kijk als ik me goed voel vind ik het geen probleem maar de vorige keer is vies tegen gevallen...dan wil je gewoon rust en niet al die mensen om je heen die je willen zoenen en je beladen met cadeaus...daar had ik gewoon geen puf voor...ik had meer dan 2 liter bloed verloren...ik was net een lijk... en idd ff met je partner/gezinnetje genieten/wennen is heel belangrijk denk ik...
Ik wil het bij de 2e ook anders hebben. Nu was mijn schoonmoeder er net nadat ik bevallen was, ik had nog niet eens gedouched. Ze had foto's gemaakt van de kleine en van mij (ik zag er niet uit) en dat wilde ik allemaal niet. Het ergste vond ik nog dat ze foto's naar familie gemailt had en erbij gezet had dat ze oma was geworden van haar zoon...:x Knap, als ik de bevalling heb gedaan. Nu wil ik dat allemaal anders gaan doen als er een 2e komt, gewoon rustig, niemand, behalve miss mijn eigen moeder erbij. Scheelt een hoop spijt en frustratie!!
Ik voelde me topfit en wij hebben na de bevalling even met zijn drietjes genoten en toen iedereen gebeld. Ouders, schoonouders, broers en goed vrienden kwamen allemaal langs. Druk maar wel erg gezellig. Ik heb het als erg leuk ervaren en zou het de volgende keer ook weer doen. Toen ik na drie dagen weer naar huis mocht had ik de ergste drukte al gehad. Heerlijk. We lagen trouwens wel op een kraamkamer helemaal alleen voor ons (anders had ik het zo niet gewild hoor, vervelend voor je buurvrouw)
ik zou niet aan moeten denken om vriendinnen, zussen of moeders aan mijn bed te hebben als ik aan het bevallen ben...dat is natuurlijk persoonlijk en iedereen moet het zelf weten...ik vind het iets voor mezelf en mijn partner..bovendien wil ik niet dat andere me zo zien hahaha en ben ik bang dat ik op iedereen ga schelden enzo haha
Mijn oudste had gelogeerd bij mijn ouders, omdat de jongste rond bedtijd werd geboren. De volgende ochtend hebben mijn ouders hem verteld dat zijn broertje was geboren en hem weer thuis gebracht. Mijn moeder bracht hem naar mijn kamer en daar klom hij gelijk op het bed om de baby te bekijken. Zij heeft daar onopvallend een paar hele lieve foto's van gemaakt. Diezelfde dag kwam er nog wel meer bezoek, schoonouders, opa's, zusje en zwager. Mijn ouders waren als eerste al de avond van de geboorte langsgekomen, want zij wonen het dichtst bij. Maar op deze manier kon mijn oudste toch even rustig kennismaken met zijn broertje, dus dit beviel me erg goed.
Hier was afgesproken dat we eerst tijd zouden maken om onze oudste zoon aan z'n zusje voor te stellen en daar rustig onze tijd voor te nemen. Ben om 13.55uur bevallen en had een kamer rond 18.00uur. Mijn ouders zeiden onmiddellijk dat ze daags erna zouden komen om ons de nodige rust te gunnen. Mijn schoonmoeder (en aanhang)daarentegen zeiden gewoon "wij komen dadelijk". Mijn man had niet het lef om er tegen in te gaan (zijn moeder is nogal dominant/arrogant en drijft steeds haar wil door). Uiteindelijk heb ik een klein half uur gehad met m'n gezinnetje en toen stond ze daar! Ze wilde dan kost wat kost mijn zoon bij haar op schoot. Hij wilde dit niet en probeerde los te komen uit haar houdgreep. Vervolgens wilde ze weer onmiddellijk foto's nemen. Heb haar dan gevraagd dit niet te doen en gezegd dat ze er van mij wel zou krijgen. Kwaad dat ze was! Ik was doodmoe en zag er niet, had echt geen zin zo op de foto te gaan. Kortom heeft ze de belangrijkste moment in m'n gezinsleven (voorstellen van oudste aan baby) danig verpest. Ik vind dit zo erg want dat ogenblik krijg ik nooit meer terug!!
Mijn zoon was, toen ik beviel van mijn dochter, bij mijn ouders en lag net te slapen toen mijn man mijn ouders belde. Dus als eerste waren mijn schoonouders in het ziekenhuis (echt gezellig!). Nu wil ik het pertinent anders. Mijn zoon wordt uit school gehaald door mijn ouders, zodra ik bevallen ben en direct naar het ziekenhuis gebracht. Dan kan hij op zijn gemak kennis maken met zijn broer of zus en daarna zijn mijn ouders aan de beurt (zij begrijpen het). En later mijn schoonouders (of ze het begrijpen? Zal wel weer woorden van komen). Dit heeft vooral te maken met het feit dat onze dochter ruim 1,5 jaar geleden is overleden en ik vind het heel belangrijk dat mijn zoon als eerste kennis maakt met de baby. Sandy
volgende x is de eerste dag voor ons gezinnetje denk en alleen de ouders. geen broers/zussen meer. had er nu 10 om me bed, 7uurtjes na keizersnee. Dat nooit meer, zoveel tegelijk!