ik heb geen idee of er lange wachtlijsten zijn. Ik zag al wel op de site van het ziekenhuis dat er 70 dagen wachttijd is tot de eerste afspraak. Ik vermoed dat ik dan ergens in oktober op intake kan en daarna zal ik pas meer weten.. Maar ik vermoed dat ik dan wel snel kan starten aangezien het dan waarschijnlijk alleen wachten is op mn eisprong en dan een terugplaatsing (zo ging het de tweede keer iig wel). Maar ik zit nu bij een ander ziekenhuis ivm met een verhuizing. Ik heb daardoor geen idee of het nu weer snel kan verlopen wanneer de eerste afspraak is geweest. De wachtijd door Corona zal vermoedelijk al wel in die 70 dagen zitten. Ach hebben we iig nog wat dagen om aan het idee te wennen haha! Vervelend dat je lange en onregelmatige cyclussen hebt. Altijd al gehad? En was je de vorige keren snel zwanger?
Phoe! Dat is niet bepaald kort.. maar het kan natuurlijk veel langer… En idd, dan kun je ondertussen wel aan het idee wennen De eerste keer was het in 1x raak. Bij de tweede in ronde 3. Op zich behoorlijk vlot dus Maar goed, het verleden geeft geen garanties voor de toekomst helaas en we zijn nu ook allebei wat jaren ouder.. We gaan het zien
Ppfff als ik dit allemaal lees vind ik het ook nog wel lang duren voordat wij het gaan proberen!! We hebben het er wel over gehad om al te stoppen met de pil etc, maar van onze zoontjes ben ik beide in aug zwanger geraakt en zijn beide ruim een maand te vroeg geboren… de kans dat dat bij een derde zwangerschap weer gebeurd is groot dus wacht liever nog een maandje extra, zodat de kans groter is dat ze niet alle drie tegelijk jarig zijn. Nu zit er tussen beide jongens 1 dag! Maar ja, je weet nooit hoe het gaat lopen he!
Dat snap ik heel goed! Als je wacht duurt het gewoon te lang. Al heb ik bijna drie jaar moeten wachten op het moment dat mn vriend er klaar voor is, nu duren die twee weken op t wachtbankje gevoelsmatig ook weer eeuwigheid
Hahaha ja snap ik! Hier heeft manlief ook erg lang getwijfeld… en nu slaan soms bij mij de twijfels toe… is het leeftijdsverschil nu niet te groot? (Qua buitensluiten) nu gaan ze allebei naar school, meer tijd voor werk etc.. maar ja, zo’n kleintje went ook weer snel en gaat in het ritme mee denk ik!
Ja logisch die twijfels! Die heb ik ook (-: Qua leeftijdsverschil kan ik alleen maar zeggen dat het hier tot op heden niks uitmaakt voor de band tussen beiden. Soms is het ook juist makkelijk. Ze willen niet perse met elkaars speelgoed spelen, de oudste kun je al vragen wat meer rekening met de jongste te houden en niet onbelangrijk je hebt op je vrije dagen ( nu vul ik in dat je werkt, hoeft niet natuurlijk haha) alle tijd voor je jongste omdat je oudsten op school zitten. Nadeel vond ik zelf vooral in het eerste jaar dat het vinden van een goed ritme met de schooltijden van de oudste best een uitdaging was... (-:
Hier zal er ook een poosje tussen zitten. De andere 2 zijn nu 7 en 4 en mn man is nog niet zo ver. Ik zou een 3e al wel zien zitten, maar hij geniet momenteel erg van het rustig vaarwater waar we nu in zitten. Onze jongste is erg ziek geweest toen ze net 1 jaar was, dus daardoor hebben we lange tijd in de overlevingsstand gestaan. Nu sinds een jaartje het gevoel dat alles weer soepel loopt en daar willen we dus ook even van genieten. Want ik zie nu inderdaad ook wel meer beren op de weg, je weet nooit wat voor baby je krijgt, huilbaby of andere problemen en risico van de bevalling vind ik nu toch ook wel zwaarder wegen ofzo. Heb 2x een totaal ruptuur gehad, opzich best goed van hersteld, maar hoe gaat dat een 3e keer. Dus verstandelijk gezien wel wat dilemma's, maar met mn hart zeg ik, het zou zo fijn zijn nog een baby, kinderen vragen de laatste tijd ook opeens om een broertje of zusje (ook wel veel zwangeren in de omgeving nu, helpt voor mij ook niet mee).
Onze kinderen hebben dezelfde leeftijd (ook 2014 en 2017 toch?) Wij zijn er uiteindelijk wel voor gegaan (zie banner) maar soms krijg ik nog lichtelijk paniek hoor! Vannacht toen ik niet kon slapen dacht ik ineens ik TREK niet weer huilende baby’s en nachtvoedingen hoor Maar uiteraard trek ik het heus wel.
