Morgen word ik plotseling ingeleid, althans, ik zou in eerste instantie Maandag gepland worden ingeleid. Omdat ik morgen voor een aantal onderzoeken toch in het ZH moet zijn en mijn eigen gyn dienst heeft moet ik mij morgen al om 09.30 melden. Een hoop stress, want ik moest ineens nog opvang voor mijn dochter regelen en manlief vrij van zijn werk. Hij is leidinggevende en zijn assistenten zijn ziek/op vakantie (het is nu helaas nog niet geregeld en krijgt zijn baas niet te pakken.... Zucht..... Het is mijn tweede inleiding. Bij mijn dochter ook ingeleid, maar toen kende ik niet de angsten die ik nu wel heb. Ik weet niet waarom, maar ben ontzettend bang en zie enorm tegen de bevalling op, terwijl ik er eerst onwijs naar uit keek. Misschien komt het door het onverwachte omschakelen?? Ik ben zo bang dat het allemaal heel lang duurt. Bij mijn dochter kreeg ik gel (alles zat potdicht) en dezelfde dag bevallen. Ideale bevalling! Nu krijg ik als alles morgen dicht zit een ballon, want met gel werken ze niet meer. Het idee met een ballonnetje vind ik ontzettend eng en vervelend, omdat ik overal lees dat het dan zeker een dag of langer kan duren. Ook vind ik het rot voor mijn dochter. Haar laatste echte ik-heb-mama-helemaal-voor-mijzelf dagje gaat ineens niet door. Ze gaat nu naar opa, maar moet mama misschien voor een aantal dag(en) missen. Ook ben ik bang dat ik heel veel pijn ga krijgen en complicaties krijg. Snap niet precies waarom en ben bang dat het eindigt in een KS. Ik ben de hele avond al aan het huilen. Morgen ben ik misschien mama van 2 kindjes. Kan ik wel van allebei evenveel houden? Lijd mijn dochter er niet onder? Weer de gebroken nachten in, tepelkloven, borstontstekingen, huilen etc. Zucht ik zie ineens zo erg tegen de bevalling en de dagen daarna op. Wie heeft er ervaring mee?? (voel me zowaar depri worden...)
Ach lieverd het zijn vast de hormonen. Als je niet was ingeleid dan had je a la minute iets moeten regelen voor je kleine meid, het kan ook zomaar over een uur beginnen. Het is ff heftig om nu te schakelen dat het morgen is. Je kan het, geloof in jezelf en ook van dit kindje ga je onwijs veel houden. Heel veel succes morgen!
Probeer te ontspannen, morgen heb je misschien wel je kleintje in je armen en kan je dochtertje bij haar broertje of zusje komen kijken. Er komen vast nog wel momenten dat je even alleen de tijd met je dochtertje hebt, bijvoorbeeld als de baby slaapt. Probeer wat te slapen vannacht en het zal vast allemaal goed komen met de bevalling. Heel veel succes en ik weet zeker dat het houden van echt gelijk is. Ik herken het plotselinge schuldgevoel maar dat is echt niet nodig. Ik weet uit ervaring dat je net zoveel van de eerste houdt als van de tweede. Er komt meer liefde bij inplaats van dat ze de liefde moeten delen, als je begrijpt wat ik bedoel!! Komt goed meid, denk aan het moment dat je de kleine op je buik krijgt en voor je het weet lig je lekker thuis in je bedje van je kraamtijd te genieten.
