@ Januari: he, wat jammer dat het nog steeds niet lekker loopt met je meisje! Beterschap, hopelijk gaat ze snel weer drinken (en eten)! @ Ka: mijn zoon heeft klassiek autisme (en moeilijk lerend IQ, rond de 80 en ontwikkelingsachterstand van ca 1-2 jaar, mn motorisch), maar is qua gedrag enorm opgeknapt met medicatie. We merken natuurlijk wel dagelijks aan van alles en nog wat dat hij autistisch is, maar we hoeven nu als gezin niet meer te overleven, we kunnen gewoon 'leven' . He gets, na een lange dag van jezelf ook nog 2 chagerijnige kids, dat is nooit leuk! Gelukkig lagen ze er op tijd in en beterschap met je meisje! @ Kimberly: herken je gevoel helemaal, al moet ik toegeven dat het bij mij eigenlijk altijd zo is geweest in zwangerschappen. Heb er nooit echt van kunnen genieten, maar al helemaal niet bij de 2e (was echt een vreselijke zwangerschap, ook tussen de oren, erg huilerig en depri) en nu bij de 3e hoef ik het niet meer van mezelf . Ik heb gewoon heel veel last van de hormonen en dat mag ik best rot vinden. Heeft verder niets te maken met ondankbaarheid of dat ik dit kindje minder zou willen e.d. @ Babbelbol: oeh, meid, wat balen van je suikers . Zo pril al, gaan ze nu alvast verder testen? Wat jammer dat je geen fijne klik hebt met je VK praktijk (een andere is geen optie?), ik kan me voorstellen dat je vertrouwen een beetje beschadigd is. @ Lov: oeh, hoge bloeddruk (in zwangerschappen) is ook geen pretje, lijkt me. @ Claudia: in principe kun je een hoge bloeddruk niet voelen, tenzij er complicaties komen, zoals (beginnende) zwangerschapsvergiftiging met klachten zoals hoofdpijn, sterretjes zien, buikpijn, misselijkheid, vocht vasthouden e.d. @ hier: vandaag echt een K*T dag , gisteravond ruzie gehad met mijn moeder, op zich ook wel weer uitgesproken (denk ik, maar bij mijn moeder weet je het maar nooit, die vergeet/vergeeft niet zo snel en heeft lange teentjes), maar ik heb er de hele nacht over gedroomd. En ik droom de laatste weken al zo intens, dat ik de gevoelens/emoties van die dromen nog (meer dan) de halve dag met me meedraag. Voel me nu erg depri en huilerig en zooooo moe... Ik wil het gewoon weer loslaten, het is nu eenmaal gebeurd en ik heb sorry gezegd (meer kan ik niet doen, toch?), maar hormoonbom die ik ben, lukt me dat voor geen meter...
Kache balen dat je er zo mee kan zitten dan he als je zwanger bent.....lang leve de hormoontjes! Ja is ook vervelend...eerste keer zwschapsvergiftiging gehad en tweede zwschap bleef die ook hoog.....gek he
@kache, hè wat vervelend voor je. Trouwens heel herkenbaar. Ik heb dat ook met mijn moeder. Zwaar irritant! En dat dromen, dat heb ik deze zw ook extreem.bij mij heeft dat ook minimaal ene halve dag invloed op mijn hele humeur en manier van doen. Sterkte meid, ik voel met je mee. @lov, hoe is het nu met jou? Vertrouwen dat het nu snel goed komt? @rest ik kon een dee vand e berichten niet lezen. Een heel vlak leeg in mijn beeld. Hebben jullie dat ook of ligt het aan mijn iPad? Wij hadden vandaag de twintig weken echo. Gelukkig was alles goed! Brusje lag een week voor op de groei, dus dat gaat goed! Meteen nog even geshopt voor een paar leuke neutrale kleertjes...
Super lieke! Altijd fijn om te weten dat alles in orde is hè..... Geen last van zo'n scherm? Laatst was er wel iets niet goed aan mijn toetsenbord de z en x waren samen een herstel knop? Ook erg vreemd... Ja gaat wel goed nu.....ben helemaal opgelucht. Nu nog dat beetje bruinverlies weg en dan ben ik helemaal happy!
