hoi, er zit mij iets dwars over mijn schoonmoeder. mijn schoonmoeder maakt nooit geen tijd vrij voor haar enige kleinzoon. zij is op latere leeftijd begonnen met haar carriere. mijn zoontje is nu 7 maanden en zijn oma ziet hij misschien 1x in de 2 weken. want dan gaan we daar altijd eten. ook niet erg gezellig want we zijn er dan om 17.00 om 17.30 eten en om 18.30 gaan we weer weg omdat ze naar zangles moet..en mijn vriend zijn stiefpa is altijd druk voor zn zaak dus gaat telefoneren met klanten. ik ben het nu echt zat aan het worden. ik heb er geen zin meer in om langs te gaan voor die anderhalf uur. mijn zoontje is ook een keer een weekendje daar geweest om te logeren dat wilde schoonmoeder graag maar zondag is altijd hun vaste dag om naar de sauna toe te gaan dus brachten ze mijn zoontje naar haar schoonmaakster toe.. (ik wist dit wel van tevoren maar dit was ons enige weekendje samen dus stemde toe) dan vraag ik me af wat is er belangrijker je sauna of je kleinzoon.. mijn vriend en ik waren toevallig allebei vorig jaar op een zondag jarig...maarja dat is hun saunadag en ze zullen niets afzeggen dus kwamen ze savonds een halfuurtje langs op allebei de verjaardagen om alleen een kado te geven en daarna weer weg te gaan omdat ze op tijd naar bed wilde.. nu ben ik blij dat mijn zoontje zn verjaardag niet op een zondag valt maarja de kans is groot dat ze rond die tijd of in hun huis zitten in het buitenland of dat ze aan het werk zijn.. schoonmoeder komt heel af en toe bij ons langs... dan erger ik me ook want dan zit ze constant op de klok te kijken of dr tel gaat 20 keer en ze blijft hooguit een uurtje toen haar kleinzoon was geboren is ze welgeteld 3 kwartier geweest omdat ze toevallig die dag iets moest doen voor haar werk. mn zoon zn stiefopa is 5 minuten geweest omdat hij toevallig in de buurt was maar weer verder moest met werken.. ik word er best wel verdrietig van dat ze zo weinig interesse tonen.. dat komt ook omdat ik geen contact meer heb met mijn eigen ouders.. sorry voor me lange verhaal ik wilde het even kwijt. groetjes..
@fightforlove: aah balen is dat zeg. als je graag een betere relatie wilt en meer contact wilt en zij doen er niks aan. ik weet helemaal niet meer of je dit al een keertje hebt besproken met je s-ouders? als dat wel zo is en zij veranderen nog steeds niets aan de situatie dan is er denk ik nog maar één mogelijkheid voor jou. jij moet dan jouw verwachtingspatroon aanpassen. het gaat uiteraard niets aan de situatie veranderen, maar misschien kan jij je dan erover heen zetten. verder heb ik eigenlijk geen tips, alleen maar een knuffel voor jou
Goh wat vervelend allemaal!! Maar wat vind jou vriend hier dan van? Ik neem aan dat je het ook met hem besproken hebt. En al je er wat van zou zeggen tegen je schoonouders? Misschien toch even je hart luchten, en vertellen dat je het zo jammer vind dat het contact zo minimaal is. Mijn vader ziet mijn zoontje ook bijna nooit, hij is nu ruim 6 maanden en hij heeft hem denk ik 5 keer gezien, maar ja dat komt ook door mij. Gelukkig hebben wij heel veel contcact met schoonouders en mijn eigen mams, dus ik weet hoe belangrijk het is. Ik zou er toch over praten hoor, anders krop je alles op... Succes
Tja, ik snap dat het je stoort. Maar ik denk dat je dit met háár moet bespreken en niet met ons! Als je aan haar vertelt dat jij de huidige situatie niet prettig vindt, heeft ze de kans om het te veranderen. Als ze dat doet, ben jij een stuk blijer. Doet ze het niet, dan weet je ook waar je aan toe bent.
