depressief ? toch niet de enige ? ofwel ?

Zelf geen ervaring hiermee, maar wel een kennisje van ons, die was bijna drie maand zwanger zonder dat ze het zelf in de gaten had, terwijl ze ook antidepresiva slikte.
Ze heeft inmiddels een wolk van een dochter van ruim één jaar, en ze lijkt supergezond!

Zelf heb ik ook tot tien weken medicijnen geslikt (voor bloeddruk en diabetes) maar gelukkig heeft hij daar geen hinder van gehad.

Succes ermee!

 

Een echt botte mannen opmerking! Bah!
Van zo een opmerking zou ik ook niet lekker in mijn vel gaan zitten.
Ik heb het ook gehad. Jaren antidepressiva geslikt. Nu niet meer, gelukkig.
Ik weet hoe moeilijk het is om er vanaf te komen, zonder een terugval te krijgen. Maar mij is het na dik een jaar wel gelukt.
Maar goed, ik slik geen antidepressiva nu ik zwanger ben, maar begrijp helemaal hoe je je voelt.

Sterkte!
Maar van die botte boer ben je tenminste vanaf.

 

Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar een vriendin van mij wel. Tijdens haar eerste zwangerschap was ze gestopt met de medicijnen, maar ze werd erg depressief. Voordat ze voor het 2de kindje ging, heeft ze natuurlijk erg getwijfeld of ze er nu ook weer mee moest stoppen of toch maar medicijnen slikken. De dokter raadde haar aan om echt door te gaan met de midicatie omdat de kans dat er iets met het kindje zou zijn is zo erg klein dat het niet af te wegen is tegen de nadelen van het niet slikken. Dat heeft ze dus gedaan en heeft nu een prachtig kindje dat helemaal gezond is.
Ik vind de reactie van je HA echt belachelijk, ook zo ouderwets. Tegenwoordig zijn de medicijnen echt geschikt om te gebruiken tijdens de zwangerschap.
Trek je er niets van aan en veel succes!

 

Hoi!

Wat een vervelende reactie van je huisarts! Heel erg onprofessioneel. Tegenwoordig wordt zelfs geadviseerd niet zomaar te stoppen met antidepressiva in de zwangerschap omdat je een terugval kunt krijgen en dat is niet de bedoeling. Je huisarts (of haar man) had je minstens naar de GGZ moeten doorverwijzen voor een gedegen advies over de medicijnen. Gelukkig heeft je verloskundige er meer verstand van en dat is heel prettig om te weten als er nog eens iets mocht zijn!

Heel veel sterkte en succes met je zwangerschap!

PS: In sommige ziekenhuizen zijn speciale spreekuren voor dit soort situaties. Ik weet bv. dat het Lucas Ziekenhuis in A'dam dit heeft. Maar het is ook in andere steden zo.

 

Lekker dan zo een reactie van diegene die je zou moeten helpen en voorlichten in dit soort gevallen!
Ik heb toevallig net n topic geopent over dysthyme en zwangerschap. Dysthyme is een lichte vorm van depressie. en omdat het een lichte vorm is slik ik ook geen anti depressiva maar alleen een soort overdozis van sint jans kruid (kira forte) met tijden dat ik weer wat dieper zak.
Ben hier toch mee gestopt omdat de effecten op de baby en zwangerschap nog niet bekent zijn. Vreemd genoeg voel ik me dus totaal fantastisch en ben nog niet depressief geweest...ondanks de hormoontjes...of misschien wel dankzij?
Heb ook een diepe depressie gehad (dat kan je krijgen boven op je dysthyme) en toen heb ik wel anti depressiva geslikt. Effexor voor anderhalf jaar. Maar goed dat was niet toen ik zwanger was. Dus verder kan ik daar niks over vertellen.
Wil je wel op je hart drukken dat je je echt niet moet schamen ofzo. Zie het maar als het zelfde als diabetisch zijn. Je mist een stofje net zo als zij insuline missen. Als je er wat aan kon doen dan deed je het wel, toch?!

