@jan ja hij is met 36 uur oud al voor de 1e keer geopereerd in het Sophia. daarna nog 6x op de ok geweest is 2 maanden en toen ie 4 maanden was nog een maand opgenomen geweest en 1 keer geopereerd. heftige periode geweest maar gelukkig alles goed gekomen(voor hoever nu) en tsja een ks heft ook voordelen hoor haha ik zal die weeen echt niet missen bij beide volledige weeen gehad bij de jongste ook gewoon tot volledige ontsluiting alleen meneertje bleef dwars liggen op het laatste moment. ik heb toen nog gezegt alles heeft een rede omdat ie bleef liggen en de zuster is er later nog op terug gekomen bij me dat ik dat zei dat had haar zo aangegrepen toen ze hoorde dat ie naar het Sophia moest. ik zie er nu ook niet tegen op tegen de ks. we zien wel het is misschien wel een langer herstel maar ja heb geen andere keus.
Jeetje tweety wat een ontzettend heftige tijd moet dat geweest zijn en zo klein al onder het mes! Lijkt me doodeng!! Zit ik hier te piepen over een hersenschudding. Is de kans groot dat een volgende kindje ook deze slokdarm afwijking heeft en merk je nu nog wat aan je zoontje of is ie helemaal gezond? Jeetje wat hebben jullie het voor de kiezen gehad in het begin.
tweety: dat klinkt idd erg heftig zeg, gelukkig dat het tot nu toe allemaal goed is. een ks tja heel ego maar zou er nu bijna een moord voor doen. jan: het is erg makkelijk ingedeeld voor ons zo. ik mis het opzich niet, vooral niet nu ik zwanger ben, ik zie het meer als een moment voor mijzelf. ik werk 18 uur als doktersassistente en ik werk dan nog 8 uurtjes in de thuiszorg bij 2 gezinnen die moeilijk kunnen omgaan met structuur en een beetje de boel verwaarlozen.
Kimberley: dat wist is Eigenlijk wel, lijkt me een hartstikke leuke baan! Blijf je na de bevalling ook 26 uur werken? Best veel!
ik ga na de bevalling als doktersassistente 25 uur werken en de thuiszorg laat ik voorlopig achterwegen. ik ga alleen de ochtenden werken, zodat als de borstvoeding slaagt dan hoef ik maar 1 voeding per dag te kolven. misschien dat ik later dan de thuiszorg weer oppak. heb even een dilemma, vanochtend om half 7 werd ik wakker met schaam schaam een natte broek. het was geen urine, ik ben opgestaan en toen liep het langs mijn benen. na het plassen is het gestopt. bed nog verschoond en verder is het droog gebleven. dus denk misschien dat het afscheiding was. alleen vraag ik mij nu af moet ik dit doorgeven voor het geval dat? mijn buik rommelt wel heel erg, maar ja dat doet het al dagen.
@jan en kim het was idd een zware tijd maar gelukkig is het nu weer rustig. je ziet niks aan hem en merk ook weinig ervan hij heft alleen soms dat zijn eten kan blijven hangen nog. hij mag ook niet alles eten vb plaksnoepjes, knakworstjes en wittebroodjes zijn niet zo veilig. verder @jan is de kans dat een volgend kindje dit ook krijgt even groot als bij ieder ander die zwanger is. het komt omgeveer 35-50 keer per jaar voor in Nederland dus als je gaat kijken hoeveel kindjes er geboren worden is dan dus heel weinig. heb weinig zwangerschapsverschijnselen het enige wat ik echt heb is moe moe moe moe moe pfff. als ik nou kijk wat ik gedaan heb vanmorgen is dat 3x niks vergeleken met een andere zaterdag ochtend en ik ben gebroken haha. lijk wel een oma van 80. ik zie nu al tegen het werken op van morgen overdag en maandag een avonddienst.
Kim: Vk bellen hoor. Misschien hoge vliesscheur, als je dan gaat staan dan sluit het koppie alles weer af. Ga anders even op je bef liggen en blaas op je hand, als je dan weer verliest is het Zeker vruchtwater. Tweede keer heb il ook erg getwijfeld maar was toch vw. Tweety: fijn dat het nu goed gaat met je zoontje en dat je geen verhoogde kans hebt bij dit kindje! Helaas herken ik me helemaal in het moe zijn! Rond jou termijn zat ik in mijn eentje met twee kids in center parcs.... Niet te doen... Haha. Maar hou er maar rekening mee dat het nog erger gaat worden... Ik ben ook echt vreselijk moe. Helemaal zo'n verdoofd gevoel.
tweety: gelukkig heb je geen extra verhoogde kans. dat moe zijn is echt vreselijk, hopelijk wordt het minder. helaas heb ik het zowat de hele zwangerschap al gehad en nu nog. jan: ik heb gebeld met de vk voor de zekerheid. ze zei dat als het daarna gestopt is dat ik mij dan geen zorgen hoefde te maken. als het nog een keer terug komt of ik krijg andere klachten dan meteen terug bellen.
