hi iedereen. Gister zou k even zonder baby van 8 wkn heerlijk naar de vrijmarkt gaan paar uur maar ging door omstandigheden niet door. Had er zooon zin in! Ik heb gister alleen maar gehuild en vadaag ook weer , lukt me niet om te stoppen en heb nergens zin in. Hebben jullie dit ook weleens een paar dagen gehad en ging het over? Ik vind het zo enorm moeilijk om dl ergens achter te laten omdat ze een slechte slaper is maar haar slaap nodig heeft. Ze zit zon 22 uur per dag aan mij vastgeplakt. Had t echt ff nodg om iets leuks voor mezelf te doen en had er echt zin in en dan gaat t niet door. Normaal ben ik echt een huismus dus om nou nog een keer oppas te regelen en dan ergens heen te gaan? Nou nee het hoeft nu niet meer van mij. Zit er ff doorheen.
Wat vervelend dat je er zo doorheen zit ik zie dat je als onderwerp voor dit topic depressie? hebt aangegeven. Ben je daar bang voor vanwege jouw emoties gister en vandaag of heb je al langer het gevoel dat je er doorheen zit? Als je al zoveel weken met jouw kindje constant tegen je aangeplakt zit, dan is het best logisch dat je er zo naar uitkeek om even alleen weg te gaan. Ik snap wel dat je nu denkt laat maar zitten, maar het kan je echt goed doen om even wat tijd voor jezelf te hebben. Dus ik zou het nog eens overwegen om toch een (mid)dagje oppas te regelen Als je al een tijdje het gevoel hebt dat je het niet trekt, dan is het verstandig om dit met jouw huisarts te bespreken. Het hoeft echt niet zo te zijn dat je een depressie hebt, maar het is wel goed om jouw gevoel bij een professional neer te leggen. Het gesprek kan al een opluchting zijn en als het niet voldoende is, dan kan de huisarts je verder helpen.
Oh meid, wat jammer dat je uitje niet doorging! Lijkt me heel normaal hoor dat je daar behoefte aan hebt! Ik kan er nog steeds naar uitkijken dat ik op dinsdagavond even alleen naar de bieb kan/mag Het is een hele verantwoordelijkheid om mama te zijn en soms heb je echt even tijd voor jezelf nodig en wil even niet met luiers/slaapjes/flesjes bezig zijn. Zoals Eline88 ook al zegt, zou ik echt proberen om dit af en toe voor jezelf te regelen. Ook leuk voor papa toch om quality time met de baby te hebben?
Een paar dagen is heel normaal. Hormonen, slaapgebrek etc. kunnen ervoor zorgen dat je je wat labiel voelt en emotioneel bent. Als het langer dan twee weken duurt kan er meer aan de hand zijn. Ik had een postnatale depressie en van vlak na de bevalling tot ongeveer 6 weken na de bevalling ging het slechter en slechter met me, tot ik huilend achter de wandelwagen liep en volledig in paniek was. Daarna hebben mijn vriend en ik hulp gezocht. Bijna al mijn vriendinnen hebben een 'mindere' periode gehad, dat is echt heel normaal. Maar als het steeds erger wordt of lang duurt, dan kan het raadzaam zijn om met iemand te praten (huisarts bv.). Voor nu kan ik je sowieso aanraden om veel te praten, met je partner, moeder, zus, vriendin, buurvrouw, wie jij maar in vertrouwen wil nemen. Het helpt echt om zulke heftige emoties niet op te kroppen en er over te praten. Sterkte!