Derde trimester afscheiding met bloed

Hallo allemaal,

Ik wil even mijn verhaal en zorgen kwijt.

Mijn zwangerschap is best vermoeiend en emotioneel verlopen maar gelukkig is alles achter de rug. Eerste drie maanden kans op een miskraam en vanaf week 17 ongeveer cysten in het hoofdje van onze baby. We hebben de vruchtwaterpunctie laten doen en chromosomale afwijkingen als het Downsyndroom zijn uitgesloten. Natuurlijk blijf je na zoiets nog zorgen houden maar we vertrouwen en geloven ook dat ons meisje gezond is. Overigens zijn de cysten verdwenen!

Wel, de afgelopen weken zijn erg druk en stressvol geweest waaronder een verhuizing waardoor ik voor mijn gevoel best moe ben geworden.
Ik had rond die tijd opeens tijdens het plassen de laatste druppels met helder bloed. Natuurlijk schrok ik mij rot aangezien ik maar 29 weken zwanger was.

De volgende dag de hele dag door niks gehad en in de avond was het weer raak. Ik ben toen in mijn ziekenhuis op de eerste hulp door twee gyneacologen geholpen en er was geen reden tot ongerustheid. Het hartje werd gerigistreerd, werd van onder bekeken en er werd een urinetest gedaan. Hier was geen infectie van af te lezen maar wel bleek er bloed te zitten maar dan minimaal. Toch nog een recept gekregen voor een antibiotica - poeder wat je oplost in water en de hele nacht in je blaas moet zien te houden. Dit heeft niet geholpen maar heb wel een hele week veel gelegen waarna het ophield.

Mijn eigen gyneacoloog de week daarna heeft me voor de zekerheid weer aan de ctg gezet en ook daar was alles oke. Moest ook bij elke beweging op het knopje drukken. Nu twee weken later ongeveer heb ik weer twee dagen achter elkaar de 1-2 druppels helder bloed.

Als reden kan ik bedenken dat ik 2-3 dagen buiten geweest ben maar of ik nu enorm veel gelopen heb, nee. Maar heb wel uren gestaan.
Of dat ik nog altijd last heb van de branderigheid en afscheiding van de vagina. Mijn gyn. had er destijds een zetpil en creme voor gegeven maar ivm de zwangerschap mag ik er niet nog meer van gebruiken.
Vrijen doen we natuurlijk niet meer na alles en een blaasontsteking heb ik ook niet.

Wel last van steken onder maar lees op internet dat dit de indaling kan zijn. Ook wat menstruatiepijn in onderrug en benen maar hoort dit gewoon niet bij de zwangerschap.

Tja geen idee wat het is maar zou bij zijn als de 37 weken gepasseerd zijn en wij hopelijk met een natuurlijke bevalling onze babymeisje mogen ontmoeten.

Groetjes,

Mamamama

 

De urine is bij de eerste hulp onderzocht en heb anderhalve a4 aan uitslagen dus kan ik dan aannemen dat het op kweek is gezet?

Mijn onderrug doet zeer als ik lang sta. Harde buiken heb ik niet wel later op de avond dat het erg hard is dus niet zo soepel als in de ochtend. Of door de spanning of vermoeidheid dan kan het ook wel hard aanvoelen.

Morgen heb ik weer een controle, ga het weer aangeven maar vraag me af wat ze verder nog kunnen betekenen als ziekenhuis. Prima plek hoor, ze doen erg hun best vind ik toch wel. Ga wel vragen om iets tegen de schimmel te doen aangezien ik las dat het bij de geboorte spruw kan veroorzaken bij de baby..

 

Wat kan het betekenen als het te maken heeft met de urine?

 

Net even een boodschap gehaald met mijn man en de hond. Nog geeneens 20 min buiten geweest of het is alweer raak. Heb zo een menstruatiepijn, mn buik is weer hard dus niet meer dat je zacht kan drukken en van zij veranderen helpt ook niet. Voel het in mn bovenbenen en zelfs in mn tenen. Ben zo bang voor een vroeggeboorte. Ga morgen vragen of het nodig is dat ik plat moet liggen de komende vijf weken.