Tweety klinkt heftig!! Wat heeft jullie kleine mannetje al veel voor zijn kiezen gehad!! Kimberly bij de aanstaande bevalling van Emma dacht ik ook dat mijn vruchtwater gebroken was. Toen toch maar naar het ziekenhuis gegaan om de boel te laten checken. Bleek toen inderdaad geen vruchtwater te zijn. Maar je weet het maar nooit!! Januari hoe oud is jouw jongste??
@ Tweety: erg he, die vermoeiheid? ik ben altijd wel moe geweest in zwangerschappen, maar deze 3e keer heeft toch echt de kroon gespand! Vanaf het begin al ... Heftige tijd heb je gehad met je zoontje , fijn dat kans op herhaling zeer klein is! @ Lov: begrijpelijk meid, dikke knuffel! Ik hoop dat je snel mooi nieuws met ons kunt delen. @ Januari: zo, heftig hoor , ik kan me voorstellen dat het er flink heeft ingehakt en dat je echt even tijd nodig hebt om weer een beetje vertrouwen te hebben. Ongeluk zit echt in een klein hoekje, he... Hopelijk kun je je schuldgevoel van je afschudden, want we weten allemaal hoe snel ze opeens kunnen zijn, zelfs al sta je er naast. Had ons allemaal kunnen overkomen! Nog even wachten op 1e echo dus... Ja, er is veel verschil wanneer 1e echo is, he, dat was mij ook al opgevallen bij de aprilmama's. Mensen bij gyn hebben meestal vroege echo's, maar ook bij VK varieert het. Bij mijn oudste had ik intake bij 9 wkn, maar pas 1e (tevens termijn)echo met 12 wkn. Bij de 2e intake en echo samen, met 10 wkn en deze keer met 9 wkn (maar daar was ik ook wel blij om, ik was zo doodziek, wilde graag weten dat het niet voor 'niets' was...) Wat betreft autisme en de toekomst, dat is moeilijk zeggen. Er zijn erg veel gradaties en tja, wat is 'normaal' functioneren? Maar specifiek voor mijn zoon, we hebben toekomstbeeld wel moeten aanpassen, hij heeft toch vrij 'ernstig' autisme en achterstand in ontwikkeling (hij functioneert op niveau van 4-jarige, maar is 6 jaar). En hij is niet superslim om het te compenseren. Ik ga er vanuit dat hij zelfstandig zal kunnen wonen (wel met enige vorm van begeleiding) en dat hij een simpel 'baantje' zal kunnen hebben (eventueel beschermd, sociale werkplaats). Ga er vanuit dat hij nooit echt relatie zal hebben en dat hij (dus) ook geen kinderen zal krijgen. Maar ja, kan niet in toekomst kijken ... @ Claudia: jeetje, wat vervelend zeg, dat ziekenhuis zo naar reageerde toen je zoontje gevallen was! Ongelukjes gebeuren nu eenmaal... (kijk, als je nu ieder week op SEH zou komen, kan ik me voorstellen dat personeel vraagtekens gaat krijgen, maar dan nog... sommige kinderen zijn nu eenmaal avontuurlijke brokkenpiloten) @ Kimberly: tel de dagen met je af ... Goed dat je toch even met VK overlegd hebt, nu weet je in ieder geval wat je er mee moet. @ hier: nog steeds niets nieuws. Voel me belabberd en baby zit nog lekker . Wel gisteren wat meer harde buiken gehad dan normaal, maar ja, daar krijg je geen kind van . Ga maar weer lekker liggen, blij dat weekend is, kan manlief zich met kids bezig houden. Ik vind het echt heel slopend nu, om ze de hele tijd om me heen te hebben (voel me echt een slechte moeder, maar ja ). Wordt knetter van hun geklets, gebonk, geren, gevraag ... Ik wil alleen nog maar RUST...
