Hallo! Ik heb me net aangemeld voor dit forum, dus gelijk maar even mijn ervaring met jullie delen. Ik ben 34 jaar en we zijn nu precies een jaar bezig om zwanger te worden. Eind mei en begin augustus heb ik een miskraam gehad (na 6,5 en 7,5 week). Inmiddels ben ik weer twee cyclussen verder. Vandaag weer ongesteld geworden. En we willen zo graag een groot gezinnetje. Ik ben zo verdrietig, boos en teleurgesteld. Dat zullen de meesten wel herkennen. Ik wil het loslaten, maar het lukt niet, want de wens is zo groot. Inmiddels weet ik bijna niet meer hoe ik de maand moet doorkomen. De eerste twee weken gaan nog wel, want dan is er sowieso niks aan de hand. Maar de twee weken na de eisprong zijn slopend. Ieder moment speurend naar signalen, omdat ik inmiddels ook weet welke dat zijn. Zijn mijn borsten gespannen? Zie ik blauwe aderen? Voel ik prikjes? Ook slaan de babyshowers me om de oren, morgen weer een. Ik trek ze slecht. Tuurlijk ben ik blij voor de ander, maar het doet ergens wel pijn. Ik ben zelfs bang dat vrienden die (nog) niet zwanger zijn, me gaan vertellen dat het zover is. Hoewel dat er inmiddels ook niet veel meer zijn. Ben benieuwd of jullie dit gevoel herkennen en hoe je er dan mee omgaat. lfs
Hoi Pukkepuk, Ik heb geen mk's gehad, maar inmiddels 1.5 jr bezig en ik herken je gevoel wel. Ik heb gelukkig niet zo erg dat ik de maand niet doorkom, maar heb wel zo mijn slechte momenten. Nichte/goede vriendin van mij vertelde laatst dat ze zwanger is (wist dat ze bezig waren), maar dat valt me dit keer heel zwaar. Ik ben echt reteblij voor haar, maar gewoon ook omdat het zo dichtbij is is het moeilijker denk ik. Andere vriendinnen zijn inmiddels bezig voor een 2e, ik verwacht eigenlijk dat die ook wel eerder een 2e hebben dan dat ik zwanger ben. (klinkt wat pessimistisch maar zit momenteel in een dip) Vorige cyclus had ik voor t eerst echt gespannen boobies, maar nee hoor. Dat was ook wel een grote teleurstelling. Verder over 2,5 mnd wordt ik 33 en ik ben ook bang dat we te laat begonnen zijn Tja ik probeer me op andere leuke dingen te focussen. Hobby, badkamerverbouwing, ..., enz en dat gaat de ene keer beter dan de ander.
Ik begrijp zeker hoe je je voelt! En denk dat er hier velen zijn met je! Ik ben inmiddels na een jaar proberen zwanger geraakt met Clomid en bevallen van een zoon, dus misschien zit je niet op mijn antwoord te wachten. (weet nog wel dat ik altijd dacht: "jaja, jij hebt makkelijk praten, je bent al moeder"). Ook heb ik geen miskramen gehad, dus kan daar niet over meepraten. Maar dat gevoel, dat er wéér een vriendin of kennis zwanger is, en dat het bij iedereen in onze omgeving zo makkelijk leek te gaan was echt killing. Je wil het die ander niet misgunnen, maar dat 'jaloerse' gevoel als er weer iemand zwanger was kon me soms zo opbreken. Ik was er op een gegeven moment zo erg mee bezig, dat ik heb besloten me op iets anders te focussen. Heb een tijdje niks op deze website gedaan, en ben 's avonds na het werk flink gaan sporten om de gedachten te verzetten. Verder de weekenden lekker volgepland met leuke dingen. Maar goed, als het echt in je kop zit is het lastig hoor, om er niet aan te denken. Je ziet en hoor het overal om je heen. Nou ja, weet niet of je hier iets aan hebt, maar wellicht dat je weet dat je niet de enige bent geeft wat steun. Sterkte meid.
Hallo, Ik heb ook geen miskramen gehad en ben ook 1,5 jaar bezig. Nog nooit gelukt zwanger te worden helaas. Ik denk dat het heel erg moeilijk voor jou is al met 2 miskramen, maar je kunt in ieder geval wel zwanger worden ( hou dat in je achter hoofd )!
Dank voor jullie reacties! Ik probeer ook echt leuke dingen te doen, dat gaat ook aardig goed. Maar vooral op mijn werk dwalen mijn gedachtes steeds af. Lijkt me ook echt erg om meer dan een jaar bezig te zijn, zonder resultaat. Ik weet inderdaad dat ik zwanger kan worden. Bedenk me ook wel eens hoe ik me zou voelen als ik de twee miskramen niet had gehad. Zijn nu wel bij gyneacoloog voor onderzoek vanwege die miskramen. Chromosomen onderzoek hoeft niet, want hebben we weinig kans op. Echo voor baarmoeder gehad en die ziet er ook goed uit. Nu alleen nog bloed laten prikken (weet eerlijk gezegd niet meer zo goed wat ze daarmee nog gaan onderzoeken). Fijn dit, om zo te delen. Bij mijn vrienden ken ik alleen zwangere vrouwen die zeggen dat het allemaal wel goed komt, of vriendinnen die geen vriend/ man hebben en mijn gevoel niet kunnen plaatsen, omdat ze natuurlijk zelf eerst een man willen.
