Hoe gaat een poliklinische bevalling?

Ik denk dat hier per verloskundige enorm veel verschil in zit.

Tijdens het toucheren thuis braken mijn vliezen. Ik had toen 3 a 4 cm ontsluiting. Ze verwachtte dat het bij mij snel zou kunnen gaan dus stuurde ze ons direct naar het ziekenhuis. Daar was ik haar zeer dankbaar voor want het werd daarna 4 uur lang weeën storm totdat de baby geboren was. Dat was rond 11.30 uur. Zelf zou ze om 14.30 uur naar het ziekenhuis komen.

Om 13.30 uur wilde ik pijnstilling dus hebben we haar laten bellen. Ze kwam toen gelijk en is niet meer weggegaan.

Ze monitoren door tussendoor te luisteren naar het hartje maar omdat je in het ziekenhuis bent kunnen ze je ook makkelijk aan de ctg leggen wat bij mij ook gebeurde toen mijn eigen hartslag exact gelijk liep met die van de baby zodat ze er nog maar 1 hoorde.

 

Ik was al in het zkh toen ik ging bevallen wegens te vroeg gebroken vliezen. Ik vond dat eigenlijk best fijn. Alles bij de hand als er iets niet helemaal goed gaat. Maar voor een poliklinische bevalling doe je het grootste gedeelte thuis vanaf 5cm ontsluiting ongeveer ga je naar het zkh. De vk kan tussendoor weg gaan maar meestal zodra je naar zkh gaat blijft ze er bij totdat kindje geboren is. (Hier dan in de buurt in ieder geval). Dan na de geboorte als alles goed is gegaan en ze niets nodig hebben gehad om je te helpen met bevallen ga je na 2 uur weer trg naar huis.

 

Ik moest "verplicht" poliklinisch bevallen, wij wonen nl in Duitsland en bij de eerste wilde ik toch graag onder begeleiding van een NLe VK bevallen. Om verzekeringstechnische redenen, moest ik dus verplicht naar het ZH.
Vanwege een andere bevalling die al bezig was, gaf de dienstdoende VK aan dat ze niet kon komen om te toucheren. Ze liet het aan mij over om te beslissen wanneer ik naar het ZH wilde komen.
Half elf waren we er en zat ik op 4/5 cm. De VK bleef er niet de hele tijd bij, aangezien die andere dame ook nog steeds bezig was. Vond ik ook niet nodig eigenlijk. Je bent toch zo op jezelf gericht op zo'n moment.
Pas vanaf het moment dat ik persdrang kreeg en ik ook mocht meepersen bleef ze bij ons.

Bij de tweede ben ik in Duitsland bevallen, daar is het "abnormaal" om thuis te bevallen. Dus wanneer je regelmatige weeën hebt, ga je heen. Nu werd ik ingeleid ivm zwangerschapsdiabetes. maar ook hier was de VK er niet de hele tijd bij aanwezig. Alhoewel grotendeels wel, omdat ik de enige bevallende dame was op de verloskamers

 

Hier ging t al volgt: bellen als je weeën heb die om de 3-4 min komen en 1 minuut duren ong...
.ik belde om 21.30. Bij dit zh komen ze niet thuis kijken dus 22 uur in t zh, gekeken en had 3 cm. Dan mag je blijven. Dus gebleven. Aan de ctg en de vk liep in en uit... kwam opgegeven moment even lekker zitten bij ons omdat de andere dame een ruggenprik wilde en dus een gyn kreeg. En vanaf t moment dat ik persdrang kreeg (8/9 cm) bleef ze. Tot zeker 1.5 uur na de bevalling.

 

Ik heb twee poliklinische bevallingen gehad en die gingen als volgt:

Vk bellen bij regelmatige weeen. Dan komt ze thuis langs om je te onderzoeken. Bij de eerste met 3cm al naar het geboortehuis gegaan en bij de tweede bij 5 cm (die ging erg snel).
De vk was bij beide bevallingen de hele tijd in het geboortehuis, bij de tweede zelfs de hele tijd bij mij gebleven omdat dat zo snel ging. Bij de eerste ging ze vaak even weg, administratie doen, eten, even slapen, etc. Alles in overleg en ik kon bellen indien nodig. De kraamverzorgster van het geboortehuis kwam ook vaak in en uit lopen bij de eerste.

 

Mijn vliezen braken om 03.00 en 28uur later kreeg ik om de 3 minuten goede weeen. Vk is gekomen om 10.00, maar kon niet voelen beneden wegens gebroken vliezen. Om 13.00uur moest ik naar het ziekenhuis, omdat ik al een afspraak had staan wegens overtijd lopen. Aan de ctg gelegen en bleek dat ik al 7cm ontsluiting had. Meteen naar verloskamer. Daar bijna 7 uur gedaan om de laatste 3cm!

Geen pijnstilling oid, dus had best veel vrijheid. Veel onder de douche gestaan. Alleen mijn man was erbij de eerste uren. Vk kwam af en toe kijken en liep weer weg naar de buurvrouw die ook aan het bevallen was. Laatste cm had ik wel een lieve mevrouw (hulp van vk?) bij me die het hartje van de baby controleerde dmv ctg en daarna ook nog inwendig. Een kabeltje aan zn hoofd zeg maar wegens langdurig gebroken vliezen. Vanaf persdrang was de vk er de hele tijd tot na de bevalling.

