Even een vraagje maar zijn er hier ook moeders met hetzelfde probleem? Mijn vader en zijn vrouw komen regelmatig bij ons over de vloer om hun kleinkinderen te bezoeken en ik heb eerlijk gezegd nogal een probleem met haar. In het kort gezegd, ik mag haar gewoon niet zo en irriteer me altijd enorm aan haar! Mijn nekharen gaan altijd recht overeind staan wanneer zij mijn baby van 5 maanden op schoot heeft.Ze doet altijd heel overdreven met mijn kinderen en naderhand staan er natuurlijk weer foto's van haar en mijn kinderen op fb. Ze moet altijd even een opmerking plaatsen over iets wat niet goed/wat ik niet doe/wat zij anders zou doen en ze koopt maar spullen voor mijn kinderen maar dan voor bij haarzelf thuis (kinderzitje voor achter op haar fiets, kinder stoel, kinder bestek, kinder servies, speelgoed, dvd's, wippertje, slabbetjes zelfs kleertjes heeft ze een keer gekocht voor bij haarzelf thuis!) Het zij natuurlijk dingen die niet kwaad bedoeld zijn maar wel ontzettend overdreven en ze is altijd enorm snel op haar tenen getrapt wanneer ik hier iets van probeer te zeggen. Dat het niet nodig is zoveel speelgoed bij hun thuis. Maargoed voor dat dit een heel lang verhaal wordt want ik kan nog wel even doorgaan.. wanneer zij zich dus met een van mijn kinderen bemoeit/ op schoot zit merk ik dat ik ontzettend opgefokt raak. Ik kan haar gewoon niet luchten bij mijn kinderen in de buurt! Ik probeer dan echt bij mezelf te denken, ze bedoeld het goed, doe niet zo raar maar dar nare gevoel dat blijft! Laatst had ik het hier met iemand over en die zei dat ik mezelf voor haar moest proberen af te sluiten. Vond ik een hele goede tip maar het lukt niet... iemand nog een ander idee? Ik blijf met haar te maken hebben natuurlijk dus alle tips zijn welkom!
Oei dat is idd een lastige situaties! Hier vragen ze altijd of ze de kids mogen pakken.. Erg handig want O kun je dus vaker nee zeggen van Neej joh laat maar spelen is veel leuker hahaha .. Ik heb helaas verder geen tips voor je
Kun je je vader hier niet in betrekken? Normaal ben ik meer van de directe aanpak, maar eigenlijk ben je niets verplicht aan haar, en is het vooral voor je vader belangrijk dat zijn nieuwe vrouw en zijn dochter elkaar respecteren (even heel erg kort door de bocht gezegd, praktijk zal een stuk ingewikkelder zijn). Hij mag hier best iets in doen vind ik. En verder, probeer objectief te blijven: koopt ze bijvoorbeeld echt zoveel meer dan zeg, je moeder? Of gaat het er vooral om dat het daar moet blijven? Maar bovenal: choose your battles.. wat vind je echt belangrijk/wil je niet? Ga daar voor staan, en dan ook echt duidelijk, en met alle andere irritaties; draai je om, maak een praatje met iemand anders in de kamer, leidt jezelf op een andere manier af, tel tot tien, of herhaal een mantra: "we gaan zo weer naar huis, we gaan zo weer naar huis".... Succes..
k zou me inderdaad proberen af te sluiten van alles wat ze koopt voor jou kids bij haar thuis. Lekker laten.....leuk als de kids er mee spelen als ze daar zijn. Maar zodra je deur achter je dicht trekt heb je er toch niets meer mee te maken??? Daar kan je over blijven opwinden, maar je hebt alleen jezelf ermee. Je kan we kijken naar wat zij doet met de kids waar jij bij bent. Geef daarin wel je grenzen aan! K weet dat dit erg lastig is. ik ken het gevoel van iemand echt niet kunnen luchten om je heen.....en dan moet je toch nog proberen fatsoenlijk te blijven....zo moeilijk!
Pfff ik weet precies hoe je je voelt! Ik heb het bij mijn schoonouders! Ik kan er niks aan doen maar ik vind het ook vreselijk als ze mijn dochter oppakken enzo... Mijn irritatie komt ook een beetje omdat ze te graag willen... Ik probeer me er ook altijd maar een beetje voor af te sluiten en te zorgen dat ze lekker met iets anders bezig is slecht heh
Tja, hier ook schopnouders die ik niet kan luchten! Bah. E. is nooit goed genoeg. Te actief, praat te veel, te verwend, te snel.. blablabla Makkelijk opgelost.. we gaan gewoon (bijna) niet meer daarna toe Nogaar 1x per 3 mnd ofzo. Heerlijk rust!
