Hoewel het de laatste tijd wat beter ging (enorm druk met mijn webshop dus afleiding) ben ik gisteren dus toch maar naar de afspraak op de pop poli gegaan.. puur omdat ik gewoon weet dat er met de familie nog dingen voor zullen gaan vallen en ik daar dan niet weet mee om te gaan dus zag er een beetje tegenop om eerlijk te zijn.. wist niet wat ik moest verwachten bovendien ook omdat ik gisteren daarheen moest en vandaag weer 2 afspraken op t zkh heb en beiden keren uur in bus zit om er te komen (kan ik niet zo goed meer tegen nu lol) maar goed was een hele aardige vrouw, heb er alles uitgegooid ook van familie, en dati k vorige keer niet serieus werd genomen door de ha en uwv arts.. en me echt niet meer zo wil voelen maar mede door alles wat er nu speelt niet weet of ik het allemaal ga trekken zo.. ook gezegd nu gaat het redelijk maar met ups en downs, en dat ik het niet leuk vind voor mn dochter als ik weer zon dag heb dat ik de deur niet uitkom met dr, en me schuldig voel dan .. het was een gesprek van een uur (liepen uit geloof ik want ze zei nog ze hebben t krap gepland je afspraak) ze vroeg wat ik van hun verwachtte en heb eerlijk gezegd dat ik niet precies wist hoe of wat, en ze vroeg of ik soms idee heb dat ik medicatie nodig heb, heb eerlijk gezegd dat wanneer ik me slecht voel ik dat soms wel denk maar het ook eng vind dus niet zo goed weet hoe of wat.. maar het zou wel fijn zijn als ik gewoon rust in mn hoofd heb ipv chaos want soms krijg ik gewoon ook niks voor elkaar.. slaap heel slecht nog steeds, word elke keer wakker dus ben sochtends al niet te genieten als ik uit bed kom wat dan ook weer nadelig is voor ons meisje omdat zij vaak wel druk is meteen.. ze vond het een goed plan als ik met de gyn die ook psych is die in dat team zit ook afspraak heb, en zou proberen dat op korte termijn te doen, toen ik thuis was een paar uur belde ze al dat ik woensdag erheen kan.. dus geen idee of ik uiteindelijk aan de medicijnen zal gaan dat bepaalt zij natuurlijk, maar heb daar wel continue zitten huilen.. ze zei ook vind het knap dat je hier nu zit en toch zelf aan bel trekt zeker na dat je toen neit serieus bent genomen, en je hebt je jarenlang maar sterk proberen te houden (dat van mijn moeder speelt natuurlijk al 12 jaar ) en nooit echt steun van je familie gehad daarin.. en dat het wel verstandig is dat nu ook te gaan verwerken en erover te praten.. ze zei ook heel stellig wij nemen je wel heel serieus en we gaan kijken hoe we je kunnen helpen.. dus alleen dat al geeft een fijn gevoel dat je weet dat je ergens aan kunt kloppen.. ook zei ze als je ej rot voelt kun je altijd bellen, dat is heel laagdrempelig hoef je niet over te twijfelen als ik in gesprek ben bel ik je later gewoon terug als je dan even wat kwijt moet kan het zijn dat even praten je al wat op weg helpt.. dus dat is ook fijn. was wel erg opgelucht toen ik thuis kwam moet ik zeggen, heb het toen ook aan mijn vriend vertelt een stukje (hij was laat thuis en belde tussendoor) rest vertel ik hem vanavond wel want merk dat hi jvaak echt niet doorheeft heo dingen aan me knagen en als ik dan die bevestiging daar krijg van die vrouw gisteren dat ik idd al jaren maar door probeer te gaan terwijl er zoveel gespeeld heeft dan vind ik het zelf ook niks gek dat dat er een keer uitkomt.. ik heb geen idee hoe hij erover denkt als de psych dus wel medicatie voorstelt en ook niet hoe ik daar zelf uteindelijk over denk, ik voel vaak dat ik het wel nodig heb omdat die heftige emoties soms echt teveel zijn en dan gooi k echt alles eruit ineens, maar ben ergens ook nog steeds bang voro dat ik er dan neit vanaf kom of een heel vlak persoon blijf ofzo.. dus ik hoop wel dat wanneer ik dat krigj ik iets krijg waar ik niet heftig op reageer en ik er ook echt baat bij heb (al weet ik dat dat niet altijd zo is natuurlijk) zo even geupdate, nu op naar woensdag.. overigens vanmorgen weer een flinke huilbui gehad vriend raakte geirriteerd om iets maar ik sliep nog half dus ik snapte niet wat ie bedoelde en ik barstte echt in een huilbui uit niet normaal helemaal dikke rode ogen en zo moest ik dochter naar de psz brengen :s schrok er zelf van eerlijk gezegd :s
