Vind het zo'n sneu idee... maar goed het zal er toch een keer van moeten komen. Ons kleine meisje op dr eigen kamertje slapen. Ze is nu bijna 3 maanden en gisteravond vroeg d'r papa: "wanneer gaat ze eigenlijk op haar eigen kamer slapen?" Uhm ja.... weet ik niet? Ik kan nu nog zo lekker vanuit m'n bed een aai over dr bol geven als ze midden in de nacht een beetje wakker wordt... en als ze rare geluidjes maakt kan ik meteen zien of er wat is.. en we liggen zo gezellig met z'n 3tjes bij elkaar.. (zij wel in haar eigen ledikantje hoor). Had me voorgenomen haar naar haar eigen kamertje te verhuizen zodra ze 'enigszins' doorsliep 's nachts. Ze slaapt eigenlijk altijd tot een uur of 5/6, soms vanaf 10 uur 's avonds, soms al vanaf 8 uur. Ik hoor nu elk kreuntje en steuntje en eigenlijk huilt ze niet 's nachts maar wacht ze rustig tot ik haar uit haar bedje haal. Straks hoor ik het niet goed door de babyfoon of ik slaap er doorheen en dan ligt ze daar in haar eentje in het donker... Moet er even bij vertellen dat onze slaapkamer beneden is en die van haar boven. De trap zit wel naast onze slaapkamerdeur en haar kamertje recht boven de onze. Aan de andere kant wil ik er ook niet te lang mee wachten, nu heeft ze het zelf misschien nog niet zo door dat ze ergens anders gaat slapen, als ze wat ouder is misschien wel en dan wil ze misschien niet meer zo goed slapen als dat ze nu doet. Hoe is dat bij jullie gegaan?
haha herkenbaar ik had ook de ergste nachtmerries in het begin hoor toen ze nog zo klein was mijn dochter heeft vanaf het begin in haar eigen kamertje geslapen maar we woonden toen nog in een 3 kamerappartement de slaapkamer was te klein om haar ledikant erbij te zetten dus sliep ze al vanaf het begin in haar eigen slaapkamer ik snap je helemaal hoor vooral in het begin ging ik elke keer als ik wakker was kijken en ik hoorde alsnog elk geluidje wat ze maakte ze sliep in de kamer naast ons alle deuren open ik was ook bang dat ik iets niet zou horen maar dat was dus niet zo
Mara slaapt nog steeds 's nachts bij ons op de kamer. Wel in haar eigen ledikantje. Toen ze heel klein was heeft ze in een wiegje aan mijn bed geslapen. Nu valt ze beneden in slaap (heeft eigen kamer met ledikant) en nemen we haar mee als wij gaan slapen. Ze slaapt dan gewoon door. Er zitten 2,5 trap van beneden naar boven (beetje rare bouw van ons huis) en de afstand vinden wij anders te groot. 's Morgens lekker even knuffelen en spelen op het grote bed, heerlijk! Maar eigenlijk heb je aan mijn reactie niets denk ik, oeps...
Hier slaapt ze vanaf het begin in haar eigen kamertje, eerst in de wieg, na 2 weken in het ledikantje. Alle deuren staan open. Ik word uit mijzelf altijd wakker in de nacht, dus na een toiletbezoekje loop ik even bij d'r langs om te kijken of ze nog goed ligt enzo.
Aiden heeft tot een dag voor hij 6 maanden werd, bij ons op de slaapkamer geslapen. Het kon niet langer meer, want hij werd wakker van ons en wij van hem. Ik gaf borstvoeding en vond het wel handig dat hij naast ons bed sliep. Ik miste hem eerst ook wel toen hij niet meer bij ons op de kamer lag. Maar het went gauw genoeg. Op den duur vond ik het heerlijk om weer onze slaapkamer voor onszelf te hebben.
Ik vond het ook vreselijk moeilijk om hem in zijn eigen kamer te leggen. Ik zag er ontzettend tegenop en de eerste week sliep ik heel erg slecht. Ik hoorde elk pufje, kreuntje en steuntje en eigenlijk was ik ook wakker van het gezoem van de babyfoon, die op de hardste stand stond en ook de meest gevoelige Ik bleek me, uiteraard, zorgen te maken om niets. Daan slaapt heerlijk in zijn eigen kamer en ik hoor hem echt wel als er iets is. Wel trouwnes met als verschil met jou dat onze slaapkamer aan zijn kamer grenst.