 

halo,

lekker zo'n huisarts! jeetje zeg.....

ikzelf slik ook antidepresiva. ik slikte eerst paroxetine maar die moest ik gelijks toppen toen ik vertelde dat ik zwanger was.. daar heb ik erg veel last mee gehad.. en ben toen begonnen met fluoxetine (prozac) die beter is te gebruiken tijdens de zwangerschap. helaas heeft dit medicijn lang niet zo'n goed effect op mij as die andere... maarja ik heb dan ook geen depressie maar een paniekstoornis. maar t hoort allemaal bij elkaar.
als jij het echt nodig hebt gewoon doen hoor! denk dat een kindje ook niet lekker zit daarbinnen als de oeder alleen maar gstresst is toch.

Succes!

 

Heel goed van je dat je meteen een andere HA hebt gezocht! Wat denkt die sch*#ft wel niet.
Ik weet dat sommige anti depresieva niet verstandig zijn om te gebruiken tijdens de zwangerschap. Mijn vriendin is bijv een ander merk gaan gebruiken vanaf het moment dat ze aan het proberen waren. Na de bevalling is ze meteen weer terug gegaan naar haar oude merk (werkte beter) en kon daardoor gee BV geven. Wel heeft haar zoon een blije en gelukkige moeder!

 

Jeetje wat een verhaal zeg,wat een ****,maar gelukkig toch nog "goed"gekomen.Ik heb sinds een paar jaar ook regelmatig last van depressie en vandaar dat we heel lang geen tweede "wilde"bang voor meer up en downs .Maar ik ben vorig jaar toch met mijn antid gestopt om toch voor een tweede te gaan,ik durfde niet door tegaan met slikken terwijl mijn arts zei dat het best wel samen kon.Ik heb de eerste maanden een zware tijd gehad maar eigenlijk ging het daarna wel goed met ups en downs natuurlijk ,allen moet zeggen ik pieker meer deze zwangerschap ,waarschijnlijk toch doordat ik niet helemaal goed in mijn vel zit,maar het is vol te houden .Dus meid als jij wilt doorslikken dan moet je dat zeker doen,want heel jezwangerschap depri zijn is niet goed voor jou en de baby. succes

groetjes maica

 

Ik heb ruim zes jaar anti depresiva geslikt, en het moment dat ik wilde proberen zwanger te worden ben ik gestopt. Ik merkte het meteen. Ik heb die pilletjes gewoon nodig. Ik zat al jaren op een half tabletje per dag en dat schijnt echt niet veel te zijn maar oooh zo nodig. Ben (gelukkig )vrij snel zwanger geraakt want hoe langer ik zonder zit hoe moeilijker.

Heb het op dit moment heel moeilijk maar probeer het nog eventjes vol tehouden. klinkt heel stom maar ik hoop dat aankomende lente me een beetje positief maakt. Heb wel voor mezelf gezegd zodra ik ben bevallen begin ik weer, offfffffff het moet dadelijk echt niet meer gaan.

Het is echt moeilijk ik wens ook iedereen die last heeft van een depressie of paniekstoornis het allerbeste en luister naar jezelf! Jij weet wat je nodig hebt en aan kan.

Liefs Bojenna

 

Bojenna wat voor depressie heb jij dan? Want als dat echt niet veel aan anti depressiva is (weet ik niet hoor) dan kan je misschien het zelfde doen als ik doe...naja deed voor ik zwanger raakte.
Ik slik Kira forte. Dat is een sint jans kruid dragee. Klinkt misschien best naturgenees achtig en pilledraaierig maar de doktoren zijn er sinds kort ook achter dat sint jans kruid een gedegen anti depressiva kan zijn voor mensen met lichte depressive klachten. Ik ben er ERG goed bij gevaren en je kan ze gewoon over the counter (dus zonder recept) kopen. Maar ik weet niet of ze met zwangerschap samen kunnen. Heb er op dit moment zelf ook totaal geen behoefte aan want gek genoeg voel ik me al maanden toppie zonder hulp.
Voordeel is ook dat dit spul bijna geen bijwerkingen heeft (buiten erg moe zijn en diaree krijgen de eerste 10 dagen dat je het gebruikt)
Dit is zeker niet voor iedereen de oplossing hoor! Word ook vooral alleen aangeraden bij mensen met Dysthyme (lichte vorm van depressie) zoals ik.
Maar als je zoals je zelf zegt al vrij weinig anti depressiva slikt is dit misschien het uitproberen waart? Is iig beter voor je lichaam

Hier nog even t nieuws berichtje wat ik n tijdje terug las over dat het nu een erkent medicijn is tegen depressie:

Sint Janskruidpil nu officieel antidepressivum
Uitgegeven: 11 februari 2008 17:50

Een kruidengeneesmiddel op basis van Sint Janskruid is officieel benoemd tot medicijn tegen depressie. Het middel werkt bij milde en matige vormen van de aandoening.