Weet je ook duidelijk wat het stukje is waar je haren van overeind gaan staan? En dat stukje moet je eigenlijk gaan zoeken in jezelf waarom jij dat zo voelt en waarom jij juist daardoor zo getriggerd word. Als je dat stukje kan benoemen en kan proberen los te laten, zul je zien dat je het straks geen klap meer interesseerd. En die kinderspullen die ze steeds koopt voor bij haar zelf, laat haar lekker gaan. Je hebt gezegd dat het niet nodig is. dus als ze het toch koopt, prima. Het staat in haar huis.
Hey Josie. Je hebt gelijk zij WIL ook gewoon te graag oma zijn. Noemt zichzelf ook in elke zin OMA.. zegt om de 2 woorden KIEK-KIEK op een heeeeele overdreven manier, gek word ik van! En ze is hun oma niet eens, zo voelt het voor mij tenminste. Het ligt er allemaal zoooo dik bovenop dat het bijna sneu is om naar te kijken. Ik ben ook altijd blij als mijn zoontje niet naar haar omkijkt, hihi.. Nyn, ja ze koopt veeel meer dan dat mijn eigen moeder of schoonmoeder hebben gedaan. heb zelf het idee dat ze dit doet om te compenseren dat ze zelf nooit geen kinderen heeft gehad. enthousiasme Mirjamnr, idd ik heb alleen mezelf ermee, dat blijf ik ook maar steeds herhalen en het kost enorm veel energie die ik veel beter zou kunnen gebruiken...
Rozeroos, phoe dat is nog moeilijk zeg.. denk dat het vooral de manier waarop ze met mijn kinderen omgaat, dat het er allemaal zo dik bovenop moet liggen. Soms heb ik aan de andere kant zelfs ook wel weer medelijden met haar (heel even maar hoor, tot ze weer irritant gaat doen) En die spullen die ze koopt voelen voor mij vooral als heel claimerig dat ik vooral maar veel daar moet komen zodat ze, ze niet voor niets gekocht heeft. Maar je hebt gelijk hoor, moet ze lekker zelf weten, haar geld, haar huis. Tis meer het gevoel wat het bij mij steeds oproept. Pfff... lastig uit te leggen..
heb ik hier ook met devrouw van mijn vader, Ze komen Nooit. en als ze komen trekt ze dochter gellijk op schoot kom eens bij oma, geef oma eens een kus terwijl dochter dan heel hard neee roept en naar ons sprint.. tis gewoon zielig.. Heb dr ook echt een hekel aan hoe vaak ik ook zeg dat ze dr moeten laten lopen nej hoor trek dr gewoon op schoot.. bah.. maar ja nu helaas weinig tot nooit contact dus dat irriteert even niet..
Het roept bij jou een gevoel op van een verplichtig. Maar hou gewoon in je hoofd dat je haar niets verplicht bent. Het is haar gedrag, jij hebt niet om die spullen gevraagd. Ook het gedrag naar je kinderen komt straks bij haar terug. Straks willen je kinderen niet eens meer met haar omgaan omdat ze zo overdreven doet. Kleine kinderen worden groot. Misschien kan je de bezoekjes van haar zien als een goeie daad. Heb je geen andere familie aan die kant waarmee je wel leuk kan opschieten? Plan dan de verplichte bezoeken tegelijk met die familie. Ook is het misschien handig om haar bezoek aan jullie te plannen als jullie er een afspraak achteraan hebben. Dan kan ze maar een uurtje blijven en niet langer. Ik wil je veel sterkte wensen. Hopelijk komt ze niet al te vaak.
Hoi Rozeroos, nee ze komen altijd met zijn tweetje of erger nog, ze komt alleen wel eens aanwaaien, ze wonen hier om de hoek. Ik heb dus zeker wekelijks wel met haar te maken. Hoop dat je gelijk hebt hoor, kleine kinderen worden groot idd. Ik vond haar als kind inderdaad ook al niet leuk..