Hier ging zoonlief met drie maanden naar zijn eigen kamertje. Hij begon toen net met doorslapen. Het was beter voor ons allemaal. Ik werd wakker van elk steuntje en kreuntje van zoonlief en zoonlief werd wakker van ons Moeilijk vond ik het wel. Het wiegje stond zo knus naast het bed, ik kon elk moment even naar hem kijken en aanraken.... Maar het was heerlijk om onze kamer weer 'terug' te hebben!
Ja het zal ook wel weer fijn zijn om gewoon een nachtkastje te hebben (waar de babyfoon op komt te staan ) en dat ik weer fatsoenlijk m'n kledingkast open kan doen en tegelijkertijd ook kan zíen wat er in zit, ipv zo'n stapeltje ergens halverwege de slaapkamer.. En dochterlief heeft natuurlijk een superleuk gezellig kamertje dus zo'n ontaarde moeder ben ik niet dat ik haar daar 'achterlaat'... Misschien dat ik het toch beter nu binnenkort kan doen nu ik nog verlof heb, kan ik stiekem een paar keer kijken 's nachts zonder dat ik de volgende dag hoef te werken
Toen ons zoontje een maand of drie was, vroeg mijn man precies hetzelfde. En ik gaf dezelfde reactie als jij. Hij sliep in de kinderwagenbak naast ons bed en ik vond het ook wel erg gezellig zo en gewoon een fijn gevoel. Toch hebben we hem een week of 2 later 's nachts op zijn eigen kamertje gelegd. De wieg werd ook wel een beetje klein voor hem. Ik zag er ontzettend tegenop, maar het viel heel erg mee! Zowel mijn zoontje als ik sliepen alletwee de hele nacht prima door (net als toen hij nog bij ons op de kamer sliep) en als hij wakker word horen we dat prima door de babyfoon. Wie weet valt het je ook wel heel erg mee!
Ojee, ja dit ga ik binnenkort ook krijgen. Mijn situatie is precies hetzelfde, alleen ons kindje is iets jonger dus die blijft nog sowieso een paar weekje bij ons slapen. Ik vind het ook zo fijn om alles te kunnen horen en als hij wakker wordt al een fles te kunnen geven voordat hij moet huilen omdat ik hem al hoor smakken van de honger. Gelukkig is zijn slaapkamertje heel dichtbij, dus ik denk dat we met de deuren open hetzelfde horen. Ik vraag me wel eens af hoe mensen het doen met seks als hun kindje zo lang bij hen op de kamer ligt. Ik wil dat echt niet als die kleine in dezelfde kamer ligt. Nou weet ik wel dat er ook nog andere plekken zijn, maar je eigen bed is toch ook wel fijn.
Ooh, ik vond het ook zo'n zielig idee, zo in dat donkere kamertje! Vanaf 3 maanden sliep ze al goed door en ik merkte dat ze naast mij op de kamer snel wakker kon worden. Ook ik zelf sliep minder goed terwijl ik juist nu wat slaap kon gaan inhalen. Ik heb haar toen overdag laten wennen in haar eigen kamer. Ze sliep in de kinderwagenbak en die zette ik in haar ledikant. 's Nachts had ik haar nog wel naast me. Meer voor mezelf want zij sliep onwijs goed in haar eigen kamer. Na een paar dagen laten wennen aan haar nieuwe bed en toen ook 's nachts alleen laten liggen. Ze sliep heerlijk. Wel heb ik de babyfoon aan, niet eens echt hard want ik word al wakker van een heel zacht geluidje dat ze maakt. Nooit doorheen geslapen. Sindsdien is ze nog nooit wakker geweest 's nachts. Wel kijk ik voordat ik zelf ga slapen altijd even hoe ze ligt en geef ik haar een kus. Het is volgens mij voor de moeder lastiger dan voor de baby. Maar het verschilt denk ik ook wel per kind. Mijn dochter heeft erg veel behoefte om alleen en stil te slapen. Doe wat jij denkt dat prettig is voor jou en voor je kindje, ze heeft i.i.g. lekker de eerste 3 maanden bij jou gelegen, dat is denk ik wel goed voor een baby.
