verlangen naar 2e kindje

Hoi! Ja heeeel herkenbaar, ik was net bevallen en dacht alweer gelijk aan een tweede, de eerste maanden zei me verstand wel dat ik nog moest wachten maar inmiddels zijn we weer 'bezig' voor de tweede, en mijn verstand zit nu op één lijn met mijn gevoel.
Je enuh waar dat gevoel vandaag komt kan ik je geen antwoord op geven .. heb er ook last van..haha... is toch hartstikke fijn, wil zeggen dat het mama zijn je goed bevalt.
Het moment dat je denkt wij gaan er weer voor komt vanzelf hoor en dat je er weer helemaal achter staat!

 

Ik wil ook graag zo snel mogelijk weer zwanger worden.
Ook ik heb een keizersnede gehad, en mijn vk adviseerde om minstens een jaar te wachten, ivm vorming littekenweefsel.

Tja... Nu is het zo dat we òf wachten, òf ik ben alweer zwanger
Even afwachten maar.

Waar mijn man en ik wel over steggelen is of we 2 of 3 kinderen gaan krijgen.
Ik heb hem al gezegd dat ik maar 2x zwanger wil zijn, en dat de 2e zwangerschap dan een tweeling zou moeten zijn, anders heeft ie pech gehad.
Nu hebben we daar wel een verhoogde kans op, maar niets is zeker.

 

ik heb dit ook een tijd lang gehad en is nu wat minder!! bij mij waren het volgens mij ook nog een beetje de hormonen haha, ik wil ook nog even wachten want je moet toch naar meerdere dingen kijken dan alleen dat je graag weer wilt!
mijn broer heeft net weer een kleintje en dan kriebelt het qwel weer iets meer maar wij wachten nog even, niet te lang, want ik wil ook volop kunnen genieten van selina!!!

 

Hier ook herkenbaar!
Ik heb trouwens ook een ks gehad en hoefde volgens de gyn. niet langer te wachten met een 2e kindje dan als ik een 'normale' bevalling zou hebben gehad. Ze adviseerde wel 6 mnd te wachten om mn lichaam wel even de tijd te geven om tot rust te kunnen komen.

 

O heel herkenbaar hoor op het moment dat Jamila door ging slapen (4 weken ) dachten we beide goh een tweede zou eigenlijk nu al heel erg welkom zijn. Maar doordat ik borstvoeding geef en nog geen cyclus had werdt het lastig. Na 4 maanden stopje Jamila met doorslapen en waren we nog wel een beetje "blij" dat ik nog niet zwanger was en we nog even de volledige energie voor ons kleine meisje hadden en gewoon intens van haar konden genieten.

Toen Jamila 6 maanden was zeiden we heel serieus tegen elkaar dat we heel graag een tweede willen maar op dat moment nog steeds geen cyclus door bv.

En ook nu willen we nog steeds heel graag een tweede maar heb ik nog steeds geen cyclus door de bv. Maar we hebben dan ook tegen elkaar gezegd dat bv voor Jamila voor een tweede kindje gaat. Ik ga dus niet stoppen met bv om eventueel weer zwanger te kunnen worden.

Ik laat het dus helemaal van de natuur afhangen. Zodra ik weer ongesteld wordt gaan we er gewoon voor en dan kunnen we alleen maar wensen/hopen dat het snel raak zal zijn.

 

Ik herken het ook, al zegt mijn verstand ook dat ik minstens een jaar moet wachten. Ook een ks gehad trouwens. Hoop dat mijn man en ik dit keer wel meer eens zijn over wanneer. Bij de eerste wilde ik wel maar hij wilde alsmaar wachten, gek werd ik ervan. Ik snapte ook niet echt waarom. Vond zijn argumenten van groter wonen, langer samenzijn onzin.
Nu begrijp ik het wel meer.
We zouden eerst ook een zolderkamer moeten bouwen voor we aan een tweede beginnen. Maar wie weet.
Veel liefs, iedereen veel succes ermee.

Groetjes Elba

 

Dat verlangen blijft denk ik wel ff.
Wij zijn na onze 1e dochter heel snel weer zwanger geraakt (tussen onze meiden zit precies 51 wkn) En heel eerlijk.. Toen onze jongste dochter een maand of 3-4 was begon het kriebelen ineens naar een 3e (terwijl ik altijd heb geroepen heb 2 armen dus kan maar 2 kinderen dragen)
Maarreh hier wordt er zowel door mij als vriendlief niet toegegeven aan die kriebel... volgens mij het het bij mij meer het stukje opgroeien van de meiden en toch het loslaten.. voorbeeldje: onze jongste wil niet meer dat mama d'r fles helpt vasthouden want dat kan ze nu zelf

 

Heel herkenbaar!

