Waar doen we goed aan? Concentratieproblemen school.

Beetje voorbarig om over ADHD te hebben denk Ik, maar er moet wel goed naar gekeken worden. Wat voor bureau is dat?
Mijn oudste heeft ass, jongste en ik hebben ADHD. Mijn kinderen zijn na wekenlang onderzoek door een kinderpsychiater gediagnosticeerd en slikken beiden ritalin. Dit beslis je niet over 1 nacht ijs, maar gaat nog steeds, al drie jaar, in zorgvuldig overleg met de psychiater. Daarnaast natuurlijk begeleiding.

Dus ik zou gedegen onderzoek laten doen, door ggz bijv en door een expert. Daarna overleg je met hen verder. Medicatie zou nu, zonder compleet beeld mijn inziens nog niet aan de orde moeten zijn, en initiatief zou niet van de juf moeten komen (!!) Het kan ontzettend effectief zijn, en ontzettend veel stuk maken. Dat is níet haar vakgebied.

 

De oudste krijgt het alleen op school, helpt hem om te schakelen (autisme)
De jongste krijgt het thuis ook, anders overprikkelt hij iedereen incl zichzelf. Mensen met ADHD zonder medicatie hebben grotere kans op verslavingen, omdat ze vaak alles aangrijpen om die kl*te chaos in hun hoofd maar te kunnen dempen. Ritalin kán dus ook op lange termijn erger voorkomen.
Voordeel van ritalin: het is niet verslavend en je hoeft geen spiegel op te bouwen. Ik geef mijn kinderen dus naar behoefte (tot een bepaald maximum) of soms gewoon niet. Ik slik zelf ook enkel wanneer nodig.
Nadelen: inregelen duurt lang, en nog wat andere dingen. Dat moet je echt met een psychiater doen, niet met een huisarts.

 

Ik heb mentaal beter even opgezocht, is wel professioneel gelukkig. Heeft je kind echt uitgebreid diagnostisch onderzoek gehad?

 

Mijn dochter heeft een verstandelijke beperking en ADHD (dit laatste is overigens (nog) niet officieel vastgesteld door een kinderpsychiater, maar alles wijst erop). Ze heeft een flinke kloof tussen verbaal en performaal IQ. Verbaal scoort ze hoog en performaal bizar laag. Bij haar is altijd erg veel onrust, impulsiviteit en een totaal gebrek aan concentratie.

Wij zijn er zeker geen voorstander van om gelijk met medicatie te starten. Ons eerste stap is nu dus ook om prikkels voor haar in de klas te beperken/zoveel mogelijk uit te sluiten. Dat betekent concreet dat ze een schermpje om haar tafel krijgt en een koptelefoon op, zodat zowel de visuele als de auditieve prikkels zoveel mogelijk tot een minimum worden beperkt.

Misschien is zoiets nog een optie voordat naar medicatie wordt gegrepen?

 

Idd. Als het goed, worden dat soort maatregelen altijd als eerst genomen voor medicatie wordt overwogen. Vaak is het ook even zoeken naar wat werkt. Medicatie moet een laatste middel zijn denk ik..
Maar: veel ouders zijn per definitie anti ritalin en dat is ook niet goed. Want zoals ik al zei kan het een hoop ellende voorkomen. Alleen moet het in samenwerking met een expert worden besloten en gemonitord.

 

Mijn dochter zit op speciaal onderwijs, dus ik denk dat ze daar wel beter ingespeeld zijn op situaties zoals met mijn dochter. Wij hebben dus ook eerst een uitgebreid gesprek gehad met de orthopedagoog van school over wat de problemen zijn waar zij op school, maar ook wij thuis tegenaan lopen. Vervolgens zijn er IQ-onderzoeken en observaties in de klas uitgevoerd en daarna weer een uitgebreid gesprek met de orthopedagoog en de leerkracht om de uitslagen te bespreken én te bespreken hoe we één en ander kunnen aanpakken.

Ik krijg de indruk dat de leerkracht van jouw zoon wel erg kort door de bocht reageert en oplossingen zoekt. Zoals iemand voor mij ook al zei, dit is absoluut niet het vakgebied van de leerkracht. Zij ziet natuurlijk ook dingen in de klas die haar opvallen, maar om maar gelijk over medicatie te beginnen. Ik zou daar niet zo blij van worden.

 

Ik zou ook zeker niet voor SO kiezen als dat niet nodig is. Volgens mij is het ook niet zomaar dat je kind op SO terecht komt.

Maar er zit natuurlijk nog een scala aan mogelijkheden tussen een overstap van regulier naar SO.

 

Klinkt alsof de juf alles beter denkt te weten, maar in de praktijk zelf weinig tot niets zelf wil aanpassen, alleen denkt dat een label en een pilletje alles oplost...voor haar dan. Misschien kan toch iemand van dat bureau eens met de juf en de ib-er in gesprek gaan en samen een handelingsplan opstellen. Als dat wordt vastgelegd, kun je haar er ook op wijzen als ze bepaalde afspraken niet nakomt.
Ik kan me goed vinden in het stellen van een diagnose en medicijnen kunnen daarbij een uitkomst zijn, maar vooral om het kind verder te helpen en tevens i.c.m. met andere maatregelen om zijn concentratie te verbeteren en niet om de juf te ontzien die verder niet meedenkt en meewerkt.

 

Mijn dochter heeft ook erg veel moeite met het concentreren. Vorige week vrijdag hebben we voor haar andohadin gehaald. En ik moet zeggen dat het lijkt te werken.

 

Mijn oudste heeft ADHD. Wij hebben de medicatie zelf lang tegen gehouden, de psychiater bood ze al aan bij het intake-gesprek, nog voordat er een diagnose was Waren wij erg boos over.
Wij hebben eerst allerlei andere dingen geprobeerd, MRT om zijn reflexen te verbeteren, fysio voor zijn instabiele rompbalans en sensorische integratie-probleem, natuurlijke middelen (LTO3) om zijn onrust te verminderen. Dat hielp allemaal te weinig. Hij gaat nu sinds 2 jaar naar het SBO en dat hielp al een stuk vanwege de rust in de klas en de positieve benaderingswijze, maar nog niet voldoende. Hij bleef erg achterlopen ondanks zijn prima IQ.
Dus toch met medicatie begonnen en dat was echt een opluchting, voor hem en voor ons, toen we eenmaal de juiste dosering gevonden hadden. Nu gaat het een stuk beter met hem, veel minder conflicten, schoolwerk ging met sprongen vooruit, zelf voelt hij zich beter in zijn vel.
Komende woensdag wordt hij nog getest op dyslexie, benieuwd wat daar nog uitkomt, schijnt vaak samen voor te komen met ADHD.

 

Lastig he?

Om zeker te weten of het ADHD is kun je een onderzoek laten doen. Dat kan bij mentaal beter ook.
Je moet voor jezelf afwegen of een diagnose meerwaarde heeft voor jullie.
Hier vonden we dat wel (wij hadden zelf ook geen idee van ADD).

Qua medicatie snap ik je twijfel, ook wij worstelen hiermee. Hier zijn we inmiddels bijna een jaar na de diagnose en nog geen medicatie. Schoolresultaten zijn erg wisselend, dus wij weten ook niet wat wijsheid is.

 

Is er al een hgpd op school? Een individueel plan voor je zoon om hem te helpen focussen? Is de IB-er al bij het traject betrokken? Wordt er bijv al gewerkt met een beloningssysteem met kleine doelen? Zit hij op een goede zo prikkelarm mogelijke plek in de klas?