voor jou ook!

 

Yep,

Hier ook die dwaze reacties. Standaard bij elke zwangerschap van week 6 tem 16 te ziek om te sterven, daarna komt de rug-en kniepijn en het zuur. Om te eindigen in een explosie van slapeloze nachten(buik in de weg) hopelijk bij deze geen BI en schimmelinfectie en elke 5 minuten naar de wc. En als kers op te taart 9 maanden lang doodmoe (lees elke avond om 20u in slaap vallen voor de tv waardoor het huishouden een ramp is).
Maar IK HEB ER TOCH ZELF VOOR GEKOZEN krijg ik dan te horen.
Als ik dat nog 1 keer hoor dan knoop ik diegene op aan de hoogste boom.
Stel je voor: relatie gaat slecht (maar je hebt toch zelf voor die man gekozen), aannemer gaat failliet (maar je hebt toch voor die aannemer gekozen); baas pest je (maar je hebt toch zelf voor dat werk gekozen). Dat krijg je natuurlijk nooit te horen.
Ik heb gekozen voor een kindje, niet voor 9 maanden iek te zijn.
PFFF: sorry voor mijn uithaal, moest er even uit

 

Ook ik herken me in je verhaal. Ik ben echt blij dat ik een dochtertje krijg en mijn zwangerschap zonder complicaties mag verlopen maar ik vind zwanger zijn zelf niet leuk... Ik kan er niks aan doen en weet dat ik hiermee misschien mensen voor het hoofd stoot maar zo is het nou eenmaal.

Ik zou zo graag eens een sigaretje willen roken, glaasje wijn willen drinken, in de achtbaan kunnen, niet zo ontzettend moe zijn, alles op stel en sprong moeten regelen omdat ik onverwacht zwanger ben geraakt, dat mensen eens vragen hoe het met MIJ gaat ipv de zwangerschap, rugpijn etc.

En zoals ik al eerder heb gezegd ik voel me een mazzelkont hoor! Als dit al je problemen zijn mag je niet klagen! Maar ik verlang naar de dag dat mijn lichaam weer helemaal van mij is.