Heb je zelf al eens aangegeven dat je het vervelend vindt? Ik zou het toch een keer bespreekbaar proberen te maken, als ze het zouden willen zouden ze zich alleen aan kunnen passen als ze weten hoe je er mee zit. Helaas denk ik, dat dit hun manier van leven is als ik jouw verhaal zo lees. Ik ben daarom ook bang dat het niet zal veranderen. Probeer daarom blij te zijn met elk moment dat je ze wel ziet en er niet teveel van te verwachten misschien helpt het jou.
ik heb het al eens besproken met schoonmoeder.. mijn vriend en ik hebben er al zo vaak over gepraat.. maar ze zegt dat nu haar carriere belangrijk is...en dat ze probeert om tijd vrij te maken.. ik vind het moelijk om me eroverheen te zetten dat we haar haast nooit zien.. ze praat wel met iedereen erover hoe trots ze is op haar kleinzoon dan denk ik laat het eens zien... het is ook moeilijk voor mij om daar te gaan eten wetende dat na het eten we snel weer weg moeten omdat ze dan haar eigen ding weer gaat doen...maar we rijden daarvoor wel 40 km heen en 40 km terug... ik ben ook bang dat het niet gaat veranderen maar over een tijdje gaan ze dus ook een paar maanden per jaar in het buitenland wonen dan ziet me zoontje zn opa en oma haast nooit meer... binnekort gaan mn vriend en ik nog 1keer met hun praten.. kijken of het nog helpt..
Tja dit is inderdaad moeilijk. Ik lees zo uit je verhaal dat je het eigenlijk wel goed met haar kunt vinden. Weet ze ook hoe belangrijk ze voor je zijn, omdat je met je eigen ouders geen contact hebt? Misschien gaat er dan toch nog een lampje branden... Ik zou hun toch proberen duidelijk te maken dat hun kleinkind maar 1x in zijn leven zo klein is en dat je het jammer vindt dat ze zoveel missen. En ook dat het je pijn doet, gewoon heel eerlijk zijn, wie weet. Succes hoor!
even een update: we hebben gepraat en mn schoonmoeder wil meer tijd vrij maken..ik ben heel erg benieuwd of dat gaat lukken.. ik ben blij dat ik deels ben opgelucht .. tot ze vanmiddag 1 opmerking maakte dat ik geen woord meer kon uitbrengen.. mn zoontje is in september jarig... komt ze met de mededeling dat ze dan in spanje zit.... :x:x:x ze hebben daar een huis gekocht..ik snap dat als je een vakantie boekt dat je niet gaat afzeggen maar zij kunnen elk moment van het jaar naar dat huis ze wisten wanneer hij jarig is.. ik vind zn 1e verjaardag echt een belangrijke dag... ik bedoel als mn zoontje later wat groter is en hij ziet fotos van zn verjaardag en hij ziet dat zn opa en oma niet op de foto staan bij wijzen van dan.. ik ben zo kwaad..mn vriend ook...het gaat erom dat ze dan 2 dagen eerder terug komen.. zo moest het even kwijt lucht echt op dit forum...
misschien maak ik je wel heel boos. maar waar maak je je druk om, tuurlijk is zijn 1ste verjaardag belangrijk, maar je zoontje merkt er weinig van, ja hij krijgt kado papier(vinden ze toch leuker dan kado) er zijn meer mensen(wat soms te druk kan zijn) de kamer is versiert en hij krijgt wat lekkers (of zoals die van ons, niet eten maar kliederen hihihi) jij hebt er meer moeite mee en last van dan je zoon. kop op, verpil geen energie, zorg dat jij wel geniet van zijn verjaardag zonder je op te wreten van woede omdat zijn oma er niet is. ik vind 1 keer per 2 week al veel , mijn schoonouders zie ik misschien 1 keer per 2mnd, terwijl ze wel bijna elke week bij mijn schoonzusje zijn (5km =andere kant stad) zijn en haar dochter (die is gehandicapt dus volgens hun zielig) ik maak me er allang niet meer druk om, eigenschuld dat mijn dochter niet graag naar ze toekomt, moeten ze maar vaker komen.
