Ik moest eraan denken toen men over hun man begon in het andere kledingtopic... Ik verbaas me ergens over. Mijn vriend heeft een hekel aan shoppen, net zoals een groot deel van de andere mannen, en daarom koop ik dus af en toe kleding voor hem. Soms betekent dat dat ik even terug moet naar de winkel om de maat te ruilen, maar dat neem ik er maar op de koop bij toe (de winkels zijn toch 2-3 minuten verderop). Ik koop daar een trui - maakt even niet uit, je kunt hier elk kledingstuk invullen - voor hem en neem dat mee naar huis. Hij zegt dat hij het 'wel mooi' vind, en het komt op een gegeven moment na het wassen in de kast terecht. Daar blijft het dan nog een week of drie/vier/of langer hangen zonder dat het gedragen wordt. Vervolgens gaat hij het kledingstuk een keertje in het weekend aantrekken waarbij we 'iets in de planning' hebben, in plaats van op een doordeweekse werkdag. Dat 'iets in de planning' zijn vrijwel altijd bezoekjes aan zijn familie. Vervolgens zegt er dan iemand in zijn familie: goh, wat een leuke trui heb je aan. En begint de trui in zijn comfortzone te zitten. Na 2 weken trekt hij de stoute schoenen aan en draagt hij de trui naar zijn werk. Vervolgens doopt hij de trui om tot lievelingstrui en draagt hem 250 keer per maand (oké, lichtelijk overdreven) maar wil hij hem bijna niet meer uittrekken. "Ja maar schatje, het is zo'n mooie trui en hij zit lekker". Terwijl ik dat kledingstuk stiekem in de was laat verdwijnen wanneer hij even niet oplet. En dit gaat dus zo bij élk kledingstuk. Soms koop ik dus maar kleding voor hem terwijl hij nog niks nodig heeft, puur omdat ik weet dat hij er voor mijn gevoel 800 jaar aan moet wennen en datgene wat nu 'in' is bij hem dan allang versleten/minder mooi/oud is. Tips/adviezen/herkenning??? Heeft jouw man/vriend/partner ook rare gewoontes wat betreft kleding?
Hier is het zo dat ik absoluut geen kleding mag kopen voor hem. Hij gaat zelf naar de winkel en zoekt het zelf uit. Datzelfde geldt ook voor sokken en ondergoed. In de 9 jaar dat ik hem ken heb ik pas in het afgelopen jaar 2 keer een onderbroek gekocht (als cadeautje van de kinderen en dan wel met iets van een print bv kermit de kikker) en dat vond ie wel leuk.
Hahahaha ik moest wel even lachen hoor. Die van mij is er een ster in kleding op hoopjes te gooien of te verzamelen naast z'n bed. Hij stapt 's avonds zo uit z'n kleding en laat het lekker op de grond liggen. Kleding uit de kast trekken en niet terug leggen, of in elkaar gefrummelt terug mikken. Haha.
Ik erger me elke keer als ik voor mijn man iets nieuws koop met als idee het net te houden voor specialere gelegenheden, trekt die het onmiddelijk aan voor zijn werk... grrr Dus als we dan eens een "specialer" moment hebben, trekt die zogezegd zijn werkkleren aan...
Hier mag ik trouwens ook geen kleding voor hem kopen. Doe ik ook niet meer, want de kans is groot dat hij zelf toch wat anders had gehaald of hij vraagt of ze het niet in een andere kleur of ander model hadden. Hij weet zelf precies wat hij wil.
Ohhhneeee !! Wat erg... Ik zou daar wel iets van zeggen op het moment zelf. Hahahaha. Dat kleding op een hoopje op de grond gooien herken ik. Hij zegt dat sinds we samenwonen ik zijn systeem in de war heb gegooid. Hij had namelijk exact genoeg kleding om de 5 werkdagen en 1 weekend door te komen door alle kleding op een stoel neer te leggen nadat hij het 1x had gedragen; zodat hij het shirt van maandag nog een keer aan kan op donderdag. Zo hoefde hij maar 3 shirts te hebben Ik heb zijn leven te ingewikkeld gemaakt door 10 shirts in zijn kast te leggen, nu weet hij niet meer wat hij moet doen
Ken je de kledingkast van Inspector Gadget? Met 10.000x hetzelfde uniform? Ik vrees dat mijn vriend hetzelfde zou doen, hahaha. Hij laat zich 1 'stoere' look aanmeten in de kledingwinkel en hij koopt gelijk dezelfde look voor de komende vijf jaar.