Ka85: dat was een lange vergadering! Pfff! En dan is het balen dat een nieuwe gastouder je dochter nog niet goed genoeg kent! Anders had ze haar vast Nog even laten liggen! En ook al niet helemaal lekker, volgens mij is iedereen aan de beurt op het moment, Blegh! Kimberley: wat vervelend dat je je zo naar voelt en daardoor niet kan genieten. Ik herken het helaas wel... Beide zwangerschappen vond ik vreselijk! Ik doe liever vier keer een bevalling achte elkaar dan weer een zwangerschap. Ik zeg nu ook steeds tegen mijn man 'als ik straks zwanger ben van de derde, ga ik er wel van genieten'. Maar als ik nu dan jouw berichtje lees, weet ik dat dat waarschijnlijk toch niet echt zal lukken! Tweety: bij ons weten de mensen om ons heen ook wel dat we nog een derde willen maar niet echt op welke termijn! Babbelbol: wat jammer als blijkt dat je weer zwangerschaps diabetes hebt! Test je het zelf thuis dat je het zo goed weet? En ben je vorige keer dan ingeleid met 37 weken? 4 kilo is dan inderdaad dan al flink op die termijn!! Tja en verloskundigen, kan me voorstellen dat het soms lastig in te schatten is voor ze maar soms moeten ze echt beter luisteren naar de vrouw! De praktijk waar ik zit is niet heel nuchter maar dat is voor mij wel goed, aangezien ik zelf erg nuchter ben. Claudia: fijn dat je knuffel gevonden hebt! Hoef je knuffel nr 1 niet meer met je leven te beschermen Kache: knuffel voor jou! Wat balen dat je ruzie hebt gehad met je moeder! Gelukkig is het wel weer bijgelegd! Als het goed is weet jou moeder als geen ander hoe jij in elkaar zit en ze snapt vast wel dat jij last hebt van hormonen! Probeer het naast je neer te zetten en zoals je zelf ook schrijft " hoef ik het niet meer van mezelf . Ik heb gewoon heel veel last van de hormonen en dat mag ik best rot vinden. Heeft verder niets te maken met ondankbaarheid of dat ik dit kindje minder zou willen e.d.". Lieke: goed nieuws!! Fijn dat de echo ee goed uitziet! Wanneer heb je nu weer een echo?! Lov: ga je ovulatietesten doen om te kijken waar je in je cyclus zit?! Hopelijk is dat bruin verlies snel klaar! Al met al heb je lang gevloeid of niet?! Hier: vanmorgen met dochter naar huisarts gegaan, hij had zelf verwacht dat ie haar moest insturen naar het ziekenhuis maar uiteindelijk mochten we toch weer naar huis. Ze heeft geen koorts meer maar heeft wel uitdrogingsverschijnselen maar is nog niet uitgedroogd. We moeten haar goed in de gaten houden, bij terugkerende koorts direct bellen. We kijken het dus maar weer aan! Zelf vond ik haar vanmiddag wel wat levendiger! Eten wilt ze nog niet maar ze heeft vandaag wel 1 waterijsje op en 360 ml limonade dus dat gaat de goede kant op!
@januari, gelukkig gaat het de goede kant op! Maar wel heftig dat ze uitdrogingsverschijnselen heeft.
Klinkt gelukkig al beter Jan! Ja best wel het houdt maar niet op.....het kwam en ging en nu blijft hetnidd zeuren. Maar we normaal voor een mk hoor....volgende week eens kijken hoe het met mij hcg zit....weet alleen even niet of ik dat met een ovu kan doen.l..heb er genoeg en heb geen behoeft om een zwschapstest te kopen...
kache: wat naar van die ruzie, ik zou het mij ook erg aantrekken. misschien nogmaals met je moeder over hebben dat jij je er zo rot bij voelt. lieke: top dat alles goed is met jullie beebje, en leuk dat je even geshopt hebt. lov; mm hoge bloeddruk lijkt mij ook erg vervelend, had jij er veel hinder van? jan: fijn dat het iets beter gaat met je dochter, pff geen opname gelukkig. ikben zo blij dat meerdere zich herkennen in dit gevoel, ik voel mij zo schuldig naar ons ukkie toe. hier vandaag echt een enorme baaldag. gisteren netjes alle behang op maat gesneden en vanochtend alle meubeltjes naar de andere kamer gezet in afwachting van mijn moeder. belt ze smiddags om 13.00 uur op dat ze ziek is en niet komt. lullig voor haar naar natuurlijk maar ik zat er gelijk doorheen. ik ben maar andere dingen gaan doen in huis en morgen helpt manlief mee met behangen. ik wil het echt zo graag klaar hebben zodat ik elke week een beetje kan toevoegen misschien dat ik mij dan ook minder ellendig voel. sorry dat ik niet zo positief ben, voel mij soms echt een zeur.
Nou voelde me dan gewoon minder goed..... Nou is toch normaal Kim zijn de hormoontjes meid....mag toch?!
