Hebben jullie dat gedaan? Of hebben jullie je ziek gemeld en hoelang? Stomme vraag eigenlijk maar net zat ik te denken aan wat een collega me vertelde,dat ze tijdens haar miskraam gewoon is gaan werken omdat ze dacht dat het wel voor afleiding zorgde. (Dacht ze, achteraf had ze beter thuis kunnen blijven zei ze). Ik ben een emotioneel wrak,ben er met m'n koppie niet bij (logisch allemaal) en dan de buik en rug krampen en het bloedverlies. Dat is nu nog wel te doen, ben ook even buiten de deur geweest. Maar ook al is het pas zaterdag en moet ik pas woensdag weer werken zie ik dat niet echt zitten.
Ik ben geloof ik een week thuis geweest bij de miskraam. Dat wil zeggen; het begon op maamdag op mijn werk, toen ben ik naar huis gegaan. Op donderdag was het wel 'afgelopen' maar ik ben de maandag erna pas weer gaan werken. Die extra dagen rust / verwerking waren voor mij wel goed. Bij de curretage ben ik langer thuis geweest, bijna twee weken geloof ik. Aan de ene kant is rust heel goed. Maar ik denk ook dat hoe langer je wacht, hoe moeilijker het ook kan worden om weer te beginnen. En als je lichamelijk weer fit bent, is afleiding ook wel weer lekker natuurlijk. Ik denk dat je moet doen wat goed voelt. Het duurt nog even tot het woensdag is. Kijk even hoe jij je dinsdag voelt en beslis dan pas. Veel sterkte!
Volg inderdaad je gevoel! Ik ben 2 dagen thuis geweest na/tijdens m'n miskraam. Daarna meteen weer vol aan het werk (4 dagen per week) Vk was hier niet blij mee en ikzelf achteraf ook niet. Was zo kapot. Zowel lichamelijk als emotioneel. Gelukkig heb ik lieve collega's die wisten wat ik doormaakte en me steunde. Zonder hun was het niet te doen geweest. Succes!
Ik ben ook thuis geweest met mijn miskramen, maar je moet doen wat bij je goed voelt. Zelf had ik last van krampen, maar ik vond het ook psychisch zwaar. Volgens mij ben ik bijna een week thuis geweest bij beide, maar weet het niet zo goed meer. Ik weet wel dat ik even naar mijn werk ben gegaan i.v.m. een afspraak en dat ik me daarna verschrikkelijk voelde.
Ik had woensdag voor het eerst (rood) bloedverlies en ben thuis gebleven. Doktersattest gehaald en de huisarts had me drie dagen voorgeschreven. Donderdag is de miskraam echt op gang gekomen (had toen echt niet kunnen gaan werken, "minibevalling" gehad), zaterdag het laatste weefsel verloren. Maandag terug aan het werk. Ik ben toch blij dat ik die paar dagen gehad heb, fysiek is het toch ook zwaar. Veel sterkte.
je moet doen waar jij je goed bij voelt. Met mn eerste miskraam heb ik me gelijk ziek gemeld(bij de echo klopte er geen hartje.) Ben toen pas weer gaan werken nadat ik hersteld was van de curretage. Dat was denk ik 3 weken nadat we te horen kregen dat het niet goed was. Bij de 2e miskraam ben ik ook niet gaan werken na het slechte nieuws na de echo maar dat was meer omdat ik de dag erna gelijk naar de gyn moest een dag later na de anestesist (dat was op vrijdag en maandag een curretage moest ondergaan. Een week na curretage ben ik weer gaan werken. Dat voelde goed en ging ook goed. Nu de 3e miskraam, na het slechte nieuws bij de echo ben ik gewoon blijven werken totaan de curretage. moet wel zeggen dat ik me daarmee wel uigeput heb. ondanks het idd voor afleiding zorgde koste het mij bergen van energie om mn hoofd er een beetje bij te houden. Ik ben dit keer pas 1,5 week na het slechte nieuws gecuriteerd en omdat ik mezelf zo uiteput had door gewoon door te werken heb ik nu na de curretage meer tijd nodig gehad om te herstellen. Ben 1,5 week na curretage thuis geweest. de week erna 75 % gewerkt en ga deze week weer 100% proberen. Nogmaals je moet doen waar jij je goed bij voelt. Ik wil je heel veel sterkte wensen deze periode.