Het is de eerste keer dat een Sint Jans-preparaat in Nederland is geregistreerd als geneesmiddel. Sint Janskruid is al jaren vrij verkrijgbaar als voedingssupplement. Het kruid staat bekend om de anti-depressieve werking.

Het middel Hyperiplant van VSM is nu officieel geen kruid meer, maar een geneesmiddel dat alleen via de apotheek te krijgen is. De kwaliteit is getoetst aan Europese richtlijnen en goedgekeurd. Consumenten kunnen het middel dus veilig gebruiken tegen depressieve klachten.

Sint Janskruid is in verschillende varianten verkrijgbaar. De kwaliteit verschilt sterk. Ook zijn er bijwerkingen in combinatie met andere medicijnen.

Bron: nu.nl

 

Hoi Wilma,

Jaren geleden heb ik dat ook eens geprobeerd maar toen werkte dat bij mij niet. Het waren van die grote pillen maar werkte niet. Ik ben heel onzeker en heb de laatste jaren veel meegemaakt waardoor ik veel ging piekeren en twijfelen. de ene huilbui na de andere volgt en zie het soms gewoon niet zitten (Wel NOOIT zelfmoord neigingen gehad of zo) Maar moedeloos enz. Dat is het een beetje.

Ik vind het zelf ook heel vreemd dat ik het zo goed doe op een half tabletje, sterker nog tijdens het afbouwen had ik in het begin om de andere dag een half tabletje maar toen het ineens naar om te twee dagen ging en daarna naar niets begint het weer. Soms dacht ik het zit gewoon tussen mijn oren maar na zolang slikken en toch verschillende keren proberen te stoppen denk ik dat ik ze echt nodig heb, ook al is het niet veel.

Maar voor nu ga ik het st. janskruid toch nog eens navragen. bedankt voor je reactie

 

Je bent niet de enige hoor die dit slikt in een zwangerschap.
Ken meer vrouwen die moesten door gaa met hun AD en ik ben er ook 1 van.
Als ik ermee stop wordt ik ontzettend down en ben ik niks waard.
In mn zwangerschap moest ik ook stoppen en ben er echt ziek van geweest.
Was een hel moet ik eerlijk zeggen (voor mij dan)
Van de Gyneacoloog mocht ik weer beginnen met zijn motto: We denken ook aan de moeder!
Moest ook idd in het ziekenhuis bevallen (wat ik zowiezo uiteindelijk ook wel wou) en 2 dagen blijven ter observatie voor Lieve.
Maar mocht na 1 dag toch al naar huis omdat het zo goed ging en Lieve nergens last van had.
En Lieve doet het uitestekend!
Bij de volgende zwangerschap gaat het gewoon weer het zelfde.
Medicatie doorslikken,ziekenhuis bevalling en weer 2 daagjes blijven maximaal.
Je bent echt niet de enige hoor!
Mensen hoor je er nooit over maar het komt echt meer voor.
En zoals ik al zei ik slik het nog steeds,mag er niet mee stoppen ivm borderline kenmerken(niks ergs ofzo hoor) en ik mag gewoon weer zwanger worden.
De Gynaecoloog zei zelfs dat ik wel 100 kinderen mag en kan krijgen met de medicatie als ik dat wil.
Alleen onder voorwaarde dat ik dus in het ziekenhuis altijd zou moeten bevallen.
En dat heb ik niet als ramp ervaren

 

Als die huisarts dat inderdaad zo gezegd heeft, is dat wel erg 'lomp'. Het getuigt in ieder geval niet van een empathische houding. Los van zijn mening, kun je zoiets mijns inziens ook op een andere manier brengen...

Ik heb last van 'psychische problemen' waar ik in het verleden ook medicijnen voor heb geslikt. Door zowel de zwangerschap als gebeurtenissen daarvoor komt er ineens heel veel terug. Toch wil ik echt absoluut geen medicijnen meer gebruiken. Medicijnen zijn voor mij voor als het echt niet anders kan. Zolang ik geen concrete neiging heb om voor een trein te springen, zal ik ze dan ook echt niet meer gebruiken. Medicijnen zijn mijns inziens altijd schadelijk en bestrijden symptomen en geen oorzaken. Dat betekent niet dat ze soms niet echt noodzakelijk zijn, maar ik wil dat tot een minimum beperken.