Hoi Pukkepuk, Wat naar dat je 2 miskramen hebt gehad, nooit leuk om mee te maken helaas...En ik herken jouw gevoel ook heel erg hoor. Inmiddels heb ik wel al een zoon van bijna 3 en omdat ik ook zò graag een groot gezin wil (maximaal 3 kinderen ) ben ik bewust na de bevalling niet aan de pil gegaan. Nu alweer ruim 2 jaar aan het proberen maar nog steeds niks. Ben deze maand ook 34 geworden en dat legt ook best een druk op je . Maar zoals Diet het al zei, je kunt wel zwanger worden en dat is ook wel erg belangrijk. Niet dat je er iets aan hebt maar je kunt er wel kracht en troost uit halen. Ik hoop in ieder geval voor je dat het dit jaar nog raak mag zijn meid, zou wel erg leuk zijn. Heel veel succes! Groetjes Vanilia
Hoi Pukkepuk, Na een jaar proberen en 2 miskramen te hebben gehad, kan ik me jouw gevoel precies voorstellen alhoewel ik nooit een miskraam heb meegemaakt. Ik ben nu ook al bijna een jaar bezig en het valt tegen als mensen in jouw omgeving gewoon zwanger worden, met de 2e of 3e ronde! en wij al met de zoveelste ronden nog geen zwangerschap hebben. Ik zit al in de mmm. weet in ieder geval dat er wat is met mijn eierstok en dat het daarom niet lukt. Ik hoop dat het voor ons allemaal uiteindelijk goed zal uitpakken en een positieve test in ons handen zal hebben.
Heej Pukkepuk, Wat lijkt jouw verhaal helaas op het mijne, wij zijn ook bijna een jaar bezig en 2 mk's te verwerken gekregen. De eerste was de heftigste, toen ben ik het verloren bij 12 wk, het was al eerder gestopt met groeien maar had besloten om het natuurlijk te laten gebeuren. De tweede was bij 6 weken en begon spontaan voordat ik er erg in heb. We gaan wel door zonder nog in de MMM te stappen, maar je blijft je altijd afvragen waar je goed aan doet. Ook in mijn omgeving regent het kraambezoeken of aangekondigde zw's, en het wordt er niet makkelijker op. maar ik kan ook niet boos zijn op die mensen waarbij het wel gewoon lukt, maar het grote groene monster komt vaak kijken helaas. Daarom is dit forum echt een uitkomst, je kunt met lotgenoten alles bespreken. Ook de vorige ronde dacht ik symptomen te zien, vollere boobs en adertjes, en om het half uur naar de wc en vooral erg moe. Maar helaas was het vals alarm. Deze maand pakken we het anders aan, geen ovutesten, en om de dag vanaf CD 7. En moet zeggen dat werkt een stuk relaxter. Iig heel veel suc6 en hoop dat je snel een plakbeeb mag verwelkomen
Hoi Pukkepuk, hoe gaat het nu met je? Ook ik kan me aansluiten bij jouw verhaal. Wij zijn juli 2011 begonnen voor een kindje en in september was ik zwanger. Helaas bleek bij de 12 weken echo dat hartje gestopt was bij 10 weken en 3 dagen. Ik heb toen een curettage gehad. Eind juli dit jaar bleek ik weer zwanger, maar ook dit keer mocht het niet zo zijn. Bij 7 weken bleek er een leeg vruchtzakje te zitten. Afgelopen maand had ik een mooie innestelingsdip, dus had erg veel hoop dat het raak was. Maar helaas ben ik vandaag weer ongesteld geworden. Ik heb ook onderzoeken gehad bij de gynaecoloog. Dit is al na de miskraam in november gebeurd. Dit omdat ik in 2003 en 2005 ook al 2 miskramen had gehad. Uit het chromosomen onderzoek kwam niets naar voren, maar bij het bloedonderzoek bleek dat mijn homocysteine te hoog is. Dit kan infarcten veroorzaken in de placenta. Ik moet nu extra foliumzuur slikken (5mg). Ik hoop dat je snel zwanger mag zijn en dat hoop ik natuurlijk ook voor alle andere dames. Gr. Caroline
Ik weet ook hoe je je voelt... Voor ons zoontje 2 vmk en 1 bbz gehad. Vlak daarna zwanger van ons zoontje, maar al met al 1,5 jaar bezig geweest. Nu voor nummer 2 wil het in 11 maanden tijd helemaal niet lukken. En minstens 1 x per week hoef ik bijvoorbeeld facebook maar te openen of een collega of een kennis is zwanger. Ik kan er nu ook steeds minder goed tegen en dat terwijl we zelf een gezond zoontje hebben. Ik kan me er dan wel weer snel bij neerleggen gelukkig. Misschien omdat ik zelf al aan het opgeven ben en me instel op een klein gezin. Maar hier ben jij natuurlijk niets mee geholpen Maar ik weet hoe het voelt. Vooral als je al eens zwanger bent geweest, hoe kort ook, de wens word alleen maar sterker. Ik hoop dat je snel zwanger mag zijn van een plakbeeb!
Hoi meid, Ik heb dit ook na herhaalde mk's wordt je op een gegeven moment wanhopig.... na augustus ook een mk te hebben gehad en nu de 2de ronde hoop ik ook weer zwanger te zijn.....Keep faith girl.....Ik kom ook moeilijk de tweede fase door echt vreselijk en het lijkt inderdaad of iedereen zwanger is enz enz...... Ik duim voor je dat het snel raak mag zijn en ook lekker bij je blijft