En wij maar meedenken Heb ik ook wel eens in een artikel gelezen. Dat hoe ze in slaap vallen, ze ook weer willen zijn als ze wakker worden. (Niet raar eigenlijk!) Dus als dat aan de borst is, dat ze dan dus ook zonder borst niet weer willen doorslapen als ze 's nachts een beetje wakker worden.
Ik heb dit topic even opgezocht n.a.v. je andere topic, Babel. Ik herken je gevoelens voor een deel wel hoor. Ik heb laatst (na een week moeilijke nachten) gewoon staan huilen toen mijn ouders mijn zoontje op een zaterdagmiddag meenamen naar de kinderboerderij. Ik was ZO blij dat ik even rust kreeg en even ongestoord kon slapen. Ik moet huilen omdat ik me schuldig voelde omdat ik zo opgelucht was dat hij even weg was. Vanmiddag had ik ook weer even zo'n 'schuldig' momentje. Ik was naar de kapper geweest en toen ik terug kwam was mijn man met onze zoon weg (boodschappen doen) Ik was blij: even met de oogjes dicht op de bank liggen. Ik had nog maar net m'n fiets weggezet en toen kwamen ze alweer thuis. Ik baalde er gewoon van. Maar ja, als ik dan zie hoe die kleine druif met een grote grijns aan zie komen lopen. En hem papa zie 'helpen' met het opruimen van de boodschappen... Ach, dan ben ik weer helemaal verliefd. Maar ik moet wel zeggen dat mijn geduld met hem overdag niet altijd is zoals ik het hebben wil. Als hij om de haverklap huilt en niks goed is. Pfff. Ik weet wel dat het komt door doorkomende tandjes. En hij is zelf ook wel moe daardoor. Maar dan denk ik: ga SLAPEN! En laat mij ook even slapen!!! Ik was trouwens zelf vreselijk blij toen ik niet meer hoefde te kolven. Zou dat net schelen, denk je? Los van de spray, maar ook de "druk" om weer weg te moeten bij je werk, te zorgen voor voldoende voorraad. Voor je productie is het niet meer nodig, in principe. Ik kolf alleen nog als zoon logeert en ik stuwing heb. In het bein bewaarde ik die melk nog, maar inmiddels gaat het recht in het riool.mdie afgekolfde melk stond maar in de vriezer en we deden er niks mee, omdat hij overdag ander drinken krijgt.
Ja, wat je beschrijft, dat heb ik ook, of althans, dat heb ik als ik erg moe ben. Gelukkig zijn de ergste gevoelens van "is dit het" nu wel weer weggezakt, ik was echt behoorlijk zwaarmoedig even. Ons meisje drinkt dus overdag nog wel wat kleine flesjes. En ik ben toch ook wel bang voor mijn productie, eerlijk gezegd. Als ze weer 's nachts wil drinken heb ik vaak niet genoeg voor haar bijvoorbeeld. En het kolven kost me niet zoveel tijd, behalve het schoonmaken natuurlijk, want ik kolf onderweg terug in de auto...