Hallo, Wil even de boel kwijt en heb niemand nog over om tegen aan te praten.. Sinds dat ik zwanger ben veranderen alle contacten en kan ik niet echt meer bij iemand terecht.. Mijn vriendin is van om de hoek naar een uur verderop verhuist, opeens is ze niet meer op mijn verjaardag geweest en heb ik niks meer van haar gehoord, heb het nog wel geprobeerd.. Mijn vader is een narcist en heeft daarnaast een persoonlijkheidsstoorns (dit was ook al voor de zwangerschap) maar daar heb ik dus niks aan.. Mijn schoonouder leven meer voor zichzelf en daar heb ik dus ook niet zoveel aan... Mijn moeder had ik altijd een goed contact mee, maar sinds ik zwanger ben gaat ze met de dag gekker doen Ze is laatst idd geopereerd, maar dit is alweer 9 weken geleden en ook daarvoor was het al begonnen.. Ze wil wel contact, maar dit moet dan op haar voorwaarden.. Als ik daar bijv. langs kom (20 min. rijden en zelfs op afspraak) dan moet ik me er maar bij neerleggen dat ze op dat moment bepaald dat ze het niet vol houd en naar bed gaat.. Verder vergelijkt ze me echt CONTINU met mijn vader en verder deug ik opeens ook niet meer.. Kan daar dus echt niet mee omgaan, ze zit gewoon gigantisch in een slachtofferrol, als ik wat zeg heeft ze een melodramatisch antwoord.. Echt verschrikkelijk! Mijn broer had ik ook goed contact mee, maar dat is het op het moment ook niet meer.. Aan mijn zwagers hebben we nog nooit wat gehad.. Mijn nichtje ging ik altijd wel goed mee om, nou opeens heeft haar kleine allerlei kinderziektes die niet bij zwangeren in de buurt mogen komen (gewoon echt teveel om op te noemen, begint gewoon ongeloofwaardig te worden) (of het is rottoeval natuurlijk) Verder had ik wel meer contacten, maar opeens verwaterd alles en zit ik dus elke dag alleen thuis.. Ben gewoon blij als ik weer een afspraak heb in het ziekenhuis En zit vanaf 16.00 uur af te tellen tot mijn man thuis komt, hoe hopeloos?! Hierdoor is het contact met mijn man ook minder, want normaal heb ik van alles te vertellen, terwijl ik nu gewoon weer eens een dag niks heb meegemaakt.. ECHT NIKS! Ja heb ik weer As the world turns gezien.. Miss hebben meer mensen die dit hadden in de zwangerschap of heeft iemand ideeën?? Ik wordt namelijk gek en begin echt onzeker te worden.. Snap niet hoe kluizenaren leven zeg maar.. Ik kan niet eens meer slapen omdat ik overdag niks doe, als ik wel wat doe slaap ik gelijk als een roos.. Zo ben het weer een beetje kwijt (volgens mij lekker wazig, mja..) Gr. Carlien
Oja.. Dan heb je natuurlijk wel de geboortjekaartjes, nu al bijna 70 adressen aan vrienden en familie (3 adressen zijn maar zakelijk, werk etc.).. Heb helemaal geen zin meer om ze te versturen, kost ook nog 160 euro en dan komen er een paar opdagen omdat ze zich verplicht voelen ofzo In de tijd dat je ze nodig hebt zijn ze er ook niet, dus wat heeft het voor zin?!?! Sjee, wat klink ik zielig! maar ben het echt zat aan het worden! Gr. Carlien
ik zeg get over it ..en doe something fun...heletijd alleen voelen en zielig doen heb je toch niets aan is je zwangerschap meid! geniet ervan!..ik heb het meegemaakt dat ik me alleen voelde in een onbekende land en buurt en mensen waar ik problemen had ineens..ik vind het jammer dat ik niet wat leuks voor mezelf deed..sliep overdag en was wakker in de nacht soms dwong ik mezelf om te slapen..nee genietenn..ga shoppen of boek lezen.. film kijken.. of weet ik veel je hobby's doen gewoon het zijn je hormonen denk ik en negatiefheid heb je niet nodig..verander het naar positief en met je moeder? geduldig