Ik heb echt met je te doen. En als mensen wekelijks komen terwijl je je zo irriteerd, snap ik dat je er gek van word. Probeer eens als ze aan de deur komen te zeggen dat je zo weg moet om een afspraak bij huisarts, vriendin of consultatie bureau ofzo. En op zondag dat je bij andere familie langs zou gaan. doe dat een paar keer en opper bij keer nr 2 dat ze beter kunnen bellen van te voren. En herhaal dit steeds. Kun je geen nee zeggen aan de telefoon, zeg dan dat je in je agenda moet kijken of moet overleggen ofzo. Wie weet werkt het.
Jep!! Een persoon en ik heb er hier vaker over geschreven! Ik kan het gewoon niet ....mijn sm. Ze mag van mij ook geen oma heetten. Maar kan dat niet maken tov mijn man.. Vervelend he..ik ben er ook niet blij mee, maar ze heeft zoveel kapot gemaakt door dingen te zeggen en te doen en vooral te laten....verschil te maken tussen onze 2 kids (een bio en een adoptie)..bij mij is het over..
Ik herken je probleem niet, maar ik vind het wel heel vervelend voor je. Zomaar naast je neerleggen zal moeilijk zijn, dus bespreekbaar maken lijkt me de enige oplossing. Misschien idd eerst met je vader praten. Zonder aanvallend te zijn naar haar toe, anders drijf je het maar op de spits. Gewoon praten in de "ik-vorm", dus: ik voel dit en ik ervaar het zus en zo, dan komt het minder beschuldigend over. Wel raar van die kleertjes voor bij haar thuis trouwens, daar zou ik echt giftig van worden. Hoezo zijn de kleertjes die je kind aan heeft niet goed genoeg? En hoezo loopt zij hem om te kleden?? Nergens goed voor...
Doe ik idd ook steeds vaker Rozeroos. Dan verzin ik een smoes als ze langs willen komen of voor de deur staan. Maar dat is dan weer mijn probleem, ik kan heeeel slecht liegen en voel me daar ook altijd slecht bij achteraf.. pfff.. ingewikkeld he.. Wil ook wel dat mijn vader een opa kan zijn voor zijn kleinkinderen hij is zo trots op ze en wil hem niet bij hem weghouden vanwege haar. maarja zal haar op de een of andere manier moeten accepteren. Hoe weet ik alleen nog niet.. Ukoldaatje, lastig meid! Nu heb je helemaal geen contact meer?
Heel eerlijk: ik vind je een beetje over komen als een zeur. Het is je goed recht om je stiefmoeder irritant te vinden, maar als ik je verhaal zo lees dan lijkt ze dol op jouw kind. Waarom zou je dit tegen willen gaan? Laat haar desnoods haar hele huis vol met speelgoed zetten, wat kan jou dat nou schelen? Makkelijker gezegd dan gedaan, dat snap ik ook wel, maar ik zou als ik jou was goed bedenken of haar gedrag daadwerkelijk schadelijk is, of dat jij het gewoon slecht kunt hebben, omdat je haar niet mag. Als het dat laatste is, dan zou ik je kind daar niet het slachtoffer van laten worden.
Ik ben het eigenlijk wel met EdN eens. Het is een voorrecht om lieve en betrokken opa's en oma's te hebben, ook al zijn ze niet "biologisch". Wat jij overdreven gedrag vindt, vindt een baby misschien wel prachtig (eerlijk, Bumbaa en de Teletubbies zijn toch ook bloedirritant?) Wat betreft die spullen: sommige oma's hebben de neiging en beetje door te draven, so what? Of ben je boos dat er geen kadootjes voor bij jullie thuis komen? Of ik me nooit irriteer aan de oma's? Natuurlijk wel. Ik denk dat er niemand dat nooit heeft. Maar ik ben vooral blij dat mijn dochter twee opa's, twee oma's en een over-opa en over-oma (haar over-opa is de man met wie mijn oma trouwde toen ik drie was, maakt voor mij gevoelsmatig geen verschil) mag leren kennen!
ik denk dat jij haar persoonlijk niet mag ( om andere redenen), en dat je haar dit gewoon misgunt. Ik kan er geen ander woord voor vinden, sorry. Je schrijft zo ontzettend minachtend over de vrouw die blijkbaar haar best doet om oma te zijn voor jouw kind. En dat ze soms overdreven doet, komt misschien omdat ze aanvoelt dat get toch niet genoeg is. en dingen die je schrijft lijken me kwetsen voor je vader, je stiefmoeder en ook je kind. Jij wilt blijkbaar perse duidelijk maken dat zij niet zijn oma is, lijkt me zeer verwarrend voor een peuter straks, vooral als de vrouw van zijn opa gewoon aardig en lief is tegen hem.