geloof niet dat iemand dit topic nog leest maar wilde toch even updaten voor het geval iemand er in de toekomst wat aan kan hebben ik had na mijn intake dus een week later een gesprek bij de psych zelf.. gelukkig was ik daar niet zo emo zij wist het grootste deel natuurlijk al van het verslag van de intake dus deze afspraak duurde maar een half uurtje... ze zei ook dat het haar een goed plan leek om nu aan de medicatie te gaan ipv pas na de bevalling.. en heb haar ook gezegd dat ik het wel eng vond maar er wel voor open sta.. wilde wel graag weten wat bijwerkingen zouden kunnen zijn en liever niet iets waar van bekend is dat je er tig kg van aan kunt komen (sorry maar ben al te zwaar en wil graag na de bevalling deze keer doorgaan met afvallen en zit ook met die buik operatie en weet gewoon als ik dan medicatie krijg waar ik veel van aankom dat het nooit wat word) ze vertelde dat hun t liefste fevarin voorschrijven dit zijn tabletjes van 50mg en ze wilde dan starten met 1x per dag een half tabletje. dus maar 25 mg (max dosis per dag is 300 zei zei) en dat de bijwerkingen te verwaarlozen zijn in deze lage dosering.. dus uiteindelijk overstag gegaan en ik moet zeggen de eerste nacht heb ik meteen heerlijk geslapen! slaap nu goed, soms sochtends even een beetje dizzy maar verder geen nare bijwerkingen gehad! voel me ook gewoon rustiger dus voor nu is deze dosering zo te merken prima voor mij.. ben erg opgelucht en blij dat ik eraan begonnen ben.. de baby moet nu wel 2 dagen blijven ter observatie maar dat vind ik niet erg, heb nu ook besproken om een geplande ks te krijgen. dit ivm de stress die het oplevert als ik normaal beval. mijn buikwandbreuk is erg groot en de gyn heeft in begin met 10 weken gezegd als ik om wat voor reden dan ook geplande ks zou krijgen ik kon overwegen dit meteen te laten opereren.. beiden operaties staat herstel van 6 weken en niet tillen op.. ik wil er nu graag vanaf zijn want als ik strask weer werk erbij moet zoeken en dit lukt een keer wel snel zie ik er zo tegenop dat ik nog zon grote operatie moet ondergaan.. de ks is mij de vorige keer heel erg meegevallen en nu met de medicatie vind ik het ook niet erg adt ik dan een paar nachtjes langer (denk ik) in het ziekenhuis zal liggen dan kunnen ze me in de gaten houden en is het ook minder lastig aan te geven als ik me niet goed voel.. ook met het oog op proberen bv te geven vind ik dit prettiger dan dat ik al meteen thuis ben en de kraam alleen kan vragen om hulp (stel je voor zit snachts met bv die niet lukt tjah dan zit ik te kijken) wil alle dingen die ik kan uitsluiten waar stress van komt zoveel mogelijk voorkomen , mijn familie gedoe heb ik niet in de hand, maar deze dingen zouden wel voor veel rust al zorgen.. de verloskundige in t zkh zei dat ze me helemaal begreep en vertelde dat het bij hun wel beleid is als iemand een ks heeft gehad en dit weer wil ze dit moeten honoreren, tussen 4 muren gesproken ze moest het wel overleggen en de gyn heeft laatste woord maar ikz ei al ze kwam zelf met idee van die gecombineerde operatie dus ze voorzag geen problemen. dan weet ik in elk geval dat wanneer ik hersteld ben van de bevalling en operatie in mijn buik dat ik ook echt verder kan en niet weer die stress na een tijd heb ivm nieuwe operatie met weer opname ziekenhuis en herstellen.. bovendien is de baby natuurlijk in begin niet zo zwaar als bijv na een half jaar weet namelijk nog dat ik 8 maanden na bevalling mijn galblaas liet verwijderen en ik echt moeite had om dochter uit de box te tillen enzo omdat ik precies met mijn buik daar tegen aan kwam.. heb nu de 20e een vervroegde afspraak met de gyn om dit te bespreken en hoop dan groen licht te krijgen en een datum te horen. geen idee wanneer dan maar zal ook afhangen van de chirurg.. en vind het best eng ook want ik verwacht wel onder narcose te moeten voor de buikwandbreuk operatie dus heb nog wel wat vragen ivm hoe dat dan werkt en ivm verblijf na deze dingen... en vraag me ook af of je dan een eenpersoonskamer krijgt, kreeg ik na de ks namelijk wel de eerste 2 nachten (daarna moest ik eraf omdat er iemand kwam die echt een eenpersoonskamer moest) en hoop ergens wel dat dit alles in combi met medicatie een indicatie is voor 1 persoonskamer.. ljikt me allesbehalve prettig om met anderen op een kamer te liggen terweijl ik me emotioneel misschien erg slecht voel (en lichamelijk) maar goed dat hoor ik dan allemaal wel, ben voor nu al erg opgelucht, heb voor 4 maanden nog rececpt meegekregen ze zei wel dat ik het een tijdje moest slikken namelijk.. maar vind dat niet erg want voel me niet vlak of zo .. merk wel dat ik soms nog uitschieters heb hoor dat stress me snel teveel word maar het is nu niet meer continue aanwezig en dat lucht echt op!