Mijn man pakt altijd de bovenste van de stapel.. Dus als ik een leuk shirt tegenkom wat hij niet vaak draagt, leg ik het bovenop de stapel en voila! hij heeft het de volgende dag aan Verder koop ik ook regelmatig kleding voor hem ja. Tshirts vooral.
Zo winkelen wij: Ik ruim zijn kast iedere x aantal weken op (hij heeft er nooit zin/tijd in). Ik zie dat er shirts kapot zijn of dat het seizoen verwisseld en hij iets nodig heeft. Ik zoek online kleding uit, ik vul het winkelmandje Laat manlief het zien als het thuis is, hij zegt mooi niet/mooi en het word besteld. Werkt prima. Smaken komen gelukkig ook wat overeen.. zo heb ik het "werk" al gedaan, en als er een akkoord is dan word het gekocht.
mijn man heeft echt geen smaak! ik neem hem ook nooit mee naar de stad want hij beland altijd bij de dames kleding en dan vraagt hij : zou deze mooi staan. hij ziet dus echt niet het verschil tussen mannen broeken en vrouwen broeken.
Dit is hier ook haha.. Lelijke kleding gooi ik ook gewoon weg, dat heeft hij toch niet door.. En. Nieuwe dingen gewoon weer bovenop de stapel.. Soms heeft hij niet eens door dat het nieuw is haha.
Ik moest stiekem wel even lachen Mijn vriend koopt gelukkig zelf kleding.. Maar hij koopt het wel pas als het echtechtecht nodig is, in al z'n broeken zat een gat die steeds groter werd, dus dan draagt ie het gelukkig wel gelijk en vaak. In bijna al z'n shirts zitten van die hele kleine gaatjes, 'maar dat kan nog best'. Zucht.
Als ik iets hips koop, wat mijn man heel goed kan hebben. Moppert hij tegenwoordig. Terwijl toen ik hem leerde kennen hij lang haar had, thee en melk dronk in de kroeg en juist aparte kleding droeg. Nu wil hij graag stoerder zijn voor mijn gevoel. Dus als ik nu bijvoorbeeld een hippe muts en sjaal voor hem koop moet ik hem meerdere keren diep complimenteren, anders doet hij het niet aan. En.... zijn zomersjas draagt hij ook in de winter. Hij voelt zich zo stoer in dat jack... ik heb hem verplicht nu zijn tussenjas aan te doen :#
Mijn man heeft een hele goede smaak. 2 keer per jaar ofzo gaat hij winkelen, en dan ook ECHT winkelen. Dan gaat er heel veel geld doorheen, ook alleen dure merkkleding. Hij zeurt altijd dat hij maar amper winkelt voor zichzelf, maar ik durf met zekerheid te zeggen dat hij tijdens zijn 2 jaarlijkse winkeluitjes veel meer geld uitgeeft als wat ik uitgeef aan mij en de kinderen in totaal per jaar.
Mijn vriend vindt winkelen leuk. Ook vindt hij het leuk als ik iets voor hem koop. Ik shop ook veel liever met hem dan met vriendinnen, omdat hij eerlijk is en mij op het 'rechte pad' houdt. Ik koop dan alleen wat ik nodig heb, of ik moet er súper verliefd op zijn. ''Vind ik leuk'' is niet goed genoeg
Ik heb een hele makkelijke man. Die loopt alleen maar in korte broeken met een t shirt. Bij speciale gelegenheden trekt hij een lange broek uit de kast. Hij combineert de korte broeken wel altijd met een bij passend t shirt. Zit er blauw in de korte broek, dan gaat er een blauw thirt op of zwart. En ja... zelfs in de winter met -5 draagt hij een korte broek.
Ts, hier echt precies zo! Kies ik iets moderns uit dan staat hij er erg sceptisch tegenover om het vervolgens een paar weken later om te dopen naar zijn lievelingskledingstuk. Hij voelt zich dan helemaal 'the men'! Als ik m dan zeg dat ik er toch wel een goede kijk op heb zegt hij doodleuk dat ie het in de winkel zelf al leuk vond??!! Snappen jullie het nog? Ik zie m graag in iets moderns maar hij kiest zelf altijd voor veilig. Als hij dan inderdaad leuke reacties krijgt op zijn hippe stijl is het opeens goed! Heb m ooit eens een supergaaf leren jasje aangesmeerd, daar woont meneer in!