Bij mij begonnen de kriebels voor een derde toen de jongste 2 was. M'n man had dit absoluut niet, die kreeg ze toen de jongste bijna naar de basisschool ging! Hij zat een beetje met het leeftijdsverschil (de oudste twee schelen 17 maanden) maar hij vond het nog acceptabel toen en hij was er eerder niet klaar voor. Nu zijn we ruim 1.5 jaar verder. De jongste is 5.5, de oudste bijna 7 en nu begint hij te twijfelen hoelang we nog door gaan proberen. We hadden er niet op gerekend dat het zou lang zou duren. Fijn om te lezen dat meer mensen wat meer leeftijdsverschil hebben.
Ja klopt dan inderdaad. Haha ja dat zijn bij mij ook die dingetjes, maar anderzijds denk ik, het meeste is allemaal van tijdelijke aard, zijn fases die ze doormaken en voor je het weet zit baby nummer 3 ook weer op school. Je ziet hoe hard het gaat bij de andere 2.
Nou, na de wanstaltige nachten op het einde van de zwangerschap (ik sloeg gerust hele nachten over) vond ik de gebroken nachten met baby een veraaaaaaaademing haha.
Haha ah dat is veelzeggend.. dan ben jij één van de weinigen moet zeggen dat ik bij de eerste ook weinig last had van de nachten, maar bij de twee moest ik gewoon wel weer op tijd eruit om de oudste naar school te brengen. Vreselijk haha.. lag ik voor mn gevoel net 3 min te slapen en dan mocht ik alweer op..
Hier kramen de kriebels voor een 3e toen ik zelfs nog zwanger was van de 2e. Met een PCOS verleden had ik nooit verwacht spontaan zwanger te worden wat toch gebeurde en we een zoon kregen in 2013. Daarna nog een 4 tal miskramen en buitenbaarmoederlijke zwangerschap dus toen ik in 2019 opeens weer spontaan zwanger bleek te zijn waren we dolblij natuurlijk. Mijn man vond het wel goed zo maar inmiddels laat hij de boel op zijn beloop. Ik ben wel weer begonnen met ovulatietesten en wie weet is het nog een keer spontaan raak in de toekomst. Dat zou wel onwijs leuk zijn.
Als het ons weer gegund is dan zal het leeftijdsverschil (bijna) 6 jaar en 4 jaar zijn. Beide zitten dan dus op school. Het opnieuw in de luiers lijkt me ook wel weer enorm wennen maar aan de andere kant is er wel een mogelijkheid om weer 1 op 1 bezig te zijn met een baby als de andere 2 op school zitten. En lekker met de baby meeslapen na een slechte nacht (echt slechte nachten heb ik overigens nooit echt gehad, maar meerdere keren eruit ivm voeding breekt natuurlijk wel een keer op). De babyperiode van de 2de vond ik wel pittig met nog een peuter ernaast. Die vroeg ook veel aandacht en kon nog weinig echt alleen. Dat zal nu anders zijn. De ochtenden en avonden zullen druk zijn (en zal de baby echt mee moeten in het ritme van de andere 2: naar school brengen in de ochtend, in de middag ophalen en in de avond kinderen naar bed brengen), maar overdag verwacht ik dat het een een stuk rustiger is onder schooltijd. En meeslapen lukte vaak niet omdat er meestal wel iemand wakker was overdag. En het grotere leeftijdsverschil qua band, ik heb een betere band met mijn zusje die 5 jaar jonger is dan met mijn zus die 2 jaar ouder is. De band tussen degenen die dichter op elkaar zitten is echt niet altijd beter.
jeetje wat heftig 4 miskramen en een bbz. Hopelijk is een nieuwe zwangerschap jullie nog eens gegund en zonder alle heftigheid van hierboven.
Als ik dit allemaal lees dan kriebelt t hier alleen nog maar meer! Mn vriend wil echt nog zeker 2 jaar wachten.. achja we zien wel hoe t loopt tegen die tijd, gauw gevoelens wegstoppen
Ohja.. de voedingen om de twee/drie uur, ook in de nacht en die afschuwelijke krampjes Dingen waar ik absoluut niet naar uit kijk.. En dan hebben we een meisje van 5 die niet zelfstandig kan inslapen en vaker niet doorslaapt dan wel en een meisje van 1,5 die ook nog midden in de nacht bij mij drinkt Haha ik weet niet meer zo goed wanneer ik zelf 8 uur aan 1 stuk sliep Vooral de eerste drie/vier maanden vind ik heel pittig, maar ja, wat ook al werd gezegd, het zijn maar fases en het gaat zo snel! Ik zat laatst babyfoto’s te kijken van mijn eerste en tweede en dan wil gewoon zó graag nog zo’n klein bundeltje geluk om lief te hebben ♥️ En of je nu al oudere kinderen hebt of juist alles dicht op elkaar, het heeft allebei zo ze voor- en nadelen Belangrijkste is, denk ik, of jullie als partners nog graag samen een kindje erbij zouden willen in het gezin en het vertrouwen hebben om nog een keer samen het avontuur van een zwangerschap, bevalling en kindje aan te gaan.