hallo, ik ben momenteel 29w zwanger en al van in het begin van de zwangerschap heb ik bijna alle klachten die er kunnen zijn. dit is mijn 2de zwangerschap en bij de eerste had ik nergens last van, maar deze zwangerschap is echt geen pretje. ik heb nu verschrikkelijke last van huilbuien, onzekerheid, vergeetachtigheid en zelf hallucinaties. ik zie dingen die er niet zijn en ben echt overtuigd dat ik ze heb gezien. Ook heb ik al maanden last van verschrikkelijke nachtmerries. de dokter heeft mij doorverwezen naar een psychiater, maar die wil mij slaappillen geven en ik weiger die te nemen. ik zit soms met zelfmoordgedachten ook, vooral als er iets is dat niet helemaal goed loopt. heeft iemand een idee hoe ik die laatste weken zwangerschap doorkom? want voor mij en mijn partner wordt dit echt onleefbaar. groetjes
Ik zou zeggen.. Een goede psycholoog (of psychiater) zoeken met wie je écht kunt praten. Iemand die begrijpt dat je geen pillen in wilt nemen. Ik geloof echt dat als je geen klik hebt met je psycholoog, diegene je ook niet kan helpen. Misschien heb je meer aan een medisch psycholoog in het ziekenhuis, een gynaecoloog kan je daarnaar doorverwijzen. Zij hebben veel meer ervaring met dit soort dingen dan 'gewone' psychologen die ook heel veel niet-zwangeren zien. Veel sterkte, het is verschrikkelijk als je zwangerschap voelt als 'overleven'..
Wow, wat heftig voor je meis! Ik zou zeggen: zoek hulp bij een andere psychiater of psycholoog. Zeg dat je een second opinion wilt omdat je je door deze psychiater niet genoeg gehoord voelt. Trek aan de bel hoor! Er zijn zat andere medicijnen en middelen die je kunt gebruiken om je beter te voelen dan slaappillen! Je zo voelen is denk ik niet nodig als je de juiste hulp krijgt. Sterkte!
Ik herken jouw klachten en mijn keus was om geen medicatie te nemen. Ik denk alleen dat het advies van slaappillen niet juist is, je zou antidepressiva kunnen gebruiken als je geen uitweg ziet. Ik heb me volledig teruggetrokken van alles en iedereen en rust genomen en icm gesprekken bij psycholoog en steun van mijn man ben ik nu weer redelijk de oude. Besef wel dat het heel lang kan duren, het is wel belangrijk dat je je een stuk beter voelt voordat je gaat bevallen! Als het mij niet was gelukt was ik zeker met medicatie gestart! Heel veel sterkte, heb je mensen in je omgeving die je kunnen steunen?
Ik zou gauw andere hulp zoeken. Je moet wel hulp krijgen van iemand die je kan vertrouwen en waar je je ei kwijt kan. Klinkt wel heel ernstig Hoe gaat je partner hier mee om?
eerlijk gezegd zijn er niet veel mensen in mijn omgeving die mijn situatie begrijpen. mijn vriend ziet de zwangerschap als een ziekte.. en mijn familie die denken dat ik overdrijf en dat ik mijn hoofd niet moet laten hangen. zie medicatie echt niet zitten, maar vrees idd da er gewoon geen andere oplossing zal zijn. ik heb ook goede momenten, maar van het minste klein dingetje die er verkeerd gaat, zie ik alles gewoon zwart. het is echt niet gemakkelijk heb nog niet echt kunnen genieten van de zwangerschap en dat doet enorm pijn :'(
moeilijk, het is al maanden dat hij er probeert te zijn voor mij. ik weet dat hij zijn best doet, maar zo een zware last kan niemand alleen dragen denk ik ..
Ik vind het vreselijk voor je, het is gewoon niet eerlijk... Als ik andere dan zo vrolijk zag zijn tijdens de zwangerschap.. En het is echt erg lastig want er gaat gewoon iets mis in je hoofd, zo zie ik het.. Je raakt jezelf kwijt... Probeer echt iemand te vinden die je kan helpen en waarmee je kan praten, is echt het belangrijkste.. En misschien kan antidepressiva je heel goed helpen. Is er een pop poli bij je in de buurt? Misschien kan de huisarts je doorverwijzen?
de huisarts heeft me al doorverwezen naar een psychologe, maar het probleem is dat deze verschrikkelijk veel geld kosten. en ik dit gewoonweg niet kan betalen. ik zal dan wss toch met medicatie moeten starten. want zie geen andere uitweg meer..