Ondanks ik geen pijnstilling heb gehad (bewust) kijk ik met volle tevredenheid terug! Goede sfeer, lieve vk, alleen mijn man bij me. Kon bellen wanneer ik wilde, maar heb daar geen gebruik van gemaakt. Na de bevalling ook hele goede zorg.

 

Toen mijn weeën vlot en hevig waren kwam de vk mijn ontsluiting checken die toen al iets van 4-5 was, daarop mochten wij eigenlijk al heel vlot naar het ziekenhuis.
In het ziekenhuis op de bevalkamer bleef zij erbij en toen was de kraamzorg al wel ingelicht, maar gezegd dat ze nog even kon wachten voordat zij ook kwam. Uiteindelijk ben ik vanaf ca 6-7cm ontsluiting overgedragen naar het ziekenhuis voor klinisch ipv poliklinisch. Dus toen is mijn vk weer vertrokken en kreeg ik de dienstdoende vk van het ziekenhuis.

Normaal gesproken blijven zij er gewoon bij en wordt je door de vk en jouw kraamzorg geholpen net alsof je thuis bent, alleen dan veilig in het ziekenhuis in het geval extra hulp nodig is. Zoals ik dus de laatste keer had.
Deze keer zeker weer poliklinisch en hopelijk geen hulp nodig deze keer.

 

Mijn vliezen braken en toen kwam ik gelijk in een weeënstorm terecht. De verloskundige gebeld en ik bleek meconium in het vruchtwater te hebben. Dus gelijk naar het ziekenhuis.
Daar bleek ik al 5 cm ontsluiting te hebben.
Er werd een sensor op het hoofd van de kleine gezet en de verloskundige ging weer weg. Af en toe kwam ze even kijken. De verpleegkundige is wel bijna de hele tijd erbij geweest geloof ik.
Pas toen ik kon gaan persen is de verloskundige weer gekomen. Ik vond haar tijdens het persen niet fijn. Ze zei dat ik door moest gaan en dat ze niet wilde horen dat ik niet meer kon. Bleek uiteindelijk dat mijn dochtertje het moeilijk had (hoorde ik pas achteraf). Uiteindelijk is ze met een knip en een duw geboren, net voordat de gynaecoloog kwam met de vacuüm.
Ik zou wel weer in het ziekenhuis willen bevallen. Scheelt zoveel rommel thuis. Is alleen de vraag of het bij deze ook gaat lukken, de eerste was er binnen 4,5 uur. Ik mag wel gewoon thuis bevallen. We gaan het zien.

 

De verloskundige is meestal niet de hele tijd aanwezig. Tenzij je dat aangeeft. Hier was de verloskundige er wel alleen voor míj, niet ook nog voor andere bevallende dames. Vanaf de persdrang bleef ze wel.
Hier kwam ze af en toe kijken hoe het ging en ging daarna weer weg. Twee keer getoucheerd.
Conditie van de baby hield ze in de gaten met een doptone (ik wilde geen inwendige monitoring van de baby).

Ik ben naar het ziekenhuis gegaan toen ik op 4cm ontsluiting zat. Toen hadden we net een uur geleden de vk gebeld en zij constateerde 4cm toen ze aankwam. Daarna zijn we richting het ziekenhuis vertrokken,

Na de bevalling werd ik alsnog medisch door verschillende redenen en was ik dus heel blij dat ik al in het ziekenhuis was en niet de ambulance in hoefde.

Ik zou persoonlijk eerder kiezen voor poliklinisch dan medisch. De kamers zijn mooier en je bent niet omringd door allerlei apparatuur en mensen..

 

Hier naar het geboortehuis in de ochtend. Vliezen waren s nachts gebroken en ze kwam rond 8.00/9.00 uur kijken. Zat toen op 6cm. Er was nog iemand aan het bevallen dus ze ging steeds van de een naar de ander. Ze hield hem in de gaten door om de zoveel tijd naar zijn hartje te luisteren met de doppler.

Nadat onze zoon was geboren daar onder de douche gegaan, hij werd gewogen e.d., je moet kunnen plassen en vervolgens naar huis. Voor ons betekende dat, dat we 2 uur na de geboorte weer thuis waren.

 

Ik belde thuis toen het begonnen was. Thuis gecontroleerd en bleek 4 cm te hebben dus kreeg ik de keuze: nog even thuis centimeters maken tot 6-7, of alvast rustig richting ZH. Voor Z-H gekozen en daar op de verloskamer die wij huurden verder afgewacht. Op de kamer naast mij lag nog een vrouw poliklinisch te bevallen dus ze liep elke keer even van de een naar de ander. De 4e jaars stagiaire die bijna klaar was bleef hele tijd bij mij en mijn man.
Ze zijn dus in Z-H gebleven voor begeleiding en bijhouden ontsluiting, en af en toe ff praatje maken met mijn man en even drinken pakken enzo voor ons tussendoor.
Bij 6cm brak zij mijn vliezen waarop een weeenstorm volgde, uiteindelijk overgedragen naar gyn vanwege heftige persdrang bij nog geen VO, bij 9-10cm spoedsectio ivm slecht CTG en verdenking foetale nood. Wel heel fijn dat tot t moment dat ik naar OK gereden werd mijn eigen verloskundige naast mij en m'n man zat om ons erdoorheen te praten/begeleiden!

 

Vanaf het moment dat ik voldoende ontsluiting had en naar de verloskamer ging, was de verloskundige er de hele tiid bij. Voor die tijd niet, maar dat is ook niet nodig. Ik zou er in ieder geval geen behoefte aan hebben dat er de hele tijd nòg iemand naar me staat te kijken tijdens de weeën.