Is ook wel zo.. En ik let al op mijn eigen gedrag.. Loop al met een depressie bij de poppoli.. Maar op een gegeven moment heb je toch mensen nodig, ben zelfs al klaar met hele huis schoon maken, echt uigebreid! Tv kijken heb ik ook wel een keer gezien, boeken heb ik gelezen.. Overdag slapen doe ik al bijna niet meer.. Vindt het zelf ook gewoon jammer, ben ook blij als ik weer aan het werk kan, ben volgens mij niet het type om thuis te zitten, ga ik alleen maar malen.. Gr. Carlien
Meid hier tijdens mij zwangerschap ook gehad omdat al mijn familie in Nederland wonen en wij niet dus ook ik was aan het aftellen tot man thuiskwam, het is gewoon rot. En dan kunnen mensen wel zeggen zet je er overheen en hier te breed en daar te lang maar als je niemand hebt om mee te praten en je gevoel bij kwijt te kunnen is dat heel lastig. Hier is zoontje geboren en wij gaan binnen kort terug na Nederland. Wat je hier aan hebt? Helemaal niks maar wil je in ieder geval een hart onder de riem steken, als je wil praten PM maar of op msn mag ook, ik snap heel goed hoe je je voelt omdat ik er zelf ook middenin heb gezeten en er nog niet helemaal uit ben. Kijkt uit voor jezelf dat je niet in een depressie valt.
he dikkebuik, weet niet of je me nog herkent ,maar wij zijn buren hahhahaha..ga je terug naar nl? en carlien ik weet het ook als je niemand kent enzo..ik had helemaal geen vrienden en dat is wat ik echt misde.. komt wel goed.. mijn zoon is ook hier in uk geboren en mijn familie zijn in nl en wat was ik toen depresief zeg..had mijn moeder echt het hardst nodig ,alleen via telefoon lukte het alleen.. ik was super blij als mijn man thuis was ..en tsjaa soms heb je nodig iemand jaa die niet je man is maar een vriendin waar je je twijfels of zorgen en van alles over kan hebben..dat had ik hier ook
Voor mij ook heel herkenbaar. Mijn enige sociale contacten bestonden uit af en toe bijeenkomsten met andere expatvrouwen waarvan het overgrote deel niet mijn types zijn. Maar als ik niet ging dan kwam ik nergens en aangezien de winters hier erg lang duren zat ik dus altijd maar in huis. Voordeel was wel dat ik nog 2 kinderen had om voor te zorgen maar echt normale gesprekken heb je nog niet met ze. Ik was dan ook heel blij als ik voor een controle moest. Zag je nog eens "normale" mensen en had ik af en toe een leuk gesprek met iemand . Was ook altijd heel blij als manlief weer thuiskwam. Ik keek ook echt uit naar ons wekelijks supermarktuitje met het hele gezin. Was voor mij het hoogtepunt van de week. Verder heb ook zo'n moeder die alleen maar klaagt en zucht als ik haar wel een keer via de telefoon of skype spreek dus daar had ik ook geen zin in. Maar bij de zakken neerzitten heeft geen zin dus ik bleef gelukkig wel positief. Ik ging veel knutselen met de kleine, lekkere dingen bakken, online shoppen (de bezorger van de Canadese TNT had nog nooit zoveel leveringen bij hetzelfde adres moeten doen ) Dus gewoon lekker jezelf vermaken als de mensen niet naar jou toekomen. En ach, het is zo voorbij de tijd dat je zwanger bent, kun je daarna lekker met je baby er op uit.
Ik snap je verhaal wel goed!! Maar zoals al gezegd word probeer de positieve dingen te zien. Het is natuurlijk al weer zo voorbij dat je zwanger bent. Geniet ervan!. En ga lekker shoppen of bezig zijn met het kamertje. Zorg dat je huis helemaal fris en op orde is. enz enz.. Geniet van de laatste momenten zwanger zijn en alleen zijn... Straks wens je stiekem nog wel eens een momentje kalmte