Ben 4 weken geleden bevallen en ik denk al aan een 2de. Ik ben ook bevallen door een keizersnede en ze zeiden tegen mij ook om een jaar te wachten. Ik ben nu weer aan de pil begonnen maar liever had ik dat niet gedaan. Wij zijn erg moeilijk zwanger geworden en ik had eigenlijk zoiets van mocht ik spontaan zwanger worden dan heel graag. Maar nu met de keizersnede wacht ik toch liever maar een jaar, want ik ben bang dat ik de boel van binnen anders helemaal kapot maak mocht ik toch spontaan zwanger worden. (al denkt mijn huisarts van niet )

 

hier is mijn man degene die al graag voor de 2e wilt gaan.
hij is dan ook zo verliefd op onze zoon jesse, dat hij wel vergeet dat het wel dubbel zo zwaar wordt met 2 baby's. maar buiten dat wil ik gewoon mijn aandacht helemaal aan jesse geven.

maar ik moet er bij zeggen dat we al een beetje hebben besloten dat als jesse ongeveer anderhalf is dat we voor een 2e willen gaan.

 

Ik wil ook graag een 2e, maar ik wil mezelf eerst de rust gunnen om bij te komen van de bevalling. Vooral gevoelsmatig zit ik nog met een hoop dingen. Ik wil eerst bijv. een brief naar het ziekenhuis schrijven om aan te geven dat ik het daar zo naar vond. In huis wil ik een heleboel dingen eerst afmaken. Ik ben een jaar terug verhuisd en als er een 2e uk bijkomt, moeten we bijv. een kamertje bijmaken. We gaan gewoon eerst de zomer lekker met zijn 3-en genieten. En leuke dingen doen, dan zien we wel weer verder.
Mijn cyclus is ook nog niet in orde trouwens, dus dat wil ik ook de tijd gunnen. Telkens als ik niet op tijd ongesteld word, denk ik toch hmm het zal toch niet? Er is altijd een beetje teleurstelling als de ongi dan toch om de hoek komt kijken.

Kortom: ik wil even wat meer orde en rust in mijn leven scheppen. Vorig jaar was in vele opzichten een enerverend jaar en daar moet je ook van bijkomen.
Wij willen zeker tot na de zomer wachten met klussen haha. Nee dan bedoel ik niet in huis klussen

 

Hoi,

hier die wens helemaal niet... maar heb dan ook een ontzettend zware zwangerschap achter de rug (7 mnd kotsmisselijk en toen dat over was, begon de enorme maagzuur en BI), zware bevalling en vervolgens een hele zware intensieve tijd doordat Thirza last bleek te hebben van het kiss-syndroom. Ik roep dus steeds dat eerst de bibbers daarover er van af moeten, en dat een tweede er dus wel komt als de wens voor nog een kindje (want die is er op zich wel), groter wordt dan de bibbers die ik aan de zwangerschap, bevalling en eerste maanden over heb gehouden.

Wat ik je wel zou adviseren, is om eerst eens goed te 'analyseren' waar je wens vandaan komt. Als je dat duidelijk hebt, kun je beter kiezen, en ook dan nog: houd er wel rekening mee dat een snelle tweede zwangerschap vaak veel zwaarder valt fysiek, dan als je even wat langerw acht. Hoeft niet, maar als het je wel gebeurt, kun je achteraf vaak wel spijt krijgen dat je toch niet nog even wat langer hebt gewacht, omdat je fysieke klachten dan vaak betekenen dat je van je eerste kindje nog nauwelijks kunt genieten. En die wil je toch ook je volle aandacht kunnen geven,
En bedenk goed dat alles wat een baby nodig heeft, je dan straks moet gaan geven met een dreumes in huis, (lees je ff in over wat je nog te wachten staat met je eerste kindje, ).
NIet om dan te zeggen: je moet het niet doen, maar gewoon om een weloverwogen keuze te maken. Voor mij betekent al die info namelijk: echt nog even niet, maar een ander schrikt er niet voor terug en doet het met 2 vingers in haar neus, bij wijze van,