Lov: ik denk dat ik wel ovulatietesten zou gaan doen als het bloedverlies gestopt is om te kijken wanneer je eisprong is! Je cyclus kan natuurlijk wel behoorlijk van slag zijn! Kimberley: nier jezelf schuldig voelen! Toen onze zoon er (bijna 6 wkn te vroeg) was, zei ik onder de douche: 'wat een opluchting, voel me gelijk veel beter'. Tuurlijk vond ik het vreselijk dat ie in de couveuse moest en gunde ik hem dat allemaal niet maar was wel blij dat ik mezelf beter voelde. Je moet je dus echt niet schuldig voelen! Het is niet zo dat je meer van dit kindje zou houden als je een heerlijke zwangerschap zou hebben! Balen dat je moeder gister afbelde! Hopelijk kom je vandaag een eind samen met je man!
Wauw wat goed meid!!!! En leuk kleertjes shoppen ♥♥ Heb je geen foto's van de echo???? Ik ken het niet van de lege velden iig.. @Kache: Lullig van de ruzie meid Ik herken echt wat je schrijft over je moeder. Zo een heb ik ook Nee ik ben niet ingeleid, dat wilden ze pas met 40 wk doen ik heb zelf met huis-tuin-en keuken trucjes de bevalling opgewekt met 37.2. Ik had hele heftige BI (zat in n rolstoel), al vanaf de 18 wk pijnlijke soms regelmatige harde buiken en al anderhalve week voorwerk op de bevalling. Ik heb indd de thuiskit nog liggen van de diabetes van mn dochtertjes zwangerschap. VK: Ja ik ben zelf ook behoorlijk nuchter, maar tijdens de zwangerschap van mijn dochter had ik die pijnlijke regelmatige HB. De ene VK zei dat als t toenam ik naar t ZH moest gaan. De andere VK zei: Oh je kunt gerust gaan werken, het is niet erg. De HA zei: Het kan wél kwaad je moet rust nemen en de andere VK's vonden indd ook dat ik wat meer rust moest nemen, zeker i.c.m. de bekkeninstabiliteit. Nou ja en de een laat je dan voelen als een dikke aansteller en de ander ziet ineens gevaar... Ja wat moet je dan voelen en doen?? Geen idee! Verder kon ik echt niet meer. Ik heb dat proberen uit te leggen met bijna 37 weken, dat ik echt niet meer voor mn oudste kon zorgen en het werd afgedaan met: Ja ja de laatste loodjes. (IK ZAT IN EEN ROLSTOEL!!!) Mijn buurvrouw had alleen een beetje bekkeninstabiliteit (liep nog, sportte nog etc) en die heeft de hele zwangerschap gezeurd en die werd gestript!! Dan het diabetes verhaal... Ik had bij mn zoon een weeënstorm van 9 uur. 9 uur een lange grote rug, been en buikwee zonder pauze, vanaf 0 cm ontsluiting. En ik was er best van ondersteboven... Zij zei er vrij weinig over. Ik dacht dat ik een grote aansteller was die haar 'normale' bevalling heftig vond. En bij de 2e zwangerschap hoorde ik ineens terug van andere vk's dat er in t rapport stond dat het een heftige, lange weeënstorm was geweest. Dan denk ik: Een kraamvrouw is op haar labielst. Een beetje erkenning was fijn geweest! En na de 2e bevalling had ik dus indd ook de ervaring dat het ook anders kan hahahaha! Wat fijn dat het beter gaat met je meissie!!!!! Echt fijn!! Lov: Ik heb nog een test liggen, die wil ik je wel opsturen hoor!!! Pb je adres maar Kim: Ik herken je gevoel en ook dat je je een zeur voelt, maar zet t van je af liefie! Geniet van de kleine momentjes die wel fijn zijn en gooi alles wat niet goed voelt hier lekker van je af!! Wij sleuren je er doorheen!!! Diabetes: HA gebeld en volgende week nuchter bloedrpikken bij t lab
Januari blij toe dat je dochtertje weer wat levendiger is en wat meer drinkt!! Kache wat balen zeg ruzie met je moeder, daar gaat ook veel energie inzitten!! Ik hoop dat je het naast je neer kan leggen. Gisteren om half 5 nog naar de huisarts geweest met Emma. Het viel me opeens gistermiddag op dat ze haar linkerarmpje niet gebruikte, niet met optrekken of een speeltje te pakken. Donderdag aan het eind van de middag was ze al huilerig en hangerig ik dacht die krijgt weer tandjes. Flesje gegeven en lekker naar bed gebracht. De hele avond en nacht bijna onafgebroken gehuild. Maar bij ons in bed genomen en toen sliep ze wel een beetje. Vrijdagochtend nog steeds hangerig en huilerig dus weer op tijd een ochtend/middagdutje laten doen was niet echt een succes! Na het tukje er uit gehaald en een vriendin kwam langs. Zit opeens te kijken hoe Emma zich gedraagt en valt me op dat ze haar linkerarmpje niet gebruikt!! Het was toen al 15.00 uur en vanaf 16.00 uur kan je de huisarts pas weer bellen. Die vriendin van mij werkt in het ziekenhuis op de rontgenafdeling en die was de arm maar een beetje aan het onderzoeken. En toen kwamen we erachter dat het Emma's elleboogje is die pijn deed. Om 16.00 uur gebeld en we konden gelijk langskomen. Ze had een zondagsarm, dan schiet de elleboog uit de kom. Dit betekent dat de kop van één van de botten van de onderarm uit het elleboogsgewricht schiet. Ik denk dat ze hier al vanaf donderdagmiddag last van heeft gehad maar toen is me niets opgevallen. Ons meisje had dus 's-nachts pijn en ik dacht tandenpijn. Kan me wel wat aan doen dat het me niet eerder is opgevallen!!!!
