Mijn zwangerschap is vanaf het begin al heftig. Via de MMM zwanger geworden, vanaf NOD tot 16 weken hevig gebloed door een hematoom tegen de vruchtzak aan (en tot 16 weken Utrogestan en Magnesium gebruikt, die laatste slik ik nog steeds). Sinds ongeveer week 26 kreeg ik steeds meer harde buiken, maar meer dan het advies "doe het rustig aan" kregen we niet van de gynaecoloog. Met week 28 bleek onze zoon al ingedaald te zijn. Ook dat was prima, schijnbaar. Hoewel het mij niet helemaal lekker zat, zo vroeg. Afgelopen zondagavond merkte ik rond half 12 dat ik wat menstruatiekrampen voelde, maar ik nam aan dat het gewoon oefenweeën waren. Tot ik om 3 uur 's nachts wakker werd van hele hevige krampen en bloedverlies. Ik moest gelijk naar het ziekenhuis komen. De CTG sloeg alle kanten op, om de 4 à 5 minuten harde buiken. Maar geen ontsluiting te zien op de echo. Cervixlengte was binnen de norm. Ik ben toen wel direct opgenomen en moest 48 uur aan een infuus Tractocile en longrijpers. Dinsdagavond hadden we een ietwat onrustige CTG, maar woensdagochtend leek alles goed. Er was ook niks uit het bloedonderzoek, de urine en de kweek gekomen. En dus mocht ik, onder de voorwaarde van bedrust, woensdagavond naar huis. Vrijdagochtend ging het toch weer mis. De ene harde buik na de andere en ik voelde ontzettend veel druk op m'n baarmoedermond. Kon bijna niet lopen! Weer naar het ziekenhuis, weer een CTG die alle kanten op leek te gaan. De verpleegkundige keek naar het scherm en daarna naar mij en zei "bereid je voor op de bevalling..." Maar wederom geen ontsluiting te zien op de echo, cervixlengte binnen de norm. Dus ik kreeg de optie om 2 uur af te wachten om te zien of het zou kalmeren en anders nog een keer weeënremmers. 's Middags gingen we weer naar huis. Wel met harde buiken, maar niet zo bizar veel als 's ochtends. En nu kan ik niks. Opstaan van een stoel? Harde buik met wat krampjes. Plassen? Harde buik. Bukken? Harde buik. Langer dan een minuut staan? Harde buik. En ga zo maar door. Had het zelfs toen ik voorzichtig van positie veranderde in bed. Wat nu? Wat kan ik verwachten? De gynaecoloog zegt alleen maar dat ik het rustig aan moet doen. Maar ondertussen heb ik zelf het gevoel alsof dit een aanloopje is naar heel binnenkort bevallen Heeft iemand hier ervaring mee?
Ik Heb zelf ook al van week 30 constante harde buiken, heb ook weeën remmers gekregen en mijn deel aan ziekenhuisopnames gehad. Ik heb sinds week 34 constante rust genomen. Wat ik ook deed, zoals je zei, ik had een harde buik. Ondertussen ben ik 4 weken verder heb nog steeds harde buiken maar nog geen baby. Wil dus niet perse iets zeggen . Nu mag hij komen en wil hij niet! Zie dat je het zo rustig mogelijk aan doet, meer kan je niet doen!
Ik heb bij de eerste 2 zwangerschappen ook veel last gehad van harde buiken. De 1ste met 28 wk in het ziekenhuis al 2 cm. Ontsluiting aan de ctg en werd er gezegd dat ik aan de weeën remmers zou moeten. Maar gelukkig werd het rustiger in mn buik en mochten we met veel rustig aandoen als advies naar huis. Wel veel harde buiken gehad ook met reglemaat er in om de 4-5 min. Net zoals jij omschrijdt bij elke stap die je zet.op het eind weer dagelijks ctg en uiteindelijk ingeleid op 39.5 Bij de tweede werd al.gauw prikkelbare baarmoeder genoemd. Wederom ontsluiting maar ingeleid op 40.0 Nu 32 weken zwanger van de 3de en het gaat beter. Wel een constante harde buik wat erg vervelend voelt maar geen regelmatige harde buiken. Succes en sterkte. Ik vond het erg zwaar op het laatst mede daarom ook ingeleid. Oh en vanaf 37 weken alles weer gaan doen zelfs de hond uitlaten maar doorzetten Ho maar.