Heel herkenbaar! Na twee zoons (ze schelen 2 jaar en 3 maand, las ik hierboven ook al eerder) was het voor ons idee al snel tijd voor een derde (een vierde en vijfde leek ons ook heel leuk) Helaas wilde het met die derde maar niet lukken. Ik vond het heel erg, ik kon het maar niet uit m'n hoofd zetten! Maar toen jaar na jaar verstreek, en die derde er niet kwam, dan zakt de moed je wel in de schoenen. Vandaar dat ik het ook absoluut niet kon geloven dat ik toch zwanger raakte, bijna drie jaar geleden, toen was ik inmiddels 42! En nu hebben we dus drie zoons! 't Is toch niet te geloven? Eigenlijk zou ik ook nog wel een vierde er achteraan willen, maar m'n man wil het liever niet meer. Maar ik ben al zoooooooow ontzettend blij met drie, dat ik nooit meer durf te zeuren over meer.
van de 1e en 2e was ik in de 1e ronde zwanger. De 3e duurde 6 maanden en wat vond ik dat een hel!! Het slaat werkelijk nergens op want wat is 6 maanden nou, maar wij wouden zoooo graag een 3e kindje en het lukte maar niet dat we echt bang waren dat een 3e kindje ons niet gegeven zou worden. Maar toch raakte ik zwanger van ons 3e kindje. Met 2 was ik even gelukkig geweest hoor, maar we hadden echt nog een plekje in huis en in ons hart voor nog een kindje en de boys zijn super happy met hun zusje in huis! Ik wou echt geen 4e kindje tijdens de zwangerschap en na de bevalling maar 6 maanden later begon het toch weer te kriebelen. Heb maanden in dubio gestaan, maar begin dit jaar heb ik toch besloten dat het goed zo is. Ik ben super gelukkig met me 3 kids en ik kan me eigenlijk niet meer voorstellen dat er nog zo kruimeltje bijhoort. We zien wel wat de toekomst ons brengt, ik ben nog maar 24 maar mijn hart zegt nu Nee het is goed zo!
IK vond d eovergang van 1 naar 2 best behoorlijk vooral met "effe"weggaan voor dat je met 2 kids in de auto zit en je weer even verder eenje was daarintegen veel makkelijker dus ik denk wnat tegen ide tijd is de oudste minimaal 4jaar en zit op school en de jongste gaat eind volgend jaar naar de psz dus dat wrod rustiger. Ik denk dat als ik er pas over ene paar jaar aan zou beginnen dat ik dan spijt heb dat ik t niet eerder heb gedaan bne un nog vrij jong en zit e rnog in dan ben je je vrijheid weer wat meer gewent en dan valt t misschien wle weer tegen want dan ben je weer 4jaren gebonden en over een aantal jaar heb je ook weer d eclubjes van de andere twee dan blijf je slepen met een kleintje erbij. Eignelijk als ik t zo terug lees wat ik schrijf vallen de tegens mee wnat ki ben gewent aan kids kort op elkaar en er is op zich ruimte genoeg kan nog een derde kinderkamer maken moet we wat aangepast worden maar t kan wel gewoon. Het enige is dat ik een paar dingen moet kopen want mn maxicosi heb ik verkocht en t wiegje ook. IK heb het e rnog inet ehct over gehad thuis maar vorigejaar wa se rbijna sprake van dta ik zwanger was dit was 3 mnd na de bevalling maar dit was een vals positieve test (toen gelukkig) maar had het zeker gehouden. Toen gegonnen we al meteen te denken over auto etc en huis dus ik dekn dat mn vriend het heel leuk zou vinden maar wel verrast zal zijn want eigenlijk wilde ik "vroeger"geen kinderen hahah hoe raar kan het lopen
hoi wij gaan op dit moment voor een derde wondertje! De oudste wordt van de zomer 4 en de jongste is bijna 2. Ook hier veel twijfels gehad, met name omdat de zwangerschap en bevalling niet vlekkeloos zijn gegaan.De eerste 9 maanden daarna hebben we gemiddeld 3 a 4 uur per nacht geslapen en daarna waren we compleet op. Dit heeft ons eerst weerhouden om voor een derde te gaan. Maar ook ik heb altijd het gevoel gehad dat bij mij een gezin met 3 kids hoorde.....het voelt nog niet compleet nu. Ook hier moeten wel wat aanpassingen gedaan worden, maar onze twee kids slapen bv al samen (op verzoek van de oudste en dat gaat perfect). De rest lossen we ook wel op. Ik ben geen 28 meer, dus we moesten nu ook wel de knoop gaan doorhakken. In mijn omgeving wel al negatieve reacties gehad als ik het n beetje ter sprake bracht (je hebt het al zo druk....na alles wat jullie al hebben meegemaakt etc). Voorlopig houden we onze beslissing nog even voor ons....mocht het lukken dan vertellen we het ze wel een keer. En oja, ik ben er zelf "ook een van 3".....
hier was de oudste erg makkelijk en nu behoorlijke gebruiksaanwijzing, extreem druk. De jongste was een huilbaby en bleek verborgen reflux te hebben en sinds kort slaapt hij pas door en is bijna 1jr mijn bevallingen waren allebei kort 1ste was4.5uur en 70min persen de tweede 2.5 uur en met 15min was hij er al en ja een derde gene idee kan t nog sneller dan vond het meevallen zeker de laatste dus omdat zou ik t laten ja mn zwangerschappen de oudste niet misselijk maar wel door klachten eerder gestopt met werken en de tweede 4mnd kotsmisselijken al heel snel niet meer aan t werk door rugklachten en bekkenbodem. Maar dat neem ik maar voor lief dan.
Ik krijg steeds meer kriebels,lijkt me zo leuk een derde frummel heerlijk weer een babytje, maar nog even wachten tot zeker eind augustus anders zitten de laaste 2 zo dicht op elkaar minimaal 2 jaar wil ki er wel tussen hebben als het zo mag zijn natuurlijk. Maar wil wel alvast stoppen met de pil eind mei om mn igen cycles weer te krijgen ik slik al maandne de pil door namelijk
ik zou zo weer voor een derde gaan, alleen ML is er nog niet over uit... ik heb ook altijd het gevoel dat ik graag 3 kindjes zou krijgen. ik kom ook uit een gezin met 3, en vond het altijd erg fijn. ik hoop dat mn vriend er over een jaartje anders tegenover staat en deze drukke kraamtijd weer vergeten is hihi, dan komt er mssn toch nog een derde kanjer bij... we zullen zien!