Krijg je helemaal niets vergoed dan? Wordt je bij deze ernstige klachten niet verwezen naar een psychiater? Dan is de vergoeding toch anders? Wat vreselijk dat je de zwangerschap zo moet doormaken. Ik hoop wel dat je de juiste hulp kan krijgen...ook voor na de zwangerschap. Wat doet je verloskundige ermee?
Ohja, ben je door verwezen naar de POP poli? Dat is speciaal voor klachten tijdens de zwangerschap. Ik denk dat je daar op de juiste plek zou zijn. Volgens mij moet de VK of gyn je daar naartoe verwijzen...maar dat weet ik niet zeker
ik durf er met niet zoveel mensen over praten en de vergoeding voor psychiater is idd anders, maar die luisteren zelf niet, die zeggen da het is doorda ik die nachtmerries doe en dan willen ze pillen geven. maar ik wil absoluut geen pillen nemen, want in mijn ogen is dat het probleem verschuiven. een goed gesprek zou wonderen doen, maar heb het gevoel dat de mensen mij niet begrijpen en niet weten waar ik over spreek. het zijn de hormonen zeggen ze...
Misschien kun je gaan praten met een maatschappelijk werker. Deze zijn gratis. En zitten vaak op heel veel plekken. Google daar maar eens op. Misschien dat dat de eerste stap kan zijn. Veel sterkte!
Verloskundige is inderdaad misschien ook nog een optie! Die is voor mij ook bezig geweest om van alles te regelen toen.
Medicatie en je aanmelden op de Paazafdeling of de poppoli. Waarschijnlijk komt t door je hormonen en kun je vragen om ingeleid te worden zodat je bijv maar 32 weken hoeft te dragen en je snel hulp kunt krijgen. Des te langer je in deze situatie zit des te langer duurt je herstel dus ik zou meteen aan de bel trekken. Je kunt er niks aan doen dat het zo gekomen is, soms gebeuren die dingen en alleen slaappillen is niet genoeg, je hebt sterkere medicatie nodig waarschijnlijk.
Allereerst wil ik zeggen hoe stoer het van je is om je probleem te erkennen en dat je er wat aan wilt doen. Dat laat zien dat je eigenlijk heel goed weet wat je wilt en kan. Ik vroeg me af of je voor je zwangerschap bekend was met depressieve klachten of dat deze in je zwangerschap ontstaan zijn. Ook vroeg ik me af of je iets heftigs hebt meegemaakt net voor of tijdens je zwangerschap. Ik kan me voorstellen dat als je je de hele zwangerschap niet lekker voelt, je het soms even niet ziet zitten. Vooral als je daarbij ook nog voor je gezinnetje moet zorgen. Het is ook vaak zo dat niemand in je omgeving je ook echt kan begrijpen omdat jij het meemaakt en jij bent uniek net als je gevoelens. Ik hoop dat je niet te hard bent voor jezelf want jou situatie had iedereen kunnen overkomen, is overmacht. Ik hoop dat je je snel beter voelt, hoe rot je je nu ook voelt ik durf je te beloven dat je je niet voor altijd zo zal voelen. Hou vol!
Wanneer je door de huisarts naar de pop poli wordt gestuurd, valt dit onder de verzekering. Je moet hier echt niet mee blijven rond lopen hoor. Ik ben zelf nu bij de tweede zwangerschap al direct onder begeleiding van de pop poli. Daar zitten mensen die weten waar ze het over hebben. Ook zijn er medicijnen die je wel veilig kunt gebruiken. Maar je hoeft helemaal niets. Het is voor mij na mijn eerste zwangerschap een enorme opluchting geweest om zo serieus genomen te worden. Ze werken in een team samen (psychiater/psych verpleegkundige/psychologe) waardoor je aan alle kanten ondersteund wordt zonder steeds je verhaal te moeten doen. Nu ben ik gelijk weer onder behandeling zodat er misschien preventief al iets gedaan kan worden. Je hoeft je niet zo te voelen en je hoeft daar ook geen medicijnen voor te nemen. Sterkte! Liefs C
wat is dat een pop poli? ik ben nl van belgie. mijn gynecologe heeft mij doorverwezen naar de psychiater maar dat is echt niet goed genoeg, die luisterd niet naar mijn verhaal, schrijft enkel medicatie. en ik wil echt geholpen worden. in ieder geval ben ik al blij dat ik niet de enige ben met deze klachten . voelde mij al abnormaal
ik ben idd al een jaar of 5 gekend met depressie. mijn eerste dochter is nl op haar 1j geplaatst door de jeugdrechtbank. ik nam voor mijn zwangerschap inslapers en anti - depressiva, maar zodra ik zwanger was, ben ik daar mee gestopt. bedankt voor de steun alvast