Voor het kindje is het gewoon niet goed. Alles wat jij slikt, krijgt je kindje ook. Anti-depressiva zijn altijd verslavend en ik wil mijn kindje niet verslaafd op de wereld zetten. Dat betekent dat het nu echt heel erg moeilijk is, maar dat is een afweging die ik heel bewust voor mijzelf heb gemaakt.

Overigens wil ik hiermee absoluut niet iemand veroordelen die wel blijft slikken! Het is iets dat je voor jezelf moet beslissen. Iemand anders kan die keuze niet voor je maken en ik zou het absoluut nooit veroordelen als iemand wel medicijnen blijft slikken.

Het is mijn persoonlijke keuze en ik voel me er het prettigst bij. Ik zou niet kunnen leven met het schuldgevoel dat het bij mij op zou roepen en dat brengt me eerder verder van huis dan dat het zou helpen.

Overigens was het stoppen met mijn medicijnen destijds heel moeilijk, omdat je in eerste instantie te maken krijgt met een enorme terugslag. Hoe je het ook wendt of keert, het is verslavend en je moet dus 'afkicken'. Ik heb me een paar maanden heel beroerd gevoeld, maar eenmaal daar doorheen voelde ik me juist heel erg trots.

 

Ook ik slik anti depressiva en het enige wat ik dalijk niet mag is borstvoeding geven! Ik slik het al een jaar of tien en stoppen is geen optie zeker niet met hormonen in mijn lijf!

Die huisarts had ik echt de wind van voren gegeven! Was je alleen want met zulk soort dingen neem ik altijd iemand mee (mijn man bijv.) als je dan dichtklapt door zo'n opmerking kan hij het voor je opnemen!

Sterkte hoor meis!

Kus

 

zo, wat een L*L die ha! maar super dat je zelf zo goed er mee bezig bent!
Op mn oude werk (couveuseafd) lagen regelmatig kindjes van moeders die anitdepr of iets anders slikte! Is dus echt niet zo raar hoor!

(en als jij je goed laat informeren komt dat helemaal goed!)

 

Ik heb helemaal niets geslikt tijdens mijn zwangerschap, ik was toen wel ziek, al kon ik het toen nog goed oppakken aangezien ik alleen voor mijn eigen zorgde, het werd een ander verhaal toen mijn dochter geboren werd, ineens had ik de verantwoordelijkheid voor zo'n klein baby'tje en dat werd zwaar, ook omdat ze een meisje is, ik was als de dood dat zij hetzelfde zou overkomen als ik.....ik werd heel erg depressief en kwam hier niet meer uit, ik heb in de afgelopen 3 jaar wel 10 soorten medicijnen geprobeerd en niet ene AD hielp.....ondertussen zijn we drie jaar verder en weet ik welke ziekte ik heb en dat is niet mis.....gelukkig gaat het met de juiste therapie weer goed.

BTW wil ik opmerken dat een Dystyme stoornis heel erg naar kan zijn, het is misschien wel een lichte vorm van depressie maar aangezien dit tot wel 2 jaar en langer kan duren is het een heel zwaar iets.

Ik had een postnatale depressie en gelukkig is die over, ik ben nog wel depressief, ik heb ook een cptss en nog iets anders.

 

Hoi Amanthis (mooie naam!)

Ik heb de tijd dat ik de diepe depressie had als minder zwaar ervaren als later de dysthyme. Of dat nu was omdat ik pas in het begin zat van die depressie en daar bijna meteen mee naar de dokter ben gegaan, of dat dat komt omdat ik met mn dysthyme in eerste instantie zoiets had van "stel je niet aan je depressie is weg je hoort je niet meer zo te voelen!"
Heb er heel lang mee geworsteld met mn dysthyme tot ik dus dat sint jans kruid ben gaan gebruiken.

Wat is cptss als ik t vragen mag? En had je daarvoor en nu ook dysthyme?
Ik vraag dit omdat ik gewaarschuwt ben door de vk dat ik misschien een post natale depressie zou kunnen krijgen na de geboorte. Vraag me nu dus af in hoeveel gevallen dat zich zo ontwikkelt en hoelang na de bevalling je zoiets merkt...of dat zich meteen openbaart of na n weekie of meer.