bianca: welkom en van harte gefeliciteerd met je zwangerschap. leuk zeg een wondertje erbij ook voor jullie. babbel: ik heb echt medelijden met je hoor, ik kan op het moment weinig tot niks meer door de energie tekort. succes vandaag met alles drukte dikke knuffel. love: ik begrijp dat je liever niet actief meeschrijft nu, het is ook erg heftig allemaal. ik hoop dat je woensdag dan ook zekerheid hebt en er gewoon weer voor kan gaan. januari: ik ben ook 28. wij hadden geen specifieke voorkeur voor geslacht, wij dachten echt voor 100% zeker te zijn dat we weer een meisje zouden krijgen, wij hebben altijd voor ons zelf bedacht dat we echte meiden ouders zijn. nu we weten dat het jongetje is, is het gevoel ineens zo anders. moeilijk te omschrijven maar ik ben zo intens gelukkig het idee dat een klein mannetje toch voor ons is weggelegd. het voelt in ieder geval alsof we nu echt compleet zijn. misschien allemaal heel egoistisch maar ik denk dat wij anders toch nog voor een 4e waren gegaan. ik ga alles klaar maken voor vanavond. de kalkoen heeft zijn voobereidingen al gehad, dadelijk vullen en dan kan die 5 uurtjes de oven in. straks ook even oliebollen maken. en vandaag gaan wij mijn vader vertellen dat hij een kleinzoon krijgt. manlief wil het niet meer voor zich houden dus we hebben een leuk truitje met kleine broer erop gekocht, dit mogen de meiden straks geven. iedereen een heel goed en gezond 2013 gewenst en dat al onze wensen mogen uitkomen met gezonde hummeltjes.
@lov, idd heel vreemd. Ik had met 6,5 week een kloppend hartje. Het klopte toen pas langzaam. Vk zei toen tegen mij dta het vanaf 5 weken begint te kloppen. Volgens mij kun je dit ook nalezen op sites. Maar als ik me goed herinner testte je toch altijd laat positief?
Ja ik teste al eens pas met 8 dagen overtijd positief.... Heb ik ook duidelijk verteld aan haar. Die 6 weken kan helemaal niet en met 4 weken zie je niet eens een embryo...dus wat zij gemeten heeft Ze kwam op 6 weken uit?
ik heb wel eens gelezen dat als je heel laat pas licht positief test, dit vaak in een mk eindigt (ik had dat nl. de maand voordat ik zw werd). Maar voor jou geldt dat misschien niet omdat je bij je andere twee ook zo testte... Maar dat verhaal van jou vk klinkt wel een beetje raar.
Overigens kon mijn vk met 6,5 nog niets opmeten. Maar bij Maud heb ik ook met 6 weken en 6 dagen een echo gehad en toen konden ze t wel opmeten. Ligt waarsch ook echt aan apparatuur.
Ja als je weet wanneer je ei was en je laat positief test kan dat misschien zo zijn....heb er zwlf nog nooit van gehoord trouwens. De ene vrouw maakt sneller hcg aan dan de andere. Ja kwa laat positief testen is het bij mij normaal....daar maak ik me ook niet druk om. Ga er ook niet vanuit dat ik nog zwanger ben....maar stijgend hcg en dat verhaal...
Nou stel je voor ik was met testen nog geen 4 weken....Dan zou ik nu rond 6-7 weken zijn. Maar ik denk echt niet dat ik zwanger ben hoor....je soms denk je het wel eens....stijgend hcg......gekke echo's ... Maar ik weet dat het niet kan. Had krampen en stolsels ben echt wel wat verloren toen. Maar het irriteert me dat een vk zoiets doet. Want als het wel een bbz was en ik al die te gewoon ermee had rondgelopen?
Je he? 3 maanden na de geboorte van mijn jongste kreeg ik ineens zo'n heftig bloedverlies dat ik naar de spoedarts in het ziekenhuis moest,onderzoeken gehad,had kwaadaardige cellen,die al zover gevoorderd waren tot een voorstadium van baarmoederhalskanker... Was een vet heftige periode... word as Juni pas 30... Maar gelukkig bij de vorige controle alles goed,geen kwaadaardige cellen meer gevonden... Maar ja je snapt misschien mijn angst/twijfel....
Heb je nog een keer een testje gedaan of niet? Als het echt een knal knaltest is dan kan je theorie wel eens waar zijn en je gewoon nog zwanger bent! Wil je geen valse hoop geven maar bij de eerste zwangerschap had ik bij ongeveer 5 wkn een bloeding met krampen en kleine stolsels, gevraagd om echo omdat de bloeding maar 2 dgn heftig was en daarna minder en ik graag wilde weten of ik schoon was of dar het gewoon nog goed ging. Inwendige echo liet een zwangerschapsring zien maar hij was leeg. De gyn liet me 2 wkn later terug komen en wonder boven wonder zat er toen een beebje met kloppend hartje! Onze dochter! Hoop niet dat ik je hierdoor nog onzekerder heb gemaakt!
Pfff weet het niet meer.... Gyn heeft gebeld en woensdag gewoon langskomen. Had namelijk even gebeld en mij. Zorgen uitgesproken. Uitgelegd hoe ik me voelde en weer zei ze dat het bij een zwschap paste.....wat moet je daar dan mee? Het kan eigenlijk niet eens
Daarbij was mijn bm schoon bij de vk....en bij de gyn zei ze dat de bm 4 mm groot mocht zijn en dat was mooi in orde....dan had ze toch iets moeten zien?
Heb er helaas weinig verstand van. Heb net even in mijn zwangerschapskaart gekeken van onze dochter en die eerste echo is toen gemaakt met 6 wkn en 1 dag! En ze zag toen alleen een kleine lege ring...
