Ik ben vandaag 27+4 weken en zonder reden ben ik bang voor een vroeggeboorte. Ik heb geen enkele reden om me daar zorgen over te maken aangezien alle echo's en alles super goed zijn. Misschien komt het omdat ik nu in new york ben op vakantie bij familie en weg ben van mijn vriend dat ik er extra bang voor ben? Ik zou het echt niet weten. Herkenbaar? Of ben ik de enigste? Haha.
Het blijft allemaal spannend ik had het bij mijn oudste ook en nu soms denk ook hadden gister er nog over wat moet je dan maar is denk ook de hormonen en het blijft allemaal zo iets waar je geen controle over hebt wanneer de baby komt dat is ook weer spannend.. Hihi alles is gewoon zo spannend en je moet je maar overgeven aan je eigen lichaam.. Maar de kans is heel klein dat zonder aanleiding een kind te vroeg geboren word maar praat over je angsten en krop de niet op desboods via skype met je vriend kan hij je misschien gerust stellen dat deed mijn vriend gister wel hihi en nu lees ik dat ik niet de enige ben met die gedachtes
Ik heb niet de grote angst. De eerste 12 weken gingen ook vrij relax vergeleken bij de eerste zwangerschap. Al is er bij mij altijd wel een kans aangezien ik de gbs bacterie draag. Bij de eerste wist ik dat niet pas bij de bevalling.. Nu weet ik het nu al.. Dus ben meet voorbereid maar bedenk me dat er ook risico's kunnen zijn eerder in de zwangerschap wat ik niet hoop natuurlijk.. Bij de eerste ging het ook goed tot 38,5 week dus we gaan er van uit nu gewoon weer!
ik denk dat iedereen dat wel heeft. Toen ik de 37 weken voorbij was, was ik zonder reden extreem happy. Meer het gevoel dat ik het klusje had volbracht
Bij mijn dochter niet gehad, maar heb nu 2 vrienden achter elkaar gehad die te vroeg bevallen zijn. Mijn beste vriendin beviel 1 mei en haar dochtertje woog slechts 650 gram, was een hele onzekere tijd en dat nu van dichtbij meegemaakt te hebben maakt dat ik zelf ook heel angstig ben, niet extreem maar als je het zo dichtbij meemaakt zet dat je wel even met beide benen op de grond en besef je nogmaals dat je echt gezegend mag zijn alles alles goed gaat en je uit eindelijk een gezond kindje in je armen hebt. Mijn andere vriendin is vorige week bevallen met 35 weken.
Ja hier, ik zie nu al tegen de volgende zwangerschap op terwijl we nog niet eens bezig zijn. Ik ben dankbaar voor elke zwangerschapsdag die ons dan gegund zal zijn.
Ik heb dat ook... Veel stress gehad de laatste tijd door ziekte in de familie. Maar ik ben inmiddels 33 weken zwanger en dat betekent dat het al een stuk minder risico's met zich meebrengt. Hoewel ik hoop dat ie nog veel langer blijft zitten natuurlijk! Op de een of andere manier stelt dat toch gerust.
Ook bang voor maar ook omdat ik het risico heb... Zoontje is iets te vroeg geboren, maar ivm bloed in de baarmoeder waarschuwen ze nu al dat ik kans heb op vroeg geboorte... Omdat ik een keizersnede moet dus ook best eng omdat ik meteen bij de 1e wee dus richting ziekenhuis moet... Al ben ik blij als ik minimaal 35/36 weken ben Gewoon positief proberen te blijven! Komt vast goed!
Aanstaande maandag heb ik een groei echo. Echo's zouden leuk moeten zijn, maar vooraf maken ze mij dodelijk onzeker. Nu is het weer zover.... Ik ben mij nu ook bewust van de levensvatbaarheid van mijn kindje, dat ik vooraf niet zo. Nu ben ik bang dat hij zich elk moment kan aandienen.Vooral omdat ik nu sinds vorig weekend menstruatiekramp heb. Ik denk echter dat het allemaal tussen mijn oren zit, door de naderende echo. Ik hoop dat de verloskundige mij maandag gerust kan stellen, maar dat duurt nog zo lang
Ik denk dat het bij mij toch vooral komt omdat ik niet thuis ben em bang ben dat het gebeurd en niet in de buurt ben van mijn vriend aangezien er verder alles gewoon goed is en ik me juist nergens over zorgen zou moeten maken. ik ga vrijdag avond weer naar huis, zie wel op tegen de minstens 6 uur lange vlucht. Moet maar kijken of het gevoel weggaat als ik eenmaal weee thuis ben Succes op de echo! Laat maar weten hoe het is gegaan, ben benieuwd