Ik ben na t eerste prikje haar na de voeding van half 11 op haar eigen kamer gedaan. Zodat ik er rustig aan kon wennen. Met 11 weken liet ze ook die voeding vallen en ging ze meteen in haar eigen bed... Oja en deed soms overdag al haha enne......wij slapen nogsteeds met de deuren open hihi en toen ze met 3,5 maand ging draaien heb ik de camera babyfoon aangehad
Ja dat draaien is ook zowat... heeft ze van de week ontdekt dat dat misschien wel heel leuk is, ze kan het alleen nog niet helemaal. Ze gooit haar hoofdje helemaal naar achter en draait dan zover dat haar heupjes en beentjes al omgedraaid zijn, alleen haar armpje/schoudertje krijgt ze er nog niet onder vandaan dus dan ligt ze eenbeetje in onmacht.. Het schijnt dat als ze sterk genoeg zijn om te draaien dat ze dan ook sterk genoeg zijn hun hoofdje op te tillen. Nou weet ik dat ze dat nu al kan in buiklig (ze drukt haar helemaal op) maar als ze dit dan ook maar doet.... gelukkig is het warme weer weer over en kan ze weer in dr slaapzakje en heeft ze het omrollen in bed tijdelijk opgegeven
Mijn meisje gaat dit weekend waarschijnlijk op haar eigen kamertje slapen. Morgen gaan we een campingbedje kopen voor als het niet lukt. Afhankelijk van hoe laat we thuis zijn die avond gaat ze al over. Ze word elke keer wakker van mijn gehoest en van mijn mans wekker. Maar toch zie ik er tegen op.
Mijn dochtertje slaapt nog altijd in haar wieg naast ons bed. We hebben een grote slaapkamer, dus ze 'blokkeert' niets. Ik vind het fijn dat ze zo naast me ligt, ook omdat ik bv geef en ze af en toe nog wakker wordt voor een nachtvoeding. Verder is ze een heel goede slaper en ik word ook niet wakker van haar. Vind het een veilig idee dat ze naast ons ligt, mijn man ook. Ze gaat dus nog lang niet naar haar eigen kamer (die heeft ze ook nog niet). En als ze diep in slaap zijn, kun je het gerust wel gezellig hebben samen
Onze zoon heeft ook een maand of drie bij ons geslapen. Ik had het er even moeilijk mee toen we besloten hem 's nachts ook op zijn eigen kamer te leggen (overdag deden we dat al.) Maar ik moet zeggen dat ik daar al snel geen last meer van had, want ik sliep er veel beter door en hij ook.
ons zoontje slaapt nog steeds bij ons op de kamer. We hebben het wel geprobeerd om hem op zijn kamer te leggen met een maand of 6, maar hij was zo vreselijk overstuur en dat vonden we het niet waard. We hebben geen last van hem en hij niet van ons en ik vind het heerlijk om, als ik 's morgens wakker word, zijn koppie te zien. Binnenkort wordt hij geopereerd en dan willen we hem toch dichtbij ons hebben, dus we gaan pas als hij daarvan hersteld is oefenen op zijn eigen kamer.
Daarom wilde ik ook niet te lang wachten, dat ze té veel doorkrijgen waar ze slapen en het dan een drama wordt. Jaa dat blije koppie is fantastisch, maar dat is er natuurlijk ook als ik morgenochtend/vannacht naar boven sprint om mijn meisje te zien! Want... het is zover... vanmorgen nog een stofzuiger erdoor gehaald, vanmiddag heeft ze 'geoefend' en nu ligt ze er 'echt'. Weliswaar nog niet helemaal in het donker, maar toch... dat wordt wel even slikken als ik straks zelf op bed ga en het is niet naast haar... maar ja in dat mooie kamertje hoort gewoon een lief meisje te slapen en zo is het nu...
ikkie sorry ik kan je niet helpen, hier ligt zoonlief al vanaf dag 1 in zijn eigen kamer, 1 week met babyfoon daarna met open deuren. er zitten 2 kamers tussen onze slaapkamers.