Ah oke....ja wat ik wel weet is dat bij de eerste echo ik echt niks kon ontdekken van een vruchtzak of iets dergelijks....
@ Lov: jeetje meid, het wordt steeds spannender . Ik kan me voorstellen dat je voor 95% overtuigd bent van de miskraam, maar toch een klein sprankje hoop dat achter kan blijven door het stijgend HCG, de gekke echo's. En oh, hoe klein ook, dat het blijft spoken. Toen ik mijn miskraam in januari kreeg, wist ik niet precies hoeveel ik overtijd was en bleef er toch een kleine kans dat ik 'gewoon' pril zwanger was, in plaats van foute boel. Vreselijk dagen waren dat toen ik maar thuis moest gaan zitten afwachten tot volgende echo (idd een week later)... Je kunt niet verder he, tot je precies weet waar je aan toe bent. Nogmaals sterkte! @ Januari: he, nog iemand die snel zwanger raakt . Bij mij zijn ze alle drie in ronde 1 al blijven plakken ->). Vervelend dat dingen niet 'lekker' lopen met je dochter, maar geen duidelijkheid wat er nu precies speelt. Dat is toch een moeilijke periode, vond ik. Onderzoeken, wachtlijsten... Mijn zoontje begon na zijn 1e verjaardag steeds meer 'op te vallen'. Hij liep steeds meer achter in zijn (algehele) ontwikkeling en hij was een erg bewerkelijke dreumes/peuter met moeilijk gedrag, driftbuien, heftige angsten, slaapproblemen. Omdat hij mijn 1e was en CB niet echt aan de bel trok, nam ik aan dat het 'gewoon' een moeilijke fase was en ik heb ook erg getwijfeld aan mijn eigen geschiktheid als moeder, omdat ik hem/de situatie niet in de hand had. Uiteindelijk heeft het KDV aan de bel getrokken, dat ze zich (ernstig) zorgen maakte over hem, omdat hij zo anders was. Ik ben toen eens wat gaan lezen over ontwikkelingsproblemen en ik herkende hem meteen (he-le-maal) in autisme. Toen zijn we gestart met traject van onderzoeken en na jaar met veel wachten en toenemende gedragsproblemen, kwam eindelijk vermoeden van autisme en is hij naar gespecialiseerde dagbehandeling gegaan en kregen wij (eindelijk!) goede begeleiding en opvoedondersteuning, en hij intensieve logopedie en fysiotherapie. Zijn ontwikkelingsachterstand bleek 1-2 jaar te zijn, IQ 78. De definitieve diagnose (klassiek autisme) van kinderpsychiater kregen we toen hij 4 jaar was. Hoe dan ook, het waren een paar zware jaren en vooral sinds hij medicatie krijgt om zijn gedrag en de overprikkeling te reguleren, gaat het nu erg goed met hem. Zo goed, dat we het dus aandurfden om aan onze 3e kinderwens toe te geven . @ Kimberly: he bah, jij dus ook in een onderzoek-molen met je dochter. Ik hoop dat ze goed opknapt van operatie. @ Bianca: welkom en gefeliciteerd!! Duimderdeduim dat dit een prachtige plakbeeb is! Je naam komt me bekend voor, heb je ooit in een ander 3e kindje topic meegeschreven in feb/mrt dit jaar? @ Babbelbol: geen wonder dat je moe bent! Wat een laatste dag van het jaar heb je gepland , da's een hele aanslag, zelfs als je niet pril zwanger bent. Veel succes daarmee, morgen wel wat kansen om bij te komen? @ Maris: jeetje, dat is wel heftig ja! Verwacht je niet, zeker op die leeftijd, he? Gelukkig dat controle nu goed is, maar je moet dus nog wel groen licht krijgen, begrijp ik? @ Lieke: dit is voor mij de eerste keer dat ik de placenta voor heb liggen, ik vind het toch wel een verschil. Op zich voelde ik deze baby (net als mijn dochter) ook wel vroeg 13 wkn, maar zo vaag dat ik heel lang getwijfeld heb of ik het wel goed gevoeld had. Bij mijn dochter wist ik het binnen een week zeker en nu dus weken in twijfel. Maar goed, nu is baby natuurlijk zo groot dat het allemaal niet meer uitmaakt . En misschien is mijn herinnering van vorige zwangerschappen ook teveel weggezakt om een eerlijke vergelijking te maken (4 jaar geleden tenslotte...). En ja, zo lang (zo erg) beperkt te zijn is mega-frustrerend. Zeker als je dat al vaker hebt meegemaakt . Hormonen en ik zijn blijkbaar geen lekkere combi. Heb er in die zin ook echt tegen aan gehikt om weer zwanger te worden, toch een soort bewuste keuze om jezelf 9 maanden uit te schakelen en tja, dat komt natuurlijk nooit uit . Maar ja, als ik een kind wil hebben, moet ik er doorheen, he? Maar dit is wel de laatste keer, hierna zijn wij wel echt klaar. Ik denk dat 3 kids (waarvan 1 dus speciale zorg) echt druk genoeg is en nog een keer 9 maanden zwanger zijn... nee, bedankt! Ik ben overigens ook 33 jaar en zal ook niet lang na bevalling 34 jaar worden . Nou, iedereen een fijne jaarwisseling! Op naar een prachtig 2013 met mooie 3e kindjes!
Januari ik dnek niet dat ik zwanger ben de stijging is niet echt genoeg voor een zwschap. Dus maar ja woensdag weet ik het... Meiden en gelukkig nieuwjaar!