Ik heb niet alles gelezen, maar wilde toch even reageren.... Ik heb na de eerste ook een pnd gekregen. Heel onverwachts, want ik had nog nooit eerder een depressie of depressieve gevoelens meegemaakt. Na 8 weken medicatie gekregen. Voelde me na een maand al beter. 9 maanden later afgebouwd (wat een hel trouwens, dat afbouwen), maar helaas na 3 maanden een terugval. Dus er weer aan. In juni 2010 bij de pop-poli geweest om te overleggen over een eventuele 2e kinderwens. Na 3 gesprekken waren we eruit....we gingen ervoor, maar dan wel zonder medicatie. Dus weer afgebouwd en na 3 maanden was dit gelukt. Was gelijk in de 1e ronde zwanger, maar ben wel de hele zwangerschap onder begeleiding van de pop-poli gebleven, zodat ze eventueel tijdig konden ingrijpen. Ik hield mijn hart vast na de 2e bevalling, maar het ging gelijk super. Heeeeeeeeeeeeeeeeeel anders, heb werkelijk genoten van de eerste weken. Nooit verwacht dat het zo totaal anders kon zijn! Terwijl ik er eigenlijk al vanuit ging dat ik het weer zou krijgen. Ik wens je in ieder geval veel geluk toe en ik hoop dat alles voorspoedig zal verlopen!
hey wat goed om te horen dat je bij de 2e nergens last van had! Welke medicatie had je en hoeveel per dag? De psych zei tegen mij nl wel dat ik me niet zo druk hoefde te maken om bijwerkingen en afbouwen straks ivm lage dosering, bijwerkingen klopt tot nu toe rest moet nog blijken natuurlijk als ik het met deze hoogte medicatie kan volhouden.. ik heb destijds wel aan de bel getrokken na mijn eerste zw schap maar werd niet serieus genomen door ha en uwv arts.. wat me nog ellendiger deed voelen. dit meteen bij eerste keer ziekenhuis toen ik zwanger was van 2e aangegeven en ben blij dat ze me hier wel serieus namen meteen.. kwam ook naar aanleiding van mijn familie gedoe een hoop oud zeer naar boven waar ze ook over zei lijkt me verstandig als je helemaal opgeknapt bent op den duur daar voor in therapie te gaan, en ik heb ook echt het gevoel dat dat goed is voor me omdat het me in veel dingen belemmerd en wil dat ook allemaal loslaten .. en die stap is nu toch al gezet dus... maar super dat je ook even reageert, altijd leuk te lezen dat je dus neit perse het zelfde hoeft mee te maken, want denk dat iedereen die het kent van een vorige bevalling/zwangerschap die angst heel erg heeft.. ik ook maar vooral in combi met alles wat er speelt bang dat het me teveel word.. maar verder mag ik qua zwangerschap deze keer niet klagen .. deze zwangerschap verloopt veel beter dan de eerste (bi en zware rugpijn) dus daar ben ik al erg blij om!
@Stampvamp: volg het hier wel. Beetje laat met reageren maar beter laat dan nooit. Fijn om te horen dat je je beter voelt nu je aan de medicijnen zit.
@Stampvamp, net terug van vakantie en in grote lijnen je update gelezen. Blij om te lezen dat het wat beter gaat en knap van je dat je alsnog hulp hebt gezocht!! Blijf om jezelf denken en als het je oplucht blijf gewoon updates plaatsen. Ik kijk hier niet meer zo vaak als dat ik paar weekjes terug deed, meer omdat ik het gevoel heb verder te willen kijken en niet te vaak en te lang erin te willen blijven hangen (weet niet of ik het goed beschrijf??). Maar zal je updates blijven volgen!!