Kimberley: goed dat je gebeld hebt en bij twijfel inderdaad weet bellen. Bij mijn zoontje voelde ik ook nattigheid en dacht dat het afscheiding was, toen s'avonds nog een keer en ging wel iets twijfelen maar nog geen Vk gebeld. Volgende dag weer 3 keer en de dag daarna was het ineens plons, waarschijnlijk was het de dgn ervoor dus ook vruchtwater. Had ik een klein scheurtje die uiteindelijk kapot is gesprongen. Claudia: onze jongste is van sept 2011, precies 1,5 jaar. Kache: gelukkig hebben ze bij mij in het ziekenhuis ook helemaal niet raar gereageerd of vragen gesteld over hoe het kom gebeuren. Ik gaf gister ook nog aan dat ik me zo schuldig voelde en hem nu constant aan get beschermen ben. Neuroloog gaf toen ook aan dat een ongeluk in een klein hoekje zit en ik me niet schuldig moest voelen. Over de echo's bij de eerste bloedverlies in het begin dus al vroeg echo's gekregen bij 6-8 en 11 weken Bij de tweede de eerste echo met 12 weken en nu dus met 11, ik vind het opzich niet zo erg, uiteindelijk wachten we toch allemaal 9 maanden. Het lijkt me toch wel heel moeilijk met je zoontje hoor! Mensen weten helaas ook niet zo veel van autisme af, denk ik. Tenminste als ik naar mezelf kijk. Het lijkt me wel behoorlijk pittig voor je en ook lastig en soms verdrietig om naar de toekomst te kijken, je gunt je kinderen het beste en het mooiste en dan lijkt het me moeilijk (om voor nu) te moeten concluderen dat een vrouw en kinderen er voor hem waarschijnlijk niet inzit. Begrijp me niet verkeerd, ik denk dat hij enorm gelukkig is en zal worden en dat jullie het al een plek hebben gegeven maar als ik je stukje zo lees besef ik eigenlijk pas hoeveel autisme teweeg brengt. Hier: net een soort inzinking gehad... Tranen prikten im mij ogen, probeerde de kinderen een boterham te geven maar allebei waren ze ontzettend dwars! Jongste gooide zijn brood op de grond en toen ik het aan het oppakken was stootte hij zijn hoofd tegen de rand van de tafel en had een flinke tand door zijn lip! Toen werd het ineens teveel... Moest bijna huilen en mijn man kreeg de volle laag... Ik was moe.... Moest nog veel was doen, nog stofzuigen, de vaatwasmachine begon te piepen dat ie klaar was, onze auto leek wel een vuilniswagen... Pfffff! Gelukkig pakte mijn man het goed op en samen hebben we alles opgeruimd. Behalve de was, die wacht maar even! Toen belde onze oppasmeisjes of ze de kinderen mochten ophalen dus die heb ik net afgezet bij de indoor speeltuin, kunnen ze lekker even spelen. Soms kan je overal zo tegenop zien als je zwanger bent... Komt echt ban de vermoeidheid. Gelukkig gaat het nu weer goed
kache: ik kan mij heel goed voorstellen dat je alleen nog maar rust wil, kunnen ook voortekenen zijn, ik hoop het echt voor je. en je bent zeker geen slechte moeder, je lichaam wil gewoon even wat anders. autisme lijkt mij idd ook erg zwaar om mee om te gaan, is maar goed ook dat we niet in de toekomst kunnen kijken. maar als ik je zo hoor dan heeft je zoontje het best in erge vorm. ik vind het al heel wat als hij straks zelfstandig zou kunnen wonen met begleiding. dat is erg goed voor zo'n jongen denk ik. jan: wat fijn dat je oppas meisje op het juiste moment belde. pak echt even een moment voor jezelf. die hormonen doen flink hun werk nu. ik blijf toch nog twijfelen nu, ik voel mij niet echt lekker. heb hoofdpijn, menstruatiekrampen in onderrug en onderbuik en ben erg onrustig. wat mij betreft zet het vanacht door want morgen zou ik gewoon mogen bevallen. ik heb geen vocht verlies meer gehad maar ben vandaag wel weer 5 keer al naar de wc geweest, nu alleen geen diarree. ik heb gisteren heel hard geroepen dat ik absoluut niet op 1 april wil bevallen mmm