Aaaaaaaaaaaaaaaah Claudia wat sneu Maar voel je niet rot lieverd, die kleintjes zijn zo flexibel dat het echt wel even kan duren voor iets echt opvalt!!!
Zeuren: kim lekker je hart luchten hier! Laat de rest maar kletsen. Het is gewoon heel zwaar allemaal en de ene heeft meer klachten dan de andere. Ik vind zelf altijd dat het niet aan mij is om te beoordelen of iemand wel of niet veel last heeft. Dat bepaalt die persoon zelf. En andersom hoeven anderen ook niet voor mij te bepalen of ik me aanstel. Ik voel niet wat jij voelt en andersom. EN babbel voor jou hetzelfde. Zo vervelend als een vk bepaalt of jij het zwaar hebt of niet. Ze moeten hier in NL eindelijk eens beter gaan luisteren naar zwangere vrouwen en niet meteen als zeur Bestempelen. Maar zolang er genoeg vrouwen zijn die dit in stand houden, verandert er denk ik weinig. En wat je schrijft over je bevalling herken ik heel erg. Volgens het zh heb ik ook een bevalling volgens het boekje gehad. Dat ik thuis al drie nachten niet had geslapen van de voorweeën die de laatste 24 uur ook nog eens maximaal tien min van elkaar verwijderd waren en helemaal bekaf was toen ik in het zh kwam, dat vergeten ze even en telt dus niet mee. Ik begrijp dat het voor hen dagelijkse kost is, maar ik vind toch dat je je moet kunnen inleven en moet snappen dat je dit maar een paar keer in je leven meemaakt. Claudia: wat erg zeg van het armpje van je dochter. Zal wel even schrikken zijn geweest. Gelukkig weet je nu wat het is. Kan me goed voorstellen dat je je schuldig voelt (ik weet er alles van). Maar je kunt er natuurlijk helemaal niets aan doen. Het is logisch dat je niet meteen aan zoiets denkt! Komt goed meid! Zal ik dan ook meteen even "zeuren". We hadden gisteren een goede echo, maar het gaat helemaal niet goed met me. Het brengt iedere keer Veel herinneringen boven. En nu het einde steeds dichterbij komt, word ik steeds banger dat het weer mis zal gaan. Pfff ik zie alleen maar beelden voor me van begrafenis, bevalling, echo van Bart... Ik mis mijn mannetje even heel erg!
Oh meissie toch... Natuurlijk mis jij je mannetje nu heel erg... Hoe verder je deze zwangerschap raakt, hoe confronterender en angstiger het voor je moet zijn lijkt me... Alles wat je nu meemaakt, maakte je toen ook mee. Toen was je heel blij en gelukkig na de echo... Maar jouw geluk en blijheid werd ineens intens verdriet en rauwe pijn... En dan durf en kun je ook niet alleen maar blij zijn nu.. Je hebt afscheid moeten nemen van je mooie mannetje. Je hebt niet eens de kans gekregen hem te leren kennen. Ik kan je verdriet zo snappen meid en ook het dubbele gevoel. Ik hoop echt dat je heel erg goed begeleid wordt, en niet alleen medisch gezien. Ik wens jouw alle kracht en warmte meissie. Want zo mooi als het zou moeten zijn, kan het voor jullie nooit meer zijn. En dat is oneerlijk, keihard en vreselijk verdrietig... Dikke dikke knuffel en jij mag alles van je af schrijven als het enigszins ook maar helpt..
Dank je wel babbelbol, dit doet echt goed!!! Echt heel goed verwoord en ook hartverwarmend! Fijn dat ik dit heir ook kwijt kan...