Ik denk dat je niemand kunt dwingen om zich veel te bemoeien met jouw kindje, ook al is het dan ook haar kleinkind. Als ze niet wil oppassen, vraag je toch gewoon een ander? Als ze niet enthousiast is, dan richt je je aandacht toch op mensen die wel enthousiast zijn? Mijn moeder vond het kennelijk ook niet leuk dat ik zwanger was van onze derde, en ondanks we maar 100 meter van elkaar wonen, zien we elkaar maar ééns per maand. Ze heeft al tijdens de zwangerschap heel bits te kennen gegeven dat ze ook absoluut niet wil oppassen ofzo. Heel treurig, maar ik ga haar niet dwingen om mijn kind leuk te vinden. Wijzelf vinden hem gelukkig wél leuk, en dat is het allerbelangrijkste.
Ik nuanceer een beetje... met 7 maanden heeft verblijven bij opa en oma meer te maken met oppassen dan met logeren. Mijn eigen moeder deed ik er zeker geen plezier meer. Ze kwam wel langs hoor en wij waren ook welkom bij haar maar nu pas (20 maanden) begint ze het leuk te vinden met haar kleinzoon. Helaas is het nu nog wel te zwaar voor haar om echt op te passen (al doet ze het zeker wel in noodsituaties) maar ook dat gaat helemaal goed komen. (mijn moeder heeft haar rug ooit gebroken en kan dus niet goed tillen.. de kleine weegt 14 kilo...) Misschien heb je wat te hoge verwachtingen van je schoonouders? En welke mogelijkheden heb je om je eigen gevoel bespreekbaar te maken?
je maakt me niet boos hoor je hebt wel gelijk ik ga de verjaardagvan me zoon er ook niet door laten verpesten.. heb ook tegen dr gezegd dat er meer mensen zijn die willen oppassen...maar ik vroeg het haar ook niet ze zat op de bank met mn zoontje en zei binnenkort moet je maar weer eens gezellig komen logeren..toen heb ik gezegd dat logeren niet gaat als ze mn zoontje zondagochtend om 7 uur naar iemand anders gaat brengen omdat ze naar de sauna moet.. ik heb nu geen verwachtingen meer van dr...word ik ook niet meer teleurgesteld... ik zie nu wel wat er gebeurd en of ze langskomt en zo niet of dat ze heel weinig langs komt moet ze niet gek opkijken dat als mn zoontje wat ouder is zich gaat afvragen wie is dat.. maar wel even lekker dat ik t hier van me af kan typen raak ik ook mn woede van kwijt.. en ik ben niet boos op dr alleen teleurgesteld. mn vriend daarintegen is best wel kwaad vooral als ze niet zou komen op mn zoontje zn verjaardag maar dat komt door zn verleden lang verhaal maar toen had zn moeder weinig aandacht voor hem.
denk dat je moet proberen om het los te laten.. hoe moeilijk het ook is.. Zij missen je zoontje en de ontwikkeling.. gelukkig missen jullie die niet en genieten er met volle teugen van.. helas kan je dat niet met hun delen.. maar het is hun keuze hoe moeilijk dat ook is.. later komen ze er nog wel achter wat ze allemaal gemist hebben.. succes!
Ik snap dat je het heel vervelend vindt, maar helaas denk ik dat jij je er drukker om maakt, dat zij doen. Jouw schoonouders zien je zoontje tenminste nog, al is het maar voor 30 min.! Mijn vader heeft mijn dochter slechts 2x gezien. Het is het 1e kleinkind in de familie, maar hij kwam pas toen ze 2 weken oud was en daarna toen ze 4 maanden was. Ze is inmiddels 10 maanden. Ik heb me er maar bij neergelegd, want als puntje bij paaltje komt, maak ik me er drukker om dan hij. Ik heb hem wel verteld, dat ie wat mij betreft dan ook maar weg mag blijven (heb al een hele geschiedenis met hem..). Dus..probeer lekker van je zoontje te genieten en laat je schoonouders maar ff. Als ze hem missen, neem ik aan dat ze vanzelf wel komen
je kan iemand niet dwingen een goede oma te zijn of te veranderen zoals jij het graag zou willen. ik denk dat je er jezelf maar gewoon bij neer moet leggen.