@kim, wel fijn dat je zoveel hulp hebt, maar het wordt wel echt tijd dat je van die ellende af komt hè? En die nattigheid. Ik heb zelf ook zoveel afscheiding dat het langs mijn benen loopt en gebruik ook eire dag inkegkruisjes, gaat gewoon niet anders. Ik vroeg me ook af of het geen vruchtwater kon zinn, maar mijn vk zei toen dat je dan echt een druppelspooor met achterlaten als je loopt. Maar goed, ik zou t toch even laten nakijken als ik jou was. Ik heb wel eens gehoord dat ze kunnen ruiken of het vruchtwater is. @kache, lijkt me heel moeilijk als je kind aan vorm van autisme heeft. Je hele leven en toekomstverwachting verandert er door. Krijg je dit weekend al wat meer rust? @ka, fijn dat je je wat beter voelt! Is t weer wat gezelliger in huis @babbel, hè wat vervelend al die ontstekingen. Slaat de kuur al een beetje aan hier is de huisarts heel terughoudend met kuur tijden de zw. Heb daardoor we de hele winter gekwakkeld. En nog bedankt voor je lieve woorden! @lov, logisch dat het je even te zwaar wordt. Ik gun t je zo meid... @jan, heftig zeg met je zoontje. Hoe is het nu? Snap hee goed dat je nu een beetje bezorgder bent dan normaal. Dat zal idd wel weer slijten. Gewoon even lekker aan toegeven als je gevoel je dat nu ingeeft! Wat goed dat je de boom van de babykamer herkende, die heeft inderdaad "model gestaan", de rest van het idee had ik van een geboortekaartje. Ben nu druk aan het photoshoppen. Pff valt nog net mee. Fijn zeg dat je de kids even hebt kunnen "uitbesteden" het is af en toe gewoon heel erg zwaar een zwangerschap met kleine kids. @claudia, wat een belachelijke reactie van het zh. Net alsof iemand er voor kiest met een ongeluk te veroorzaken. Je vriendin deed het natuurlijk ook niet met opzet. @tweety wat heftig zeg van je zoontje! Hier gaat het sinds donderdag gelukkig beter. Twee drukke dagen gehad. Gisteren lekker naar de film geweest met vriendinnen: verliefd op ibiza. Was heerlijk ontspannen. En daarna nog geven wat drinken in een cafeetje. Ik ga idd wel om extra controles vragen. Dan maar iedere week die laatste zes weken.
Jan: Jeetje meid wat een ellende Echt zo erg... Maar schuldig voelen is echt niet nodig meissie, een ongeluk zit gewoon écht in een heel klein hoekje en soms glipt een kindje precies tussen al jouw goede zorgen en voorichtigheid door. En dat je je schuldig voelde bewijst dat je een supermama bent hoor meis, maar laat het nu los het is energievretend Dikke knuffel en inzinkingen hebben we allemaal wel eens op zn tijd Even de boel weer luchten heet dat Lieke: Hoe voel jij je nu? Beetje rust gekregen? ♥ Ongelukjes: Hier een dochter die met 10 mnd haar beentje brak. Op het KDV gebeurd en zij hadden nog niet eens iets gemerkt . Dus ik kreeg ook een 2nd degree verhoor in het ZKH maar ik kon alleen maar zeggen: Ik weet het niet, zij wisten het ook niet. Vreselijk Hier: De hooikoorts gaat een stuk beter, maar had er een voorhoofdsholteontsteking aan overgehouden. Maar vlgns mij reageert die ook op de kuur voor de blaasontsteking want het gaat stukken beter!
@babbel, oh een been breken dat is niet niets. Ik kan de foto's met het gipsbeentje nog herinneren... Echt verbazingwekkend dat het kdv niets had gemerkt. En ook bij jou, belachelijk dat zo'n zh zo ver gaat in hun ondervraging! Met mij gaat het best goed, ben weer redelijk ontspannen. Ga wel di voor extra controles vragen. Lijkt me wel prettig die laatste weken. Verder kijk ik ook wel uit naar mijn verlof, wat meer tijd om uit te rusten...
Knap hoor, je bent een toppertje!!! Ja en die rust dat kan ik me zo voortstellen dat je er naar uit kijkt!
helaas niet doorgezet vanacht had wel de kindjes al uitbesteed, het blijft wel erg onrustig en steken van onderen. ben bang dat ik net als met de meiden zonder hulp niet verder dan dit kom. als het vandaag weer zo blijft wat het tot nu toe nog steeds doet dan bel ik toch weer even. het hoofdje voel ik letterlijk op het schaambeen drukken ipv erachter heel vervelend en pijnlijk gevoel. lieke: idd gewoon die controles vragen, dan heb je de laatste weekjes toch meer rust. klinkt lekker je avondje uit met vriendinnen dat heb je soms echt nodig. babbel: wat heftig zeg met 10 maanden beentje breken, wat moet je je dan rotvoelen zeg en zeker omdat het kdv niets gemerkt heeft, wat haast onmogelijk is want een kindje van 10 maanden rend waarschijnlijk de kamer nog niet rond. omdat je zwanger bent krijg je een andere antibiotica kuur die idd ook gebruikt wordt voor andere ontstekingen dat komt dus nu voor jou goed uit. ik ga zo een lekkere douche nemen en dan kijken of ik in staat ben om even naar mijn ouders te gaan. de kinderen zijn daar blijven slapen en vieren er vandaag pasen. ik wil jullie allemaal een fijn paasweekend toewensen.