Bij de eerste mk gewoon gaan werken, bij de 2e een week thuis, en nu bij de laatste ben ik 3 weken thuis gebleven. Oh nee, 4 weken in totaal, eerst de eerste week toen ik te horen kreeg dat het hartje was gestopt en na de bevalling nog 3 weken.
Ik ben 1 dag thuis geweest en verder weer aan het werk gegaan. Verloskundige gaf 1 week later aan dat het beter was geweest me ziek te melden ivm nog kans op heviger bloedverlies, verdere lichamelijke ongemakken, maar vooral ook psychische impact. Ik zou het achteraf anders hebben aangepakt. Sterkte
eerste keer een dag of wat thuis gebleven was ook binnen paar dagen klaar (zonder medische ingrepen) 2de miskraam heeft iets meer dan 4 weken geduurd (ik wilde geen pillen of curettage. Ik heb ook gewoon gewerkt werk weet ook niet dat ik miskraam gehad heb. Doen waar jij je goed bij voelt...
Bij de eerste 'gewoon' gaan werken tot de bloedingen te erg werden. Bij de tweede even thuis, bij de derde vond de ARBO-arts het nodig dat ik op mijn werk verscheen de dag nadat het gebeurde (zat in traject vanwege verzuim bij tweede miskraam). Zeer hatelijk commentaar van leidinggevenden ('o. heb je er alweer eentje?'). Was voor mij reden om andere werkkring te zoeken. Is nu aantal jaar geleden, maar ik krijg nog een waas voor mijn ogen als ik er aan denk
Nog erger: op de dag van de 3e had ik een afspraak met de ARBO-arts die ik vanwege de nieuwe MK wilde afzeggen. Toen kreeg ik te horen dat ik gewoon moest komen want die MK pas al een paar weken geleden!
Ik heb me ziekgemeld. Het kindje kwam niet af, dus kreeg 5x cytotec en ben 2x gecuretteerd dus werken zat er ff niet in.
Nou ja zeg :x Niet normaal. Zo hadden ze bij mijn werk toen een fout gemaakt, ik moest bij de Arboarts komen en toen mijn man belde dat dat niet zou gaan lukken werden ze boos (Arboarts, niet mijn werk) Ik moest wel een hele goede reden hebben...... Nou die had ik, ik was die nacht bevallen Betere reden kun je niet hebben toch? Ik hoefde daar ook niet heen natuurlijk, ik was met zwangerschapsverlof, heel dom.....
Ik ben wel gaan werken. Het was bij met 5,5 week, dus nog heel pril. Ik werkte toen nog in de VS met alleen mannen. Ik kreeg de avond ervoor erge buikpijn, in de ochtend licht bloedverlies. Tegen een uur of 3 werd het erger en ben toen met een smoes (ben niet lekker) naar huis gegaan. Dat was een vrijdag, dus het weekend om bij te komen. Ik ben op maandag wel weer gaan werken. Ik kan me voorstellen dat als je langer zwanger bent, het veel heftiger is. Ik kon het snel een plekje geven.
Ik heb me op een gegeven moment ziek gemeld. Toen ik eenmaal wist dat het vruchtzakje niet meer groeide, ik was toen ca 7,5 weken, heb ik me ziek gemeld. Het Heeft toen nog 3 weken geduurd voor de miskraam daadwerkelijk op gang kwam. Ik was erg emotioneel en was er met mijn hoofd niet bij,dat is rede voor mij geweest om me ziek te melden. Veel sterkte meis.
@dirksmama: opneemt,serieus.. Dat ze zo gereageerd hebben zowel je baas als de ARBO. Onmenselijk gewoon. Ik ben van plan morgen mijn bazin in te lichten en dat ik per dage ven aankijk hoe het gaat wat betreft bloedverlies en buikpijn. Ik moet woensdag pas werken maar dan is ze in ieder geval op de hoogte. Als het gaat wil ik woensdag wel proberen te werken want dan werk ik met de 3 jarigen (kinderdagverblijf) en die zijn best zelfstandig. Donderdag heb ik veel kleintjes (12) dus veel tillen en dat is niet heel goed volgens mij als je veel bloed. Ik werk dan wel maar een ochtend want de middag had ik al vrij omdat ik dan een echo heb staan. Ik ben wel een beetje bang voor de reactie van m'n bazin. Aangezien zij soms heel meelevend kan zijn maar soms ook 'alles voor de zaak' . We zullen het zien morgen.