Arme bonkie! Wat een hoop spanningen en emoties!! Ik word morgen ook ingeleid! Ik zou eigenlijk maandag gaan maar ik kon vandaag al terecht om een plan te maken en morgen hebben ze plek. Ik ben wel gestript maar krijg ook een ballon. Ik heb erg veel spanningen gehad hiervoor en al dik een week tranen! Maar nu is er eindelijk een plan! Sinds de 40 weken voorbij zijn vind ik de zwangerschap opeens niet meer leuk en voel mij daarom weer schuldig tegenover ons kleine mannetje maar ik weet zeker dat ik straks smelt als ik hem op mn borst heb! Ik heb voor vannacht een slaappil gekregen zodat ik de zorgen opzij kan zetten. Ik hoop op een snelle bevalling, zowel voor jou als voor mij! Succes en sterkte, we kunnen het! Wie weet liggen we wel in hetzelfde zk! Veel liefs
Ohhwww dat denk ik soms ook,,, waar ben ik aan begonnen,,,, etc.etc.,,, ik schaam me dan tegenover mijn baby,,,,, T'zijn hormonen enzo,,,,,,
Ja ik moet het eigenlijk loslaten en over mij heen laten lopen. Manlief gelukkig met veel moeite een noodoplossing gevonden. Baas is onbereikbaar dus nu staat er geen leidinggevende. Hij moet dus noodgedwongen een hulp laten openen en afsluiten. En dat moet allemaal telefonisch, want het is dus nooit eerder gedaan. Snap zijn baas niet, hij weet dat ik elk moment kon bevallen. Neemt gewoon zijn telefoon niet op. Ben echt pislink, maar goed. Ga nu lekker proberen te slapen, net nog even huisje alvast versierd. En met mijn kleine meid lekker in bad geweest. dochterlief ligt lekker bij ons in het grote bed. Nog even knuffelen en genieten Welterusten allemaal en fijn dat ik niet de enigste ben
Nou we liggen aan de ctg. Verpleegster wist helemaal niets van mijn inleiding. Heel vreemd. Gelukkig werkt dezelfde vk en gyn die er gisteren ook waren, maar wel vreemd. Zij zegt dat ze op Zondag niet inleiden. Even wachten op de vk dan maar. Zou wel een extreme domper zijn als ik toch weer naar morgen moet. Zoveel zorgen gehad en geregel..
Wat raar! Als er noodzaak is zal er op zondag ook wel ingeleid worden toch. Ben benieuwd hoe de dag gaat verlopen voor je. Veel succes in ieder geval!
Succes vandaag! Hopelijk kan het allemaal doorgaan en heb je straks een heerlijk lief klein babytje vast!
Ik heb nu een ballonkatheter in. Inbrengen vond ik niet prettig, maar was te doen. Heb nu enorm veel krampen. Ik blijk "slecht" op de ballon te reageren. Normaal zou het geen pijn hoeven te doen. Ik weet uit wanhoop niet hoe ik moet staan, liggen, zitten. Baal enorm, had 2 cm ontsluiting, maar ze wilden toch liever eerst een ballon ipv vliezen doorprikken. Pfff vraag me af waar ik aan ben begonnen, want jeetje het doet nu al zoveel pijn, en dan is het echte werk nog niet begonnen..
Misschien gaat het toch sneller dan je denkt? Omdat je al zoveel pijn hebt? Ik had zelf ook heel snel al heel veel pijn en dacht: dit wordt niks, dit is pas het begin dus ik kan dit niet Maar het bleek gewoon superrrrsnel te gaan en ik ben echt met en noodvaart bevallen. Nogmaals succes!! Je kunt 't
@Bonkie: Wat jij omschrijft heb ik ook! Denk ook vaak ohjee waar ben ik aan begonnen! Voel me schuldig tegenover mijn zoontje omdat hij straks minder aandacht gaat krijgen en voel me dan ook weer schuldig tov de baby omdat ik deze gedachten heb... Stom hé! Héél veel succes en ik hoop echt dat het snel gaat voor je en je kleintje kan knuffelen!
Kom op Bonkie!! Voor je het weet is het voorbij. Je kan het! Bijt door de pijn heen. Je lieve kindje is er bijna! Denk aan het moment dat je hem/haar vasthoudt. En dat de lieve trotse zus voor het eerst mag komen kijken. Je kan het!!
Ik heb net even een uurtje geslapen. Jammer dat de verpleging zo een verdomde herrie maakt. Ze hebben het zo te horen erg gezellig. Iemand is op date geweest met een vent die stonk, haha. Terwijl ik aan het eind van de gang lig, maar goed zo heb ik mijn live soap. Ik heb veel slijmverlies. En kan alleen met minder pijn liggen als ik mijn benen strak klem en aanspan. Heb dus steeds kramp in mijn kuit. Nou nog even doorbikkelen. Hopelijk kunnen ze morgen mijn vliezen doorprikken. Ze konden er geloof ik al wel bij, maar voor de zekerheid toch een ballonnetje voor die ene extra cm. Dank je dames, voor het meelezen, dat lucht op.